پردازش اربعین حسینی

حسینُ منی و انا من حسینی

پردازش اربعین حسینی

حسینُ منی و انا من حسینی

پردازش اربعین حسینی

در این صفحه مطالب گردآوری شده توسط حسین صفرزاده به اشتراک گذاشته می شود

آخرین مطالب
پربیننده ترین مطالب
نویسندگان

۳۱ مطلب در مرداد ۱۴۰۱ ثبت شده است

۰۳
مرداد

           بسم الله الرحمن ارحیم

         اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

  1. کتاب چرا...بیست وهفتم أَ فَلا تَعقِلُونَ‏..چرا نمیاندیشید !؟ 
  1. پژوهش و اندیشه
  2. 3. شرایط استجابت دعا چیست؟ خطبه همام‏ -2
  3.  أَمْرُهُ لَا یُحَدِّثُ بِمَا یُؤْمِنُ علَیْهِ الْأَصْدِقَاءُ : و کارش محکم در آنچه دوستانش سپارند خیانت نکند.
  4. وَ لَا یَکْتُمُ شَهَادَتَهُ الْأَعدَاءَ : و گواهى خود از دشمنانش دریغ ندارد.
  5. وَ لَا یَعمَلُ شَیْئاً مِنَ الْحَقِّ رِیَاءً.. و کار حقیرا بریاء نکند .
  6.  وَ لَا یَتْرُکُهُ حَیَاءً الْخَیْرُ مِنْهُ مَأْمُولٌ وَ الشَّرُّ مِنْهُ مَأْمُونٌ.. و از شرم واننهد، خیر او مورد انتظار است و از شرش آسوده‏اند.
  7. إِنْ کَانَ مِنَ [فِی‏] الْغَافِلِینَ کُتِبَ مِنَ الذَّاکِرِینَ .. اگر غفلت ورزد خدایش در ذاکران ثبت کند
  8. وَ إِنْ کَانَ مِنَ [فِی‏] الذَّاکِرِینَ لَمْ یُکْتَبْ مِنَ الْغَافِلِینَ یَعفُو عمَّنْ ظَلَمَهُ.. و چون ذکر گوید از غافلانش محسوب ندارد از ستمکارش بگذرد.
  9. وَ یُعطِی مَنْ حَرَمَهُ وَ یَصِلُ مَنْ قَطَعهُ .. و بآن که محرومش کند عطا دهد و آنکه از او ببرد با او پیوندد
  10. وَ لَا یَعزُبُ حِلْمُهُ وَ لَا یَعجَلُ فِیمَا یُرِیبُهُ وَ یَصْفَحُ عمَّا قَدْ تَبَیَّنَ لَهُ بَعیداً جَهْلُهُ لَیِّناً .. و بردبارى را از دست ندهد و در مورد شک شتاب نکند و از آنچه بر او آشکار شود چشم پوشد نادانیش دور است
  11. قَوْلُهُ غَائِباً مَکْرُهُ قَرِیباً مَعرُوفُهُ صَادِقاً قَوْلُهُ حَسَناً فِعلُهُ مُقْبِلًا .. و گفتارش نرم و نیرنگش معدوم و احسانش معروف و گفتارش راست و کارش نیکو..
  12. خَیْرُهُ مُدْبِراً شَرُّهُ فَهُوَ فِی الزَّلَازِلِ وَقُورٌ وَ فِی الْمَکَارِهِ .. خیرش در پیش و شرش گریزان در لرزشها سنگینست
  13. صَبُورٌ وَ فِی الرَّخَاءِ شَکُورٌ لَا یَحِیفُ علَى مَنْ یُبْغِضُ .. و در گرفتاریها شکیبا و در فراغت بال شاکر بر آنکه دشمن دارد ستم نکند.
  14. وَ لَا یَأْثَمُ فِیمَنْ یُحِبُّ وَ لَا یَدَّعی .. و در باره دوست گناه نورزد و آنچه از او نیست ادعا نکند
  15. مَا لَیْسَ لَهُ وَ لَا یَجْحَدُ حَقّاً هُوَ علَیْهِ یَعتَرِفُ بِالْحَقِّ قَبْلَ أَنْ یُشْهَدَ علَیْهِ لَا یُضِیع مَا اسْتُحْفِظَ .. و حقى که بر او است منکر نگردد و بحق اعتراف کند پیش از آنکه بر او گواه شوند آنچه باید حفظ کند گم نکند
  16. وَ لَا یَتَنَابَزُ بِالْأَلْقَابِ لَا یَبْغِی علَى أَحَدٍ وَ لَا یَهُمُّ بِالْحَسَدِ وَ لَا یُضِرُّ بِالْجَارِ وَ لَا یَشْمَتُ بِالْمَصَائِبِ .. و کسیرا بلقب بد نخواند بر کسى ستم نکند و حسد نبرد و آزار همسایه نکند در مصیبت کسیرا شماتت نکند
  17. سَرِیع لِلصَّوَابِ مُؤَدٍّ لِلْأَمَانَاتِ بَطِی‏ءٌ عنِ الْمُنْکَرَاتِ یَأْمُرُ بِالْمَعرُوفِ وَ یَنْهَى عنِ الْمُنْکَرِ لَا یَدْخُلُ فِی الْأُمُور.. بدرستى شتابد و امانت را رد کند و از زشتیها عقب ماند و امر بمعروف کند و نهى از منکر، بنادانى مداخله در کارها نکند
  18.  بِجَهْلٍ وَ لَا یَخْرُجُ عنِ الْحَقِّ بِعجْزٍ إِنْ صَمَتَ لَمْ یَغُمَّهُ الصَّمْتُ وَ إِنْ نَطَقَ لَمْ یَقُلْ خَطَأً وَ إِنْ ضَحِکَ لَمْ یَعلُ [لَمْ یَعدُ] صَوْتُهُ- و از حق بیرون نرود براى درماندگى، اگر خموشى کند از آن غمنده نشود و اگر گوید خطا نکند و
  19. اگر خندد قهقه بلند نزند.
  20. سَمْعهُ قَانِعاً بِالَّذِی قُدِّرَ لَهُ لَا یَجْمَحُ بِهِ الْغَیْظُ وَ لَا یَغْلِبُهُ الْهَوَى وَ لَا یَقْهَرُهُ الشُّحُّ وَ لَا یَطْمَع فِیمَا لَیْسَ لَهُ.. بآنچه مقدر او است راضى است خشم او را سرافکنده نکند و هوى بر او چیره نشود و بخل بر او غالب نگردد و طمع در آنچه از او نیست نکند
  21. یُخَالِطُ النَّاسَ لِیَعلَمَ وَ یَصْمُتُ لِیَسْلَمَ : با مردم در آمیزد تا بداند و خاموش شود تا سالم بماند..
  22. وَ یَسْأَلُ لِیَفْهَمَ وَ یَبْحَثُ لِیَعلَمَ.. و بپرسد تا بفهمد و بکاود تا بداند،
  23. لَا یُنْصِتُ لِلْخَیْرِ لِیَفْخَرَ بِهِ .. بخیر توجه نکند براى آنکه بدان نبازد
  24. وَ لَا یَتَکَلَّمُ بِهِ لِیَتَجَبَّرَ علَى مَنْ سِوَاهُ إِنْ بُغِیَ علَیْهِ صَبَرَ.. و سخن بجبروت نکند اگر ستم بیند صبر کند
  25. حَتَّى یَکُونَ اللَّهُ الَّذِی یَنْتَقِمُ لَهُ نَفْسُهُ مِنْهُ فِی عنَاءٍ .. تا خدا برایش انتقام گیرد خودش از خود در رنجست و مردم
  26. وَ النَّاسُ مِنْهُ فِی رَاحَةٍ أَتْعبَ نَفْسَهُ لِآخِرَتِهِ وَ أَرَاحَ النَّاسَ .. از او در آسایش خود را براى آخرتش در رنج اندازد و مردم را
  27. مِنْ نَفْسِهِ بُعدَ مَنْ تَبَاعدَ عنْهُ بُغْضٌ .. از خود در آسایش اندازد و هر که از او دورى کند از بغض و نزهت است
  28. وَ نَزَاهَةٌ وَ دُنُوَّ مَنْ دَنَا مِنْهُ لِینٌ.. و هر که باو نزدیک شود قرین نرمش
  29. وَ رَحْمَةٌ فَلَیْسَ تَبَاعدُهُ بِکِبْرٍ .. و مهربانیست دوریش از تکبر نیست
  30. وَ لَا عظَمَةٍ وَ لَا دُنُوُّهُ لِخَدِیعةٍ وَ لَا خِلَابَةٍ .. و بزرگ منشى و نزدیکیش از مکر و دغل نیست
  31. بَلْ یَقْتَدِی بِمَنْ .. بلکه بهر که پیش از او بود است.
  32. کَانَ قَبْلَهُ مِنْ أَهْلِ الْخَیْرِ.. از اهل خیر اقتداء کند .
  33. فَهُوَ إِمَامٌ لِمَنْ خَلْفَهُ مِنْ أَهْلِ الْبِرِّ : و پیشواى آیندگانست در نیکوکارى
  34. قَالَ فَصَعقَ هَمَّامٌ صَعقَةً کَانَتْ نَفْسُهُ فِیهَا : گوید همام در این جا نعره‏اى زد که مرد وجان به جان آفرین تسلیم کرد..
  35. فَقَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام )أَمَا وَ اللَّهِ لَقَدْ کُنْتُ أَخَافُهَا علَیْهِ : امیر المؤمنین فرمود بخدا من از این بر او میترسیدم
  36. وَ أَمَرَ بِهِ فَجُهِّزَ وَ صَلَّى علَیْهِ : دستور داد او را تجهیز کردند و بر او نماز خواند
  37. وَ قَالَ هَکَذَا تَصْنَع الْمَوَاعظُ الْبَالِغَةُ بِأَهْلِهَا : فرمود پند رسا با اهلش چنین کند،
  38. فَقَالَ قَائِلٌ فَمَا بَالُکَ أَنْتَ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ : یکى گفت تو خود چطورى؟
  39. فَقَالَ وَیْلَکَ إِنَّ لِکُلٍّ أَجَلًا لَنْ یَعدُوَهُ وَ سَبَباً لَا یُجَاوِزُهُ فَمَهْلًا لَا تَعدْ : فرمود واى بر تو براى هر کس عمریست که از آن نگذرد و سببى است که از آن تجاوز نکند
  40. فَإِنَّهُ إِنَّمَا نَفَثَ هَذَا الْقَوْلَ علَى لِسَانِکَ الشَّیْطَان‏: آرام باش و بازمگو که این گفتار را شیطان بزبانت نهاد.
  41. اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم
  • حسین صفرزاده
۰۳
مرداد

         بسم الله الرحمن ارحیم

         اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

  1. کتاب چرا...بیست و ششم  . أَ فَلا تَعقِلُونَ‏..چرا نمی اندیشید؟!
  2. پژوهش و اندیشه
  1. 3. شرایط استجابت دعا چیست؟ خطبه همام‏ -1
  2. نْ أَبِیهِ علیه السلام قَالَقَامَ رَجُلٌ مِنْ أَصْحَابِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام امام باقر (علیه السلام) فرمود یکى از اصحاب امیر المؤمنین بنام همام که مردى عابد بود خدمتش آمد.
  3. یُقَالُ لَهُ هَمَّامٌ وَ کَانَ عابِداً فَقَالَ لَهُ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ صِفْ لِیَ الْمُتَّقِینَ حَتَّى کَأَنِّی أَنْظُرُ إِلَیْهِمْ فَتَثَاقَلَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام عنْ جَوَابِهِ : و عرضکرد یا امیر المؤمنین مردان با تقوى را برایم توصیف کن تا گویا آنها را دیده باشم على (علیه السلام) در جوابش سنگینى کرد .
  4. ثُمَّ قَالَ لَهُ وَیْحَکَ یَا هَمَّامُ اتَّقِ اللَّهَ وَ أَحْسِنْ فَإِنَّ اللَّهَ مَع الَّذِینَ اتَّقَوْا وَ الَّذِینَ هُمْ مُحْسِنُونَ‏ : و سپس باو فرمود اى همام تو تقوى پیشه کن و احسان نما زیرا خدا همراه با متقیان و محسنان است.
  5. فَقَالَ هَمَّامٌ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ أَسْأَلُکَ بِالَّذِی أَکْرَمَکَ بِمَا خَصَّکَ بِهِ وَ حَبَاکَ وَ فَضَّلَکَ بِمَا آتَاکَ وَ أَعطَاکَ لَمَّا وَصَفْتَهُمْ لِی : همام گفت یا امیر المؤمنین تو را بحق آنکه بدان چه مخصوصت کرده و گرامیت داشته و بتو بخشش کرده و تفضل کرده و بحق آنچه بتو داده و عطا کرده آنها را برایم وصف کن .
  6. فَقَامَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) قَائِماً علَى قَدَمَیْهِ فَحَمِدَ اللَّهَ وَ أَثْنَى علَیْهِ وَ صَلَّى علَى النَّبِیِّ وَ آلِهِ : امیر المؤمنین (علیه السلام) بر سر دو پا ایستاد و سپاس و ستایش خدا نمود و صلوات بر پیغمبر فرستاد و پس از آن فرمود:
  7. ثُمَّ قَالَ أَمَّا بَعدُ فَإِنَّ اللَّهَ عزَّ وَ جَلَّ خَلَقَ الْخَلْقَ حَیْثُ خَلَقَهُمْ غَنِیّاً عنْ طَاعتِهِمْ آمِناً لِمَ عصِیَتِهِمْ .. اما بعد براستى خداى عز و جل از خلق را که آفرید از طاعت آنها بى‏نیاز بود و از نافرمانى آن‏ها آسوده زیرا معصیت عاصیانش زیانى ندارد..
  8. لِأَنَّهُ لَا تَضُرُّهُ مَعصِیَةُ مَنْ عصَاهُ مِنْهُمْ وَ لَا تَنْفَ عنهُ طَاعةُ مَنْ أَطَاعهُ مِنْهُمْ .. و طاعت فرمانبرانش سودى نبخشد،
  9. وَ قَسَمَ بَیْنَهُمْ مَعایِشَهُمْ وَ وَضَعهُمْ فِی الدُّنْیَا مَوَاضِعهُمْ .. رزق آنها را میانشان قسمت کرد و هر کدام را بجاى خود نهاد
  10. وَ إِنَّمَا أَهْبَطَ اللَّهُ آدَمَ وَ حَوَّاءَ (ع) مِنَ الْجَنَّةِ عقُوبَةً لِمَا صَنَعا حَیْثُ نَهَا هُمَا فَخَالَفَاهُ .. و همانا آدم و حوا را از بهشت فرود آورد براى کیفر آن‏ها چون مخالفت او کردند
  11. وَ أَمَرَهُمَا فَعصَیَاهُ فَالْمُتَّقُونَ فِیهَا هُمْ أَهْلُ الْفَضَائِلِ مَنْطِقُهُمُ الصَّوَابُ وَ مَلْبَسُهُمُ الِاقْتِصَادُ وَ مَشْیُهُمُ التَّوَاضُع .. و عصیان امرش نمودند، متقیان در این دنیا همان اهل فضائلند که گفتارشان درست و پوشاکشان متوسط و رفتارشان تواضع است .
  12. خَشَعوا لِلَّهِ عزَّ وَ جَلَّ بِالطَّاعةِ فَتَهَبَّوْا [فَبُهِتُوا] فَهُمْ غَاضُّونَ أَبْصَارَهُمْ عمَّا حَرَّمَ اللَّهُ علَیْهِمْ .. براى خداى عز و جل بفرمانبرى خشوع کردند و آماده شدند دیده، از آنچه خدا حرام کرده پوشیدند و گوش بدانش دادند، در حال‏..
  13. وَاقِفِینَ أَسْمَاعهُمْ علَى الْعلْمِ نَزَلَتْ أَنْفُسُهُمْ مِنْهُمْ فِی الْبَلَاءِ کَالَّتِی نَزَلَتْ مِنْهُمْ فِی الرَّخَاءِ رِضًا مِنْهُمْ عنِ اللَّهِ بِالْقَضَاءِ الْآجَالُ‏ .. گرفتارى چون حال آسایش خود دارى کردند براى رضا بقضاى خدا
  14. وَ لَوْ لَا الَّتِی کُتِبَتْ علَیْهِمْ لَمْ یَسْتَقِرَّ أَرْوَاحُهُمْ فِی أَجْسَادِهِمْ طَرْفَةَ عیْنٍ شَوْقاً إِلَى الثَّوَابِ وَ خَوْفاً مِنَ الْعقَابِ و اگر نبود عمر مقدرشان جان‏هاشان در تنشان نمى‏گنجید یک چشم بهمزدن از شوق ثواب و ترس عقاب خدا
  15. عظُمَ الْخَالِقُ فِی أَنْفُسِهِمْ وَ وَضُع [صَغُرَ] مَا دُونَهُ فِی أَعیُنِهِمْ فَهُمْ وَ الْجَنَّةُ کَمَنْ رَآهَا فَهُمْ فِیهَا مُتَّکِئُونَ .. در نظرشان بزرگ آمد و هر چیز دیگر پست، آنها خود را در بهشت دانند چون کسى که در آن متنعم و بر آن تکیه زده،
  16. وَ هُمْ وَ النَّارُ کَمَنْ رَآهَا فَهُمْ فِیهَا مُعذَّبُونَ قُلُوبُهُمْ مَحْزُونَةٌ وَ شُرُورُهُمْ مَأْمُونَةٌ.. در دوزخ نگرند چون کسى که در آن عذاب کشد دلهاشان پراندوه و از بدى آنها آسوده‏اند
  17. وَ أَجْسَادُهُمْ نَحِیفَةٌ وَ حَوَائِجُهُمْ خَفِیفَةٌ وَ أَنْفُسُهُمْ عفِیفَةٌ وَ مَئُونَتُهُمْ مِنَ الدُّنْیَا عظِیمَةٌ.. تنى لاغر دارند و نیازى اندک و روحى پارسا و هزینه آخرتى از دنیا بردارند بزرگ،
  18. صَبَرُوا أَیَّاماً قُصَارَى أَعقَبَتْهُمْ رَاحَةً طَوِیلَةً تِجَارَةٌ مُرْبِحَةٌ یَسَّرَهَا لَهُمْ رَبٌّ کَرِیمٌ أَرَادَتْهُمُ الدُّنْیَا فَلَمْ یُرِیدُوهَا وَ طَلِبَتْهُمْ فَأَعجَزُوهَا.. چند روز کوتاه شکیبا شوند و دنبالش آسایش درازى دارند، تجارتى سودمند کنند که پروردگارى کریم براى آنها فراهم کرده دنیا آنها را خواهد و آن را بخواهند و دنبال آنها رود و درمانده‏اش کنند ..
  19.  أَمَّا اللَّیْلَ فَصَافُّونَ أَقْدَامَهُمْ تَالِینَ لِأَجْزَاءِ الْقُرْآنِ یُرَتِّلُونَهُ تَرْتِیلًا یُحَزِّنُونَ بِهِ أَنْفُسَهُمْ .. در شب دو گام در صف کنند و جزوه‏ هاى قرآن را بخوانند با آن غم خورند ..
  20. وَ یَسْتَثِیرُونَ بِهِ دَوَاءَ دَائِهِمْ وَ یَسْتَتِرُونَ [یَسْتَنِیرُونَ‏] بِهِ وَ یَهِیجُ أَحْزَانُهُمْ بُکَاءً علَى ذُنُوبِهِمْ وَ وَجَع علَى کُلُومِ جِرَاحِهِمْ .. و از آن مژده یابند و درمان دردشان باشد و خود را بدان در پناه نهند و غمشان از گریه بر گناهان بجوشد و از زخم دل خود دردمند باشند،
  21. وَ إِذَا مَرُّوا بِآیَةٍ فِیهَا تَخْوِیفٌ أَصْغَوْا إِلَیْهَا مَسَامِع قُلُوبِهِمْ وَ أَبْصَارِهِمْ فَاقْشَعرَّتْ مِنْهَا جُلُودُهُمْ وَ وَجِلَتْ مِنْهَا قُلُوبُهُمْ.. چون بآیه‏اى رسند که بترساند با گوش و چشم دل بدان تو چه کنند و تنهاشان بلرزه آید و دلهاشان بهراسد
  22. فَظَنُّوا أَنَّ صَهِیلَ جَهَنَّمَ وَ زَفِیرَهَا وَ شَهِیقَهَا فِی أُصُولِ آذَانِهِمْ وَ إِذَا مَرُّوا بِآیَةٍ فِیهَا تَشْوِیقٌ رَکَنُوا إِلَیْهَا طَمَعاً .. و دریابند که شیهه و شهیق دوزخ در بن گوش آنها است و چون بآیه‏اى گذرند که تشویق کند بدان اعتماد کنند از روى طمع
  23. وَ تَطَلَّعتْ أَنْفُسُهُمْ إِلَیْهَا شَوْقاً وَ ظَنُّوا أَنَّهَا نُصْبَ أَعیُنِهِمْ جَاثِینَ علَى أَوْسَاطِهِمْ یُمَجِّدُونَ جَبَّاراً عظِیماً .. و روحشان از شوق بر آن پرد و دریابند که جلو چشم آنها است، زانو زده‏اند برابر جبار بزرگوارى
  24. مُفْتَرِشِینَ جِبَاهَهُمْ وَ أَکُفَّهُمْ وَ رُکَبَهُمْ وَ أَطْرَافَ أَقْدَامِهِمْ تَجْرِی دُمُوعهُمْ علَى خُدُودِهِمْ یَجْأَرُونَ إِلَى اللَّهِ فِی فَکَاکِ رِقَابِهِمْ.. پیشانى و کف و زانو و نوک پا بر خاک نهاده و اشک آنها بر گونه‏هایشان روانست و بخدا میزارند براى آزادى خود،
  25. أَمَّا النَّهَارَ فَحُلَمَاءُ علَمَاءُ بَرَرَةٌ أَتْقِیَاءُ قَدْ بَرَاهُمُ الْخَوْفُ فَهُمْ أَمْثَالُ الْقِدَاحِ یَنْظُرُ إِلَیْهِمُ النَّاظِرُ فَیَحْسَبُهُمْ مَرْضَى وَ مَا بِالْقَوْمِ مِنْ مَرَضٍ .. در روز حلیم و دانشمند و نیکو کار و با تقوایند و ترس آنها گوشت آنها را ریخته و چون چوب تیر پرداخته‏اند و کسى که آنها را بیند گمان برد بیمارند و آنها بیمارى ندارند
  26. أَوْ یَقُولُ قَدْ خُولِطُوا فَقَدْ خَالَطَ الْقَوْمَ أَمْرٌ عظِیمٌ- یا گویند دیوانه‏اند در سر آنها اندیشه بزرگى است از فکر
  27. إِذَا فَکَّرُوا فِی عظَمَةِ اللَّهِ وَ شِدَّةِ سُلْطَانِهِ مَع مَا یُخَالِطُهُمْ مِنْ ذِکْرِ الْمَوْتِ وَ أَهْوَالِ الْقِیَامَةِ فَزَّع ذَلِکَ قُلُوبَهُمْ .. خدا و سلطنت استوارش همراه باد مرگ و هراس‏هاى قیامت اینست که دل آنها را بهراس افکنده
  28. فَطَاشَتْ حُلُومُهُمْ وَ ذَهَلَتْ عقُولُهُمْ فَإِذَا اسْتَقَامُوا [اسْتَفَاقُوا] بَادَرُوا إِلَى اللَّهِ عزَّ وَ جَلَّ بِالْأَعمَالِ الزَّکِیَّةِ .. و عقلشان پریده و چون بخود آیند با اعمال نیک بخداى عز و جل گرایند براى خدا بعمل باندک خشنود نباشند
  29. لَا یَرْضَوْنَ لِلَّهِ بِالْقَلِیلِ وَ لَا یَسْتَکْثِرُونَ لَهُ الْجَزِیلَ فَهُمْ لِأَنْفُسِهِمْ مُتَّهِمُونَ وَ مِنْ أَعمَالِهِمْ مُشْفِقُونَ إِنْ زُکِّیَ أَحَدُهُمْ خَافَ .. و فراوان را براى او بسیار نشمارند آنها بخود بدگمانند و از کردار خودشان ترسان، اگر یکى از آنها را بستانید بترسد
  30. مَا یَقُولُونَ وَ یَسْتَغْفِرُ اللَّهَ مِمَّا لَا یَعلَمُونَ وَ قَالَ أَنَا أَعلَمُ بِنَفْسِی مِنْ غَیْرِی وَ رَبِّی أَعلَمُ مِنِّی بِنَفْسِی .. از آنچه گویند و آمرزشخواهند از آنچه ندانند و گوید من خود را بهتر شناسم از دیگران و پروردگار من از خود من داناتر است
  31. اللَّهُمَّ لَا تُؤَاخِذْنِی بِمَا یَقُولُونَ وَ اجْعلْنِی خَیْراً مِمَّا یَظُنُّونَ وَ اغْفِرْ لِی مَا لَا یَعلَمُونَ فَإِنَّکَ علَّامُ الْغُیُوبِ وَ سَاتِرُ الْعیُوبِ .. خدایا بدان چه گویند مرا مؤاخذه مکن و بهتر از آنچه گویند مرا بنما و آنچه را ندانند برایم بیامرز زیرا تو علام
  32. وَ مِنْ علَامَةِ أَحَدِهِمْ أَنَّکَ تَرَى لَهُ قُوَّةً فِی دِینٍ وَ حَزْماً فِی لِینٍ وَ إِیمَاناً فِی یَقِینٍ .. و نشانه هر کدامشان اینست که در دین توانا است و در عین نرمى محتاطست و یقین او با ایمانست
  33. وَ حِرْصاً علَى الْعلْمِ وَ فَهْماً فِی فِقْهٍ وَ علْماً فِی حِلْمٍ وَ کَسْباً فِی رِفْقٍ وَ شَفَقَةً فِی نَفَقَةٍ وَ قَصْداً فِی غِنًى وَ خُشُوعاً فِی عبَادَةٍ .. و در تحصیل علم حریصت و در فهم خرده بین و در دانش بردبار و در کسب با آرامش و در هزینه دادن مهربان در توانگرى میانه‏رو در عبادت با خشوع
  34. وَ تَجَمُّلًا فِی فَاقَةٍ وَ صَبْراً فِی شِدَّةٍ وَ رَحْمَةً لِلْمَجْهُودِ وَ إِعطَاءً فِی حَقٍّ .. و در ندارى با تحمل و در سختى صبور و بدسترنج خود با مهربانى و در حق عطابخش
  35. وَ رِفْقاً فِی کَسْبٍ وَ طَلَباً لِلْحَلَالِ وَ نَشَاطاً فِی الْهُدَى وَ تَحَرُّجاً عنِ الطَّمَع وَ بِرّاً فِی اسْتِقَامَةٍ وَ إِغْمَاضاً عنْدَ شَهْوَةٍ .. و طالب حلال و نشیط در هدایت و بر کنار از طمع و پاک در راست روى و چشم پوش از شهوت،
  36. لَا یَغُرُّهُ ثَنَاءُ مَنْ جَهِلَهُ وَ لَا یَدَع إِحْصَاءَ مَا عمِلَهُ [إِحْصَاءَ عمَلِهِ‏] مُسْتَبْطِئاً لِنَفْسِهِ فِی الْعمَلِ وَ یَعمَلُ الْأَعمَالَ الصَّالِحَةَ .. ستایش نادانش نفریبد، و اما آنچه داند از دست ندهد، خود را در کردارش کند شمارد و کارهاى شایسته کند
  37. وَ هُوَ علَى وَجَلٍ یُمْسِی وَ هَمُّهُ الشُّکْرُ وَ یُصْبِحُ وَ شُغُلُهُ الذِّکْرُ یَبِیتُ حَذِراً وَ یُصْبِحُ فَرِحاً حَذِراً لِمَا حُذِّرَ مِنَ الْغَفْلَةِ .. و باز هم در هراس است شب کند و هم او شکر است و صبح و کند کارش ذکر است، شب بگذراند در حذر از غفلت
  38. فَرِحاً لِمَا أَصَابَ مِنَ الْفَضْلِ وَ الرَّحْمَةِ إِنِ اسْتَصْعبَتْ علَیْهِ نَفْسُهُ لَمْ یُعطِهَا سُؤْلَهَا فِیمَا فِیهِ مَضَرَّتُهُ فَفَرَحُهُ فِیمَا یُخَلَّدُ وَ یَدُومُ وَ قُرَّةُ عیْنِهِ فِیمَا لَا یَزُولُ .. که او را باید و شاد از فضل که در حق او بدست آید اگر نفس بر او سخت گیرد خواستش را در آنچه زیان دارد نیارد، شاد است بدان چه بماند و بپاید و چشمش روشن است بدان چه زوال ندارد وَ رَغْبَتُهُ فِیمَا یَبْقَى‏
  39. وَ زَهَادَتُهُ فِیمَا یَفْنَى یَمْزُجُ الْعلْمَ بِالْحِلْمِ وَ یَمْزُجُ الْحِلْمَ بِالْعقْلِ تَرَاهُ بَعیداً کَسَلُهُ دَائِماً نَشَاطُهُ‏ قَرِیباً أَمَلُهُ قَلِیلًا .. و شوقش در آنست که بماند و بیرغبت است در آنچه نماند، دانش را با بردبارى آمیزد و بردبارى را با خرد، ببینى‏ او را که تنبلى از او دور است، در نشاط است، آرزویش کوتاهست
  40. زَلَلُهُ مُتَوَقِّعاً أَجَلُهُ خَاشِعاً قَلْبُهُ ذَاکِراً رَبَّهُ خَائِفاً ذَنْبَهُ قَانِعةً نَفْسُهُ مُتَغَیِّباً جَهْلُهُ سَهْلًا أَمْرُهُ.. و لغزشش کمست و در انتظار مرگ است و دلش خاشعست و در یاد پروردگار است و از گناهش ترسانست و نفسش قانعست و از نادانى خود در جستجو است، سهل کار است
  41. حَرِیزاً لِدِینِهِ مَیِّتَةً شَهْوَتُهُ کَاظِماً غَیْظَهُ صَافِیاً خُلُقُهُ آمِناً مِنْهُ جَارُهُ ضَعیفاً کِبَرُهُ مَتِیناً صَبْرُهُ کَثِیراً ذِکْرُهُ مُحْکَماً.. و نگهدار دین خود و شهوتش را کشته و خشمش را فرو خورده اخلاقش پاک و همسایه از او آسوده است کبرش کمست و صبرش استوار و ذکرش بسیار .. اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم
  • حسین صفرزاده
۰۳
مرداد

             بسم الله الرحمن ارحیم

             اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم                

                      کتاب چرا...بیست وپنجم   . أَ فَلا تَعقِلُونَ‏..چرا نمیاندیشید !؟ 

  1.           پژوهش و اندیشه
  2. . ویژگى‏هاى بندگان خاص خدا بر اساس آیات 68- 63 سوره فرقان کدام است؟
  3. امام صادق فرمود: سوره و الفجر را بخوانید که سوره جد ما حسین بن على است. گفتند: آقا به چه مناسبت؟ فرمود: آیات آخر سوره و الفجر: یا ایَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ. ارْجِعى الى‏ رَبِّکِ راضِیَةً مَرْضِیَّةً. فَادْخُلى فى عبادى. وَ ادْخُلى جَنَّتى‏. اى صاحب نفس آرام! به سوى پروردگارت باز گرد، تو از پروردگارت خشنودى، عقده‏اى در روح تو وجود ندارد.
  4. تو آگاهانه کار خودت را انجام دادى، از کار خودت هم خوشحالى. خدا از تو راضى است. حالا برو در زمره بندگان‏ خاص من، در زمره بندگان ما باش. حسین رفت نزد پدر و برادر و مادر و جد بزرگوارش، آنها در یک سعادتى هستند که براى ما قابل تصور نیست. عقده‏اى ندارند که ما بخواهیم براى تشفّى عقده آنها کارى کرده باشیم.
  5. تو اکنون در گروه بندگان‏ خاص من وارد شو. حال، حسین مى‏خواهد به گروه کدام بندگان وارد شود؟ معلوم است، در گروه افراد مثل پیامبر و على و فاطمه؛ والّا در گروه بندگان بود و با یک گروه از بندگان در حال جنگ بود. اما بندگان من، آنهایى که دیگر بنده هیچ چیزى نیستند. وَ ادْخُلِی جَنَّتِی. در این آیه مى‏فرماید: راضِیَةً مَرْضِیَّةً.
  6. بندگان خاص خدا : با اینکه از مرکب به روى زمین مى‏افتد این آهنگ از زبان مبارکش شنیده مى‏شود که فرمود: رِضىً بِقَضائِکَ وَ تَسْلیماً لِامْرِکَ لامَعبودَ سِواکَ یا غِیاثَ الْمُسْتَغیثینَ.
  7. ارْجِعی إِلى‏ رَبِّکِ‏ باز گرد به سوى پروردگارت. اصلا محشور شدن، بازگشت به سوى خداست. راضِیَةً مَرْضِیَّةً تو که مطمئنى و طمأنینه و آرامش دارى قهرا راضى و خرسند از پروردگارت هستى و
  8. تو که از خدا راضى هستى خدا هم از تو راضى است. راضى بودن خدا از انسان لازمه راضى بودن انسان از خداست، چون انسان آن‏وقت از خدا راضى است که به معناى واقعى کلمه عبد باشد و وقتى انسان به معنى واقعى کلمه عبد خدا بود خدا هم از او راضى است.
  9. دلیل بر این که این «راضیةً» از عبودیت است آیه بعدى است: فَادْخُلِی فِی عبادِی‏ پس داخل‏ شو در زمره عباد و بندگان من. تو مانند یک بنده زندگى کردى، تو یک بنده حق پرست بودى و غیر حق را نپرستیدى، پس داخل شو در زمره کسانى که آنها هم مانند تو همه بندگان من‏اند.
  10. وَ ادْخُلِی جَنَّتِی‏ و در بهشت من وارد شو. گفته‏اند این «بهشت من» بهشت خاصى است که متعلق به بندگان‏ خاص است که براى ما غیر قابل تصور است و نعمتهاى مادى نمى‏تواند آن را توضیح دهد و توجیه کند
  11. 2- مقام نبوّت، یک رحمت ویژه‏ى الهى بر بندگان‏ خاص‏ است. «وَ آتانِی مِنْهُ رَحْمَةً»
  12. 3- نظام طبیعى، نظام سبب و مسبّب است و هر چیزى سببى دارد که باید آن را شناخت ودر پى آن رفت. «مِنْ کُلِّ شَیْ‏ءٍ سَبَباً فَأَتْبَع سَبَباً» بندگان‏ خاص‏ خدا نیز باید به وسیله‏ى اسباب و امکانات طبیعى، اهداف حقّ را دنبال کنند.
  13. 2- رفتار هر کس، نشان دهنده‏ى شخصیّت اوست. عبادُ الرَّحْمنِ ... یَمْشُونَ علَى الْأَرْضِ هَوْناً (بندگان‏ خاص‏ خداوند، مظهر تواضع هستند.)
  14. شب زندهدارى و استمرار و تداوم عبادت، نشانه‏ى بندگان‏ خاصّ‏ خداوند است. (فعل مضارع «یَبِیتُونَ» نشانه‏ى استمرار است)
  15. 2- یاد معاد از ویژگى‏هاى بندگان‏ خاصّ‏ خداست. (ربّنا اصرف عنا عذاب جهنّم‏)
  16. 3- بندگان‏ خاصّ‏ خداوند، بیش از آنکه طمع بهشت داشته باشند، از آتش دوزخ خوف دارند. یَبِیتُونَ ... یَقُولُونَ رَبَّنَا اصْرِفْ عنَّا عذابَ جَهَنَّمَ‏
  17. 5- بندگان‏ خاصّ‏ خداوند، از بخل بدورند. «لَمْ یَقْتُرُوا»
  18. و (بندگان‏ خاص‏ خدا) کسانى هستند که با خداوند، خداى دیگرى را نمى‏خوانند و انسانى که خداوند (خونش را) حرام کرده است، جز به حقّ نمى‏کشند، و زنانمى‏کنند، و هر کس چنین کند عقوبت گناهش را خواهد دید.
  19. 2- خداوند کارهایى را به دست اولیاى خود انجام مى‏دهد تا مردم به آنان توجّه کنند و از آنان اطاعت نمایند. «فَأَوْحَیْنا إِلى‏ مُوسى‏ أَنِ اضْرِبْ» (آرى، طبیعت و مظاهر آن، با اراده‏ى خداوند در اختیار بندگان‏ خاصّ‏ ومقهور آنان است.)
  20. «هر گروهى داراى یک نوع توبه هستند .... توبه بندگان‏ خاص‏ و ممتاز، توبه کردن از لحظات غفلت از خدا و متوجه شدن به غیر خداست و توبه توده‏ى مردم، توبه از گناهان است.»
  21. 14- شب زنده دارى و استمرار و تداوم عبادت، نشانه‏ى بندگان‏ خاصّ‏ خداوند است. (فعل مضارع «یَبیتُون» نشانه‏ى استمرار است)
  22. 3- بندگان‏ خاصّ‏ خداوند، بیش از آنکه طمع بهشت داشته باشند، از آتش دوزخ خوف دارند. یبیّتون ... یقولون ربّنا اصرف عنا عذاب جهنّم‏
  23. 5- بندگان‏ خاصّ‏ خداوند، از بخل بدورند. لم یقتروا
  24. و (بندگان‏ خاص‏ خدا) کسانى هستند که با خداوند، خداى دیگرى را نمى‏خوانند و انسانى که خداوند (خونش را) حرام کرده است، جز به حقّ نمى‏کشند، و زنا نمى‏کنند، و هر کس چنین کند عقوبت گناهش را خواهد دید.
  25. 3- نظام طبیعى، نظام سبب و مسبّب است و هر چیزى سببى دارد که باید آن را شناخت ودر پى آن رفت. «من کلّ شى‏ءٍ سبباً فاتْبع سببا» بندگان‏ خاص‏ خدا نیز باید به وسیله‏ى اسباب و امکانات طبیعى، اهداف حقّ را دنبال کنند.
  26. سیماى بندگان‏ خاصّ‏ خدا
  27. 10. شب‏ زنده‏دارى و استمرار و تداوم عبادت، نشانه بندگان‏ خاصّ‏ خداوند است: «یبیتون»عل مضارع، نشانه استمرار است)؛
  28. 2. بندگان‏ خاصّ‏ خداوند، بیش از آنکه طمع بهشت داشته باشند، از آتش دوزخ خوف دارند.
  29. 3. یاد معاد از ویژگى‏هاى بندگان‏ خاصّ‏ خداست: « ربّنا اصرف عنا عذاب جهنّم‏ »؛
  30. این آیه یکى از ویژگى‏هاى بندگان‏ خاصّ‏ خداوند را میانه‏روى در انفاق مى‏شمرد.
  31. 5. بندگان‏ خاصّ‏ خداوند، از بخل به دورند: «لم یقتروا»؛
  32. در کنار کارهاى مثبتِ بندگان‏ خاصّ‏ خدا، که در آیات پیشین بیان شد، در این آیات، کارهاى بدى که از آن دورى مى‏کنند، ذکر شده است.
  33. 2. ویژگى‏هاى بندگان‏ خاص‏ خدا بر اساس آیات 68- 63 سوره فرقان کدام است؟
  34. عنایات ویژه الهى به بندگان‏ خاص‏: . برای بندگان‏ خاص
  35. بندگان‏ خاص‏ خدا مظهر تواضع هستند هر چى هم بالاتر مى‏شوند تواضعشان بیشتر مى‏شود آمپول زن است مى‏گوید سلام، دکتر که شد نمى‏گوید سلام مى‏گوید سلام علیکم، رئیس بهدارى که شد مى‏گوید سلام علیکم و رحمه الله، وزیر بهداشت که شد مى‏گوید: سلام علیکم و رحمه الله این نشانه این است که ...
  36. امام سجاد (علیه السلام ) مى‏فرماید جورى بکن که هر چى پُزم عالى‏تر است تواضعم بیشتر باشد
  37. مثل امام که وقتى مرجع شد گفت دست مراجع را مى‏بوسم مرجعیت‏اش بالاتر رفت گفت من دست بقالها را هم مى‏بوسم
  38. گفتند: روح منى خمینى بت شکنى خمینى فرمود: رهبر من همان پسر سیزده ساله است حسین فهمیده،
  39. گفتند: تا خون در رگ ماست خمینى رهبر ماست گفت به من رهبر نگویید رهبر من همان زنان خیابان چهارمردان هستند که اولین راهپیمایى را کردند
  40. گفتند: خدایا خدایا تا انقلاب مهدى خمینى را نگهدار فرمود کاش من یک پاسدار بودم یعنى هر چه عزت او را بیشتر مى‏کردند امام تواضعش را بیشتر مى‏کرد
  41. امام على از همه باعظمت‏تر بود بیش از همه پیشانى‏اش را به خاک مى‏مالید از همه قویتر بود از همه سجده ‏اش بیشتر بود .بیست گفتار، مرتضى مطهرى، تهران، صدرا.اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم
  • حسین صفرزاده
۰۳
مرداد

بسم الله الرحمن ارحیم

اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

  1. کتاب چرا...بیست وچهارم   . أَ فَلا تَعقِلُونَ‏..چرا نمیاندیشید !؟ 

پژوهش و اندیشه

  1. . ویژگى‏هاى بندگان خاص خدا بر اساس آیات 68- 63 سوره فرقان کدام است؟
  2. وَ عبادُ الرَّحْمنِ الَّذینَ یَمْشُونَ علَى الْأَرْضِ هَوْناً وَ إِذا خاطَبَهُمُ الْجاهِلُونَ قالُوا سَلاماً (63)
  3. وَ الَّذینَ یَبیتُونَ لِرَبِّهِمْ سُجَّداً وَ قِیاماً (64)
  4. وَ الَّذینَ یَقُولُونَ رَبَّنَا اصْرِفْ عنَّا عذابَ جَهَنَّمَ إِنَّ عذابَها کانَ غَراماً (65)
  5. إِنَّها ساءَتْ مُسْتَقَرًّا وَ مُقاماً (66)
  6. وَ الَّذینَ إِذا أَنْفَقُوا لَمْ یُسْرِفُوا وَ لَمْ یَقْتُرُوا وَ کانَ بَیْنَ ذلِکَ قَواماً (67)
  7. وَ الَّذینَ لا یَدْعونَ مَع اللَّهِ إِلهاً آخَرَ وَ لا یَقْتُلُونَ النَّفْسَ الَّتی‏ حَرَّمَ اللَّهُ إِلاَّ بِالْحَقِّ وَ لا یَزْنُونَ وَ مَنْ یَفْعلْ ذلِکَ یَلْقَ أَثاماً (68)
  8. تواضع باید هم در عمل باشد، یَمْشُونَ ... هَوْناً، هم در کلام، «قالُوا سَلاماً» و هم در عبادت. «سُجَّداً وَ قِیاماً»
  9. بهترین وقت عبادت، شب است و بین شب ونماز ومناجات، رابطه محکمى است. (فضاى آرام، دورى از ریا، تمرکز فکر، از برکات شب است) «یَبِیتُونَ‏ لِرَبِّهِمْ‏»
  10. شب زندهدارى و استمرار و تداوم عبادت، نشانه‏ى بندگان خاصّ خداوند است. (فعل مضارع نشانه‏ى استمرار است) «یَبِیتُونَ‏»
  11. آنچه به عبادت ارزش مى‏دهد، اخلاص است. «لِرَبِّهِمْ‏»
  12. بندگان خاصّ خداوند، بیش از آنکه طمع بهشت داشته باشند، از آتش دوزخ خوف دارند. یَبِیتُونَ‏ ... یَقُولُونَ رَبَّنَا اصْرِفْ عنَّا عذابَ جَهَنَّمَ‏
  13.  اگر شب زنده‏دار هم هستید، مغرور نشوید. وَ الَّذِینَ‏ یَقُولُونَ‏ ...
  14.  یاد معاد از ویژگى‏هاى بندگان خاصّ خداست. «رَبَّنَا اصْرِفْ‏ عنَّا عذابَ‏ جَهَنَّمَ‏»
  15. بندگان خاص خدا مومنان، به هنگام انفاق نه اهل اسرافند و نه اهل بخل، بلکه میانه‏رو هستند. «الَّذِینَ‏ إِذا أَنْفَقُوا لَمْ‏ یُسْرِفُوا وَ لَمْ‏ یَقْتُرُوا وَ کانَ‏ بَیْنَ‏ ذلِکَ‏ قَواماً»
  16. چنانکه در جاى دیگر نیز مى‏خوانیم: «أَنْشَأَ، کُلُوا، آتُوا، لا تُسْرِفُوا»
  17. 1- انفاق براى عبادالرحمن، یک وظیفه ومسأله‏ى قطعى است. إِذا أَنْفَقُوا ... (در ادبیات عرب «إِذا» نشان عملى شدن و «لو» نشان عملى نشدن است.)
  18. 2- نماز شب و ترس از جهنّم و خوف الهى، باید در کنار رسیدگى به محرومان جامعه باشد. «یَبِیتُونَ لِرَبِّهِمْ- أَنْفَقُوا»
  19. 3- انسان مالک است، ولى در خرج کردن محدودیّت دارد. «لَمْ‏ یُسْرِفُوا»
  20. 4- اسراف جایز نیست، حتّى در انفاق. «إِذا أَنْفَقُوا لَمْ‏ یُسْرِفُوا»
  21. 5- بندگان خاصّ خداوند، از بخل بدورند. «لَمْ‏ یَقْتُرُوا»
  22. 6- امّت میانه ووسط، باید برنامه‏هاى معتدل داشته باشد. «وَ کانَ‏ بَیْنَ‏ ذلِکَ‏ قَواماً»
  23. 7- میانه روى در عبادت و انفاق، ارزش است. «قَواماً»
  24. ایثار، یک کمال است امّا نباید موجب خروج از حدّ اعتدال شود، چنانکه قرآن در آیه 67 سوره فرقان، در وصف عباد الرّحمن مى‏فرماید: «وَ الَّذِینَ‏ إِذا أَنْفَقُوا لَمْ‏ یُسْرِفُوا وَ لَمْ‏ یَقْتُرُوا وَ کانَ‏ بَیْنَ‏ ذلِکَ‏ قَواماً»، آنان در انفاق، نه زیاده‏ روى مى‏کنند و نه کوتاهى، بلکه راهى میانه را در پیش مى‏گیرند.
  25. د) گاهى نگرانى براى سرعت غیر مجاز است، امّا کسى‏که اهل افراط و تفریط نیست، «کانَ أَمْرُهُ فُرُطاً» و زندگى‏اش بر اساس اعتدال و میانه‏روى بوده است، «لَمْ‏ یُسْرِفُوا وَ لَمْ‏ یَقْتُرُوا وَ کانَ‏ بَیْنَ‏ ذلِکَ‏ قَواماً»، ترسى ندارد.
  26. قرآن، زنا را کارى زشت مى‏داند و از نزدیک شدن به آن نهى مى‏کند. «وَ لا تَقْرَبُوا الزِّنى‏» ترک زنا را نشانه‏ى بندگان راستین خداوند مى‏شمرد. وَ عبادُ الرَّحْمنِ ... لا یَزْنُونَ و دورى از این گناه را شرط بیعت با پیامبر مى‏داند. إِذا جاءَکَ ... وَ لا یَزْنِینَ‏
  27. امام صادق علیه السلام فرمود: مراد از «هَوْناً» زندگى کردن بر اساس فطرت و هماهنگ با روحیه‏اى است که خداوند آفریده است. یعنى بندگان خدا، خود را به تکلّف و رنج و تعب نمى‏اندازند. کلمه‏ى «سلام» در این جا به معناى سلامِ وداع با یاوه‏ها و برخورد مسالمت‏آمیز است.
  28. در این آیات، دوازده صفت از صفات ویژه‏ى «عبادُ الرَّحْمنِ‏» بیان شده که بعضى اعتقادى، بعضى اجتماعى و بعضى اخلاقى است‏
  29. 1- بالاترین مدال براى انسان، مدال بندگى خداست. «وَ عبادُ الرَّحْمنِ‏» زیرا انتساب به بى‏نهایت، انسان را بالا مى‏برد.
  30. 2- رفتار هر کس، نشان دهنده‏ى شخصیّت اوست. (بندگان خاص خداوند، مظهر تواضع هستند.) عبادُ الرَّحْمنِ‏ ... یَمْشُونَ‏ علَى‏ الْأَرْضِ‏ هَوْناً
  31. 3- اسلام، دین جامعى است که حتّى براى چگونه راه رفتن برنامه دارد. «یَمْشُونَ‏ علَى‏ الْأَرْضِ‏ هَوْناً»
  32. 4- ایمان واعتقاد انسان، در رفتار شخصى او مؤثّر است. عبادُ الرَّحْمنِ‏ ... یَمْشُونَ‏
  33. 5- تواضع، ثمره‏ى بندگى و نخستین نشانه‏ى آن است. «هَوْناً»
  34. 6- سرچشمه‏ى مدارا و نرمخویى بندگان خدا، ایمان است، نه ترس و ضعف آنان. عبادُ الرَّحْمنِ‏ الَّذِینَ‏ یَمْشُونَ‏ ...
  35. 7- وقار و نرمى از بارزترین صفات مؤمن است. یَمْشُونَ‏ ... هَوْناً
  36. 8- تواضع نسبت به همه‏ى مردم لازم است. (نسبت به زن و مرد، کوچک وبزرگ، دانا و نادان). یَمْشُونَ‏ ... هَوْناً ... قالُوا سَلاماً
  37. 9- با جاهلان مقابله به مثل نکنید. «إِذا خاطَبَهُمُ‏ الْجاهِلُونَ‏ قالُوا سَلاماً»
  38. 10- مُدارا و حلم و حوصله، از صفات بارز مؤمنان است. «قالُوا سَلاماً»
  39. 11- تواضع باید هم در عمل باشد، یَمْشُونَ‏ ... هَوْناً، هم در کلام، «قالُوا سَلاماً» و هم در عبادت. «سُجَّداً وَ قِیاماً»
  40. 12- با افراد نادان و فرومایه مجادله نکنید. «قالُوا سَلاماً» (آنان سخنى در شأن خود مى‏گویند، ولى شما سخنى عالمانه و کریمانه بگویید) اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم
  • حسین صفرزاده
۰۳
مرداد

 

بسم الله الرحمن ارحیم

اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

  1. کتاب چرا...بیست وسوم   . أَ فَلا تَعقِلُونَ‏..چرا نمیاندیشید !؟ 

پژوهش و اندیشه  

  1. بر اساس آیات 65 و 66 سوره فرقان، نقش بیم و امید را در زندگى انسان بررسى نمایید.
  2. وَ الَّذینَ یَقُولُونَ رَبَّنَا اصْرِفْ عنَّا عذابَ جَهَنَّمَ إِنَّ عذابَها کانَ غَراماً (65) إِنَّها ساءَتْ مُسْتَقَرًّا وَ مُقاماً (66)
  3.  خوف  : اگر شب زنده‏دار هم هستید، مغرور نشوید. وَ الَّذِینَ‏ یَقُولُونَ‏ ...
  4. خوف  : یاد معاد از ویژگى‏هاى بندگان خاصّ خداست. «رَبَّنَا اصْرِفْ‏ عنَّا عذابَ‏ جَهَنَّمَ‏»
  5. خوف  :  بندگان خاصّ خداوند، بیش از آنکه طمع بهشت داشته باشند، از آتش دوزخ خوف  دارند. یَبِیتُونَ ... یَقُولُونَ‏ رَبَّنَا اصْرِفْ‏ عنَّا عذابَ‏ جَهَنَّم‏
  6.  خوف ورجاء : عدالت و میانه‏روى در بیم و امید :خوف  و رجاء: اگر کسى را چه خوف  بگیرد و چه رجاء خطرناک است. نباید خیلى امیدوار بود. قرآن میفرماید: «فَمَنْ کانَ یَرْجُوا لِقاءَ رَبِّهِ فَلْیَعمَلْ عمَلًا صالِحاً» (کهف/ 110) یعنى رجاءى خالى یا خوف  خالى فایده ندارد.
  7. خوش به حال کسى که همه چیزش عدالت دارد و بیشتر ما حتى هیکلهایمان هم عدالت ندارد. فرد گاهى بازویش کلفت است ولى کله‏اش پوک است یا بالعکس. و لذا حدیث داریم پیامبر اسلام وقتى مى‏ایستاد شکم وسینه‏اش یکسان بود. میزان کسى است که مغز و بازو و شکمش هماهنگ باشد.
  8. 6- عدالت و میانه‏روى در بیم و امید
  9. خوف  و رجاء: اگر کسى را چه خوف  بگیرد و چه رجاء خطرناک است. نباید خیلى امیدوار بود. قرآن میفرماید: «فَمَنْ کانَ یَرْجُوا لِقاءَ رَبِّهِ فَلْیَعمَلْ عمَلًا صالِحاً» (کهف/ 110) یعنى رجاءى خالى یا خوف  خالى فایده ندارد.
  10. خوش به حال کسى که همه چیزش عدالت دارد و بیشتر ما حتى هیکلهایمان هم عدالت ندارد. فرد گاهى بازویش کلفت است ولى کله‏اش پوک است یا بالعکس. و لذا حدیث داریم پیامبر اسلام وقتى مى‏ایستاد شکم وسینه‏اش یکسان بود. میزان کسى است که مغز و بازو و شکمش هماهنگ باشد.
  11. «وَ إِذا قُلْتُمْ فَاعدِلُوا» (انعام/ 152) یعنى وقتى حرف میزنید عادل باشید «وَ لْیَکْتُبْ بَیْنَکُمْ کاتِبٌ بِالْعدْلِ» (بقره/ 282) یعنى وقتى چیزى مى‏نویسید عادلانه بنویسید. گاهى مراجع تقلید وقتى مى‏خواهند به کسى حکمى بدهند در این که بنویسند حجه الاسلام یا ثقه الاسلام چند روز نامه را معطل میکنند و نباید بیخود حجه الاسلام را آیت الله کرد و یا بالعکس، چون دست ما نیست.
  12. دفتر یکى از علما نامهاى به کسى نوشت که ایشان از درگذشت والدهى شما بسیار متأثر شدند و تسلیت گفتند. وقتى ایشان خواست امضا کند گفت: من بسیار متأسف نشدم، چون پیرزنى بود و مرد. دوباره که آوردند ایشان فرمود: متأسف هم نشدم. پرسیدند چه بنویسیم؟ ایشان گفت: بنویسید خبر فوت والده را شنیدند و براى او طلب آمرزش کردند و نباید بى دلیل دروغ نوشت. بى دلیل نباید گفت مشتاق دیدارم یا مخلصم.
  13. بین بچهها به عدالت رفتار کنید. کسى یک بچه را بوسید و دیگرى را نبوسید. امام گفت: تو ظلم کردى یا هر دو را
  14. ببوس یا هیچ کدام را نبوس. یا چرا وقتى مهمان میآید، بچههاى مهمان را بیشتر تحویل میگیرید؟ چون بچه نمیفهمد که مهمان است و خیال میکند تبعیض است.
  15. یا پدر و مادر در منزل دعوا میکنند و تقصیر را گردن همدیگر میاندازند و بچه چون قدرت تحلیل ندارد مى‏گوید: تقصیر هر دو است. آیت الله مدنى میفرمود: در بازار نجف راه میرفتم، دو پسر آیت الله العظمى حکیم هم راه مى‏رفتند و نمى‏دانستند که من پشت سر آنها هستم. و یکى از دیگرى چیزى پرسید و وقتى اولى جواب داد، دومى گفت: راست میگویى؟ و او گفت که مگر قرار است دروغ بگویم. و مگر پدرمان از ما قول نگرفت که از 14 سالگى دروغ نگوییم؟
  16. 11. خوف  ورجاءء
  17. تَوَدُّونَ أَنَّ غَیْرَ ذاتِ الشَّوْکَةِ تَکُونُ لَکُمْ‏ انفال/ 7.
  18.  چهارمین صفت ویژه آنان مومنین خوف  و ترس از مجازات و کیفر الهى است:" آنها کسانى هستند که پیوسته مى‏گویند پروردگارا عذاب جهنم را از ما بر طرف گردان که عذابش سخت و شدید و پر دوام است" (وَ الَّذِینَ‏ یَقُولُونَ‏ رَبَّنَا اصْرِفْ‏ عنَّا عذابَ‏ جَهَنَّمَ‏ إِنَ‏ عذابَها کانَ‏ غَراماً).
  19.  حسن ظن به رحمت الهى فانّ العبد انّما یکون حسن ظنّه بربّه ن 27 11 2-  ترس از عذاب الهى على قدر خوف ه من ربّه ن 27 11 3-  داشتن حالت خوف  و رجاءء فاجمعوا بینهما ن 27 11
  20. انجام نماز در وقت معین صلّ الصّلاة لوقتها المؤقّت لها ن 27 15 5-  پرهیز از دوروئى و لکنّى اخاف علیکم کلّ منافق ن 27 17 گفتارامیرالمؤمنین(علیه السلام) ج 1 صفحه‏ى 118     
  21. سه صفت است هر که واجد آنها باشد در حقیقت ایمان را کامل نموده است: عدالت در خشم و خوشنودى، میانه روى در درویشى و توانگرى، و برابر بودن خوف  و رجاءء (بیم و امید). 37-  ثلاث من کنوز الإیمان: کتمان المصیبة، و الصّدقة، و المرض 4672.
  22. ضرورت خوف  و رجاءء الفقیه... من مکر اللَّه من لم یقنط النّاس.. من مکر اللَّه حکمت 90 (فقیه کامل کسى است که مردم را از رحمت خدا مأیوس، و از عذاب الهى ایمن نگرداند)
  23. حسن ظن به رحمت الهى فانّ العبد انّما یکون حسن ظنّه بربّه ن 27 11 2-  ترس از عذاب الهى على قدر خوف ه من ربّه ن 27 11 3-  داشتن حالت خوف  و رجاءء فاجمعوا بینهما ن 27 11
  24. مراد بیان جمع میان وظیفه خوف  و رجاءء است تعبیر آورده از خوف  به «حذر» و از رجاءء به «فرح» بذکر سبب و اراده مسبّب، چه فرح ولیده رجاءء است چنانکه ایضاح مى‏نماید این معنى را تعلیلش: «حذرا لما حذّر من الغفلة» یعنى شب را بسر مى‏آورد با خوف  و هراس از خوف  غفلت و تقصیر در عبادت.
  25. خوف  و رجاءء بر هر کس على السّواء واجب است جواب گوئیم که: یکى از جمله واجبات خوف  از خداست پس کسى را که خوف  نباشد عاصى خواهد بود پس چگونه معصوم را تواند بود که خوف  نباشد. اگر کسى گوید که: هرگاه معصوم گناه نکند پس خوف  او وجهى ندارد پس چرا خدا خوف  را بر او هم واجب کرده باشد
  26. جواب گوئیم که: هیچ کس هر چند گناه نکند از عهده شرائط بندگى إلهى و شکر نعم او جلّت آلاؤه کما ینبغی بر نتواند آمد مگر آنکه با وجود آن خود را مقصّر در آن درگاه داند و همیشه خائف باشد پس با وجود آن اعتراف بتقصیر و خوف  حق تعالى از راه تفضّل یا استحقاق دیگر مؤاخذه او را جایز نداند
  27. پس کسى که اعتراف بتقصیر نکند و خائف نباشد ایمن از عقاب و مؤاخذه نتواند بود هر چند عصیانى از او صادر نشده باشد و ایضا طاعات و عبادات خود را در آن درگاه چیزى دانستن و بآن اعتبار ایمن بودن کمال عجب است و آن امریست مذموم و لهذا حق-  تعالى نهى از آن کرده پس همین معنى در هر که باشد بد است هر چند بد دیگر نکند پس بر هر کس خوف  از حق تعالى لازم باشد و بآن اعتبار بر هر کس حتّى معصومین واجب شده. خوف ورجاء شرح نهج البلاغه..
  28. خوف و رجاء 1- ویژگی های خوف و رجا.. 1 تنها باید از خدا ترسید: وَ إِیّایَ فَارْهَبُونِ‏. بقره/ 40..فَلا تَخافُوهُمْ وَ خافُونِ إِنْ کُنْتُمْ مُؤمِنینِ‏. آل عمران/ 175..فَلا تَخْشَوُا النّاسَ وَ اخْشَوْنِ. مائده/ 44.. وَ لِمَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ جَنَّتانِ. الرحمن/ 46
  29. 2 تنها باید به خداوند امید داشت: إِنّا نَطْمَع أَنْ یَغْفِرَ لَنا رَبُّنا خَطایانا. شعراء/ 51
  30. 3 تعادل خوف و رجاء از صفات مؤمنان: إِنَّما یُؤمِنُ بِایاتِنَا الَّذینَ إِذا ذُکِّرُوا بِها خَرُّوا سُجَّداً وَسَبَّحُوا بِحَمْدِرَبِّهِمْ وَهُمْ لا یَسْتَکْبِرُونَ تَتَجافى جُنُوبُهُمْ عنِ الْمَضاجِع یَدْعونَ رَبَّهُمْ خَوْفاًوَطَمَعاِ. سجده/ 16- 15
  31. 4 تعادل خوف و رجاء از صفات عالمان راستین: أَمَّنْ هُوَ قانِتٌ آناءَ اللَّیْلِ ساجِداً وَ قائِماً یَحْذَرُ الاخِرَةَ وَ یَرْجُوا رَحْمَةَ رَبِّهِ قُلْ هَلْ یَسْتَوِی الَّذینَ یَعلَمُونَ وَ الَّذینَ لا یَعلَمُونَ إِنَّما یَتَذَکَّرُ أُولُوا الالْبابِ. زمر/ 9
  32. 5 ترس از عذاب خداوند از اوصاف ابرار: إِنَّ الابْرارَ یَشْرَبُونَ مِنْ کَأْسٍ کانَ مِزاجُها کافُوراً عیْناً یَشْرَبُ بِها عبادُ اللّهِ یُفَجِّرُونَها تَفْجیراً یُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَ یَخافُونَ یَوْماً کانَ شَرُّهُ مُسْتَطیراً وَیُطْعمُونَ الطَّعامَ على حُبِّهِ مِسْکیناً وَ یَتیماً وَ أَسیراً إِنَّما نُطْعمُکُمْ لِوَجْهِ اللّهِ لا نُریدُ مِنْکُمْ جَزاءً وَ لا شُکُوراً إِنّا نَخافُ مِنْ رَبِّنا یَوْماً عبُوساً قَمْطَریراِ. دهر/ 10- 5
  33. 6 ترس از عذاب خداوند از اوصاف عباد الرّحمن: وَ عبادُ الرَّحْمنِ الَّذینَ یَمْشُونَ علَى الارْضِ هَوْناً وَ إِذا خاطَبَهُمُ الْجاهِلُونَ قالُوا سَلاماً وَ الَّذینَ یَبیتُونَ لِرَبِّهِمْ سُجَّداً وَ قِیاماً وَ الَّذینَ یَقُولُونَ رَبَّنَا اصْرِفْ عنّا عذابَ جَهَنَّمَ إِنَّ عذابَها کانَ غَراماِ. فرقان/ 65 ج 63
  34. 7 ترس از عدالت خداوند عامل سعادت: وَ أَمّا مَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ وَ نَهَى النَّفْسَ عنِ الْهَوى فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِیَ الْمَأْوىِ. نازعات/ 41 ج 40
  35. 8- نتیجه خوف از خدا..أَلا إِنَّ أَوْلِیاءَ اللّهِ لا خَوْفٌ علَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ. یونس/ 62«عن ابن عباس [فی قوله تعالى‏] وَ أَمّا مَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ» (نازعات- 40) یقول علی بن أبی طالب خاف مقامه بین یدی ربه و حسابه و قضاءه بین العباد فانتهى عن المعصیة، و نهى نفسه عن الهوى یعنی عن المحارم التی یشتهیها النفس، فإن الجنة هی مأواه خاصة و من کان هکذا عاما». شواهدالتنزیل، ج 2، ص 422
  36. 2- نشانههاى رجا و امید به خداوند:1 ایمان‏..2 عمل صالح: فَمَنْ کانَ یَرْجُوا لِقاءَ رَبِّهِ فَلْیَعمَلْ عمَلا صالِحاً وَ لا یُشْرِکْ بِعبادَةِ رَبِّهِ أَحَداِ. کهف/ 110
  37. 3 تلاوت کتاب الهى‏..4 برپاداشتن نماز : إِنَّ الَّذینَ یَتْلُونَ کِتابَ اللّهِ وَ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ أَنْفَقُوا مِمّا رَزَقْناهُمْ سِرًّا وَ علانِیَةً یَرْجُونَ تِجارَةً لَنْ تَبُورِ. فاطر/ 29
  38. 5 هجرت‏..6 جهاد..إِنَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ الَّذینَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا فی سَبیلِ اللّهِ أُولئِکَ یَرْجُونَ رَحْمَتَ اللّهِ وَ اللّهُ غَفُورٌ رَحیمِ. بقره/ 218
  39. 3- چگونگی تحصیل خوف از مقام ربّ‏..1 آشنایى با صفات جمال و جلال پروردگار، مقام ربّ است.
  40. 1. هر چه صفات و کمالات بیشتر باشد، مقام بالاتر است.2. گاهى انسان، مقام خدا را پایین‏تر از انسان‏هاى عادى مى‏داند: أَهْوَنِ النَّاظِرِینَ‏..3. گاهى خدا را همچون مردم مى‏داند: یَخْشَوْنَ النّاسَ کَخَشْیَةِ اللّه. نساء/ 7..4. گاهى خدا را بالاتر از مردم مى‏داند:...أَشَدُّ حُبًّا لِلّه. بقره/ 165 ..
  41. اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم
  • حسین صفرزاده
۰۱
مرداد

 

  1. بسم الله الرحمن الرحیم
  2. اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم
  3. جلسه پنجاه سوم تفسیرسوره یس: استاد حضرت آیت الله مظاهری30/11/89 شنبه15ربیع الاول.
  4. إِنَّما أَمْرُهُ إِذا أَرادَ شَیْئاً أَنْ یَقُولَ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ (82)
  5. فَسُبْحانَ الَّذی بِیَدِهِ مَلَکُوتُ کُلِّ شَیْ‏ءٍ وَ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ (83)
  6. آنچه که باید همه بدانیم ازنظرقرآن معاد،معاد جسمانی است وهم معاد روحانی است، یعنی جسم ما با روح ما درروزقیا مت یا بهشتی ومتنعم می شود، ویا جهنمی ومتالم می شود، ویک مسئله ضروری درقرآن است
  7. ویک مسئله ضروری دراسلام عزیز است، بلکه ازقرآن فهمیده می شود که مسئله ضروری همه ادیان است،
  8. وهمه ادیان یک چیزمی گویند، واگریک شبه هم برایش شد پروردگارعالم آن شبه را رفع می کند، خیلی قصه ها در قرآن است راجع همین ،لذااینکه باید بگویم معاد جسمانی هیچ اشکال نیست، هم راجع به اسلام عزیزوهم راجع به قرآن مجید
  9. که بیش از1000آیه راجع به معاد جسمانی آمده است، دیگه بعد از آن مسئله این می شود که کیفیت معاد جسمانی چه جوری است، این را هم باید بدانیم
  10. هرچه ما این طرف وآن طرف بزنیم حقیقتش را نمی تواند به دست بیآوریم که چه جوری است،
  11. لذا کتابی که راجع به معاد نوشته ام بنام معاد در قرآن، اول حرفم همین است که ازمعاد یک دورنمائی داریم، حقیقت آن درک نمی شود،
  12. لذا بزرگان درفلاسفه مخصوصا مثل شیخ الرئیس وصدرالمتآلهین همه می گویند، کیفیت معاد جسمانی هست ،
  13. ولیکن چه جوری است؟ درآن کتاب نوشته ام مایک دورنمائی ازمعاد داریم ، که هیچ کس تاحال نمی داند، نمی تواند بگوید که راستی چه جورمی شود، این از آن چیز هاست که می رویم ، می رسیم ، می بینیم، می فهمیم ،
  14. درروزقیامت وقتیکه همه وارد صف محشر شدند دیدند لذات جسمی دارد، لذات روحی دارد، الم های روحی وجسمی دارد،آیا یک آدم حسابی است ،
  15. یا یک بوزینه ومیمون،آیایک آدم حسابی است یا یک یایک ببر، پلنگ یا گرگ،اینها ازچیزهائی است که نمیشه درک کرد،
  16. این جمله شیخ الرئیس خیلی جمله خوبی است درشفا ایشان می فرمایدکه: راجع به معاد جسمانی نمی فهمم چه جوری است،بعد یک جمله شیوامی فرماید، اما صادق مصدق می گوید ، من هم می گویم چشم ،
  17. دیگه درمقابل خداوپیامبروقرآن دیگه فلسفه وعرفان وعلوم طبیعی نمی تواند کار بکند، صادق مصدق می گوید،معاد جسمانی ست من هم می گویم چشم،
  18. درجلسه قبل من از ..مِثْلَهُمْ.. آیه، أَ وَ لَیْسَ الَّذی خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ بِقادِرٍ عَلى‏ أَنْ یَخْلُقَ مِثْلَهُمْ بَلى‏ وَ هُوَ الْخَلاَّقُ الْعَلیمُ (81) ازمثلهم استفاده کردم،گفتم معاد جسمانی فرضش این است،
  19. دروقتی که پروردگارعالم ارده می کند همه مان برویم درصف محشر مثل اینکه بابامان حضرت آدم را خلق کرد دوباره یک خلقت می شود، پروردگارعالم جسم مارا خلق می کند،آن هم به قول قرآن: إِنَّما أَمْرُهُ إِذا أَرادَ شَیْئاً أَنْ یَقُولَ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ (82)می شود،
  20. آن را پروردگارعالم این چندین میلیارد جمعیت را خلق می کند، خوب جسمشان مثل حضرت آدم یک آدمک می شود، پس ازآنی که آدمک ها خلق شد ، روح هم موجود است ارواح دمیده می شود دراین جسم ها،
  21. آنکسانی که خوبند می گویند الحمدلله رب العالمین، وآن کسانی که بدند می گویند ای وای ای وای چه شد، آمدیم صف محشرکه منکربودیم وبراش کارنکردیم،
  22. این دورنمائی که ازاین ..مِثْلَهُمْ.. من استفاده کردم، البته مرحوم صدرالمتآلهین یک دستگاه دیگه دارد که آن هم خیلی خوبه ،
  23. یه قول استاد بزرگوارما معاد را جوری درست  کرده مثل پیرزنه بی فرهنگ می گوید که: پیر زنه باهمان حرکت جوهری درست کرده ، امابا حرکت جوهری معاد خیلی حرف دارد به درد مجلس ما نمی خورد،
  24. وبلاخره ایشان می فرماید این عالم رویه استکمال است، واز آیات فراوانی هم استفاده می کند،من جمله این انسان روی به استکمال است،اگربمیرد، اگرخاک بشود، اگرزنده بشود هرچه بشود این انسان روبه استکمال است،
  25. که انسان کامل درآنجا روز قیامت پیدا می شود، می فرماید بچه وقتی به دنیا بیاید، جسمانیة الحدوث روحانیة البقاء122 واین بچه وقتی به دنیا بیاید درحرکت است ،
  26. واین عالم درحرکت است، وروبه استکمال است، واین حرکت واستکمال ادامه دارد تا به انتها برسد، انتهای آن کجاست ؟
  27. انتهای آن استکمال یعنی معاد روزقیامت، البته مرحوم صدرالمتآلهین در اصفار با بیش از صد صفه درمقدما ت وماخرات واستدلال به آیات شریفه درستش می کنند،
  28. البته این دو فیلسوف با هم اختلاف دارند ، آن می گویدارواح قبلا بوده وبعد دمیده شده دراین اجساد،
  29. که مثال قرآن هم همین است، ازاذل اروح بوده یک یک می آیند به دنیا دو دفعه یک یک می آیند صف محشر، این حرف شیخ الرئیس است، ولیکن  صدرالمتآلهین:می فرماید که ارواح در اذل نبوده،ارواح دراین همین دنیا پیدا شده،
  30. واستکمال است که پروردگارعالم معاد جسمانی درست می کند،همه می آیند صف محشر، بهشتی ها با آن نعمت های بهشتی، وجهنمی ها با آن نغمت ها وارد می شوند، بهشتی ها باآن عمل ،
  31. جهنمی ها با آن آتشی که درست کرده اند محشور می شوند، حتی می گوید استکمال بهشت به اندازه ای است که هرچه را بخواهد خلق کند می ت جمله عج واند، الآن صبح یک صبحانه خاصی اراده می کند درست می شود،اما آن جهنمی ها آنها در سقوطند ودرزندان با آن آتشی که خودتهیه کرده اند باید بسوزند،
  32. این حرفها اصل آن گفته شد، که حرف شیخ الرئیس: جسمانیة الحدوث نه روحانیة ازاول دراذل وحرف ملا صدرا جسمانیة الحدوث روحانیة بقاء آن کسانی که متخصص در این علومند جمع کرده اند بین
  33. حرف شیخ الرئیس و حرف صدرالمتالهین، همه افتخارمی کنند هم مشائین وشاگردانش مثل حضرت امام  ره وهم شاگردان شیخ الرئیس که آنچه دارند ازقرآن است،افتخارمی کند شاگرد قران است، 
  34. صدرالمتالهین اول اصفار یک بیانی دارد می گوید: ازمشاع بودم دیدم تاریک است، اشراقی شدم دیدم غروراست،صمیمه کردم یک دیگر را بهم دیدم پشتیبانه ندارم،
  35. تمسک کردم به قرآن حکمة متعالیه درست کردم باپشتبانه قرآن وروایات اهل البیت،
  36. لذابارها در اصفار مرحوم صدرالمتالهین  وقتی که بحث راتمامش می کنند می فرمایندکه : هذایحصل لناعقیب کشف والغلبات و،  فلسفه وعرفان گفتم اما پشتبانه ام قرآن واهل البیت،
  37. لذا دراین حرکت جوهری شاید7و8 تاآِیه و10تا20روایت می آورد
  38. پشتیبانه حرکت جوهری، قرآن وروایات اهل البیت ،
  39. خدایا بحق این قرآن وعظمتش ،انس باقرآن به همه مان مخصوصا به  جوانانمان عنایت بفرما،خدایا دشمنان اسلام همه نابود بفرما، والسلام علیکم ورحمة الله وبرکاتة ، وعجل فی فرجه مولاناصاحب الزمان.
  40. 122-جسمانیة الحدوث روحانیة البقاء و الثانیة أن النفوس لو کانت حادثة لکان حدوثها بحدوث   الأبدان ..... ص : 333الثالثة أنها لو کانت حادثة کانت غیر دائمة إذ کل کائن فاسد و کل‏ «2» ما هوأبدی فهو أزلی و قد ثبت أنها باقیة أبدیة کما سیجی‏ء بیانه فهی إذن أزلیة.أما الجواب عن الأول فلماسیأتی تحقیقه على مذهبنا من کون النفس جسمانیة...الحدوث روحانیة البقاء و على مذهب القوم من أنالنفس حادثة مع المادة لا فی المادة... اعلم أن هذه المسألة دقیقة المسلک بعیدة الغور ... من کونهاجسمانیة الحدوث روحانیة البقاء فهذا أحد البراهین- على ثبوت الاشتداد فی مقولة الجوهر کما فی مقولةالکیف و الکم و به ینحل کثیر... اعلم أن هذه المسألة دقیقة المسلک بعیدة الغور .. فالحق أن النفسالإنسانیة جسمانیة الحدوث و التصرف روحانیة البقاء و التعقل‏..فتصرفها فی الأجسام جسمانی و تعقلهالذاتها و ذات جاعلها روحانی و أما العقول المفارقة- فهی روحانیة الذات و الفعل جمیعا و الطبائع جسمانیة الذات و الفعل جمیعا فلکل من تلک الجواهر مقام معلوم بخلاف النفس الإنسانیة و لهذا حکمنابتطورها فی الأطوار- إذ لیس تصرفها فی البدن کتصرف المفارقات فی الأجسام لأنها بذاتها مباشرة للتحریک‏..الحکمة المتعالیة فى الاسفار العقلیة الاربعة، ج‏8، ص: 348
  41. ............شما یک سوره مثل قرآن بیاورید من دست ازپیامبری برمی دارم، سالها فکرمی کردند نمی شد،عقلشان می گفت نمی شود، آخرالامرمی گفتد هرچه بکند وبکنید ما ایمان نمی آوریم، حتی یک آیه هم نمی توانستند بیاورند، پس ایمان چرا نمی آوردند؟ برای اینکه رضالت درعُمق جانشان بود وروح هوی پرستی وفساد اخلاقی، بلاخره نشد که نشد، مُردند ویک آیه هم نتوانستند بیاورند، خدایا به حق این قرآن وذکر و ورد  وروشنائی وبه حق اُ نس باقرآن ازنظرتربیت   وهمه اش به ماعنایت بفرما ........... 30/11/89 شنبه15ربیع الاول. تمام شد تفسیر سوره یس استاد مظاهری .اللهم صل علی محمد وال محمد وعجل فرجهم ...
  • حسین صفرزاده
۰۱
مرداد

بسم الله الرحمن الرحیم

  1. اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم
  2. جلسه پنجاه دوم تفسیرسوره یس: استاد حضرت آیت الله مظاهری28/11/89 پنجشنبه13ربیع الاول.
  3. أَ وَ لَیْسَ الَّذی خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ بِقادِرٍ عَلى‏ أَنْ یَخْلُقَ مِثْلَهُمْ بَلى‏ وَ هُوَ الْخَلاَّقُ الْعَلیمُ (81)
  4. إِنَّما أَمْرُهُ إِذا أَرادَ شَیْئاً أَنْ یَقُولَ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ (82)
  5. فَسُبْحانَ الَّذی بِیَدِهِ مَلَکُوتُ کُلِّ شَیْ‏ءٍ وَ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ (83)
  6. این آیات سوره یاسین ازآیات مهم قرآن است مربوط به روزقیامت ومعاد جسمانی ،مربوط به اظهار قدرت خدا هرچه اراده کند،
  7. ازاین آیه فهمیده می شود معاد جسمانی است ، یعنی در روز قیامت همه مان باجسم و روح وارد محشرمی شویم، وازهمین جسم ما وازهمین روح ما حساب وکتا ب گرفته می شود، خوبها زیر لوای حمدند،
  8. بدها زیرحرم ودود جهنم،سخت است، وبلاخره بعد حساب وکتاب بهشتیها بهشت وجهنمیها جهنم ، همان جوری که ما اینجا لذات روحی داریم، لذات جسمی داریم ،
  9. آنجا لذات روحی داریم لذات جسمی داریم ، ما اینجا ناراحتی های جسمی ناراحتی ها ی روحی داریم آنجا هم نا راحتی های جسمی وروحی داریم همین طور، فرقی از این نظربین دنیا وآخرت نبست ،
  10. حرف دراین که ماچه جوری رنده می شویم ، قرآن درجای دیگرمی فرماید که اصلا اوضاع یک اوضاع دیگری است، السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ بِقادِرٍ عَلى‏ أَنْ یَخْلُقَ مِثْلَهُمْ آنچه که ازقرآن فهمبده می شود اصلا قوه جازبه قوه دافعه ازاین منظومه شمسی گرفته می شود،
  11. وقتی این ستون نامرعی لا اقل از منظومه شمسی گرفتند، این منظومه شمسی پرت درفضا می شود آب می شود،
  12. برای اینکه ما بفهمیم گاهی می گوید مثل پنبه گاهی می گوید این کوها زره زره، این ها مثال است واقعیت قوه جازبه دافعه که دوتا ستون نامرعی است برای منظومه شمسی گرفته می شود، التکویر: 1 إِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَت التکویر: 2 وَ إِذَا النُّجُومُ انْکَدَرَت121
  13. دیگه اینها پرت درفضا می شوند آب می شوند، خوب حالا وقتی آب شدند از این انسانها چی باقی می ماند ؟ روحشان ، حالا اگراین ارواح بخواهند بیایند صف محشر نمی توانند لذات جسمی ببرند،
  14. برای اینکه مجردند ولذات جسمی مربوط به جسم است، الان هم ما اگربخواهیم لذات جسمی ببریم مثلا غذا بخوریم سیربشویم خوب این روح است
  15. اما به واسطه جسم غذا می خورد سیرمی شود، روح سیرمی شود ، روح گرسنه می شود ،
  16. اما اگربخواهد درد والم روح را بفهمد باید جسم  داشته باشد، این براق را باید باشد، لذا روح ما به واسطه چشم ما می بیند،
  17. روح ما به واسطه گوش ما می شنود، روح ما به واسطه زبان ما حرف می زند ، روح ما به واسطه جسم ما آلام ولذات  دارد، همه روح ماست ،
  18. اگرروح نباشد آلام ولذات جسمی نیست، لذا پروردگار عالم این جسم را دو مرتبه می سازد، حضرت آدم که ازگل او را ساخت وروح را متعلق به او کرد، قبل قیامت هم این جور می شود،
  19. پروردگار عالم همه این ارواح را براق به شان می دهد، چه چیزاست این براق ؟ به قول قرآن:عَلى‏ أَنْ یَخْلُقَ مِثْلَهُمْ یعنی این جسمی که خدا درست می کند جسمی  است غیراین جسم اما خودش است،
  20. مثل حضرت آدم که باخاک وآب اراده کرد ساخت، إِنَّما أَمْرُهُ إِذا أَرادَ شَیْئاً أَنْ یَقُولَ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ بایک اراده ناگهان همه این جسم ها را خدا درست می کند،
  21. همه روح ها دمیده می شود دراین جسم ها ، می شودیک آدم مثل ما تفاوتی ندارد شکل وشباهت وتن صداهمان روح است،
  22. منتها میآید درآن جسمی که خدا درست کرده ، می آیند صف محشر، لذا پروردگارعالم آنکه خالق زمین وآسمان است آنقدر قدرت دارکه این آدم هارا به سازد،
  23. ازساختن دیروزآن مشکل تر نیست، یک اُبر ویک اسپر یک تک سلول ناگهان یک آدمک وروح درآودمیده می شود،
  24. دردنیا تک سلول درست می شود روح ما دراودمیده می شود، قبل قیامت هم جسم درست می شود روح ما در آن دمیده می شود،
  25. اما این جسم که خدا درست می کند ازیک جهت غیرآن جسم است اما خودش است با شکل وشباهت آن جسم خدا مثل ما ها درست کرده، تُن صدا قد وقامت ،
  26. پروردگارعالم این جسم ها را درست می کند، الآن50 میلیارد جمعیت است، اززمان حضرت آدم تا الآن وتا روز قیامت نمی شود شمارش کرد برحسب ظاهر، کی می تواند شماره کند؟
  27. حضرت اسرافیل،حضرت پرور دگار، بارهاگفته ام که از زمان حضرت آدم تا زمان حضور آقا امام زمان یک قطره است ازدریاست ،
  28. وقتی آقا آمدند دریای خلقت است، بلکه آقا هزارسال عمرمی کنند، بلاخره  5 ملیارد و10ملیارد واین قدرها نیست خدا می داند که چقدرند ،
  29. لذا آناً پروردگارعالم این جسم ها را خلق می کند، وامرمی کند به روح ها که د میده شوند به جسم ها ، مثل حضرت آ دم که جسم آنرابه قدرت خلق کرد وروح را دراودمید، 
  30. حضرت آدم پاشد نشست حضرت آدم آدم بود گفت بسم الله الرحمن الرحیم وعطسه کرد گفت الحمدلله رب العالمین، درقیامت همین طور است ،
  31. که روح بما دمیده می شود پا می شیم می شینیم اگربدانیم وبه کمال رسیده باشیم وآدم شده باشیم می گوئیم بسم الله الرحمن الرحیم عطسه می کنیم می گوئیم الحمدلله رب العالمین،
  32. دیگه ملائکه بایک احترام خاصی میاورندمان صف محشر، واگرآدم نشده باشیم به کمال نرسیده باشیم
  33. پروردگارعالم جسم ما را خلق می کند آن روح شقی ما را می دمد به این جسم پا می شود می شیند پا می شود می نشیند
  34. ومی گوید وای برمن چه شد بایک ذجری ملائکه این را می آورندش صف محشر، لذا این دوتا آیه دراینجا دو تا ازآیه های قرآن است ،
  35. اول معاد جسمانی درست می کند، طریقش راهم اینجا دررست می کند، درقرآن از1400آیه معاد
  36. ومعاد جسمانی دوجا هست، که این عَلى‏ أَنْ یَخْلُقَ مِثْلَهُمْ بَلى‏ وَ هُوَ الْخَلاَّقُ الْعَلیمُ را دارد، ازهمین جهت درروایات می خوانیم که این سوره یس قلب قرآن واین دو آیه هم ازدوآیات مهم قرآن است، که هم معاد جسمانی درست می کند،
  37. وهم طریقش را با یک اشاره به ما می گوید، وهم برای اینکه تعجب نکنیم ، می گوید ازاراده خداوند است که هرچه اراده کند موجودمی شود،
  38. خدایا به حق این قرآن و این حرف های مهم وزیبای قرآن که اگرفلاسفه پشت به هم کنند نمی توانند بگویند،
  39.  اُنس ما به قرآن واُنس ما به این گونه آیات فهم ما به این گونه آیات ، مخصوصا به جوانان ما عنا یت بفرما،
  40. دشمنان اسلام همه نابود بفرما، والسلام علیکم ورحمة الله وبرکاتة ، وعجل فی فرجه مولاناصاحب الزمان.
  41. 121-إِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَت التکویر 2 وَ إِذَا النُّجُومُ انْکَدَرَت .التکویر

اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

  • حسین صفرزاده
۰۱
مرداد
  1. بسم الله الرحمن الرحیم
  2. اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم
  3. جلسه پنجاه یک تفسیرسوره یس: استاد حضرت آیت الله مظاهری27/11/89 چهارشنبه12ربیع الاول.
  4. وَ ضَرَبَ لَنا مَثَلاً وَ نَسِیَ خَلْقَهُ قالَ مَنْ یُحْیِ الْعِظامَ وَ هِیَ رَمیمٌ (78
  5. قُلْ یُحْییهَا الَّذی أَنْشَأَها أَوَّلَ مَرَّةٍ وَ هُوَ بِکُلِّ خَلْقٍ عَلیمٌ (79)
  6. الَّذی جَعَلَ لَکُمْ مِنَ الشَّجَرِ الْأَخْضَرِ ناراً فَإِذا أَنْتُمْ مِنْهُ تُوقِدُونَ (80)
  7. شان نزول آیه این است که یک عربکی یک اُستخوان مرده ای پیداکرده بود، آورد درمقابل پیامبر اکرم حضرت با دست مبارک خاک کرد، فوت کرد رفت به هوی دیگر هیچش باقی نماند، گفت این استخان مرده فوت کرد رفت به هوی ،
  8. چه جوری پروردگارعالم مارا زنده می کند، یعنی همه ما بعد ازاینکه مُردیم یک مدت کمی دیگه خاک می شویم، مگر یک آدم حسابی باشد که کم پیدا می شود نپوسد درقبر، بعضی ها راستی اگرآدمهای حسابی باشند درقبرنمی پوسند،
  9. درهمین اصفهان ما، درهمین زمان ما، دوسه نفرقبرشان نقب شد بدنشان سالم وتازه بود، همان وقتی که خیابان شهدا را درست می کردند
  10. یکی ازعلماء بزرگ مرحوم صدیقی، این وقتی که قبرستان را می شکافتند واستخوانها را بیرون می کردند، این آقا بدنشان تروتازه بوده بعد از60سال که مرده بوده،
  11. وهمین مردم اصفهان ازشهدا تشیع جنازه اش کردند تا تخت فولاد، یا مرحوم علامه مجلسی را چند سال قبل می خواستند تعمیرکنند، قبرسوراخ شد،علما بزرگان می دیدند، که علامه مجلسی تروتازه درفبراست،      
  12. مرحوم آقای خونساری درتکیه خونساریها آقا حسین وآقا جمال هردوشان یک جا دفنند، خواستند یک کسی را دروسط این پدروپسردفن بکنند، قبرسوراخ شد در وسط قبر آقا حسین خونساری و بعد 500 سال این تروتازه بود،
  13. یا مرحوم صدوق رضوان الله تعالی علیه درشهر ری قبر مطهرشان را بازکردند دیدند بدن تروتازه، نقل می کنند
  14. مرحوم رقیه درشام یکی ازعلماء خوابش را دیده بود، که من غرق درآب هستم، آن سید بزرگوارآمدند قبر را شکافتند دیدند بدن مطهرش درآب اما تر وتازه،  آب ها را کشیدند
  15. قبر را مرمت کردند، دوسه ساعت طول کشید، بدن روی دست آن سید بزرگوارتابوت را گذاشتند درقبر تامرمت کردند وتروتازه بود،بعد هزارسال،
  16. اینها هست اما کم نیست، هم اینها یک معجزه است، هم اینها هم دلیل بر این استکه معادی است آن،
  17. البته اینها یک درهزارهم نیست، معمولا می پوسد ومی شود ، اگرهم استخوانهاشان یک مقدارباقی باشد اما بلاخره خاک می شود ،
  18. واین عربه این استوخان را پیدا کرده بود، به اندازه ای پوسیده بود که می شد خاکش بکنی، با انگشت یا چیزدیگرپوردش کرد فوت کرد رفت به هوا، وگفت این را چه جوری خدا زنده اش می کند،  وَ ضَرَبَ لَنا مَثَلاً وَ نَسِیَ خَلْقَهُ قالَ مَنْ یُحْیِ الْعِظامَ وَ هِیَ رَمیمٌ (78
  19. قران می گوید، تویک مثال برای من زدی ومی گفتی نمی شه ، من هم یک مثال  برات می زنیم ببین چه جور می شود، تو یک تک سلول بودی وشدی یک آدمک وحالا یک آدم حسابی شده ای، جلوی من ایستادی، می گوئی خدا چه جور مردهارا زنده می کند،
  20. همین طورکه تک سلول بودی خدا ترآدم حسابی شدی می تواند دو دفعه که مُردی ترااحیا می کند، قُلْ یُحْییهَا الَّذی أَنْشَأَها أَوَّلَ مَرَّةٍ وَ هُوَ بِکُلِّ خَلْقٍ عَلیمٌ (79)،استوخانها را کی زنده می کند، درحالی که خاک شده، قُلْ یُحْییهَا الَّذی أَنْشَأَها أَوَّلَ مَرَّةٍ ، بگو همان کسی که ترا خلق کرد،
  21. چه جور می شد از خاک نطفه وازنطفه علقه وازعلقه آدمک، واز آدمک یک آدم حسابی،
  22. همین طورکه ازیک تک سلول یک آدم حسابی درست کرده می تواند ، ازخاک ، آدم ومیت زنده کند،
  23. یک مثال دیگرهم قرآن می زند برای عربه ، حالا چرا قرآن این مثال را زده نمی دانیم، شاید این عرب ازبادیه نشین بوده توی کوهستان بوده یک درختائی بودند
  24. که این درختها درحالی که سبزبودند آتش  هم می دادند، وعربها همانجوری که ازمیوه اش استفاده می کردند ازآتش آن هم استفاده می کردند،
  25. این مثال یک مثال جزئی می شود برای آن عربه ویک معجزه می شود برای ما، می فرماید: الَّذی جَعَلَ لَکُمْ مِنَ الشَّجَرِ الْأَخْضَرِ ناراً ...چه جوراین درخت سبز وخُرم ومیوه دارازآتش بیرون میآید،
  26. همین طور که آتش وآب را پهلوی هم می گذارند، معلوم است ما را هم می تواند زنده بکنند،این یک مثال را قرآن زده برای آن بادیه نشینی که با آن درخت درمحل بوده ،
  27. اما قرآن مثالهای فراوان قران برای معاد می زند، ومن جمله این مثال در قران خیلی تکرار شده، بدانیم برای خدا آسان است ،
  28. آن خدائی که می تواند ما را ازنیستی به هستی بیاورد، خا ک بودیم ، ازآن خاک خوراکی درست شده ،ازخوردنیها تک سلول درست شده،
  29. ازتک سلول که یک وضع عجیبی است پیش زیست شناسان ، که چه جورمی شه اسپروعبریک باهم یکی بشن، تشکیل نطفه مرد بنام اسپروزن بنام عبریک عروسی عجیبی دررحم مادرمی کند،
  30. وده بیست اسپرکه درنطفه مرد است حجوم می برند می خواهند عروسی کنند، به آن نطفه عبریک که نطفه زن است،
  31. درحجله نشسته با یک فیس وافاده یکی ازاسپرها به زور وارد رحم می شود، درب رحم بسته می شود ، اتفاقا دُم هم دارد، دُمش هم بریده می شود، 
  32. نا گهان عروس وداماد باهم یکی می شوند، ونطفه دردل مادرتشکیل می شود، این مشکل تراست یاما ازقبر زنده بشویم بیایم صف محشر؟
  33. مسلم آن خلقت اولی مشکل تراست، لذا دراینجامی فرماید: قُلْ یُحْییهَا الَّذی أَنْشَأَها أَوَّلَ مَرَّةٍ...کی اول تراخلق کرده ازیک حیوان بنام اسپریک حیوان بنام عبر، کی اینها را یک کرده ،این تک سلول روبه تزایدند،
  34. امروزمثلا هزارتا، وفردا یک میلیون، وبعصی اوقات بخواهند بشمارند قابل شماره نیست، اتم های بدن یک انسان را یخواهند بشمارند قابل شماره نیست ،
  35. همین طور می تواند خلق اولیه کند می تواند مرده زنده کند، وتا این جا مطلب تمام است، نظیرآن درقرآن زیاد است،
  36. ودرقرآن بیش از100مورد دارد، دراین سوره وسوره های دیگر، زنده شدن ما را می فرماید، امروز خلق شدن وفردا چه جورما زنده بشویم،
  37. خدایا به حق این قرآن وعظمتش،خدایا به حق قرآن والتماس های قران که ما بیداربشویم  برای ما مثال می زند مطلب علمی بگوید، آن مسئله زیست شناسی را بگو، آن مطلب علم طبیعی را بگو،
  38. آن مطلب عوامانه را بگو، طلبکار ازخدا که نیستیم التماس علمی می کند ما را بیدار بکند، اما بعصی ها یمان خوابیم هرچه خدا صدامان می زند بیدارنمی شویم،
  39. خدایا به لطف وکرم ورحم و رحمانیتت، همه ما را مخصوصا بچه های ما را از خواب غفلت بیدار بفرما،
  40. دشمنان اسلام همه نابود بفرما، والسلام علیکم ورحمة الله وبرکاتة ، وعجل فی فرجه مولاناصاحب الزمان.
  41. اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم
  • حسین صفرزاده
۰۱
مرداد
  1. بسم الله الرحمن الرحیم
  2. اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم
  3. جلسه پنجاه تفسیرسوره یس: استاد حضرت آیت الله مظاهری26/11/89 سه شنبه11ربیع الاول.
  4. وَ ضَرَبَ لَنا مَثَلاً وَ نَسِیَ خَلْقَهُ قالَ مَنْ یُحْیِ الْعِظامَ وَ هِیَ رَمیمٌ (78)
  5. قُلْ یُحْییهَا الَّذی أَنْشَأَها أَوَّلَ مَرَّةٍ وَ هُوَ بِکُلِّ خَلْقٍ عَلیمٌ (79)
  6. الَّذی جَعَلَ لَکُمْ مِنَ الشَّجَرِ الْأَخْضَرِ ناراً فَإِذا أَنْتُمْ مِنْهُ تُوقِدُونَ (80)
  7. بحث درباره معاد حسمانی است، بعضی مردم به طورکلی معاد را منکرند، چه جسمانی چه روحانی ، قرآن می فرماید: معادچیزی نیست که انسان منکرآن باشد، اینها که منکرند بَلْ یُریدُ الْإِنْسانُ لِیَفْجُرَ أَمامَه 120می خواهند جلویشان باز باشد، هرغلطی می خواهند بکنند،
  8. لذامی بیند معاد جلویش را می گیرد ازاین جهت منکر است ، درسوره قیامت می فرماید: اینکه اصلا معاد نباشد باعقل وباعاطفه وباعقل انسان نمی خواند،
  9. به عبارت دیگر سواد هم نمی خواهد اگریک کسی همان عقل عوامانه اش به کاربکا ربه اندازد می فهمد معاد است ، خود ش هم می فهمد اگرمنکر معاد است می خواهد سوء سوء وجدان را خاموش کند ،
  10. می خواهد به عقل بگوید حرکت نکن، تا من کارهای زشتم را انجام بدهم ،این ازبعضی مردمند که منکرمعادند، بعضی ازمردم منکرمعاد جسمانی هستند،  ومی گویند باید معاد روحانی باشد،
  11. اما وقتی ما مردیم باجسمان کار ندارند، با روحمان کاردارند، بنابراین معادجسمانی را نمی شود درستش کرد
  12. بنابراین معاد روحانی است ومحال است که این جسم بیاید روح بیاید ضف محشر، بنابر این روح می آید صف محشروحساب وکتاب با روح است نه با جسم انسان،
  13. اما قرآن می گوید: حالا که معاد روحانی می گوئی باید جسمانی هم بگوئی، برای اینکه این روح ما دوتا لذت دارد دوتا الم دارد، یک لذت ها به واسطه جسم است، دارد، مثلا لذت روح ما لذت دارد که تحصیل علم بکند ،عبادت بکند ،
  14. خوب اینها لذات روحانی است، واین روح اگربخواهد این لذات را داشته باشد جسم می خواهد، یک وقت تحصیل علم فقط است ، رابطه با خداست  تاجسم نباشد نمی شود،
  15. یعنی ابزار لذت بردن روح جسم است، براق جسم است، درالمش هم همین است، اگرروح را بخواهند به سوزانند روح سوخته نمی شود، باید یک ابزاری داشته باشند و جسم ابزاروح است، جسم را می سوزانند سرایت می کند به روح، وروح افسرده وشوخته می شود،
  16. لذا آلات ولذات روحانی به واسطه جسم است، این جسم ما می تواند الم یا لذت بچشد وقتی که روح داشته باشد، پس این انسان آلام ولذاتش این جسم است ، ابزارهم روح وهم جسم می خواهیم ،
  17. کسی که مرده است، روح ابزار وآلاتش این جسم است، روح فقط نه ، جسم فقط نه ، بایدهم روح باشد وهم جسم تا بتواند لذت معنوی والم جسمانی بچشد،
  18. لذا آلام ولذات متوقف روح وجسم است، سواد نمی خواهد، هرکسی می داند که این روح ماست که لذت می برد اما به واسطه جسم ، فلسفه نمی خواهد سواد نمی خواهد،
  19. هرروحی را بخواهند بسوزانندش الم باشد ، ویا لذت باشدجسم می خواهد، به واسطه این جسم است که لذت می برد، به واسطه این جسم است که الم می برد،
  20. جسم فقط نه الم ونه لذت ، روح فقط نه الم ونه لذت، واین دو باهم که ترکیب شد ، شد یک آدم گاهی زجروالم های جسمی می برد، گاهی روحی ،
  21. واگر بخواهد معاد باشد، بایدهم روح وهم جسم باشد، وروح فقط آلام ولذات جسمی را
  22. می تواند ببرد، آلام ولذات جسمی ناقص است ،دیگه نمی تواند نه حورالعین باشد، نه قصرها باشد، نه من تحت الانهار باشه، نه سوزندن باشه ،اگرروح فقط باشه نمی شه،
  23. لذا این عقل عوامانه ما می گوید هم باید جسم باشد،هم باید روح باشد، الااینکه مانده اند که چه جوری درستش بکنند،
  24.  وقرآن می گوید:نمی خواهد دقت عقلی ودرفلسفه بروی، من می گویم این جور است خدا قدرت دارد، که دیروزمی گفتیم ازخاک این انسان را خلق کرده ،ازخاک این صورت بندی را کرده ،
  25. ودیروز راجع به نطفه گفتم،ازنطفه یک اسپر است ، یک قبوریکی ازمرد، یکی اززن دوتا تک سلول درست می شود، این تک سلوله کم کم آدمی می شود به دنیا می آید،
  26. خوب همان کسی که توانسته این کار را بکند می تواند معاد جسمانی هم درست بکند،
  27. قران روی این موضوع پافشاری دارد،
  28. فلا سفه که غرور نداشته باشند ، بخواند روی حرف خودشان نباشند ، می گویند صادق مصدق گفته قبول دارم ،
  29. لذا مثلا شیخ الرئیس درشفامی گوید: نمی توانم معاد جسمانی درست کنم،اراد ه
  30. یعنی علمم این قد رکشش ندارد، صادق مصدق یعنی قزان فرموده  که معاد جسمانی داریم من هم می گویم چشم داریم ،
  31. یا مثلا مرحوم صدرالمتعلهین باحرکت جوهری آمده جلوا، ویامرحوم صدرالمتعلهین وشاگردهای او، معاد جسمانی درست شده
  32. به اندازه ای که حضرت امام  رضوان الله تعالی علیه دردرس ودریک فرصت های مناسب می فرمودند: پیرزنه چه جور معاد عوامانه را قبول دارد؟
  33. همان طور هم صدرالمتلهین قبول دارد، اما همان صدرالمتلهین باحرکت جوهریش وقتی بیاید درسوره واقعه، آلام درقیامت ولذات درقیامت خیلی آمده ،همان جور که ما می فهمیم همان جور معناش می کند،
  34. اصلا مثل اینکه حرکت جوهری ندارد، مثل شیخ الرئیس می گوید:که معاد جسمانی داریم چرا؟ چون قرآن گفته من هم تفسیرقرآن راهمین طور می کنم،
  35. بنابراین معاد هست روحانی آن مسلم است، ومعاد بدون روحانی بودن آن ممکن نیست، روح ابزارش این جسم است، پس معاد باید جسمانی باشد، وهمه مان می آئیم صف محشر هم روح داریم وهم جسم داریم،
  36. مثل این دنیا که هم روح داریم هم جسم ،روز قیامت می آئیم صف محشردربهشت وجهنم هم روح است وهم جسم، وبیش ازهزارجا ، تقریبا1400جا آیه معاد عمومی آمده
  37. امابیش ازهزارجا قرآن شریف می گوید معاد است آنهم معاد جسمانی، خدایا به حق این قرآن وعظمتش،
  38. خدا یا به حق این قرآن وآن حرف های دقی فلسفه اش ، درک معارف قرآن به همه ما مخصوصا بما ونسل جوانان ما عنایت بفرما،
  39. دشمنان اسلام همه نابود بفرما، والسلام علیکم ورحمة الله وبرکاتة ، وعجل فی فرجه مولاناصاحب الزمان.
  40. 120- بَلْ یُریدُ الْإِنْسانُ لِیَفْجُرَ أَمامَه القیامة5
  41. اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم
  • حسین صفرزاده
۰۱
مرداد
  1. بسم الله الرحمن الرحیم
  2. اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم
  3. جلسه چهل ونهم تفسیرسوره یس: استاد حضرت آیت الله مظاهری25/11/89 دوشنبه10ربیع الاول.
  4. أَ وَ لَمْ یَرَ الْإِنْسانُ أَنَّا خَلَقْناهُ مِنْ نُطْفَةٍ فَإِذا هُوَ خَصیمٌ مُبینٌ (77)
  5. وَ ضَرَبَ لَنا مَثَلاً وَ نَسِیَ خَلْقَهُ قالَ مَنْ یُحْیِ الْعِظامَ وَ هِیَ رَمیمٌ (78)
  6. قُلْ یُحْییهَا الَّذی أَنْشَأَها أَوَّلَ مَرَّةٍ وَ هُوَ بِکُلِّ خَلْقٍ عَلیمٌ (79)
  7. آیه قبل گرچه مقدمه است درباره آیه بعد است یعنی اثبات کردن معاد، بارها گفته ام که این قضیه معاد درقرآن خیلی به آن اهمیت داده شده،
  8. وبعضی بزرگان می گویند که ثلاث قرآن راجع به معاد است ،آنچه مسلم است1400آیه راجع به معاد است، همه این دنیا هرچه باشد می گذرد خوب باشد یا بد باشد،
  9. آنچه که درجلوداریم ونمی گذرد آخرت است، تا خدا خدائی می کند این آخرت است، واین 1400آیه متفرق درقرآن است که هرچه ما قرآن بخوانیم بیفتیم بیاد قبر وقیامت ومعاد
  10. به عبارت دیگر بیفتیم بیادسرنوشت خودمان بیندیشیم ، لذا متفرق شده مسئله آخرت درهمه قرآن، آیه امروز ما راجع به این است که انسان ازچه خلق شده،
  11. بعضی جا ها می فرماید که انسان خلق شده از خاک یعنی آن مایه اصلی آن خاک است، وآنچه که ما می خوریم وروئیده شده ازخاک است ، مثل دانه گندم که درخاک شکفته می شود ریشه وجوانه آنچه که به دردمامی خورد می آید بیرون ، کم کم روی زمین، روئیده می شود ، خاک این دانه را پرورش می دهد می شود یک خوشه گندم اگربرکتی داشته
  12. قرآن می فرماید: 700دانه بلکه بیشتر ، اگرنداشته باشد کمتر20 ندارد، خوب این را انسان می خورد، کارهای مهم لازم است که انسان این دانه را بخورد کم کم خون بشود وآثاره خون نطفه و بشود کم کم یک انسان،
  13. لذا قرآن گاهی می فرماید که ما خلقتان کردیم ازخاک ،بعضی اوقات می گوید خلقتان کردیم ازنطفه، هردودرسته، ارخاک آن ماده اولیه ، وآن نطفه ماده ثانویه، حالا ما اینجا دوسه تا نتیجه بگیریم، کیست که خاک را می تواند نطفه کند؟
  14. وکیست که نطفه را می تواند به انسان کند؟ خوب معلوم است، دلیل وبرهان وفلسفه وکلام وعرفان نمی خواهد ،
  15. بلکه عقل عوامانه رابکاربیندازیم توجه می کنیم که یک مدبرحکیم دانا دراین خلق انسان دخیل است، مطلب دیگراین که همینجورکه انسان ازخاک خلق شد، همینجورمی تواند انسان را برگرداند خاک شود، این هم دلیل وبرهان نمی خواهد انسان میمیرد بعد از سی سال می شود خاک ، یک آدم حسابی می شود خاک حسابی،
  16. قرآن می فرماید: همان جوری که ما تورا ازنطفه خلق کردیم می توانیم دو دفعه همان خاک را یک انسان کند، اگرآسان ترنباشد مشکل تر نیست، قرآن رویش خیلی پافشار دارد،
  17. یعنی یک دلیل عوامانه است، که هرکسی این دلیل عوامانه را به اش عرضه بدارد می گوید عالیست،
  18. اگر یک انسان لجوج باشد، آدمی باشد که عقل عوامانه اش را ازدست داده باشد، وزیربارنرود،
  19. والا اگر یک انسان لجوج نباشد، آدمی باشد که عقل عوامانه اش را ازدست نداده باشد بخوبی می تواند درک کند که همان کسی که اول را خلقت کرد می تواند دومم  خلقت کند
  20. وتفاوتی باهم ندارد،خوب این هم مطلب سوم،
  21. مطلب چهارم آن توجه است که خوب ما آمدیم به دنیا برای چی، اگرمثلا یک عمر دراین دنیای پرازرنج زندگی بکند نمی شود رنج نباشد دنیا یعنی زندگی پرازرنج اگراین رنج ها نتیجه داشته باشد والا به قول قرآن یک کارعبت وبیهوده برمی گردد
  22. به اینکه خدا درکارنیست، اگربنا شد مدبر حکیمی دراین دنیا حکم فرماباشد، لذا این دنیا ی پررنج مثل یک مسافرتی است که رفته تجارت کند وتوجه داشته باشد
  23. به قول امیرالمومنین درنهج البلاغه : دنیا جای تجارت است، که درضمن این رنج ها بتوانیم تجارت آخرت بکنیم، وآخرتمان را بتوانیم آباد بکنیم، این مطلب چهارم
  24. مطلب پنجم را قرآن خیلی روش پافشاری دارد لذا معاد را درست می کند بایک عقل عوامانه،  البته این عقل عوامانه را که قرآن بکار می اندازد جاش تفاوت می کند،
  25. قرآن گاهی از این ریشه، گاهی از آن ریشه استفاده می کند وبلاخره ما رنج می کشیم دراین دنیا که آباد کنیم آخرت خودمان را،
  26. اما این جمله فَإِذا هُوَ خَصیمٌ مُبینٌ (77) درقرآن همین یک جا آمده، که این همه نعمت را ما به انسان می دهیم اما این انسان دشمن آشکارماست، خَصیمٌ مُبینٌ
  27. یعنی دشمن آشکار، معنایش این نیست مثل آنکسانی که جنگ باخدا داشتند!، نه، پنجمین مطلب که این همه نعمت را به انسان می دهیم اما این انسان دشمن آشکارما است، دشمن آشکارما معناش این نیست که جنگ با خدا کند درروزقیامت کم پیدا می شود،
  28. مثل آن کسانی باشد که تیروکمان پیدا کند برای کشتن خدا، دشمن آشکارخدا، مخالفت با خدا، دشمنی باخداست، چه دشمنی بالاترازاینکه ظلم به خلق خدا بکند،
  29. لذا درروایات داریم دشمنی با خلق خدا جنگ با خداست ، توهین به یک مسلمان بکند، توهین زن به شوهر، توهین شوهربه زن، بکند،
  30. درروایات فراوانی داریم این جنگ باخداست، من اهان ولی فقد عارضنی بل المحاربه 118 انسان، روزی  خدا را بخورد ومخالفت خدارا بکند، آنهم در ملک خدا ودرمحضرمبارک با خدا، چه دشمنی بالا تر ازاین
  31. لذا دشمنی با خدا یک دفعه نه می تواند با خدا بجنگد ونه سابقه دارد، امایک دشمنی با خدا که سابقه دارد ،صدِ نود ونه مردم است، ظلم به خلق خداست،
  32. حافظ شیرازی خدایش رحمت کند می فرماید، آن که نمک خورد ونمک دان بشکند پیش رندان حقیقت سگ به ازآ وست، انسان این همه نعمت های خدا را که درجلسات قبل گفتم اسفاده بکند، بکند شکر خداهم که باید بکند، شکرخداهم نکند جهنم،
  33. امامخالفت این خداهم بکند، بی وفا است بدترین افراد کسانی هستند که وفا ندارند،همین دشمن خداست، یک دفعه زن به شوهر وفا ندارند، یک دفعه پسربه پدروفا ندارد که زیاد است،
  34. یک دفعه باخدا بی وفائی دارد، این انسان نعمت های خدا را بخورد ، دیگران را مورد سرزنش قرار بدهد ،گناه ومعصیت خدا است،
  35. دشمنی با خداست، بی وفائی باخداست، لذا خدا دراین آیه قرآن می فرماید: آی انسان ازنطفه خلقت کردم ، یک آدم حسابی وپرقدرتت کردم ونعمت هارا به ات دادم ،
  36. تقاضا دارم ازتو دشمنی با من مکن، 311 ولی دسته جمعی یک کاسه خدا می فرماید: فَإِذا هُوَ خَصیمٌ مُبینٌ (77) زمینه اش ازمعصوم که بگذریم همه همه دشمنی با خدا آنهم دشمن آشکار،
  37. اگرهم مثال نعمت ها را بکنیم معصوم هم همین است، پیامبراکرم ، امیرالمومنین ائمه اطهارهمینطورکدامشان می توانند حق عبادت را بجا بیاورند،
  38. یعنی آنچه خدا بهشان داده شکرش را بکنند، خوب معلوم است دیگه پیامبر اکرم کی می تواند شکراین قرآن را بکندکه بهش دادند، شکرنبوتش را، پیامبراکرم شکر ولایت مهدی روحی فداء بیاید وعالم را گلستان بکند،
  39. لذایک کاسه اینجا گفته شده از این نظرمعصوم را هم می گیرد،اهل البیت علیه السلام را هم می گیرد، پیامبر اکرم عبادت می کردند به حدی که پیامبرپاهاشان  ورم کرد ،اعتراض کردند، پیامبر فرمودند: الست عبدالشکورا 119 من نباید شکر خدا را بکنم خوب هر اندازه که می توانم باید شکرخدا رابکنم ،
  40. ازتان تقاضادارم به این گونه آیات خیلی اهمیت بدهید، همین روی این جمله فَإِذا هُوَ خَصیمٌ مُبینٌ ، که قران گفته که ای دشمن من خلقت کردم با این همه نعمت ،چرا شدی دشمن من، روی این مطلب فکر کنید، خدایا معلوم است راستی  دشمن توهستیم ازاین جهت که نعمت های ترامی خوریم وگناه تراهم می کنیم، نعمت های تو یکی ودوتا که نیست ،حضرت شیخ  سعدی می فرماید:هرنفسی فرورودممدحیات است ، وچون برون آید مفرح ذات، پس درهرنفسی دونعمت موجود، از دست زبان که برآید کزعهده شکرش به درآید، خدایا به حق این نعمت هایت، یک توجه خاصی بما مخصوصا جوانان ما عنایت بفرما، دشمنان اسلام همه نابود بفرما، والسلام علیکم ورحمة الله وبرکاتة ، وعجل فی فرجه مولا ناصاحب الزمان.
  41.  118-من اهان ولی فقد عارضنی بل المحاربه 116 119-  الست عبدالشکورا فَلَا أَکُونُ عَبْداً شَکُورا +--- بحارالانوار   ج‏1   ص‏82   س‏0   ف‏1

اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

  • حسین صفرزاده