قرآن : جلسه چهل ونهم تفسیرسوره یس: استاد :حافظ شیرازی خدایش رحمت کند می فرماید، آن که نمک خورد ونمک دان بشکند پیش رندان حقیقت سگ به ازآ وست،
شنبه, ۱ مرداد ۱۴۰۱، ۰۸:۳۶ ق.ظ
- بسم الله الرحمن الرحیم
- اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم
- جلسه چهل ونهم تفسیرسوره یس: استاد حضرت آیت الله مظاهری25/11/89 دوشنبه10ربیع الاول.
- أَ وَ لَمْ یَرَ الْإِنْسانُ أَنَّا خَلَقْناهُ مِنْ نُطْفَةٍ فَإِذا هُوَ خَصیمٌ مُبینٌ (77)
- وَ ضَرَبَ لَنا مَثَلاً وَ نَسِیَ خَلْقَهُ قالَ مَنْ یُحْیِ الْعِظامَ وَ هِیَ رَمیمٌ (78)
- قُلْ یُحْییهَا الَّذی أَنْشَأَها أَوَّلَ مَرَّةٍ وَ هُوَ بِکُلِّ خَلْقٍ عَلیمٌ (79)
- آیه قبل گرچه مقدمه است درباره آیه بعد است یعنی اثبات کردن معاد، بارها گفته ام که این قضیه معاد درقرآن خیلی به آن اهمیت داده شده،
- وبعضی بزرگان می گویند که ثلاث قرآن راجع به معاد است ،آنچه مسلم است1400آیه راجع به معاد است، همه این دنیا هرچه باشد می گذرد خوب باشد یا بد باشد،
- آنچه که درجلوداریم ونمی گذرد آخرت است، تا خدا خدائی می کند این آخرت است، واین 1400آیه متفرق درقرآن است که هرچه ما قرآن بخوانیم بیفتیم بیاد قبر وقیامت ومعاد
- به عبارت دیگر بیفتیم بیادسرنوشت خودمان بیندیشیم ، لذا متفرق شده مسئله آخرت درهمه قرآن، آیه امروز ما راجع به این است که انسان ازچه خلق شده،
- بعضی جا ها می فرماید که انسان خلق شده از خاک یعنی آن مایه اصلی آن خاک است، وآنچه که ما می خوریم وروئیده شده ازخاک است ، مثل دانه گندم که درخاک شکفته می شود ریشه وجوانه آنچه که به دردمامی خورد می آید بیرون ، کم کم روی زمین، روئیده می شود ، خاک این دانه را پرورش می دهد می شود یک خوشه گندم اگربرکتی داشته
- قرآن می فرماید: 700دانه بلکه بیشتر ، اگرنداشته باشد کمتر20 ندارد، خوب این را انسان می خورد، کارهای مهم لازم است که انسان این دانه را بخورد کم کم خون بشود وآثاره خون نطفه و بشود کم کم یک انسان،
- لذا قرآن گاهی می فرماید که ما خلقتان کردیم ازخاک ،بعضی اوقات می گوید خلقتان کردیم ازنطفه، هردودرسته، ارخاک آن ماده اولیه ، وآن نطفه ماده ثانویه، حالا ما اینجا دوسه تا نتیجه بگیریم، کیست که خاک را می تواند نطفه کند؟
- وکیست که نطفه را می تواند به انسان کند؟ خوب معلوم است، دلیل وبرهان وفلسفه وکلام وعرفان نمی خواهد ،
- بلکه عقل عوامانه رابکاربیندازیم توجه می کنیم که یک مدبرحکیم دانا دراین خلق انسان دخیل است، مطلب دیگراین که همینجورکه انسان ازخاک خلق شد، همینجورمی تواند انسان را برگرداند خاک شود، این هم دلیل وبرهان نمی خواهد انسان میمیرد بعد از سی سال می شود خاک ، یک آدم حسابی می شود خاک حسابی،
- قرآن می فرماید: همان جوری که ما تورا ازنطفه خلق کردیم می توانیم دو دفعه همان خاک را یک انسان کند، اگرآسان ترنباشد مشکل تر نیست، قرآن رویش خیلی پافشار دارد،
- یعنی یک دلیل عوامانه است، که هرکسی این دلیل عوامانه را به اش عرضه بدارد می گوید عالیست،
- اگر یک انسان لجوج باشد، آدمی باشد که عقل عوامانه اش را ازدست داده باشد، وزیربارنرود،
- والا اگر یک انسان لجوج نباشد، آدمی باشد که عقل عوامانه اش را ازدست نداده باشد بخوبی می تواند درک کند که همان کسی که اول را خلقت کرد می تواند دومم خلقت کند
- وتفاوتی باهم ندارد،خوب این هم مطلب سوم،
- مطلب چهارم آن توجه است که خوب ما آمدیم به دنیا برای چی، اگرمثلا یک عمر دراین دنیای پرازرنج زندگی بکند نمی شود رنج نباشد دنیا یعنی زندگی پرازرنج اگراین رنج ها نتیجه داشته باشد والا به قول قرآن یک کارعبت وبیهوده برمی گردد
- به اینکه خدا درکارنیست، اگربنا شد مدبر حکیمی دراین دنیا حکم فرماباشد، لذا این دنیا ی پررنج مثل یک مسافرتی است که رفته تجارت کند وتوجه داشته باشد
- به قول امیرالمومنین درنهج البلاغه : دنیا جای تجارت است، که درضمن این رنج ها بتوانیم تجارت آخرت بکنیم، وآخرتمان را بتوانیم آباد بکنیم، این مطلب چهارم
- مطلب پنجم را قرآن خیلی روش پافشاری دارد لذا معاد را درست می کند بایک عقل عوامانه، البته این عقل عوامانه را که قرآن بکار می اندازد جاش تفاوت می کند،
- قرآن گاهی از این ریشه، گاهی از آن ریشه استفاده می کند وبلاخره ما رنج می کشیم دراین دنیا که آباد کنیم آخرت خودمان را،
- اما این جمله فَإِذا هُوَ خَصیمٌ مُبینٌ (77) درقرآن همین یک جا آمده، که این همه نعمت را ما به انسان می دهیم اما این انسان دشمن آشکارماست، خَصیمٌ مُبینٌ
- یعنی دشمن آشکار، معنایش این نیست مثل آنکسانی که جنگ باخدا داشتند!، نه، پنجمین مطلب که این همه نعمت را به انسان می دهیم اما این انسان دشمن آشکارما است، دشمن آشکارما معناش این نیست که جنگ با خدا کند درروزقیامت کم پیدا می شود،
- مثل آن کسانی باشد که تیروکمان پیدا کند برای کشتن خدا، دشمن آشکارخدا، مخالفت با خدا، دشمنی باخداست، چه دشمنی بالاترازاینکه ظلم به خلق خدا بکند،
- لذا درروایات داریم دشمنی با خلق خدا جنگ با خداست ، توهین به یک مسلمان بکند، توهین زن به شوهر، توهین شوهربه زن، بکند،
- درروایات فراوانی داریم این جنگ باخداست، من اهان ولی فقد عارضنی بل المحاربه 118 انسان، روزی خدا را بخورد ومخالفت خدارا بکند، آنهم در ملک خدا ودرمحضرمبارک با خدا، چه دشمنی بالا تر ازاین
- لذا دشمنی با خدا یک دفعه نه می تواند با خدا بجنگد ونه سابقه دارد، امایک دشمنی با خدا که سابقه دارد ،صدِ نود ونه مردم است، ظلم به خلق خداست،
- حافظ شیرازی خدایش رحمت کند می فرماید، آن که نمک خورد ونمک دان بشکند پیش رندان حقیقت سگ به ازآ وست، انسان این همه نعمت های خدا را که درجلسات قبل گفتم اسفاده بکند، بکند شکر خداهم که باید بکند، شکرخداهم نکند جهنم،
- امامخالفت این خداهم بکند، بی وفا است بدترین افراد کسانی هستند که وفا ندارند،همین دشمن خداست، یک دفعه زن به شوهر وفا ندارند، یک دفعه پسربه پدروفا ندارد که زیاد است،
- یک دفعه باخدا بی وفائی دارد، این انسان نعمت های خدا را بخورد ، دیگران را مورد سرزنش قرار بدهد ،گناه ومعصیت خدا است،
- دشمنی با خداست، بی وفائی باخداست، لذا خدا دراین آیه قرآن می فرماید: آی انسان ازنطفه خلقت کردم ، یک آدم حسابی وپرقدرتت کردم ونعمت هارا به ات دادم ،
- تقاضا دارم ازتو دشمنی با من مکن، 311 ولی دسته جمعی یک کاسه خدا می فرماید: فَإِذا هُوَ خَصیمٌ مُبینٌ (77) زمینه اش ازمعصوم که بگذریم همه همه دشمنی با خدا آنهم دشمن آشکار،
- اگرهم مثال نعمت ها را بکنیم معصوم هم همین است، پیامبراکرم ، امیرالمومنین ائمه اطهارهمینطورکدامشان می توانند حق عبادت را بجا بیاورند،
- یعنی آنچه خدا بهشان داده شکرش را بکنند، خوب معلوم است دیگه پیامبر اکرم کی می تواند شکراین قرآن را بکندکه بهش دادند، شکرنبوتش را، پیامبراکرم شکر ولایت مهدی روحی فداء بیاید وعالم را گلستان بکند،
- لذایک کاسه اینجا گفته شده از این نظرمعصوم را هم می گیرد،اهل البیت علیه السلام را هم می گیرد، پیامبر اکرم عبادت می کردند به حدی که پیامبرپاهاشان ورم کرد ،اعتراض کردند، پیامبر فرمودند: الست عبدالشکورا 119 من نباید شکر خدا را بکنم خوب هر اندازه که می توانم باید شکرخدا رابکنم ،
- ازتان تقاضادارم به این گونه آیات خیلی اهمیت بدهید، همین روی این جمله فَإِذا هُوَ خَصیمٌ مُبینٌ ، که قران گفته که ای دشمن من خلقت کردم با این همه نعمت ،چرا شدی دشمن من، روی این مطلب فکر کنید، خدایا معلوم است راستی دشمن توهستیم ازاین جهت که نعمت های ترامی خوریم وگناه تراهم می کنیم، نعمت های تو یکی ودوتا که نیست ،حضرت شیخ سعدی می فرماید:هرنفسی فرورودممدحیات است ، وچون برون آید مفرح ذات، پس درهرنفسی دونعمت موجود، از دست زبان که برآید کزعهده شکرش به درآید، خدایا به حق این نعمت هایت، یک توجه خاصی بما مخصوصا جوانان ما عنایت بفرما، دشمنان اسلام همه نابود بفرما، والسلام علیکم ورحمة الله وبرکاتة ، وعجل فی فرجه مولا ناصاحب الزمان.
- 118-من اهان ولی فقد عارضنی بل المحاربه 116 119- الست عبدالشکورا فَلَا أَکُونُ عَبْداً شَکُورا +--- بحارالانوار ج1 ص82 س0 ف1
اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم
