پردازش اربعین حسینی

حسینُ منی و انا من حسینی

پردازش اربعین حسینی

حسینُ منی و انا من حسینی

پردازش اربعین حسینی

در این صفحه مطالب گردآوری شده توسط حسین صفرزاده به اشتراک گذاشته می شود

آخرین مطالب
پربیننده ترین مطالب
نویسندگان

۷۰ مطلب در تیر ۱۴۰۱ ثبت شده است

۰۸
تیر

 

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

فضیلت های امام  حسین اگرعلاقه به امام  حسین دارید وایشان را دوست دارید کسب فضایل وروش ومنش ازآموزهای حضرت از واجبات است.3 حسین به خاطر طایفه ات : «وَلَوْلاَ رَهْطُکَ لَرَجَمْنَاکَ وَمَا أَنتَ عَلَیْنَا بِعَزِیزٍ» . (هود/۹۱ )
و اگر ملاحظه طایفه تو نبود سنگسارت می کردیم که تو را نزد ما عزت و احترامی نیست . در روایتی آمده است که منظور از " رهطک " علی بن ابی طالب و حمزه و جعفر و امام  حسن و امام  حسین
هستند . ( تفسیر القمی ، ج ۲ ، ص ۱۲۶ )

اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

  1. حسنین دو میوه بهشتی : «وَالتِّینِ وَالزَّیْتُونِ وَطُورِ سِینِینَ» ( تین/۱ و ۲ )
    امام  صادق
    ‌ : منظور از تین امام  حسن   و منظور از زیتون امام  حسین است .( تأویل الایات ، ج ۲ ، ص ۸۱۳)
  2. حسین :جوانمردان «إِنَّهُمْ فِتْیَهٌ آمَنُوا بِرَبِّهِمْ وَزِدْنَاهُمْ هُدًى ». ( کهف/۱۳ )
    ابو مخنف : سر مبارک امام  حسین
    در کوفه ناگهان سرفه ای کرد وآیه فوق را قرائت نمود ( بحارالانوار ، ج ۴۵ ، ص ۳۰۴ )
  3. حسین : سستی در پیمان : «وَلَقَدْ عَهِدْنَا إِلَى آدَمَ مِن قَبْلُ فَنَسِیَ وَلَمْ نَجِدْ لَهُ عَزْمًا». ( طه /۱۱۵ )
    امام  صادق
    : منظور از پیمان خداوند با حضرت آدم کلمات ، محمد و علی و فاطمه و حسن و حسین بود. ( کافی )
  4. حسنین .تعلیم به حضرت آدم «وَعَلَّمَ آدَمَ الأَسْمَاءَ کُلَّهَا ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلاَئِکَهِ ». ( بقره/۳۱ )                         تفسیرامام  عسگری : اسماء در آیه فوق نام مبارک انبیا ومحمد وعلی و فاطمه و حسن و حسین است .( حدیث ۱۰۰ )
  5. حسین آخرین راه : «وَمَاظَلَمُونَا وَلَـکِن کَانُواْ أَنفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ ». ( بقره/۵۷ )
    سکینه دختر امام  حسین
    نقل است که زینب (س) به امام  حسین فرمود: برادر! ما را به حرم جدمان رسول خدا برگردان ،حضرت فرمود : خواهرم ! برای ما راه دیگری نیست .آنگاه امام  گریست و آیه فوق را قرائت نمود. ( موسوعه کلمات الحسین )
  6. حسین خدا را شاهد می گیرم : « قَالَ إِنِّی أُشْهِدُ اللّهِ وَاشْهَدُواْ أَنِّی بَرِیءٌ مِّمَّا تُشْرِکُونَ» .(هود /۵۴ ) 
    درمقاتل معتبر آمده ، امام  حسین
    روز عاشورا میان میدان ایستاد و آیه فوق را قرائت نمود. ( خصائص الحسینیه ، ص ۳۵۷ )
  7. حسین مقابل اهل حرم : «وَلاَ تَقْتُلُواْ النَّفْسَ الَّتِی حَرَّمَ اللّهُ إِلاَّ بِالحَقِّ ... » ( اسراء/ ۳۳ )                                              امام  صادق : خدا کشتن به غیر حق را حرام نموده ، امام  حسین را در میان خانواده اش به قتل رساندند . ( بحارالانوار )
  8. حسنین   دو لب مبارک : «أَلَمْ نَجْعَل لَّهُ عَیْنَیْنِ وَلِسَانًا وَشَفَتَیْنِ ». ( بلد/۸ و۹ ) 
    امام  باقر
    : منظور ازعینین رسول خدا و لساناً امیرالمومنین   وشفتین امام  حسن و امام  حسین است.( الحسین فی القرآن )
  9. 22/3/1392چهارشنبه برابرسوم شعبان، روزتولد اباعبدالله الحسین
  10. امام  حسین (ع ) و قرآن2  :بسم الرحمن الرحیم: ائمه ازامام  حسین علیه السلام و قرآن به یک شکل سخن گویند.
  11. زیارت  حسین (علیه السلام ) عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: مَنْ أَتَى قَبْرَ الْحسین (ع )عَارِفاً بِحَقِّهِ‏ غَفَرَ [اللَّهُ‏] لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ.
  12. قرآن حسنه ومحوسیئه :قَالَ الصَّادِقُ (علیه السلام ): مَا یَمْنَعُ التَّاجِرَ مِنْکُمُ الْمَشْغُولَ فِی سُوقِهِ إِذَا رَجَعَ إِلَی مَنْزِلِهِ أَنْ لا یَنَامَ حَتَّی یَقْرَأَ سُورَةً مِنَ الْقرآن فَتُکْتَبَ لَهُ مَکَانَ کُلِّ آیَةٍ یَقْرَوهَا عَشْرُ حَسَنَاتٍ وَ یُمْحَی عَنْهُ عَشْرُ سَیِّئَاتٍ‏ (کافی، ج 2، ص 611).
  13. موجب بهشت گریه برای حسین:من بکی أو أبکی غیره و لو واحدا  ضمنا له علی الله الجنة ..(مثیرالاحزان، ص 14).
  14. اهل بهشت حاملان قرآن: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص): حَمَلَةُ الْقرآن عُرَفَاءُ أَهْلِ الْجَنَّةِ درک و شناختن، معرفت وعرفان است.
  15. زیارت  حزین مانند قرائت حزین:قَالَ الصَّادِقُ (علیه السلام ): إِذَا أَرَدْتَ زِیَارَةَ الْحسین (علیه السلام ) فَزُرْهُ وَ أَنْتَ حَزِینٌ‏ (کافی، ج 4، ص 587).
  16. قرائت حزین مانند زیارت  حزین:قَالَ الصَّادِقُ (علیه السلام ): إِنَّ الْقرآن نَزَلَ بِالْحُزْنِ فَاقْرَءُوهُ بِالْحُزْنِ‏ (کافی، ج 2، ص 614)
  17. زیارت  با تأنی مانند قرائت با تأنی است: قَالَ الصَّادِقُ (علیه السلام ) وَ امْشِ حَافِیاً وَ امْشِ مَشْیَ الْعَبْدِ الذَّلِیلِ‏ (کاملالزیارات، ص 133)
  18. قرائت با تأنی مانند زیارت  با تأنی است: تلاوت قرآن آدابى دارد وترتیل، اولین ادب آن است.رَتِّلِ الْقرآن تَرْتِیلا (مزمل/ 4)
  19. زیارت  امام  حسین (علیه السلام ) قَالَ سَأَلْتُهُ عَنْ زِیَارَةِ قَبْرِ الْحسین (علیه السلام ) فَقَالَ إِنَّهُ أَفْضَلُ مَا یَکُونُ مِنَ الاعْمَالِ" (کاملالزیارات، ص 147).
  20. قرائت قرآن، زیارت  امام  حسین (علیه السلام ) افضل اعمال، رَسُولِ اللَّهِ (ص):الاعْمَالِ أَفْضَلُ عِنْدَ اللَّهِ قَالَ قِرَاءَةُ الْقرآن (جامع‏الاخبار)
  21. إِنَّ الْجِبَالَ تَقَطَّعَتْ وَ انْتَثَرَتْ وَ إِنَّ الْبِحَارَ تَفَجَّرَتْ وَ إِنَّ الْمَلائِکَةَ بَکَتْ أَرْبَعِینَ صَبَاحاً عَلَی الْحسین (علیه السلام ) (کامل الزیارات)
  22. کوهها برقرآن وامام  حسین (علیه السلام ) خاشع هستند :لَوْ أَنْزَلْنا هذَا الْقرآن عَلی جَبَلٍ لَرَأَیْتَهُ خاشِعاً مُتَصَدِّعاً مِنْ خَشْیَةِ اللّهِ‏.(حشر/ 21)
  23. به خدا پناه برید ازشرشیطان: درزیارت  حسین (علیه السلام ): الصَّادِقُ (علیه السلام ) اللهم إنی أعوذ بک من وسوسة الشیطان (کامل الزیارات)
  24. ازشرشیطان در مورد هردو باید به خدا پناه برد:« فَإِذا قَرَأْتَ الْقرآن فَاسْتَعِذْ بِاللّهِ مِنَ الشَّیْطانِ الرَّجِیمِ‏» (نحل/ 98.)
  25. شکایت امت کردامام  حسین (علیه السلام ) فرزند پیامبردرقتلگاه کربلا:«اللهم إنی أشکو إلیک ما یفعل بابن بنت نبیک‏» (إرشاد مفید)
  26. شکایت ترک قرآن! ازمردم در قیامت : «وَ قالَ الرَّسُولُ یا رَبِّ إِنَّ قَوْمِی اتَّخَذُوا هذَا الْقرآن مَهْجُوراً» (فرقان/ 30)
  27. حق فرزند به تربت حسین کام بازکند: قَالَ الصَّادِقُ (علیه السلام ): حَنِّکُوا أَوْلادَکُمْ بِتُرْبَةِ الْحسین (علیه السلام ) فَإِنَّهَا أَمَانٌ‏ (تهذیب‏الاحکام).
  28. حق فرزند تعلیم قرآن اوست: حَقُّ الْوَلَدِ عَلَی الْوَالِدِ أَنْ یُحَسِّنَ اسْمَهُ وَ یُحَسِّنَ أَدَبَهُ وَ یُعَلِّمَهُ الْقرآن (نهج‏البلاغه، حکمت 399).
  29. زیارت  حسین مکررباشد :الصَّادِقُ (علیه السلام ):أَنْ تَزُورَ قَبْرَ الْحسین (علیه السلام ) فِی الْجُمْعَةِ خَمْسَ مَرَّاتٍ وَ فِی کُلِّ یَوْمٍ مَرَّةً (تهذیب‏الاحکام)
  30. قرائت هرروزقرآن عَهْدُ اللَّهِ إِلَی خَلْقِهِ فَقَدْ یَنْبَغِی لِلْمَرْءِ الْمُسْلِمِ أَنْ یَنْظُرَفِی عَهْدِهِ وَأَنْ یَقْرَأَ مِنْهُ فِی کُلِّ یَوْمٍ خَمْسِینَ آیَةً (کافی)
  31. عدم فهم حسین وقرآن دلیل قفل قلب است: امام  حسین (علیه السلام ) به دشمنان فرمود:« فطبع الله علی قلوبکم‏» (مقتل خوارزمی)‏.
  32. عدم فهم قرآن و امام  حسین علیه السلام دلیل قفل قلب است: «أَ فَلا یَتَدَبَّرُونَ الْقرآن أَمْ عَلی قُلُوبٍ أَقْفالُها» (محمد/ 24)
  33. عنایت به معلم قرآن: امام  حسین هزاردینارداد به معلم قرآن،گفتند: خیلی زیاد پول مى‏دهى. گفت: معلم قرآن است.
  34. سوره فجرقرآن بنام حسین است: با دلی آرام ازخدا راضى وخدا نیز از او راضى.«یَا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّهُ» (فجر/ 27)
  35. عامل به قرآن‏: امام  حسینعلیه السلام درسفر به کربلا فرمود: خواه شهید شویم، خواه پیروز، هدف انجام تکلیف است.
  36. نماز،جهاد ،عمل به قرآن:امام  حسینعلیه السلام ظهرعاشورا سیماى قرآن مجسم پروردگار«العابدون الحامدون»(توبه/112)
  37. سیماى حسین(علیه السلام) درقرآن :خطبه ها ،اهداف، صحنه‏ها ، مسائل کربلا ، جهاد، تصمیم، عشق، ایمان، خلوص،شهادت‏.
  38. امام  حسین وعدم بیعت با یزید ملاک آیه قرآن «انّما یرید اللّه لیذهب عنکم الرّجس اهل‏البیت و یطهّرکم تطهیرا»(احزاب/33)
  39. استناد وصیت‏ نامه‏ امام  قبل ازحرکت به کربلا به قرآن فرمودند:«و ما توفیقى الا باللّه علیه توکّلت و الیه انیب»(هود/88)
  40. برای خروج ازمدینه به مکه (28 رجب) آیه تلاوت:«فخرج منها خائفا یترقّب قال ربّ نجّنى من القوم الظالمین»(قصص/21)
  41. درراه مکه ازجن و فرشته براى یارى : امام  فرمودند:«اینما تکونوا یدرککم الموت و لو کنتم فى بروج مشیّدة» (نساء/78)
  • حسین صفرزاده
۰۸
تیر

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم2-

  1. فضیلت های امام  حسین اگرعلاقه به امام  حسین دارید وایشان را دوست دارید کسب فضایل وروش ومنش ازآموزهای حضرت از واجبات است. 2-
  2. آیات قرآن کریم در شأن امام  حسین (علیه السلام)به مناسبت سوم شعبان، روزتولد اباعبدالله الحسین (علیه السلام)
  3. حسنین (علیها السلام) لؤلؤ و مرجان: «یَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَ الْمَرْجانُ» (رحمن /۲۲ ازامام  صادق (علیه السلام): «لؤلؤ و مرجان» امام  حسن و امام  حسین(علیها السلام)هستند.(تفسیر برهان)
  4. حسنین(علیه السلام): رشته محکم : «... فَقَدِ اسْتَمْسَکَ بِالْعُرْوَهِ الْوُثْقى لاَ انْفِصامَ لَها...» ( بقره/۲۵۶)
    رسول اکرم صلی الله علیه وآله: هر گاه خواهید به رشته محکمی چنگ زنید، علی و حسن و حسین را به ولایت گیرید.( کامل الزیارات)
  5. حسین (علیه السلام) : پیروزی بزرگ : «یا لَیْتَنِی کُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِیماً» (نساء/۷۳)
    امام  رضا (علیه السلام) :اگر دوست داری که درمکان های بنا شده در بهشت با پیامبر وخاندانش باشی ، پس قاتلان حسین (علیه السلام) لعنت نما اگر دوست داری به ثواب شهیدان راه حسین (علیه السلام) رسی بگو: کاش با آنان بودم و به کامیابی بزرگی می رسیدم (امالی صدوق)
  6. حسنین (علیه السلام) خویشاوندان پیامبر: «وَ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ لا تُشْرِکُوا بِهِ شَیْئاً وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً وَ بِذِی الْقُرْبى...» (نساء ۳۶)
    امام  صادق
    : منظور از والدین  رسول خدا و علی   منظور از  ذی القربی  حسن و حسین است. (بحارالانوار)
  7. حسین : نفس مطمئنه: «یا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّهُ ارْجِعِی إِلى رَبِّکِ راضِیَهً مَرْضِیَّهً» (فجر)
    امام  صادق
    : سوره فجر را در نمازهای واجب و مستحب خود بخوانید ، که آن سوره امام  حسین است .
    منظورنفس مطمئنّه، حسین بن علی
    دارای روح آرام یافته‌، هم خدا از او راضی و هم او از خدا راضی است.(بحارالانوار)
  8. حسین را بشارت دادند: «قُلْنا یا نارُ کُونِی بَرْداً وَ سَلاماً عَلى إِبْراهِیمَ» (انبیاء ، ۶۹)
    رسول خدا
    : پسرم تو روزی به عراق روی و به شهادت رسی و جماعتی با تو به شهادت رسند وجنگ برای تو و اصحابت سرد و سالم شود. پس فرمود: به خدا قسم ! اگر ما را به قتل رسانند ، ما وارد بر پیامبرمان شویم .(بحارالانوار)
  9. حسین وپاداش بسیار زیبا: «وَ یُبَشِّرَ الْمُؤْمِنِینَ الَّذِینَ یَعْمَلُونَ الصَّالِحاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْراً حَسَناً».

 

  1. حسین پرسش و پاسخهاى قرآنى(ج‏2)  وظیفه ما درباره‏ى نام و نامگذارى فرزندانمان چیست؟
  2. این که نامها نشانه ایمان، تفکر، عقل، موضعگیرى و گرایش و عشق انسان است همان‏گونه که   امام حسین  علیه السلام نام فرزندان پسر خود را على گذارد یا زنان خراسان همین که شنیدند نوه امام سجاد (یحیى‏) مظلومانه شهید شده، نام پسران خود را یحیى گذاردند.
  3. حسین و یا وجود 300 روستاى على آباد در ایران، نشانه عشق مردم به على‏بن‏ابیطالب است.البته نامگذارى نابجا به شدت مورد انتقاد قرآن است.
  4. حسین قرآن مى‏فرماید: چرا فرشتگان را به نام دختران نامگذارى مى‏کنید. «3»
  5.  حسین جمله‏ى  امام حسین ‏ درد دل است. برایتان بخوانم و معنا کنم. «مِنْ هَوَانِ الدُّنْیَا عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَنَّ رَأْسَ یَحْیَى‏ بْنِ زَکَرِیَّا أُهْدِىَ إِلَى بَغِىٍّ مِنْ بَغَایَا بَنِى إِسْرَائِیلَ» (إرشادمفید، ج 2، ص 132) مى‏گوید: دنیا پست است، چون  امام حسین ‏ با هر کس به گونه‏اى صحبت مى‏کرد. به این آقا گفت: آقا براى چه مى‏گویى مخالفت نکنم؟ یزید پول دارد؟ پول داشته باشد. یزید مرید دارد؟ مرید داشته باشد. دنیا به اهل حق وفادار نیست. پیغمبر بزرگوارى به نام یحیى‏ را کشتند و سرش را براى یک زنا زاده بردند. این وضع دنیاست. براى این که دل یک زنا زاده خوش بشود، سر یحیى‏ پیغمبر را برایش بردند.
  6. حسین امام‏حسین(علیه السلام )عزادارى    7     8 - جایگاه  امام حسین (علیه السلام ) و پیامبران الهى ..... ص : 6
  7. حسین با یک نگاه ساده، آدم تاریخ انبیا را که مى‏بیند، مشکلاتش را مى‏بیند، مشکلات  امام حسین (علیه السلام ) بیش‏تر بوده است. مشکل حضرت یحیى‏ چه بود؟ شاهى زمان او بود و عاشق دخترى شد. خواست ازدختر استفاده‏ى جنسى و شهوتى کند، دختر گفت: اگر مى‏خواهى من از آن تو باشم باید یحیى‏ پیغمبر را بکشى و او به خاطر رسیدن به فحشاى خود، پیغمبر خدا را گرفت و سرش را بریدند و در طشت گذاشتند، این را شیعه و سنى به قطع مى‏گویند. در تاریخ هم هست. خود  امام حسین ‏ هم در سخنانش بر این تکیه مى‏کند که دنیا این قدر پست است که به خاطر یک دختر فاحشه پیغمبر را مى‏کشند.
  8. حسین مصیبت حضرت یحیى: سر مبارکش را که در طشت گذاشتند، همان مصیبت را  امام حسین  (علیه السلام ) هم داشت. حضرت زکریا پدر حضرت یحیى تحت تعقیب قرار گرفت و به باغى رفت. مأموران ریختند پیغمبر بزرگوار را بکشند، یک درخت توخالى بود، حضرت زکریا در آن رفت. مأمورین شاه آمدند درخت را اره کردند. پیغمبر را از وسط دو نیم کردند، در کربلا هم بیش از ده‏ها زخم بر بدن  امام حسین  زدند. من که نگاه مى‏کنم هر مشکل و مصیبت هر پیغمبرى را  امام حسین  (علیه السلام ) داشته است.
  9. حسین امام باقر (علیه السلام ) فرمود: خداوند به خاطر خون حسین (علیه السلام ) سه کار کرد: 1- امامت در نسل حسین (علیه السلام ) قرار داده شد 2- دعا در کنار قبرش مستجاب مى‏شود. امام صادق (علیه السلام ) چنین فرمود: حسین (علیه السلام ) خونش را داد تا مردم از جهل بیرون آیند. امام کاظم (علیه السلام ) فرمود: «مَنْ زَارَ الْحسین ع عَارِفاً بِحَقِّهِ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ ثَوَابَ أَلْفِ حَجَّهٍ مَقْبُولَهٍ وَ أَلْفَ عُمْرَهٍ مَقْبُولَهٍ وَ
  10. غَفَرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ» (أمالى طوسى، ص 214) هرکس قبر حسین‏ (علیه السلام ) را با معرفت زیارت  کند «غَفَرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ» خدا گناهان گذشته و آینده‏اش را مى‏بخشد. امام رضا (علیه السلام ) فرمود: شهادت حسین (علیه السلام ) جگر ما را خون کرده و اشک ما را جارى ساخته است و عزیز ما را ذلیل کردند. امام جواد در باره‏ى اما حسین (علیه السلام ) فرمود: آسمان بر کسى نگریست، مگر بر یحیى‏ بن زکریا و حسین (علیه السلام ) بن على. امام هادى در باره‏ى  امام حسین  (علیه السلام ) زیارت  جالبى دارد که مى‏گوید: «أَشْهَدُ أَنَّکَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلَاهَ» (کافى، ج 4، ص 574) امام عسکرى (علیه السلام ) فرمود: علامت مؤمن چند چیز است، که یکى زیارت  اربعین است.
  11. اثر ترک مباحثه امام رضا با صائبى بخاطر نماز ..... ص : 7
  12. به ساده ترین چیز ما نماز را عقب مى‏اندازیم. عالم به زمان.  امام حسین (علیه السلام ) ظهر عاشورا گفت: الآن وقت نماز است. آقا! دشمن مسلح روبروى ماست. فرمود: الان وقت نماز است. استفاده کنیم از زمان توجه به زمان داشته باشیم.
  13. حضرت یحیى‏ بچگى پیغمبر بود. بچه مى‏تواند امام باشد. امام جواد و امام مهدى (علیهما السلام) در بچگى به امامت رسیدند
  14. .  امام حسین (علیه السلام ) در کربلا بچه‏ها را با خودش برد یعنى بچه در جبهه نقش داشت. رهبر ما فرمود رهبر من همان بچه سیزده ساله بود یعنى این همه سردار و سرلشگر و امام جمعه و طلبه امام نگفت رهبر من این است یعنى بچه سیزده‏
  15. «أَیْنَ الْحَسَنُ أَیْنَ الْحُسَیْنُ أَیْنَ أَبْنَاءُ الْحُسَیْنِ صَالِحٌ بَعْدَ صَالِح» (بحارالانوار، ج 99، ص 106) بیایید گریه کنیم که چطور خط کور شد؟ ما باید رهبرمان على باشد. چطور شد که امام حسن و  امام حسین (علیه السلام ) تار و مار شدند؟ چطور بچه‏هاى  امام حسین (علیه السلام ) را شهید کردند؟ حتى نوه امام سجاد (علیه السلام ) را هم شهید کردند. مردم ایران آنوقت از بس خوب بودند زنهایشان گفتند: هرکس بچه‏اى زایید به کورى چشم دشمنان اسمش را یحیى‏ مى‏گذاریم. تا نام یحیى‏ محو نشود. «أَیْنَ بَقِیَّهُ اللَّهِ الَّتِى لَا تَخْلُو مِنَ الْعِتْرَهِ الْهَادِیَه»
  16.  قرآن‏واهل‏بیت(علیه السلام )(2)    5     5 - توجه به نام گذارى در مورد فرزندان ..... ص : 5
  17. گاهى وقتها با اسم مبارزه مى‏کردند مبارزه با حکومت مى‏کردند امام سجاد پسرى داشت به نام زید شهید شد زید پسرى داشت به نام یحیى‏ شهید شد یکسال دیگر حضرت یحیى‏ نوه امام سجاد شهید شد تمام زنان استان خراسان گفتند به کورى چشم دشمنان هر زنى امسال توى این استان پسر بزاد اسم پسرش را مى‏گذاریم یحیى‏ تا فکر نکنند که اگر یحیى‏ کشته شد این نسل ور افتاد وقتى معاویه دستور داد اسم على را روى بچه‏تان نگذارید  امام حسین (علیه السلام ) فرمود به کورى چشم معاویه همه بچه هایم را مى‏گذارم على،  امام حسین (علیه السلام ) سه تا پسر داشت همه را گذاشت على، على اکبر، على اوسط، على اصغر،
  18.   زیبایى‏هاى‏عاشورا- توجه به مشکلات و سختى‏هاى گذشتگان ..... ص : 3
  19. 19- توجه به تاریخ، این یک ارزش است امام سجاد (علیه السلام ) مى‏فرماید توى راه که مى‏رفتیم کربلا «خَرَجْنَا مَعَ الْحُسَیْنِ (علیه السلام )» با حسین‏ از مکه خواستیم بیاییم کربلا «فَمَا نَزَلَ مَنْزِلًا» هر منزلى که پیاده مى‏شدیم براى استراحت‏ «وَ لَا ارْتَحَلَ مِنْهُ» و هر منزلى که مى‏خواستند از منطقه‏اى کوچ کنند چه آنوقتى که مى‏نشستند و چه آنوقتى که مى‏رفتند «إِلَّا ذَکَرَ یَحْیَى‏ بْنَ زَکَرِیَّا وَ قَتْلَه» (بحارالانوار/ ج 45/ ص 89) در هر نشست و حرکتى یاد حضرت زکریا مى‏افتاد چون مردم سر حضرت یحیى‏ را بریدند بخاطر اینکه زن فاحشه‏اى علاقمند شده بود این کشته بشود مثلًا مى‏گفت بعضى از مردم به قدرى نا اهل هستند که براى رضاى یک زن فاحشه سر پیغمبر را مى‏برند آنوقت اینرا هى مى‏گفت اینکه  امام حسین ‏ در هر نشست و برخاستى مى‏گفت مى‏خواهد بگوید توجه به تاریخ یعنى اى کسانى که با من هستید ممکن است براى رضاى یزید بن معاویه سر من را هم ببرند یعنى تاریخ تکرار مى‏شود.
  20. بهشت مال کسى است که بلندپروازى نکند. قَالَ الصَّادِقُ (علیه السلام ): «إِنَّ مَنْ تَوَاضَعَ لِلَّهِ رَفَعَهُ اللَّهُ» (کافى/ ج 2/ ص 122) اگر تواضع کنى خدا تو را بالا مى‏برد. اگر  امام حسین (علیه السلام ) رفت زیر سم اسب، گنبدش طلا مى‏شود. تکبر و بزرگى مال خداست‏
  21. برنامه درسهایى از قرآن سال 67 امام‏حسین(علیه السلام )عزادارى 7 8 - جایگاه  امام حسین (علیه السلام ) و پیامبران الهى ..... ص : 6
  22. مصیبت حضرت یحیى: سر مبارکش را که در طشت گذاشتند، همان مصیبت را  امام حسین (علیه السلام ) هم داشت. حضرت زکریا پدر حضرت یحیى تحت تعقیب قرار گرفت و به باغى رفت. مأموران ریختند پیغمبر بزرگوار را بکشند، یک درخت توخالى بود، حضرت زکریا در آن رفت. مأمورین شاه آمدند درخت را اره کردند. پیغمبر را از وسط دو نیم کردند، در کربلا هم بیش از ده‏ها زخم بر بدن  امام حسین ‏ زدند. من که نگاه مى‏کنم هر مشکل و مصیبت هر پیغمبرى را  امام حسین  (علیه السلام ) داشته است.
  23. برنامه درسهایى از قرآن سال 67 امام‏حسین(علیه السلام )وقرآن 8 8 -  امام حسین (علیه السلام ) در کلام امامان معصوم ..... ص : 6
  24. غَفَرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ» (أمالى طوسى، ص 214) هرکس قبر حسین‏ (علیه السلام ) را با معرفت زیارت  کند «غَفَرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ» خدا گناهان گذشته و آینده‏اش را مى‏بخشد. امام رضا (علیه السلام ) فرمود: شهادت حسین (علیه السلام ) جگر ما را خون کرده و اشک ما را جارى ساخته است و عزیز ما را ذلیل کردند. امام جواد در باره‏ى اما حسین (علیه السلام ) فرمود: آسمان بر کسى نگریست، مگر بر یحیى بن زکریا و حسین (علیه السلام ) بن على. امام هادى در باره‏ى  امام حسین  (علیه السلام ) زیارت  جالبى دارد که مى‏گوید: «أَشْهَدُ أَنَّکَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلَاهَ» (کافى، ج 4، ص 574) امام عسکرى (علیه السلام ) فرمود: علامت مؤمن چند چیز است، که یکى زیارت  اربعین است.
  25. اسماعیل: ابراهیم کعبه را تأسیس کرد. ابراهیم مکه را ساخت، اسماعیل‏ هم کارگرش بود. وقتى خواست کعبه را بسازد «وَ إِذْ یَرْفَعُ إِبْراهیمُ الْقَواعِدَ مِنَ الْبَیْتِ وَ إِسْماعیلُ رَبَّنا تَقَبَّلْ مِنَّا إِنَّکَ أَنْتَ السَّمیعُ الْعَلیمُ» (بقره/ 127) حضرت ابراهیم پایه‏هاى کعبه را بالا برد و دعا کرد و گفت: «تَقَبَّلْ مِنَّا» ولى در کربلا مى‏بینیم  امام حسین ‏ على اصغر را بالا برد و گفت: «تَقَبَّلْ مِنَّا»
  26. قصه‏ى آدم را مى‏خوانیم. حضرت آدم از گندم نگذشت و حسین‏ از همه چیز گذشت. مى‏آییم در سوره‏ى صافات قصه‏ى ابراهیم را مى‏خوانیم. ابراهیم از یک اسماعیل‏ گذشت و  امام حسین ‏ از همه‏ى اسماعیل‏هایش گذشت. ابراهیم موقتاً از هاجر گذشت و  امام حسین ‏ از زینب براى همیشه گذشت. مى‏آییم سراغ قصه‏ى عیسى خواستند او را بکشند اما نتوانستند «وَ ما قَتَلُوهُ وَ ما صَلَبُوهُ» (نساء/ 157) ولى  امام حسین ‏ را هم قتلوه و هم سرش را بر سر نیزه کردند. مى‏آییم سراغ قصه‏ى اسماعیل‏، اسماعیل‏ کودک کعبه بود. آب زمزم جوشید، براى کودک کربلا آب نهر هم نرسید. شیرین ترین کار ابراهیم شکستن بت سنگى بود. و  امام حسین  بت انسانى را شکست. ابراهیم که از اسماعیل‏ گذشت، خودش و پسرش شهید نشدند.  امام حسین  خودش و پسرانش شهید شدند. زن و بچه‏ى ابراهیم اسیر نشدند،
  27. برنامه درسهایى از قرآن ..امربه‏معروف - در امر به معروف توجه به نقطه قوت اثر بیشترى دارد .....
  28. شیوه‏هاى امر به معروف و نهى از منکر، مسئله استفاده از روحیه ملى گرایى، وطن پرستى شرک است. اما وطن دوستى یک کمال است. قرآن مى‏فرماید: فلان قوم بد هستند. مى‏گوییم: چرا؟ مى‏فرماید: «أَخْرَجُوکُمْ مِنْ دِیَارِکُمْ» (ممتحنه/ 9) شما را از خانه هایتان بیرون کردند. پیداست که علاقه به خانه یک ارزش است و اگر کسى کسى را از خانه‏اش بیرون کند ظلم است.
  29. ما در جبهه افرادى را داشتیم که ارمنى بودند. مى‏گفتند: ایران وطن من است. روى حساب عشق به وطن به کسى که به وطن او هجوم آورده است دفاع کند. گاهى وقتها بچه‏ها در تاریخ تجدید مى‏شوند. ولى اگر تاریخ شهرشان باشد علاقه به خواندن آن دارند. زبان مثل کلید است. از اینطرف بچرخانى قفل مى‏شود. از اینطرف در باز مى‏شود. مى‏شود آدم طورى برخورد کند که ببندد یا باز کند. شخصى خدمت پیغمبر آمد و حضرت فرمود: کجایى هستى؟ گفت: اهل نینوا هستم. تا گفت: اهل نینوا هستم. نفرمود: همانجایى که  امام حسین (علیه السلام ) کشته مى‏شود. فرمود: آنجا شهر حضرت یونس‏ است. بعد فرمود: حضرت یونس هیچ کس را تحقیر نمى‏کرده است. یعنى شما همشهرى او هستى. شما هم باید احترام مردان خدا را داشته باشى.
  30. «إِنَّ فِرْعَوْنَ عَلا فِى الْأَرْضِ وَ جَعَلَ أَهْلَها شِیَعاً یَسْتَضْعِفُ طائِفَهً مِنْهُمْ یُذَبِّحُ أَبْناءَهُمْ وَ یَسْتَحْیى نِساءَهُمْ إِنَّهُ کانَ مِنَ الْمُفْسِدینَ» (قصص/ 4). فرعون خیلى بلند پروازى مى‏کرد. کسى که بگوید من! خدا دماغش را به خاک مى‏مالد. شیطان گفت: «أَنَا خَیْرٌ مِنْهُ خَلَقْتَنى مِنْ نارٍ وَ خَلَقْتَهُ مِنْ طینٍ» (اعراف/ 12) من بهترم! قرآن مى‏فرماید: «تِلْکَ الدَّارُ الْآخِرَهُ نَجْعَلُها لِلَّذینَ لا یُریدُونَ عُلُوًّا فِى الْأَرْضِ وَ لا فَساداً وَ الْعاقِبَهُ لِلْمُتَّقینَ» (قصص/ 83) بهشت مال کسى است که بلندپروازى نکند. قَالَ الصَّادِقُ (علیه السلام ): «إِنَّ مَنْ تَوَاضَعَ لِلَّهِ رَفَعَهُ اللَّهُ» (کافى/ ج 2/ ص 122) اگر تواضع کنى خدا تو را بالا مى‏برد. اگر  امام حسین (علیه السلام ) رفت زیر سم اسب، گنبدش طلا مى‏شود. تکبر و بزرگى مال خداست. انسان نباید متکبر باشد. فرعون گردن کلفتى کرد. گردن کلفتى شاه و وزیرانش تمام شد و 22 بهمن آمد. «وَ جَعَلَ أَهْلَها شِیَعاً». مردم را گروه گروه کرد. براى هر گروهى یک برنامه‏اى ریخت. «یَسْتَضْعِفُ طائِفَهً مِنْهُمْ یُذَبِّحُ أَبْناءَهُمْ». پسران مردم را مى‏کشت. «إِنَّهُ کانَ مِنَ الْمُفْسِدینَ» او از انسانهاى مفسد بود. فتوکپى این فرعون واقعى در زمانهاى ما نیز بوده است. اگر بدانید الآن عراق چه وضعى دارد. فقر و بدبختى و ... الآن 100 دلار به عراق بدهى یک گونى اسکناس به تو مى‏دهد. از بس که قیمت اسکناسشان پایین آمده است. این گردن کلفتى‏ها تمام مى‏شود. «وَ نُریدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذینَ اسْتُضْعِفُوا فِى الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّهً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثینَ‏» (قصص/ 5)
  31. (کهف /۲) بشارت رسول خدا : برعلی ،جعفر،عقیل ،حمزه ،فاطمه ،حسن و حسین به بهشت ؛ چون آنها مصداق آیه بودند.(بحار)
  32. اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

 

  • حسین صفرزاده
۰۸
تیر

http://hamaseh.erfan.ir/sound/imgarticle/45958_sher4.bmp بسم الله الرحمن الرحیم

اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

  1. فضیلت های امام  حسین اگرعلاقه به امام  حسین دارید وایشان را دوست دارید کسب فضایل وروش ومنش ازآموزهای حضرت از واجبات است.
  2. درقرآن ..اگر قرآن سیدالکلام است، امام  حسین سید الشهداست. « کامل الزیارات، ص
  3. اگرقرآن «و میزانُ قِسط» درزیارت  امام  حسین علیه السلام مى‏خوانیم: «اشهد انّک امرتَ بالقسط» « جامع الاحادیث.
  4. اگر قرآن موعظه‏ى پروردگار است؛ «موعظة من ربّکم» « یونس، 57»، امام  حسین علیه السلام در عاشورا فرمود: عجله نکنید تا شما را به حقّ موعظه کنم. «لا تعجلوا حتّى اعظکم بما یحقّ لکم» « جنّ، 2»
  5. اگر قرآن مردم را به رشد هدایت مى‏کند؛ «یهدى الى الرّشد»، امام  حسین علیه السلام نیز مى‏فرماید: من شما را به راه رشد و سعادت دعوت مى‏کنم. «ادعوکم الى سبیل الرشاد»
  6. اگر قرآن عظیم است؛ «و القرآن العظیم» « حجر، 87» امام حسین علیه السلام نیز سوابق عظیمى دارد. «عظیم السوابق»
  7. در هدف راه و صر ط المستقیم : حرکت به کربلا، به این آیه استناد کردند: «وما توفیقى الا باللّه علیه توکّلت و الیه انیب»او روى آورده‏ام.
  8. اهداف امام  حسین علیه السلام و قرآن‏: دراسلام به همان مقدار که از فساد انتقاد و با آن مقابله شده، نسبت به اصلاح سفارش و تأکید شده.
  9. قرآن تنها به ایمان و تقواى درونى اکتفا نمى‏کند، بلکه اصلاح را لازمه‏ى ایمان و تقوى مى‏شمارد.«آمن و اصلح»و«فمن اتّقى و اصلح».
  10. خداوند خود اوّل مصلح است؛ «و اصلح بالهم» «3» و لذا از مردم نیز خواسته تا اوّل عیب‏هاى خود را اصلاح کنند؛ «تابوا و اصلحوا ...»و سپس به اصلاح جامعه بپردازند. «فاتّقوا اللّه و اصلحوا ذات بینکم» «5» اصلاح گر هرگز به دنبال فتنه انگیزان نمى‏رود، «و اصلح و لا تتّبع سبیل المفسدین» «6» البتّه اصلاحات باید بر معیار عدل و قانون باشد «فاصلحوا بینهما بالعدل و اقسطوا» «1»
  11. امر به معروف و امام  حسین علیه السلام‏ : امر به معروف و نهى از منکر نشانه‏ى وجدان بیدار، سوز و تعهّد، عشق به مکتب، حضور در صحنه و عشق به مردم است. امر به معروف و نهى از منکر سبب دلگرمى نیکوکاران، کنترل خلافکاران و حافظ حقوق مظلومان است.
  12. حسین جامعه‏ى بى‏تفاوت و ساکت، جامعه‏ى مرده و بدون رشد است. حضرت لوط به مردمى که در برابر گناه ساکت بودند فرمود «ألیس منکم رجل رشید» «1» آیا یک انسان رشد یافته در میان شما نیست؟ قرآن شرط بهترین امّت بودن را انجام امر به معروف و نهى از منکر مى‏داند؛ «کنتم خیر امّة اخرجت للناس ...»
  13. نماز و امام  حسین علیه السلام*
  14. اگر قرآن در آغاز بزرگ‏ترین سوره‏ى خود (بقره) مى‏فرماید: «الّذین یؤمنون بالغیب و یقیمون الصلوة» «1» و همچنین در کوچک‏ترین سوره‏ى خود (کوثر) از نماز سخن به میان مى‏آورد، امام  حسین علیه السلام آن را اقامه مى‏نماید. «اشهد انّک قد اقمت الصلوة» *
  15. اگر قرآن مى‏فرماید: «و ارکعوا مع الراکعین» «3»، امام  حسین علیه السلام نماز را با جماعت آن هم در برابر صفوف دشمن برگزار مى‏کند.*
  16. اگر قرآن نحوه‏ى اقامه نماز در میدان جنگ را به پیامبر صلى الله علیه و آله آموزش مى‏دهد؛ «و اذا کنتَ فیهم فاقمت لهم الصلوة فلتقم طائفةٌ منهم معک ولیأخذوا اسلحتهم ...» «4»،
  17. امام  حسین علیه السلام در میدان جنگ‏ نماز را اقامه مى‏فرماید.
  18. امام  حسین در انتظار مهمان:
  19. عملیات والفجر بود که براى دیدن رزمندگان به جبهه رفته بودم. صحبت از گردان شهادت شد.گفتند: براى شکستن خط، 250 نفر داوطلب شهادت لازم داریم، انبوهى از جمعیت هجوم آورده و بر سر انتخاب افراد دعوا شد تا اینکه با قرعه 250 نفر را انتخاب کردند.
  20. حسین شب قبل از آن، یکى از رزمندگان در عالم خواب مى‏بیند که امام  حسین علیه السلام حرم را جارو مى‏کند. مى‏گوید: دویدم جارو را از آن حضرت بگیرم. حضرت فرمود: نه، یاران باوفاى من دارند مى‏آیند، مى‏خواهم خودم حرم را براى زائرانم جارو کنم.
  21. ادب امام  حسین:
  22. امام  حسن و امام  حسین (علیهم السلام)چون امام  حسن صد درهم به فقیر داد امام  حسین 99 درهم داد.  ادب امام  حسن و امام  حسین (علیهم السلام) در آموزش وضو به دیگران‏..
  23. فضیلت درخانواده
  24. افتخار امام  حسین (علیه السلام ) قال النبی صلی الله علیه و اله و سلم: للحسین علیه السلام انت ابن السید و اخ السید، انت امام  و ابن الامام  و اخ الامام ، انت حجة و ابن الحجة و اخ الحجة..
  25. فضیلت گریه .
  26. گریه برای امام  حسین (علیه السلام ) موجب بهشت است، مثل حاملان قرآن:
  27. قَالَ الصَّادِقُ (علیه السلام ): من بکی أو أبکی غیره و لو واحدا ضمنا له علی الله الجنة و من لم یتأت له البکاء فتباکی فله الجنة مثیرالاحزان، ص 14.
  28. افضل اعمال
  29. قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص): حَمَلَةُ الْقرآن عُرَفَاءُ أَهْلِ الْجَنَّةِ کافی، ج 2، ص 606.
  30. 38. سُئِلَ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ (ص): أَیُّ الاعْمَالِ أَفْضَلُ عِنْدَ اللَّهِ قَالَ قِرَاءَةُ الْقرآن جامع‏الاخبار، ص 41. زیارت  امام  حسین (علیه السلام ) مانند قرائت قرآن از افضل اعمال است:
  31. 38. زیارت  امام  حسین (علیه السلام ) مانند قرائت قرآن از افضل اعمال است:
  32. سُئِلَ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ (ص): أَیُّ الاعْمَالِ أَفْضَلُ عِنْدَ اللَّهِ قَالَ قِرَاءَةُ الْقرآن جامع‏الاخبار، ص 41.
  33. فضیلت تربت حضرت:
  34. 3. نماز وتربت امام  حسین (علیه السلام )وَ طَابَتِ الارْضُ الَّتِی فِیهَا دُفِنْتُمْ‏ مصباح‏المتهجد، ص 722.حضرت امیر (علیه السلام ) در مراجعت از صفّین به کربلا رسید و کمی خاک آنجا را برداشت و گفت: طوبی لک و آن را بویید. در قیامت از تو مردانی برمی‏خیزند و بی‏حساب به بهشت می‏روند. پیشوای شهیدان، آیة الله الصدر، ص 97.
  35. فضیلت تربت حضرت :
  36. برای کام طفل تا همراه میّت: امام  صادق (علیه السلام ) کیسه زرد ابریشمی داشت که خاک کربلا در آن بود. هنگام نماز بر آن سجده می‏کرد
  37. فضیلت  همراهی با حضرت در اقامه شعائروعزاداری برای امام  حسین (علیه السلام ) قَالَ صَاحِبُ الزَّمَانِ (علیه السلام ): فلاندبنک صباحا و مساء و لابکین لک بدل الدموع دما بحارالانوار، ج 98، ص 320.
  38. فضیلت احساس درد: 8. قطع اعتکاف امام  حسین (علیه السلام) امام  حسن (علیه السلام) اعتکاف را رها کرد و به دنبال گره گشایی  خدمت به دیگران رفت..
  39. غیرت امام  حسین (علیه السلام ) . هشدار امیر المؤمنین (علیه السلام ) قَالَ أَمِیرُ الْمُومِنِینَ (علیه السلام ) یَا أَهْلَ الْعِرَاقِ نُبِّئْتُ أَنَّ نِسَاءَکُمْ یُدَافِعْنَ الرِّجَالَ فِی الطَّرِیقِ أَ مَا تَسْتَحْیُونَ‏ کافی، ج 5، ص 536. غافل از ناموس، مورد لعنت واقع شده است..
  40. اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم
  • حسین صفرزاده
۰۸
تیر

 

بسم الله الرحمن الرحیم ..

اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

فضیلت مسجد کوفه ومسجد حنانه و اعمال آن  و زیارت جناب مسلم وهانی ومختاراست

  1. اما فضیلت مسجد کوفه:
  2. کوفه یکى از آن چهار بلدى که حق تعالى آن را اختیار فرموده : به طُورسینین تفسیرشده وکه حرم خدا و حرم رسول صلى الله علیه و آله و حرم امیرالمؤ منین علیه السلام است  و یک درهم تصدّق در آن حساب مى شود به صد درهم ودورکعت نماز در آن حساب مى شود به صد رکعت.
  3. بس است در شرافت آن که یکى از آن چهار مسجدى است که سزاوار است شَدِّرِحال شود به سمت آنها بجهت درک فیوضات آنها و یکى از آن مواطن است که مسافر مخیّر است در آن مابین قصر و اتمام نماز
  4. امام صادق علیه السلام فرمود: حضرت نوح علیه السلام کشتى خود را در مدّت هشتاد سال ساخت. و محلّ ساخت کشتى، مسجد کوفه‏ وطول کشتى حدود 400 متر وعرض آن حدود 40 متر بوده است.
  5. در روایات آمده، آغاز سیر کشتى اوّل ماه رجب واز مسجد کوفه‏ بوده است.
  6. محل ساخت کشتى، در بیابان خشک و دور از دریا و به گفته‏ى روایات، مسجد کوفه‏ بود که این، تمسخر کافران را به دنبال داشت.
  7. امام رضا علیه السلام فرمودند: مسجد کوفه‏، خانه نوح بوده است و مراد از «دَخَلَ بَیْتِیَ مُؤْمِناً» کسانى هستند که وارد مسجد کوفه‏ شوند.
  8. حضرت على علیه السلام که علم غیب مى‏داند، براى چه به مسجد کوفه‏ رفت و به شهادت رسید؟
  9. حضرت على علیه السلام مى‏فرمود: «واللّه ابن ابیطالب آنس بالموت من الطفل بثدى امّه» به خدا سوگند انس من به مرگ از انس طفل به سینه مادرش بیشتر است. و هنگام ضربت خوردن در محراب مسجد کوفه‏ فرمود: «فزت و ربّ الکعبة» به پروردگار کعبه سوگند که رستگار شدم.
  10.  
    مطابق حدیثى در تهذیب‏الاحکام، فرو رفتن آب در نقطه‏اى بود که امروز مسجد کوفه‏ است.

 

  1. درروایات وارد شده که محلّ نماز پیغمبران است و محلّ نماز حضرت مهدى صلوات اللّه علیه خواهد شد
  2. در روایتى هزار پیغمبر و هزار وصىّ پیغمبر در آن نماز کرده و از بعضى روایات استفاده شود که مسجد کوفه افضل است از مسجد اقصى که در بیت المقدّس است
  3. امام محمّد باقر علیه السلام فرمود اگر مردم بدانند که چه فضیلت دارد مسجد کوفه هر آینه از شهرهاى دور تهیّه زاد وراحله کنند و بسوى این مسجد بیایند وفرمود که نماز واجب درآن برابر با حج مقبول ونافله برابرعمره مقبوله
  4. روایت دیگرنماز فریضه و نافله در آن مثل حجّ و عمره اى است که با رسول خدا صلى الله علیه و آله کرده باشند.
  5. شیخ کلینى و غیر او از مشایخ عظام روایت کرده اند از هارون بن خارجه که حضرت صادق علیه السلام به من فرمود اى هارون چه مقدار مسافت است بین تو و بین مسجد کوفه یک میل مى شود گفتم نه فرمود بجا مى آورى همه نمازهاى خود را در آنجا گفتم نه فرمود اگر من نزدیک آن مسجد بودم امید داشتم که از من فوت نمى شد یک نمازدرآن وهیچ مى دانى که چیست فضیلت آن موضع نبوده بنده صالحى و نه پیغمبرى مگرآنکه نماز گذارده در مسجد کوفه
  6. حتّى آنکه رسول خدا صلى الله علیه و آله در شبى که او را به معراج مى بردند جبرئیل به آن حضرت گفت مى دانى که در کجائى یا رسول اللّه الان مقابل مسجد کوفه مى باشى فرمود پس رخصت بطلب از پروردگار من تا بروم در آن و دو رکعت نماز گذارم پس جبرئیل از حق تعالى اذن طلب کرد حق تعالى اذن مرحمت فرمود پس فرود آورد آن حضرت را و آن جناب دو رکعت نماز گذاشت درآن
  7. و بدرستى که جانب راست آن باغى است از باغهاى بهشت و میان آن باغى است از باغهاى بهشت و عقب آن باغى است از باغهاى بهشت و بدرستى که نماز واجب در آن برابر است با هزار نماز و نافله در آن مقابلست با پانصد نماز و نشستن در آن بدون تلاوت و ذکر عبادتست و اگر مردم بدانند که چه فضیلت است در آن بیایند بسوى آن اگرچه به رَوِش کودکان خود را بر زمین کشند
  8. و در روایت دیگر است که نماز واجب در آن مقابل حجّ است و نماز نافله مقابل عمره و گذشت در ذیل زیارت هفتم حضرت امیر علیه السلام اشاره به فضیلت این مسجد شریف و از بعضى روایات معلوم مى شود که جانب راست این مسجد افضلست از جانب چپ آن .
    اعمال مسجد کوفه
  9. هنگام حرکت به سوی مسجد کوفه بگو: الله اکبر..لا اله  الا الله ..الحمدلله ..سبحان الله.
  10. چون داخل کوفه شدى بگو: بِسْمِ‏ اللَّهِ‏ وَ بِاللَّهِ وَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ عَلَی مِلَّة رسول الله صلی الله علیه وآله اللهم أَنْزِلْنِی مُنْزَلا مُبارَکاً وَ أَنْتَ‏ خَیْرُ الْمُنْزِلِین‏
  11. ورود ازباب الفیل: درضلع شمالی مسجد..
  12. واردمسجد شدی بگو:
  13. مقام  حضرت ابراهیم علیه السلام: که درحولی کوفه ولادت یافت..چهاررکعت نماز بخوان وتسبیح زهراسلام الله علیها وبگو:
  14. مقام  حضرت خضر علیه السلام:جایگاه عبادت امیرالمومنین علیه السلام است. چهاررکعت نمازبخوان وتسبیح زهراسلام الله علیها وبگو:
  15.  مقام   دکَّةُ الْقَضاء: دکّانچه اى بوده درمسجد که امیرالمؤ منین علیه السلام بر روى آن مى نشستند و قضاوت و حکم مى نمودند و در آن موضع ستون کوتاهى بوده که در آن نوشته بود آیه کریمه اِنَّ اللّهَ یَاْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالاْحْسانِ.. دورکعت نماز بخوان وبگو:
  16. مقام  بیت الطّشت همان محلّى است که ظاهر شده معجزه امیرالمؤ منین علیه السلام در باب آن دختر بى شوهرى که یک وقتى در میان آب بوده که زالوئى در شکمش داخل شده و کم کم از مکیدن خون بزرگ شده بود و شکم آن دختر را نیز بزرگ کرده بود برادران دختر گمان حمل به او بردند و خواستند او را بکشند براى حکم آن نزد امیرالمؤ منین علیه السلام آمدند حضرت امر فرمود در جانب مسجد پرده کشیدند و آن دختر را پس آن پرده نشانیدند و قابله کوفه را امر فرمود که او را تفتیش کند قابله پس از تفتیش عرض کرد یا امیرالمؤ منین این دختر آبستن است و فرزند در شکم دارد پس حضرت امر فرمود طشتى مملوّ از لجن آوردند و دختر را بر روى آن نشانیدند آن زالو که بوى لجن شنید از شکم دختر بیرون آمد و در بعضى از روایاتست که حضرت دست دراز کرد و از کوههاى شام قطعه برفى آورد و نزدیک آن طشت نهاد تا آن حیوان از شکم دختر بیرون آمد
  17. و نیز بدانکه مشهور در ترتیب اعمال مسجد آن است که بعد از اعمال ستون چهارم مى روند به وسط مسجد و اعمال آنجا را بجا مى آورند و اعمال دَکَّة القضاء و بیت الطَّشْت را در آخر همه بعد از فراغ از دکّه حضرت صادق علیه السلام بجا مى آورند .پس برو بسوى دکَّةُ القضاء و در آنجا دو رکعت نماز کن به حمد و هر سوره که خواهى و چون فارغ شدى بگو تسبیح زهراسلام الله علیها و دعای وارده:
  18. جایگاه کشتی حضرت نوح علیه السلام.. و در آنجا دو رکعت نماز کن به حمد و هر سوره که خواهى و چون فارغ شدى بگو تسبیح زهراسلام الله علیها و دعای وارده:
  19. دکَّةُ المعراج: دو رکعت نماز کن وتسبیح زهراسلام الله علیها  را و دعای وارده :
  20. مقام  حضرت آدم ستون هفتم هرشب شصت هزار ملک نازل می شوند ونماز می خوانند دو رکعت نماز کن وتسبیح زهراسلام الله علیها را و دعای وارده:
  21. مقام  جبرائیل : دو رکعت نماز کن وتسبیح زهراسلام الله علیها را و دعای وارده:
  22. مقام  حضرت زین العابدین علیه السلام: دو رکعت نماز کن وتسبیح زهراسلام الله علیها را و بگو:
  23. مقام  حضرت نوح علیه السلام: دو رکعت نماز کن وتسبیح زهراسلام الله علیها را و دعای وارده:
  24. محراب شهادت امیرالمومنین علی علیه السلام: دو رکعت نماز کن وتسبیح زهراسلام الله علیها را و بگو:
  25. مقام  حضرت امام صادق علیه السلام: دو رکعت نماز کن وتسبیح زهراسلام الله علیها را و دعای وارده:
  26. مرقد مطهر حضرت مسلم بن عقیل: زیارت و دو رکعت نماز کن وتسبیح زهراسلام الله علیها.
  27. مرقد مختار ثقفی: زیارت و دو رکعت نماز کن وتسبیح زهراسلام الله علیها.
  28. مرقد مطهر هانی ابن عروه : زیارت و دو رکعت نماز کن وتسبیح زهراسلام الله علیها.
  29. ذکر نمازى براى حاجت در جامع کوفه: از حضرت صادق (علیه السلام) روایت است که کسى که دو رکعت نماز گذارد در مسجد کوفه بخواند درهر رکعت حمد و دو قُل اَعُوذُ و سوره اِخْلاصْ و کافِرُون و نَصر و قَدر و سَبِّحِ اسْمَ رَبِّکَ الاْعْلى و چون سلام دهد تسبیح زهراء سلام الله علیها بگوید پس بطلبد از خدا هر حاجتى که بخواهد خدا حاجتش را برآورده و دعایش را مستجاب خواهد فرمود.
  30. مؤ لّف گوید که این ترتیب در سوره ها موافق روایت سیّد بن طاوُس است در مصباح و در روایت شیخ طوسى در اَمالى سوره قَدْر بعد از سَبِّحِ اسْمَ است و شاید ترتیب در آنها لازم نباشد همین قدر باید بعد از حمد این هفت سوره را خواند وَاللَّهُ الْعالِمُ. ..
  31. مسجد حنّانه: این مسجد در محله ای بدین نام، در میانه بزرگراه نجف ـ کوفه قرار دارد، و جایی است که بنا بر گفته  روایات، هنگامی شب بیست ویکم ماه رمضان سال چهل هجری پیر مطهر امیرالمومنین  به مکان رسیده ستون شاخص فرسخ  ناله کرده وبه روایتی دیگر که سر امام حسین(علیه السلام) در آن مکان قرار داده شده، به ناله پرداخته و یا تعظیم کرده است; از این رو به حَنّانه مشهور است. دو رکعت نماز کن وتسبیح زهراسلام الله علیها. اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

 

  • حسین صفرزاده
۰۸
تیر

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

    1. 0-فضیلت زیارت حضرت حسین علیه السلام..-2  .. 
  1. دوم از حضرت صادق علیه السلام منقول است که چون به زیارت امام حسین علیه السلام بِرَوى زیارت کن آن حضرت را محزون و غمناک و ژولیده مو و غبار آلوده و گرسنه و تشنه که آن حضرت با این احوال شهید شده است و حاجات خود را طلب نما و برگرد و آن را وطن خود قرار مده .
  2. سیّم آنکه در سفر زیارت آن حضرت توشه را از چیزهاى لذیذ مانند بریانى و حلواها قرار ندهد و خوراک خود را نان با لبن یعنى شیر یا ماست قرار دهد از حضرت صادق علیه السلام روایت است که فرمود شنیده ام که جماعتى به زیارت امام حسین علیه السلام مى روند و با خود سُفره ها برمى دارند که در آنها بزغاله هاى بریان و حلواها هست و اگر به زیارت قبر پدران یا دوستان خود بروند اینها را با خود برنمى دارند و در حدیث معتبر دیگر منقول است که آن حضرت به مفضلّ بن عمر فرمود که زیارت کنید امام حسین علیه السلام را بهتر از آن است که زیارت نکنید و زیارت نکنید بهتر ازآن است که زیارت کنید مفضّل گفت پُشت مرا شکستى فرمود که واللّه اگر به زیارت قبر پدران خود بروید اندوهگین و غمناک مى روید و به زیارت آن حضرت که مى روید سفره ها با خود برمى دارید بلکه مى باید ژولیده مو و گردآلود بروید.
  3. مؤلف گوید پس چقدر شایسته است براى اغنیا و تجّار که ملاحظه این مطلب را در این سفر بنمایند و هرگاه در بلادى که در بین راه ایشان است تا کربلا بعض دوستانشان که ایشان را دعوت و میهمانى مى کنند و در زمان حرکت از منزلشان سفره و ناهارخوریهاى آنها را از مطبوخات لذیذه و مرغ بریان و سایر بریانیها مملوّ مى کنند قبول نکنند و بگویند که ما مسافر کربلا هستیم و شایسته نیست براى ما تغذّى به این نحو غذاها شیخ کلینى ره روایت کرده که بعد از شهادت امام حسین علیه السلام زوجه کلبیّه آن حضرت اقامه ماتم نمود براى آن حضرت و گریست و گریستند سایر زنها وخدمتکاران تا حدّى که اشکهاى آنها خشک شد و دیگر اشکشان نیامد پس از یک جائى براى آن مخدّره هدیّه فرستادند جونى که معنى آن را مرغ قَطا گفته اند براى آنکه از خوردن آن قوّتى بگیرند در گریستن بر امام حسین علیه السلام چون آن محترمه آن را دید پرسید این چیست گفتند هدیّه اى است که فلانى فرستاده براى شما که استعانت بجوئید به آن درماتم حسین علیه السلام فرمود ((لَسْنا فى عُرْسٍ فَما نَصْنَعُ بِها)) ما که در عروسى نیستیم ما را چه به این خوراک پس امر فرمود آن را از خانه بیرون بردند
  4. چهارم از چیزهایى که در سفر زیارت امام حسین علیه السلام مندوب است 1- تواضع و 2- فروتنى و 3- خشوع و 4- راه رفتن مانند بنده ذلیل پس کسانى که در طریق زیارت آن حضرت سوار مى شوند بر این مراکب جدیده که به قوّه بخار به سرعت حرکت مى نماید و امثال آن باید خیلى ملتفت خود باشند که تَجَبُّر و تَکَبُّر نکنند و بر سایر زائرین و بندگان خدا که بسختى و مشقّت به کربلا مى روند بزرگى ننمایند و آنها را به چشم حقارت نظر نکنند علماء در احوال اصحاب کهف نقل کرده اند که آنها از مخصوصین دقیانوس و به منزله وزراى او بودند وقتى که حق تعالى رحمت خود را شامل حال آنها فرمود و به فکر خداپرستى و اصلاح کار خود برآمدند صلاح خود را در این دیدند که از مردم کناره گیرند و در غارى ماوى گرفته به عبادت خدا مشغول شوند پس سوار بر اسبها شده و از شهر بیرون آمدند همینکه سه میل راه رفتند تملیخا که یکى از آنها بود گفت:
  5. ((یا اِخْوَتاهُ جاءَتْ مَسْکَنَةُ الاْخِرَةِ وَذَهَبَ مُلْکُ الدُّنْیا اِنْزِلُوا عَنْ خُیُولِکُمْ وَامْشُوا عَلى اَرْجُلِکُمْ))
    اى برادران این راه ، راه آخرت است و باید به نحو فقیرى و مسکنت رفت و ملک و ریاست دنیا را باید کنار گذاشت اکنون از اسبها باید پیاده شوید و با پاى پیاده به درگاه حق تعالى بروید
  6. تا شاید پروردگار شما بر شما رحم نماید و گشایشى در امر شما نصیب شما فرماید پس همگى از اسبهاى خویش پیاده شدند و در آن روز آن محترمین معظّمین با پاى پیاده هفت فرسخ راه رفتند تا آنکه پاهاى ایشان مجروح شد و خون از آنها متقاطر گردید پس زائرین این قبر مطهّر این مطلب را در نظر داشته باشند و هم بدانند که هر چه در این راه شخص براى خدا تواضع کند باعث رفعت مقام او خواهد شد ولهذا در آداب زیارت آن جناب از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام منقول است که هر که به زیارت قبر امام حسین علیه السلام برود پیاده حق تعالى بنویسد از براى او به عدد هر گامى هزار حسنه و محو مى کند از او هزار گناه و بلند کند از براى او در بهشت هزار درجه پس چون به شطّ فرات برسى غسل کن و پاهاى خود را برهنه کن و نعلهاى خود را در دست خود بگیر و راه رو مانند راه رفتن بنده ذلیل
  7. پنجم آنکه اگر در بین راه زوّار پیاده دید که وامانده و خسته شده و از او استعانتى خواست تا ممکن شود در کار او اهتمام نموده و او را به منزل برساند و مبادا به او استخفاف و بى اعتنائى نماید شیخ کلینى به سند معتبر از ابوهارون روایت کرده که من حاضر بودم در خدمت حضرت صادق علیه السلام که فرمود به مردمى که در نزد او بودند چه شده از براى شما که استخفاف مى نمائید به ما پس برخاست از بین آنها مردى از اهل خراسان و گفت پناه مى برم به خدا از آنکه ما استخفاف کنیم به شما یا به چیزى از امر شما فرمود آرى تو خودت یکى از آن اشخاص هستى که سبک شمردى و خوار نمودى مرا آن مرد گفت پناه مى برم به خدا که من خوار نموده باشم شما را فرمود واى بر تو آیا نشنیدى فلان کس را در وقتى که نزدیک به جحفه بودیم با تو گفت مرا بقدر یک میل سوار کن که به خدا سوگند من خسته شدم به خدا سوگند که تو سر بسوى او بلند نکردى و استخفاف به او نمودى و هر کسى که مؤ منى را خوار نماید ما را خوار نموده و حرمت خدا را ضایع کرده .
  8. مؤ لّف گوید که ما در آداب زیارت در ادب نهم کلامى با روایتى از علىّ بن یقطین که مناسب است با این مقام ذکر کردیم به آنجا رجوع کن که در آن موعظه نیکوئى است و این ادب که در اینجا ذکر شد اختصاص به زوّار امام حسین علیه السلام ندارد لکن چون این مطلب در راه زیارت آن حضرت خیلى اتفاق مى افتد لهذا ما در اینجا ذکر نمودیم
  9. ششمّ از ثقه جلیل القدر محمّد بن مسلم مروى است که به حضرت امام محمّد باقر علیه السلام عرض کرد که چون ما به زیارت پدرت حسین بن على علیه السلام مى رویم آیا چنانست که در حجّیم فرمود بلى گفت پس بر ما لازم است آنچه بر حاجیان لازمست فرمود که بر تو لازم است که نیکو مصاحبت بنمائى با هر که رفیق تو است و بر تو لازم است که کم سخن بگوئى مگر سخن خیر و لازمست بر تو که یاد خدا بسیار بکنى و لازمست که جامه هایت پاکیزه باشد و لازمست که غسل کنى پیش از آنکه داخل حایر شوى و لازمست که با خشوع و رقّت باشى و نماز بسیار بکنى و صلوات بر محمد و آل محمد بسیار بفرستى و باید که خود را نگاه دارى از چیزهائى که سزاوار نیست تو را و باید که دیده خود را از حرام و شبهه بپوشانى و احسان به برادران مؤ من پریشان خود بکنى و اگر کسى را به بینى که خرجیش تمام شده او را دستگیرى کنى و خرجى خود را میان خود و ایشان برابر قسمت کنى و لازم است بر تو تقیّه که قوام دین تو به آن است و پرهیزکارى از چیزهائى که خدا از آنها نهى کرده است و ترک کنى خصومت و بسیار قسم خوردن و مجادله و منازعه که در آن قسم باشد پس چون چنین کنى تمام مى شود ثواب حجّ و عمره از براى تو و مستوجب مى شوى از جانب آن کسى که طلب ثواب او کرده اى به مال خرج کردن و از اهل خود دور افتادن اینکه برگردى به آمرزش گناهان و رحمت و خوشنودى خدا
  10. هفتم در روایت ابوحمزه ثمالى از حضرت صادق علیه السلام در باب زیارت امام حسین علیه السلام منقول است که چون به نینوا رسیدى بارهاى خود را در آنجا بگذار و روغن بر خود ممال و سرمه مکش و گوشت مخور مادامى که در آنجا مقیم مى باشى
  11. هشتم غسل به آب فرات است که روایات در فضیلت آن بسیار است در حدیثى از حضرت صادق علیه السلام منقولست که هر که غسل کند به آب فرات و زیارت کند قبر امام حسین علیه السلام را از گناهان خالى شود مانند روزى که از مادر متولّد شده باشد و اگرچه گناهان کبیره بوده باشد و روایت شده که خدمت آن حضرت عرض شد که بسا شود که ما به زیارت قبر امام حسین علیه السلام برویم و دشوار باشد بر ما غسل زیارت به سبب سرما یا غیر آن فرمود که هر که غسل کند در فرات و زیارت کند حسین علیه السلام را نوشته شود براى او از فضیلت آنقدر که بشماره درنیاید و از بشیر دهّان روایتست که حضرت صادق علیه السلام فرمود که هر که به زیارت قبر حسین بن علىّ علیه السلام برود پس وضو بگیرد و غسل کند در فرات ، برندارد قدمى و نگذارد قدمى مگر آنکه بنویسد حق تعالى براى او حجّه و عمره و در بعضى روایاتست که غسل کن از فرات از موضعى که برابر قبر آن حضرت واقع شود و خوبست چنانکه از بعضى روایات استفاده مى شود چون به فرات برسد صد مرتبه اَللّه اَکْبَرُ و صَد مرتبه لااِلهَ اِلا اللّهُ و صد مرتبه صلوات بر پیغمبر و آل آن حضرت بفرستد
  12. نهمّ چون خواستى داخل حایر مقدس شوى از درى که در جانب مشرق واقع است داخل شو چنانکه حضرت صادق علیه السلام به یوسف کناسّى فرمودند
  13. دهمّ در روایت ابن قولویه است که حضرت صادق علیه السلام به مفضّل بن عمر فرمود که اى مفضّل چون برسى به قبر امام حسین علیه السلام بر در روضه بایست و این کلمات را بخوان که تورا به هر کلمه نصیبى از رحمت الهى خواهد بود:
  14. اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا وارِثَ
  15. پس مى روى و متوجه نماز مى شوى و به هر رکعت که مى کنى نزد آن حضرت مثل ثواب کسى دارى که حج و عمره هزار مرتبه کرده باشد و هزار بنده آزاد کرده باشد و هزار مرتبه از براى خدا به جهاد ایستاده باشد با پیغمبر مرسل الخبر
  16. یازدهم از ابوسعید مدائنى منقولست که گفت رفتم به خدمت حضرت صادق علیه السلام و پرسیدم که بروم به زیارت قبر حسین علیه السلام فرمود بلى برو به زیارت قبر حسین علیه السلام فرزند رسول خدا صلى الله علیه و آله نیکترین نیکان و پاکیزه ترین پاکیزگان و نیکوکارترین نیکوکاران و چون آن حضرت را زیارت کنى نزد سر آن حضرت هزار مرتبه تسبیح حضرت امیرالمؤ منین علیه السلام را بخوان و نزد پاهاى آن حضرت هزار مرتبه تسبیح حضرت فاطمه سلام الله علیها را بخوان پس نزد آن حضرت دو رکعت نماز بکن و در آن دو رکعت سوره یسَّ والرّحمن بخوان پس چون چنین کنى ثواب عظیم از براى توخواهدبود گفتم فداى تو شوم تسبیح على و فاطمه علیهماالسلام را به من بیاموز فرمود بلى اى ابوسعید تسبیح على علیه السلام این است :
  17. سُبْحانَ الَّذى لا تَنْفَدُ خَزآئِنُهُ سُبْحانَ
  18. منزه است آنکه تمام نشود خزینه هایش منزه است
  19. الَّذى لا تَبیدُ مَعالِمُهُ سُبْحانَ الَّذى لا یَفْنى ما عِنْدَهُ سُبْحانَ الَّذى لا
  20. آنکه پایان نپذیرد نشانه هایش منزه است آنکه فانى نشود آنچه نزد او است منزه است آنکه
  21. یُشْرِکُ اَحَداً فى حُکْمِهِ سُبْحانَ الَّذى لاَ اضْمِحْلالَ لِفَخْرِهِ سُبْحانَ
  22. شریک نگیرد هیچکس را در حُکمش منزه است آنکه از میان نرود فخر و عزتش منزه است
  23. الَّذى لاَ انْقِطاعَ لِمُدَّتِهِ سُبْحانَ الَّذى لا اِلهَ غَیْرُهُ
  24. آنکه دورانش پایان ندارد منزه است آنکه معبودى جز او نیست
  25. و تسبیح حضرت فاطمه سلام الله علیها این است :
  26. سُبْحانَ ذِى الْجَلالِ الْباذِخِ الْعَظیمِ سُبْحانَ ذِى الْعِزِّ
  27. منزه است صاحب جلالت والاى بزرگ منزه است صاحب عزت
  28. الشّامِخِ الْمُنیفِ سُبْحانَ ذِى الْمُلْکِ الْفاخِرِ الْقَدیمِ سُبْحانَ
  29. بلند و فراز منزه است صاحب فرمانروائى گرانمایه دیرینه منزه است
  30. ذِى الْبَهْجَةِ وَالْجَمالِ سُبْحانَ مَنْ تَرَدّى بِالنُّورِ وَالْوَقارِ سُبْحانَ مَنْ
  31. صاحب شادمانى و زیبائى منزه است آنکه جامه نور و وقار دربردارد منزه است آنکه
  32. یَرى اَثَرَ النَّمْلِ فِى الصَّفا وَوَقْعَ الطَّیْرِ فِى الْهَوآءِ
  33. بیند جاى پاى مُور را در سنگ خارا و ردّ عبور پرنده را در هوا
  34. دوازدهم آنکه نماز فریضه و نافله را نزد قبر امام حسین علیه السلام بجا آورد زیرا که نماز نزدآن حضرت مقبولست سیّد بن طاوس گفته که جدّ و جهد کن که از تو فوت نشود فریضه و نافله در حایر شریف همانا روایت شده که نماز واجبى نزد آن حضرت برابر است با حجّ و نماز نافله با عمره .
  35. مؤ لّف گوید که در روایت مفضّل گذشت ثواب بسیارى براى نماز در حایر شریف و در روایت معتبرى از حضرت صادق علیه السلام منقولست که هر که زیارت کند آن حضرت را و دو رکعت نماز یا چهار رکعت نزد آنحضرت بکند ثواب حجّ و عمره براى او نوشته شود و آنچه از اخبار ظاهر مى شود آن است که نماز زیارت و غیر آن را در عقب قبر آن حضرت و در بالا سر کردن هر دو خوبست و اگر در بالا سر کند عقبتر بایستد که محاذى اصل قبر مقدّس نباشد و در روایت ابوحمزه ثمالى است از حضرت صادق علیه السلام که در نزد سرآن حضرت دو رکعت نماز بگذارد در رکعت اوّل سوره حمد و سوره یسَّ بخوان و در رکعت دوّم سوره حمد و سوره الرّحمن بخوان و اگر خواهى در پشت قبر نماز را بکن و در بالاى سر بهتر است و چون فارغ شوى نماز کن آنچه خواهى و امّا این دو رکعت نماز زیارت ناچار است نزد هر قبرى که زیارت کنند و ابن قولویه از حضرت باقر علیه السلام روایت کرده که به شخصى فرمود اى فلان چه مانعست تو را که هرگاه حاجتى براى تو رُو دهد بروى نزد قبر حسین صلوات اللّه علیه و چهار رکعت نماز گذارى نزد او پس حاجت خود را بطلبى بدرستى که نماز فریضه نزد آن حضرت معادلست با حجّ و نماز نافله معادلست با عمره
  36. سیزدهم بدانکه عمده اعمال در روضه مطهّره امام حسین علیه السلام دعاء است زیرا که اجابت دعا در تحت آن قبّه سامیه یکى از چیزهائى است که در عوض شهادت ، حقّ تعالى به آن حضرت لطف فرموده و زائر باید آن را غنیمت دانسته در تضرّع و انابه و توبه و عرض حاجات کوتاهى نکند و در طىّ زیارات  آن حضرت ادعیه بسیارى با مضامین عالیه وارد شده و اگر بناى اختصار نبود من چند دعائى در اینجا ذکر مى کردم و بهتر آن است که از دعاهاى صحیفه کامله آنچه تواند بخواند که بهترین دعاها است و ما در اواخر این باب بعد از زیارات  جامعه دعائى نقل کنیم که در همه حرمهاى شریفه خوانده شود [ و بدانکه در ملحقات این کتاب دعائى ذکر مى شود که جامع ترین دعاها است که در روضات ائمه علیهم السلام خوانده مى شود، از آن غفلت نکنى . ((منه )) ] و بجهت آنکه این محلّ را خالى نگذاریم این دعاى مختصر را که در ضمن یکى از زیارات  نقل شده ذکر مى کنیم و آن دعا این است که مى گوئى در آن حرم شریف در حالى که دستها را بسوى آسمان بلند کرده باشى :
  37. هفدهم از جمله اعمال دو رکعت نماز است در آن حرم مطهّر نزد سر مقدّس با سوره الرّحمن و سوره تبارک سیّد بن طاوس روایت کرده که هر که این نماز را بخواند خداوند منان مى نویسد براى او بیست و پنج حجّه مقبوله مبروره که با رسول خدا صلى الله علیه و آله به عمل آورده باشد
  38. هجدهم از جمله اعمال در آن قبّه سامیه استخاره است و کیفیّت آن چنانست که علامه مجلسى ره نقل نموده و اصل روایت ازکتاب قرب الا سناد حمیرى است فرموده به سند صحیح از حضرت صادق علیه السلام منقول است که هر بنده اى که در امرى از امور صد مرتبه طلب خیر از خداوند عالمیان بکند که بایستد نزد سَر حضرت امام حسین علیه السلام ((وَالْحَمْدُلِلّهِ وَلااِلهَ اِلا اللّهُ وَسُبْحانَ اللّهِ)) بگوید وخدا را به بزرگوارى یاد کند و حمد و ثناى خدا بگوید چنانچه سزاوار او است و صد مرتبه طلب خیر از خدا بکند البته حق تعالى آنچه خیر او است در آن امر به او مى نماید و پیش او مى آورد و موافق روایات دیگر طلب خیر به این نحو مى کند که صد مرتبه مى گوید اَسْتَخیرُ اللَّهَ بِرَحْمَتِهِ خِیَرَةً فى عافِیَةٍ
  39. نوزدهم شیخ اجل کامل ابوالقاسم جعفربن قولویه قمى ره روایت کرده از حضرت صادق علیه السلام که فرمود هرگاه زیارت کردید حضرت ابوعبداللّه علیه السلام را ملازمت کنید سکوت را مگر از خیر و بدرستى که ملائکه شب و روز از حفظه حاضر مى شوند نزد ملائکه که در حائرند و مصافحه مى کنند با ایشان ملائکه که در حائرند جواب نمى دهند ایشان را از شدّت گریستن و پیوسته مشغول گریه و زارى هستند مگر در وقت زوال شمس و وقت طلوع فجر که در این دو وقت ساکت مى شوند پس ملائکه حفظه منتظر مى شوند تا ظهر شود وتا فجر ظاهر شود که در این دو وقت با ایشان تکلّم مى نمایند و ایشان سؤ ال مى نمایند ازچیزهائى از امر آسمان و امّا مابین این دو وقت ملائکه حائر نطق نمى کنند و از دعا و گریستن آرام نمى گیرند و نیز از آن حضرت روایت کرده که حق تعالى چهار هزار ملک را موکل کرده است به قبر امام حسین علیه السلام ژولیده مو و گردآلود به هیاءت اصحاب مصیبت مى گریند بر آن حضرت از طلوع صبح تا ظهر و چون ظهر مى شود چهار هزار ملک فرود مى آیند و آن چهار هزار ملک بالا مى روند پس پیوسته گریه مى کنند تا طلوع صبح و احادیث به این مضمون بسیار است و از این روایات ظاهر مى شود که گریستن بر آن حضرت در آن حرم مطهّر محبوب بلکه شایسته است که شمرده شود از اعمال آن بقعه مبارکه که بیت الاحزان شیعیان است گریستن و مرثیه خواندن براى آن حضرت
  40. و از حدیثى که مروى از صفوان از حضرت صادق علیه السلام است مستفاد مى شود که تضرّع ملائکه در درگاه خدا در لعنت کردن بر قاتلان امیرالمؤ منین و بر قاتلان امام حسین علیهماالسلام و نوحه کردن جِنیّان بر ایشان و گریه کردن ملائکه که در دور ضریح امام حسین علیه السلام اند و بسیارى اندوه ایشان به نحوى است که اگر کسى آنها را بشنود خوردن و آشامیدن و خواب کردن بر او گوارا نخواهد بود و در حدیث عبداللّه بن حمّاد بصرى است که حضرت صادق علیه السلام به او فرمود به من خبر رسیده که گروهى مى آیند نزد قبر حسین علیه السلام از اطراف کوفه و مردمانى از غیر ایشان و زنانى که براى آن حضرت نوحه گرى مى کنند و این درنیمه ماه شعبان است پس بعضى قرائت مى کنند و بعضى قصّه مى خوانند یعنى کیفیّت شهادت و سائر مصائب را ذکر مى نمایند و پاره اى نوحه گرى مى کنند و برخى مرثیه مى خوانند پس گفتم آرى فدایت شوم من مشاهده کرده ام پاره اى از آنچه بیان فرمودى پس فرمود حَمد خداوندى را که قرارداد در میان مردم کسانى را که به نزد ما مى آیند و ما را مدح مى کنند و مرثیه مى خوانند براى ما و قرارداد دشمن ما را کسانى که طعنه مى زنند بر ایشان از خویشان ما یا از غیر ایشان و تهدید مى نمایند ایشان را و زشت مى شمارند کارهاى ایشان را و در صدر همین حدیث است که هر که به زیارت او مى رود بر او مى گرید و هر که به زیارت او نمى رود بر مصیبت او اندوهناک مى باشد و دلش مى سوزد هر که او را به یاد مى آورد و ترحّم مى کند هر که نظر مى کند بسوى قبر پسرش در پایین پاى او افتاده در بیابانى که خویشى و دوستى نزد او نیست و حقّ او را غصب کردند و جمع شدند جمعى از کافران و مرتدّان از دین و یاورى یکدیگر کردند تا او را کشتند و در بیابان دفن نکرده انداختند و منع کردند از او آب فراتى را که سگان مى خوردند و ضایع کردند حقّ رسول خدا صلى الله علیه و آله را و وصیّتى را که در حقّ او و اهلبیتش کرده بود
  41. و نیز ابن قولویه روایت کرده از حارث اَعْوَر که امیرالمؤ منین علیه السلام فرمود پدر و مادرم فداى حسین شهید در پشت کوفه به خدا قسم گویا مى بینم جانوران دشتى را از هرنوعى که گردنها را کشیده اند بر قبراو و بر او گریه مى کنند شب را تا صباح ((فَاِذا کانَ کَذلِکَ فَاِیّاکُمْ وَالْجَفاءَ)) واخبار دراین باب بسیار است
  42. بدون نشانه و راهنما و پیشواى هدایت کننده و نجات نمى یابد در آن شبهه مگر کسى که بخواند دعاى غریق را گفتم چگونه است دعاى غریق فرمود مى گوئى ((یا اللَّهُ یا رَحْمنُ یا رَحیمُ یا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبى عَلى دینِکَ)) پس گفتم ((یا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَالاْبْصارِ ثَبِّتْ قَلْبى عَلى دىنِکَ)) حضرت فرمود بدرستى که خداوند عَزَّ وجلَّ مُقَلِّب است قلوب و ابصار را لکن بگو چنانکه من مى گویم ((یا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبى عَلى دینِکَ))

اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

  • حسین صفرزاده
۰۸
تیر

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

  1. فضیلت زیارت حضرت حسین علیه السلام-1  .. 
  2. در فضیلت زیارت حضرت ابوعبداللّه الحسین صلوات الله علیه و آدابى که زائر آن جناب باید مراعات آنها را نماید در طریق زیارت و در آن حرم مطهّر و کیفیّت زیارت آن حضرت و در آن سه مقصد است :
  3. مقصد اول: در فضیلت زیارت آن حضرت است. بدانکه فضیلت زیارت امام حسین علیه السلام از حیطه بیان بیرون است و در اخبار بسیار وارد شده که
  4. 1- معادل حجّ و عمره و جهاد بلکه بالاتر و افضل است بدرجات
  5. 2- و باعث مغفرت و
  6. 3- خفّت حساب و
  7. 4- رفع درجات و
  8. 5- اجابت دعوات و
  9. 6- موجب طول عمر و
  10. 7- حفظ بدن و
  11. 8- مال و
  12. 9- زیادتى روزى و
  13. 10- برآمدن حاجات و
  14. 11- رفع هموم و کربات است و ترک آن سبب نقصان دین و ایمان و ترک حقّ بزرگى از حقوق پیغمبر صلى الله علیه و آله است و کمتر ثوابى که به زائر آن قبر شریف رسد آن است که
  15. 12- گناهانش آمرزیده شود و آنکه حق تعالى
  16. 13- جان و مالش را حفظ کندتا او را به اهل خود برگرداند و
  17. 14- چون روز قیامت شود حق تعالى او را حافظتر خواهد بود از دنیا .
  18. و در روایات بسیار است که زیارت آن حضرت
  19. 15- غم را زایل مى کند و
  20. 16- شدّت جان کندن و هول قبر را برطرف مى کند و
  21. 17- آنکه هر مالى که در راه زیارت آن حضرت خرج شود حساب مى شود
  22. 18- براى او هر درهمى به هزار درهم
  23. 19- بلکه به ده هزار درهم و
  24. 20- چون رو به قبر آن حضرت برود چهار هزار ملک استقبال او مى کنند و
  25. 21- چون برمى گردد مشایعت او مى نمایند و
  26. 22- آنکه پیغمبران و اوصیاء ایشان و ائمّه معصومین و ملائکه سَلامُ اللّه عَلَیهِم اَجمعین به زیارت آن حضرت مى آیند و
  27. 23- دعا براى زوّار آن حضرت مى کنند و
  28. 24- ایشان را بشارتها مى دهند و
  29. 25- حق تعالى نظر رحمت مى فرماید بسوى زائرین امام حسین علیه السلام بیش از اهل عرفات و
  30. 26-  آنکه هر کسى در روز قیامت آرزو مى کند که کاش زوّار آن حضرت بود از بس که مشاهده مى کند از کرامت و بزرگوارى ایشان در آن روز و روایات در این باب بى حدّ است
  31. و ما در ضمن زیارات  مخصوصه اشاره به پاره اى از فضیلت زیارت آن حضرت خواهیم نمود و در اینجا اکتفا مى کنیم به ذکر یک روایت ابن قولویه و کلینى و سید بن طاوس و دیگران روایت کرده اند به سندهاى معتبره از ثقه جلیل القدر معاویة بن وهب بجلى کوفى که گفت
  32. یک وقتى به خدمت حضرت امام جعفر صادق علیه السلام رفتم دیدم آن حضرت را که در مُصَلاّى خویش مشغول نماز است نشستم تا نمازش تمام شد پس شنیدم که مناجات مى کرد با پروردگار خود و مى گفت اى خداوندى که مخصوص گردانیده اى ما را به کرامت و وعده داده اى ما را شفاعت و علوم رسالت را به ما داده اى و ما را وارث پیغمبران گردانیده اى و ختم کرده اى به ما امّتهاى گذشته را و ما را مخصوص ‍ به وصیّت پیغمبر گردانیده اى و علم گذشته و آینده را به ما عطا کرده اى و دلهاى مردم را بسوى ما مایل گردانیده اى
  33. ((اِغْفِرْلى وَلاِخْوانى وَ زُوّارِ قَبْرِ اَبِىَ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِىٍّ صَلَواتُاللّهِ عَلَیْهِما))
    بیامرز مرا و برادران مرا و زیارت کنندگان قبر ابى عبداللّه الحسین علیه السلام را
  34. آنانکه خرج کرده اند مالهاى خود را و بیرون آورده اند از شهرها بدنهاى خود را براى رغبت در نیکى ما و امید ثوابهاى تو در صله ما و براى شاد گردانیدن پیغمبر تو و اجابت نمودن ایشان امر ما را و براى خشمى که بر دشمنان داخل کرده اند و مراد ایشان خوشنودى تو است پس مکافات ده ایشان را از جانب ما بخوشنودى و حفظ کن ایشان را در شب و روز و خلیفه ایشان باش در اهل و اولاد ایشان که در وطن خود گذاشته اند به خلافت نیکو و رفیق ایشان باش و دفع کن از ایشان شرّ هر جبّار معاندى را و هر ضعیف و شدید از خلقت را و شرّ شیاطین جنّ و انس را و بده به ایشان زیاده از آنچه امید دارند از تو در دور شدن از وطنهاى خود و در اختیار کردن ایشان ما را بر فرزندان و اهالى و خویشان خود خداوندا دشمنان ما عیب کردند بر ایشان بیرون آمدن ایشان را به زیارت ما پس این مانع نشد ایشان را از عزم کردن و بیرون آمدن بسوى ما از روى مخالفت ایشان
  35. ((فَارْحَمْ تِلْکَ الْوُجُوهَ الَّتى غَیَّرَتْهَا الشَّمْسُ وَارْحَمْ تِلْکَ الْخُدُودَ الَّتى تُقَلَّبُ عَلى قَبْرِ اَبیعَبْدِاللَّهِ علیه السلام ))
    پس رحم کن آن رُوها را که آفتاب متغیّر گردانیده است و رحم کن گونه هاى روى ایشان را که مى گردانند و مى مالند بر قبر امام حسین علیه السلام
  36. و رحم کن آن دیده ها را که گریه شان جارى شد از ترّحم بر ما و رحم کن آن دلها را که جزع کرده اند و سوخته اند از براى مصیبت ما و رحم کن آن فغانها را که در مصیبت ما بلند کرده اند خداوندا آن جانها و آن بَدَنْها را به تو مى سپارم تا سیراب گردانى ایشان را از حوض کوثر در روز تشنگى و پیوسته آن حضرت به این نحو دعا مى کرد در سجده پس چون فارغ شد گفتم آن دعا که من از شما شنیدم اگر در حقّ کسى مى کردید که خدا را نمى شناخت گمان داشتم که آتش جهنم به او نرسد هرگز واللّه که آرزو کردم که زیارت آن حضرت کرده بودم و حجّ نکرده بودم حضرت فرمود که چه بسیار نزدیکى تو به آن حضرت چه مانع است تو را از زیارت اى معاویه ترک زیارت مکن گفتم فداى تو شوم نمى دانستم که این قدر فضیلت دارد فرمود که اى معاویه آنها که براى زیارت کنندگان آن حضرت دعا مى کنند در آسمان زیاده از آنهایند که دعا مى کنند براى ایشان در زمین ترک مکن زیارت آن حضرت را از براى خوف از احدى که هر که از براى خوف ترک زیارت کند آنقدر حسرت برد که آرزو کند که کاش آنقدر مى ماندم نزد قبر آن حضرت که در آنجا مدفون مى شدم آیا دوست نمى دارى که خدا به بیند تو را در میان آنها که دعا مى کنند براى ایشان رسول خدا و على و فاطمه و ائمّه معصومین علیهم السلام آیا نمى خواهى از آنها باشى که ملائکه در قیامت با ایشان مصافحه مى کنند آیا نمى خواهى از آنها باشى که در قیامت بیایند و هیچ گناه برایشان نباشد آیا نمى خواهى از آنها باشى که در قیامت حضرت رسول صلى الله علیه و آله با ایشان مصافحه مى کند.
  37. آداب زیارت مخصوصه زیارت امام حسین علیه السلام
  38. مقصد دوم: در آدابى که زائر حضرت سیّدالشهداء علیه السلام باید مراعات آنها را نماید در طریق زیارت و در آن حرم مطهر و آن چند چیز است:
  39. اوّل سه روز روزه دارد پیش از آنکه از خانه بیرون رود و در روز سیّم غسل کند چنانکه حضرت صادق علیه السلام به صفوان دستورالعمل دادند و بیاید در ذکر زیارت هفتم و شیخ محمد بن المشهدى در مقدّمات زیارت عیدین ذکر فرموده که چون اراده کنى زیارت آن حضرت را پس سه روز روزه بدار و روز سیّم غسل کن و
  40. اهل و عیال خود را بسوى خود جمع کن و بگو: و ثناى خداوند و صلوات بر پیغمبر و آل او صلواتُ اللّه علیهم بفرست و راه بیفت به آرامى و وقار و روایت شده که حق تعالى خلق مى کند از عرق زوّار قبر امام حسین علیه السلام از هر عرقى هفتاد هزار ملک که تسبیح مى کنند خداى تعالى را و استغفار مى کنند براى او و براى زوّار امام حسین علیه السلام تا آنکه روز قیامت برپا شود .
  41. اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم
  • حسین صفرزاده
۰۴
تیر

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

  1. برنامه کاروان زیارتی عتبات العلیات 1-
  2. اول- آداب  زیارت :اللَّهُمَّ! أَنْتَ وَلِیُّ نِعْمَتِی وَ الْقَادِرُ عَلَی طَلِبَتِی تَعْلَمُ حَاجَتِی
  3. در زیارت حضرت امیر(علیه السلام )آمده:قَصَدْتُکَ یَا مَوْلایَ! یَا أَمِینَ اللَّه!ِ وَ حُجَّتَهُ زَائِراً عَارِفاً بِحَقِّکَ مُوَالِیاً لاوْلِیَائِکَ مُعَادِیاً لاعْدَائِکَ مُتَقَرِّباً إِلَی اللَّهِ بِ زیارتکَ فَاشْفَعْ لِی عِنْدَ اللَّهِ رَبِّی وَ رَبِّکَ فِی خَلاصِ رَقَبَتِی مِنَ النَّارِ وَ قَضَاءِ حَوَائِجِی حَوَائِجِ الدُّنْیَا وَ الاخِرَةَِ
  4. اول- آداب  زیارت: مجلسی (ره) از شهید (ره) در مورد آداب  زیارت نقل می کند:1- غسل‏2- خشوع و رقّت‏3 - دعا لب درب حرم‏4 - ایستادن کنار ضریح و بوسیدن ضریح و گونه‏ها را گذاشتن‏5 - نماز  زیارت‏- 6 - دعا و درخواست شفاعت از خدا7 - تلاوت قرآن و هدیه ثواب آن به روح مزور8 - بعد از  زیارت خوبتر شود.9 - نماز را بر  زیارت ترجیح دهد. اگر اول وقت است به نماز بشتابد و مکروه است اول وقت نماز  زیارت کردن.
  5. آداب زیارت : زیارت به معنی دیدار و دید و بازدید می باشد. شأن و ادب و شناخت مقام آن عزیزان یاد بگیریم که چگونه به  زیارتشان رفته و چه بگوئیم
  6.  زیارت به معنی دیدار و دید و بازدید می باشد. شأن و ادب و شناخت مقام آن عزیزان یاد بگیریم که چگونه به زیارتشان رفته و چه بگوئیم از این رو ما  زیارت نامه ایی که رسیده است را می خوانیم چون به نزد قبر امام (علیه السلام) بروی بگو . ( زیارت خاصه )
  7. خصوصاً  زیارت امین الله و  زیارت جامعه کبیره و آنگاه نماز  زیارت بجا آورده و دعای وداع آن حضرت را نیز بخواند .
  8. و بالجمله سعی شود همۀ آداب زیارت و آنچه مربوط به معرفت آن جناب است را انجام دهد از غسل  زیارت گرفته تا سایر آداب  زیارت آن جناب .
  9. نباید فراموش کرد که آداب زندگی ما و نحوۀ سلوک و گفتار ورفتار ما ، همه اش جزء آداب  زیارت با معرفت است.
  10. کسی که به  زیارت امام می رود او را به نام امام می شناسد و از یاد امام عصر غافل نمی شود و...
  11. سورة ذاریات آیه 51 می فرماید : (ای انسانهای ضعیف و بیچاره به سمت خدا فرار کنید نه به سمت کسانی که نه قدرت دارند نه علم دارند و هر کس هر چه دارد از اوست که خدا به او داده است . یمکن الفرار من من حکومتک . خلاصه در زیارت بهره بیشتر ارتباط قلبی بیشتری
  12. به کلام دیگرآداب زیارت، 1-غسل پیش از بیرون رفتن، برای  زیارت، 2- ترک کلام بیهوده، 3-پوشیدن جامه‌های پاکیزه (سفید بهتر است)، 5-خاضع و خاشع بودن،6- ذکر تکبیر و تحمید و تسبیح و صلوات فرستادن و7- فکر در عظمت و جلات قدر صاحب آن مرقد منور و اینکه می‌بیند، ایستادن او را می‌شنود  کلام او را جواب می‌دهد  سلام او را. تدبر در محبتی که به امام دارد و تأمل در خلاء به خاصان و ارادتمندان ایشان در کنار ضریح بخواند و خدا را قسم به صاحب قبر که او را اهل شفاعت آن بزرگوار قرار دهد. به جا آوردن نماز  زیارت و آن دو رکعت است.
  13.  زیارت یعنی دیدار و ملاقات حضور در پیشگاه با شرافت ائمه معصومین و دیدار معنوی با حجت‌های الهی. برای درک شعورفضایل انسانی، ادراک ؛ فهم ؛ معرفت. زیارت رسول الله والائمة علیهم السلام  به چند مورد اشاره می شود. 
  14. 1ـ اخلاص نیت در  زیارت. قصد تقرب به خدا داشته باشد. الاعمال بنیات
  15. 2ـ شوق دائمی داشتن به  زیارت پیامبر. والائمة علیهم السلام
  16. 3ـ دعا خواندن هنگام خروج از منزل، بسم‌الله و توکلت علی الله‌ و لاحول و لاقوه الابالله.
  17. 4ـ در مسیر و طول راه درود و سلام فراوان گفتن بر پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله وسلم).
  18. 5ـ در طول راه دنبال مساجد و آثار منسوب به پیامبر بودن و با  زیارت و تبرک و نماز خواندن در آنها، به احیا و زنده نگه داشتن آنها پرداختن.
  19. 6ـ خضوع و خشوع داشتن هنگام نزدیک شدن به حرم پیاده رود. به عنوان تواضع در آستان  بزرگان چنین می‌کردند.
  20. 7ـ هنگام رسیدن دعای ورود را خواندن، خضوع و خشوع هنگام دیدن قبه‌ی حرم و عظمت آن را در نظر آوردن و قدم نهادن با وقار و آرام
  21. مهمترین آداب  زیارت آداب باطنی  زیارت است-مهم شعور، ادراک ؛ فهم ؛ معرفت نسبت به شأن و موقعیت امام یعنی آشنایی با سیره‌ی عملی و اخلاقی امام معصوم و از بارزترین اثر این معرفت و شناخت اطاعت و تبعیت از دستورات امام معصوم است.
  22. نحوه  زیارت امام  : زیارت ، سفری مشتاقانه ، آگاهانه، و عاشقانه ای است که از سرای دل آغاز می شود، از راه دل عبور میکند و سرانجام نیز در منزل دل به  شعور، ادراک ؛ فهم ؛ معرفت  می رسد
  23. امام رضا (علیه السلام) می فرماید: شیعیان نسبت به هر یک از امامان معصوم پیمان و تعهدی دارد که کمال وفای با آن عهد در  زیارت مشتاقانه و عارفانه قبور آن نورانی است،
  24.  زیارت باید همراه با رغبت و شوق، علاقه و عشق قلبی به امام باشد.
  25.  زیارت باید همراه با تصدیق قلبی ورغبت داشته و مورد علاقمندی باشد
  26.  زیارتی که خوانده می شود ماثور باشد از امام باشد.
  27. نحوه  زیارت به بیان دیگر: 1)غسل قبل از آن ـ غسل  زیارت ـ سپس لباس پاکیزه و نو پوشیدن  و با خضوع و خشوع تمام به حرم وارد شود.
  28. 2)ایستادن در حرم و اذن دخول گرفتن اگر دل شکست و اشکش ریخت وارد شود که نشان رخصت و اجازه امام است.
  29. 3)کنار ضریح بایستد یا تکیه کند و ببوسد.
  30. 4)  زیارت جامعه کبیره، امین الله بخواند.
  31. 5)پس از اتمام  زیارت دو رکعت نماز  زیارت بالای سر آن حضرت بخواند.
  32. 6) زیارت امام رضا را بیشتر در در ماه رجب انجام بدهد(1)
  33. 7)درخواست شفاعت  (رتبه بالاتر) باید اولاً بر این اعتقاد باشید که بین شما و ائمه و رسول خدا رابطه است و بر رسول خدا و امام اعتقاد داشته
  34. 8) ومطیع این بزرگواران باشید به گفته های ایشان حتی المقدور عمل کنید، فکر شما فکر این بزرگواران باشد،
  35. 9)عقیده شما عقیده ایشان باشد این رابطه یک رابطه حقیقی بین شما و ائمه است
  36. وقتی شفاعت امام معصوم چاره ساز خواهد بود که عقاید ، اخلاق، رفتار، کردار  ما مورد رضایت خدا باشد.
  37. 10) چگونگی درخواست، در  زیارت جامعه کبیره دریکی از مضامین آن هست که »یا ولی الله ان بینی و بین الله عزوجل ذنوبا لایاتی علیها الارضاکم فبحق من ائتمنکم علی سر..... لما استوهبتم ذنوبی و کنتم شفعائی»
  38. دریک جمله مخاطب امام حاضری است که مثلاً امام رضا (علیه السلام) هستند که زائر ایشان را  زیارت می کند می گوید ای ولی خدا من مرتکب گناهانی شده ام که این گناهان بین من و خداوند فاصله انداخته و رابطه بندگی من با خداوند را قطع کرده است و جزء خشنودی و شفاعت شما از ما شیعیان ، چیز دیگری نمی تواند آن گناهان را از بین ببرد. شما را سوگند میدهم به حق کسی که شما را امانتدار راز دار خویش قرار داد و شما را سوگند میدهم به حق کسی که امر مخلوقاتش را به شما واگذار کرد و سوگند می دهم شما را به کسی که اطاعت از شما را بر مردم واجب کرده است و اطاعت شما را در ردیف اطاعت از خود ذکر کرده است، سوگند می دهم که از گناهان من طلب بخشایش کنید.
  39. از شما می خواهم که در دنیا و آخرت از من شفاعت کنید  سئوال کننده عزیز مستحضر هستید که در این فراز از  زیارت چطور شفاعت خواستن ذکر شده است اصلاً در خود  زیارت جامعه چند نکته دیگر هست که در خواست شفاعت می شود، و باید وقتی این  زیارت را می خوانید متوجه معانی آن باشید و باتعقل و تدبر بخوانید.
  40. آیا در حال خواندن  زیارت مخصوص حضرت امام رضا (علیه السلام ) و  زیارت سیدالشهداء باید به طرف حرم سیدالشهداء باشیم و  زیارت بخوانیم و یا می توانیم رو به مرقد امام رضا (علیه السلام)  زیارت را بخوانیم.
  41. زیارت حضور زائر نزد  زیارت شونده می باشد با  زیارت شخص  زیارت کننده محبت و عشق خود را به  زیارت شونده می رساند و با این عمل ارادت و عشق خود را به محضر  زیارت شونده ابراز می کند اما باید بدانیم که  زیارت تنها منحصر به  زیارت کردن ظاهری نیست که  زیارت ظاهری عبارت از آن است که انسان وارد حرم مطهر شود و دستی به گنبد و بارگاه بکشید و غیره بلکه  زیارت واقعی آن است که انسان دل را به دوست بسپارد و از صمیم دل با ائمه و معصومین در حرم مطهر با آنها ارتباط برقرار کند اگر چه بهتر است آداب  زیارت را حفظ کند و به آنها اهتمام بورزد.. برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه فرمایید .-فلسفه  زیارت و. آئین آن ، حجه الاسلام مرتضی جوادی .اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم
  • حسین صفرزاده
۰۴
تیر

 

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

  1. فضایل انسانی شعار با شعور ، ادراک ؛ فهم ؛ معرفت 2
  2. * نماز، تنها عبادتى است که سفارش شده قبل از آن، خوش صداترین افراد بر بالاى بلندى رفته و با صداى بلند، شعارِ «حى على الصلاة، حى على الفلاح، حى على خیرالعمل» را سر دهند، با اذانِ خود سکوت را بشکنند و یک دوره شعور اندیشه‏هاى ناب اسلامى را اعلام و غافلان را بیدار کنند.
  3. نقش پیامبر در جنگ احزاب، الگوى فرماندهان است: هدایت لشکر، امید دادن، خندق کندن، شعار حماسى دادن، شعور به دشمن نزدیک بودن و استقامت نمودن. حضرت على علیه السلام فرمود: در هنگامه‏ى نبرد، خود را در پناه پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله قرار مى‏دادیم و آن حضرت از همه‏ى ما به دشمن نزدیک‏تر بود. «اتقینا برسول الله صلى الله علیه و آله فلم یکن منا اقرب الى العدو منه»
  4. «مرگ بر منافق» یک شعار قرآنى است. الْمُنافِقُونَ‏ ... مَلْعُونِین .. «شعور» از ریشه‏ى «شَعر» به معناى مو مى‏باشد. کسى که داراى فهم دقیق و موشکافانه باشد، اهل درک و شعور است. بنابراین منافق گمان مى‏کند که دیگران را فریب مى‏دهد، زیرا درک درست ندارد. «ما یَشْعُرُونَ»
  5. خدعه و حیله، نشانه‏ى عقل و شعور نیست. «یُخادِعُونَ ... ما یَشْعُرُونَ» در روایات مى‏خوانیم: عقل واقعى آن است که توسط آن، انسان خداوند را بندگى نماید.
  6. شعار اهل بهشت، ستایش خداست. «وَ قالُوا الْحَمْدُ لِلَّهِ» شعار وشعور ادراک ؛ فهم ؛ معرفت به هم آمیخته.
  7. شعار توحید را هم محکم بگوییم، هم زیبا و هم قبل از هر چیز دیگر. (با آهنگ زیبایى مطرح شده که به شعور نزدیکتر باشد) «إِنَّ إِلهَکُمْ لَواحِدٌ»
  8. سخنان پیامبر اسلام و شعار لا اله الا اللّه جاذبه شدیدى در فطرت‏ها و شعور ایجاد مى‏کرد. (تهمت شاعر به خاطر جذّابیّت سخنان حضرت بود). « وَ یَقُولُونَ أَ إِنَّا لَتارِکُوا آلِهَتِنا لِشاعِرٍ مَجْنُونٍ (/36»  بَلْ جاءَ بِالْحَقِّ وَ صَدَّقَ الْمُرْسَلِینَ « الصافات /37»
  9. موعظه‏هاى مؤمن آل فرعون مفید واقع شد. فرعونى که شعار «أَقْتُلْ مُوسى‏» سر مى‏داد و مى‏گفت من موسى را مى‏کشم و هیچ کس جز نظر من نباید نظرى دهد، «ما أُرِیکُمْ إِلَّا ما أَرى‏» پس از تلاش‏هاى شعور مؤمن آل فرعون به جاى کشتن موسى به فکر ساختن برج براى یافتن خداى موسى افتاد.
  10. شعور «تفویض»، واگذار کردن کارها به خداست و این حالت بالاتر از توکّل است. چون در وکالت، موکّل مى‏تواند بر کار وکیل نظارت کند، ولى در تفویض همه‏ى کارها را به خدا مى‏سپاریم. «1» البتّه تفویض و سپردن کارها به خدا که شعار با شعور مؤمن آل فرعون بود، بعد از بکار بردن تمام تلاش خود در راه نجات موسى از قتل و بیدار کردن و هشدار دادن و تبلیغ کردن بود. این گونه تفویض است که انواع حمایت‏هاى الهى را به دنبال دارد. «فَوَقاهُ اللَّهُ»
  11. کسانى که با شعار بی شعوری «إِنَّا بِما أُرْسِلْتُمْ بِهِ کافِرُونَ» «1»* انبیا را تحقیر مى‏کردند، در دنیا و آخرت خوار مى‏شوند. «الْخِزْیِ‏- أَخْزى‏»
  12. کیمیاى واقعى شعور ، آن نیست که مس را طلا کند، بلکه برخوردى است که دشمنى را به محّبت تبدیل نماید. «ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ» (روز فتح مکّه شعار بعضى از مسلمانان «انتقام، انتقام» بود ولى پیامبر اکرم فرمود: امروز روز انتقام نیست بلکه روز رحمت و مرحمت است) از محبت خارها گل مى‏شود ..... از محبت سرکه‏ها مُل مى‏شود
  13. با نگاهى به قرآن مى‏بینیم که شعار تمام انبیا این بود که ما جز از پروردگارمان پاداشى نمى‏خواهیم. در سوره شعراء از آیه 109 تا آیه 127، سخن حضرت نوح، هود، صالح، لوط و شعیب علیهم السلام و در سوره سبأ آیه 47، سخن پیامبر اسلام چنین است: مزد و پاداش من تنها بر خداوند است. «إِنْ أَجْرِیَ إِلَّا عَلَى اللَّهِ»*
  14. البتّه شکى نیست که مراد انبیا این بود که ما پاداش مادى نمى‏خواهیم، ولى شعور خدا خواهی و اطاعت کردن و هدایت شدن شما را مى‏خواهیم‏
  15. برائت از شرک یک شعار توحیدى است که شعور توحید و یکتا پرستی را برای ما هدیه می آورد. «إِنَّنِی بَراءٌ مِمَّا تَعْبُدُونَ»
  16. شعار مرگ و مرده باد و تبرّى از دیگران، ریشه قرآنى دارد. «فَأَوْلى‏ لَهُمْ» که شعور خدا خواهی لا اله الا الله  در وجود ما شکوفا میکند.
  17. شیوه رفتار و شعار دشمن، تابع شرایط است و مدام در حال تغییر است. ابتدا قصد تغییر کلام اللّه را دارد، ولى همین که موفّق نمى‏شود، تغییر موضع داده و به مؤمنان نسبت حسادت مى‏دهد. فَسَیَقُولُونَ‏ ... ذَرُونا نَتَّبِعْکُمْ‏ ... فَسَیَقُولُونَ بَلْ تَحْسُدُونَنا .شعور عدم تغییر کلام الله و تغییر موضع و عدم حسادت است.
  18. انتخاب‏ها و اولویّت‏ها، با شعار و توقع نیست، بلکه باید با شعور ، آگاهانه و عالمانه باشد. «کانَ اللَّهُ بِکُلِّ شَیْ‏ءٍ عَلِیماً»
  19. به هر شعار و عنوان و لقبى، نباید توجّه کرد. «أَسْماءٌ سَمَّیْتُمُوها» بلکه شعاری ملاک قرار میگیرد که همراه با شعور باشد . 
  20. گاهى تکرار، نشان دهنده وحدت هدف و شیوه است. در سوره شعراء بارها جمله‏ «فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِیعُونِ»* از زبان پیامبران متعدد تکرار شده که بیانگر آن است که شعار و هدف همه آنان یکى بوده که شعور ، درک و فهم . انسانها را پرورش یکتا پرستی دهند.
  21. صداقت با شعور عملکرد روشن مى‏شود نه با شعار. یَنْصُرُونَ‏ ... الصَّادِقُون‏
  22. یکی از شباهت‏هاى منافقان با شیطان‏ این است که : هر دو با شعار خیرخواهى، اغفال مى‏کنند وشعوری در پی ندارد : «هَلْ أَدُلُّکَ عَلى‏ شَجَرَةِ الْخُلْدِ»، «قالُوا إِنَّما نَحْنُ مُصْلِحُونَ»
  23. انتقاد از کسانى باشد که شعار جهاد و پیکار دادند، ولى به آن شعارها عمل نکردند، لذا خداوند فرمود: کسانى که عمل نکردند مورد غضب هستند یعنی شعار بی شعور ، «کَبُرَ مَقْتاً» امّا در این آیه از کسانى که به شعار و وعده خود عمل کردند، تمجید کرده و محبوب خدا دانسته یعنی شعار با شعور.‏
  24. شعار بی شعوری : در آیاتى از قرآن آمده است که یهود، خود را برتر از دیگران و حتى خود را فرزندان خدا مى‏دانستند و شعار «نَحْنُ أَبْناءُ اللَّهِ» سر مى‏دادند، با این که مردمى ثروت‏اندوز و دنیا دوست بودند، چنانکه قرآن مى‏فرماید: «أَحْرَصَ النَّاسِ عَلى‏ حَیاةٍ» این آیه گویا با آنان مباهله مى‏کند که اگر راست مى‏گویید که از اولیاى خدا هستید، باید به استقبال مرگ بروید. شما که مى‏گویید: تنها اهل بهشت ما هستیم، «لَنْ یَدْخُلَ الْجَنَّةَ إِلَّا مَنْ کانَ هُوداً أَوْ نَصارى‏» ، پس چرا حاضر نیستید آرزوى مرگ کنید. «قُلْ إِنْ کانَتْ لَکُمُ الدَّارُ الْآخِرَةُ عِنْدَ اللَّهِ خالِصَةً مِنْ دُونِ النَّاسِ فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ إِنْ کُنْتُمْ صادِقِینَ» چرا از مرگ مى‏ترسیم؟ شعور شما کجاست؟
  25. کفار با این که استدلال ندارند و بر اساس خیال و پندار چیزى مى‏گویند، ولى محکم شعار مى‏دهند. زَعَمَ‏ ... لَنْ یُبْعَثُوا..شعور استدلال همراه دارد!
  26. هیچ چیز و هیچ کس نمى‏تواند مانع نزول قهر الهى بر کفّار شود. «فَمَنْ یُجِیرُ الْکافِرِینَ مِنْ عَذابٍ أَلِیمٍ» (شعار بعضى از کافران، «وَ ما نَحْنُ بِمُعَذَّبِینَ» * بود، یعنى ما گرفتار عذاب نمى‏شویم ولى قرآن مى‏فرماید شعار بی شعور است. آنان به عذاب دچار مى‏شوند.)
  27. جوّ سازى و شعار و هیاهو، از ابزار فرعون‏هاست. «فَحَشَرَ فَنادى‏» چون شعور ندارد
  28. پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله بعد از فتح مکه، عفو عمومى اعلام کردند و همه را بخشیدند و مکه بدون خونریزى فتح شد. حتى هنگامى که حضرت دید سعد بن عبادة شعار انتقام مى‏دهد و مى‏گوید «الیوم یوم الملحمة» یعنى امروز تلافى مى‏کنیم، حضرت پرچم را از او گرفت و به دست حضرت على علیه السلام داد و فرمود: شعار را عوض کنید و بگویید: «الیوم یوم المرحمة» امروز روز رحمت است نه انتقام. در اینجا شعار تلافی شعور ندارد ولی شعار رحمت با شعور است.
  29. توحید، مرز میان ایمان و کفر است و ورود به قلعه ایمان بدون اقرار به توحید ممکن نیست. اولین سخن پیامبر کلمه توحید بود: «قولوا لا اله الا الله تفلحوا». شعار توحیدى «لا اله الا الله» از سه حرف (الف، لام و ها) ترکیب شده و ذکرى است که در گفتنش حتى لب تکان نمى‏خورد ولى شعاع و شعور عملش تا اطاعت از رهبرى معصوم و جانشینان آنان ادامه دارد؛ زیرا شرط توحید طبق فرمایش امام رضا علیه السلام ایمان به امام معصوم و اطاعت از اوست. زیرا رمز ایمان به توحید شعور اطاعت از امام معصوم است.
  30. دین خوب مى‏گوید: اگر مى‏خواهى ورزش کنى، با این شعار ورزش کن. «امروز لذّت، فردا خدمت.» این معیار شعور ورزش در اسلام است که باید در امورى مثل شنا، قایقرانى، تیراندازى، موتورسوارى، اتومبیل‏رانى، آموزش‏هاى نظامى و ... به آن توجّه داشت.
  31. توحید یعنى: نفى طاغوت‏ها. شعار با شعور ادراک ؛ فهم ؛ معرفت هدف تمام انبیا این بود: «أن اعبدوا اللّه و اجْتَنبوا الطّاغوت»
  32. اگر پیامبر صلى الله علیه و آله فرمود: «قُولوا لاإله الّا اللّه تُفلِحوا» نباید با دید ساده به این جمله بنگریم، زیرا نتیجه توحید در این شعار پیامبر، شعور فلاح و رستگارى است. قرآن‏
  33. در حقیقت، شرک زدایى بر توحید مقدّم است، زیرا ظرف، تا از غذاى فاسد خالى نشود نمى‏توان در آن غذاى سالم ریخت، لذا در شعار با شعور توحید، کلمه «لااله‏» بر کلمه «الّا اللّه‏» مقدّم است. قرآن در این زمینه روى ریشه‏هاى پیدایش شرک دست مى‏گذارد و مى‏فرماید: اى انسان! این تکیه گاه‏هایى که براى خود گرفته‏اى و امید کمک و نفع و عزّت دارى، همچون تکیه بر تار عنکبوت است. در جاى دیگر مى‏فرماید: غیر خدا بر نفع وضرر خود قدرت ندارند تا چه رسد کمکى به تو کنند. لذا شعار با شعور توحید شرک را انسان دور می سازد.
  34. جنگ و جهاد، گرچه به ظاهر سخت و داراى عوارضى بد مى‏باشد، ولى استعدادها را شکوفا مى‏کند و لیاقت‏ها را بروز مى‏دهد و به فرموده امام خمینى قدس سره جوهره وجود انسان در جنگ رشد مى‏کند. در زمان جنگ و درگیرى صفوف افرادى که تنها شعار مى‏دهند از صفوف کسانى که اهل شعور عمل هستند جدا مى‏شوند. جنگ، نیروهاى همفکر و هدفدار را با هم منسجم و متّحد مى‏کند، جنگ به انسان ارزش و شرف مى‏دهد و اساساً نشانه حیات یک ملّت مبارزه با ستمگران است.
  35. برخى شعارهاى دهن پر کن وجود دارد که تا از ریشه‏اى اصیل مایه نگرفته باشد، از مرز شعار خارج نمى‏شود؛ «عدالت اجتماعى» از شعارهایى است که تمام رژیم‏ها از آن دم مى‏زنند و خود را طرفدار آن مى‏دانند ولى عملًا در هیچ نظام غیر الهى اثر چشم‏گیرى از آن مشاهده نمى‏کنید، زیرا این شعار به ریشه درست و صحیح شعور متّصل نیست.
  36. عدالت و برابرى شعار اسلام : قرن‏هاست که در دنیاى غرب، نژادپرستى حاکم است و سفید پوستان را نژاد برتر دانسته و به سیاه‏پوستان ظلم مى‏کنند، حتى مدرسه و کافه و پارک و بیمارستان و گورستان آنها از سفید پوستان جداست. اسلام با صراحت تمام این امتیازات را محکوم کرده و شعور تقوا را ملاک برترى مى‏داند: «انَّ اکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللّهِ اتْقاکُمْ»  گرامى‏ترین افراد نزد خدا با تقواترین آنان است‏.
  37. چون شعار مکتب ما این است که هر چه مخالف صریح قرآن بود اگر چه از طرف دوستان ناآگاه به امامان معصوم علیهم السلام نسبت داده شود باید طرد شود.چون قرآن سراسر شعور است .
  38. انسانى که هدفش، خور و خواب و شهوت است حیوانى بیش نیست و مکتب‏هایى که شعار (خوراک، پوشاک، مسکن) مى‏دهند تمام استعدادهاى انسان را در مسیر زندگى حیوانى خلاصه مى‏کنند واهل شعور نیستند ! آرى، این مکتب‏ها بزرگ‏ترین توهین را به مقام جانشین خدا و انسانیت انسان نموده‏اند.
  39. به همه ما هشدار مى‏دهد که انقلابى بودن مهم نیست، انقلابى ماندن مهم است. فریاد قوم بنى‏اسرائیل، مبارزه تا پیروزى بود اما در هر مرحله دسته‏اى کم شدند. این ماجرا تنها به تاریخ آن زمان مربوط نیست زیرا همیشه ع زیاد و عمل کم، شعار زیاد و شعور کم است گاهى هنگام شروع کارى مهم، بعضى گرم و پر از احساسند امّا عاقبت سرد مى‏شوند.
  40. مکتب و فرهنگ ما و روش و سیره رهبران ما، با کمال سربلندى این الگوها را به سراسر جهان عرضه مى‏کنیم تا اگر جهانیان از تساوى و حقوق خلق و عدالت دم مى‏زنند، بدانند که نه چیز تازه‏اى به ارمغان آورده‏اند و نه الگویى از رهبرانشان براى شعار خود دارند. شعور ما روشن ، عدالت ، سیره رهبران ما و الگو از آنها و سعادت  شفا بخش  دل  دردمندان برای تمام خلق جهان است .
  41. شعور زنبور براى قومى که فکر و تأمل داشته باشند وَ أَوْحى‏ رَبُّکَ إِلَى النَّحْلِ مکرر در آیات شریفه قرآن تصریحاتى دارد که جمیع موجودات از جمادات و نباتات و حیوانات در حد خود شعور و ادراک و فهم و معرفت بالوهیت حق و رسالت رسول و ولایة ائمه اطهار دارند مثل تُسَبِّحُ لَهُ السَّماواتُ السَّبْعُ وَ الْأَرْضُ وَ مَنْ فِیهِنَّ وَ إِنْ مِنْ شَیْ‏ءٍ إِلَّا یُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ وَ لکِنْ لا تَفْقَهُونَ تَسْبِیحَهُمْ اسرى آیه 44 و مثل یا جِبالُ أَوِّبِی مَعَهُ وَ الطَّیْرَ سبأ آیه 10 و مثل أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ یَسْجُدُ لَهُ مَنْ فِی السَّماواتِ وَ مَنْ فِی الْأَرْضِ وَ الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ وَ النُّجُومُ وَ الْجِبالُ وَ الشَّجَرُ وَ الدَّوَابُّ وَ کَثِیرٌ مِنَ النَّاسِ حج آیه 18 و غیر اینها از آیات و در اخبار بسیارى داریم که عرض ولایت ائمه بر جبال و میاه و اشجار و حیوانات شده و اخبارى که بسیارى از حیوانات خدمت اینها عرض حاجت میکردند و غیر اینها پس مانعى ندارد که نحل مورد وحى الهى شود و مکلف بتکلیف باشد أَنِ اتَّخِذِی مِنَ الْجِبالِ بُیُوتاً از عجائب قدرت اینکه خانه‏هاى زنبور مسدس است بدون آنکه زاویه پیدا کند که مهندسین را حیران کرده آنهم در امکنه مرتفعه مثل کوه‏ها و من الشجر در اشجار طوال وَ مِمَّا یَعْرِشُونَ امکنه مرتفعه در دیوارها و سقفها وا عجب از این دستور ثانوى براى نحل آمد ثُمَّ کُلِی مِنْ کُلِّ الثَّمَراتِ از ریاحین معطره و فواکه حلوه وا عجب از این اینکه امیر آنها در درب کند و با دو نیش طویل ایستاده اگر یکى از آنها روى نجاست یا شی‏ء کثیفى نشسته نمیگذارد وارد کند و شود و او را دو نیم میکند.

اللهم صل علی محمد وآل ومحمد وعجل فرجهم

  • حسین صفرزاده
۰۴
تیر

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

  1.   فضایل انسانی ..شعار با شعور ، ادراک ، فهم ، معرفت 1
  2. در آغاز کتاب (قرآن) با نیایش به درگاه خداوند متعال، شعار«الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ» ‏گویند با شعور و ادراک و فهم و معرفت مؤمنان بستگی دارد. «شعور» از ریشه‏ى «شَعر» به معناى مو مى‏باشد. کسى که داراى فهم دقیق و موشکافانه باشد، اهل درک و فهم وشعور و معرفت است.
  3. بهشت به ادّعا و شعار به کسى داده نمى‏شود، بلکه شعور ایمان و عمل‏صالح لازم است. آیه علّت ورود به بهشت را، تسلیم فرمان خدا و نیکوکار بودن مى‏داند. بَلى‏ مَنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَ هُوَ مُحْسِن ...‏( البقرة/112)
  4. شعار «إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ» است. در حدیث مى‏خوانیم: هرگاه با مصیبتى مواجه شدید، جمله‏ى‏ «إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ» را بگویید. گفتن‏ «إِنَّا لِلَّهِ» و یاد خدا به هنگام ناگوارى‏ها، آثار فراوان دارد: لکن شعور آن صبر صابران در برابر مواجه شدید با مصیبت است. ‏
  5. پیمان شکنان و شعار دهندگان بى‏عمل، ظالمند. «عَلِیمٌ بِالظَّالِمِینَ» اهل شعار باید همراه شعور درک و فهم و معرفت باشند.
  6. انقلابى بودن مهم نیست، انقلابى ماندن مهم است. در ماجرا سپاهیان‏ طالوت، شعار دهنده بسیار بود، ولى آنان که با شعور در آزمایشات موفق شدند، اندک بودند. « ِفَشَرِبُوا مِنْه‏ إِلَّا قَلِیلًا مِنْهُمْ»( البقرة/ 249)
  7. در آیه آیةالکرسى ، شانزده مرتبه نام خداوند و صفات او مطرح شده است. به همین سبب آیةالکرسى را شعار و پیام توحید دانسته‏اند. هر چند در قرآن بارها شعار توحید با بیانات‏ گوناگون مطرح شده است، مانند: «لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ» ، «لا إِلهَ إِلَّا هُوَ» ، «لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ» ، «لا إِلهَ إِلَّا أَنَا» ، ولى در هیچ کدام آنها مثل آیةالکرسى در کنار شعار توحید، صفات خداوند مطرح نشده است. به مناسبت وجود کلمه‏ى «کرسى» در آیه، رسول اکرم صلى الله علیه و آله این آیه را «آیةالکرسى» نامید.در روایات شیعه و سنى آمده است که این آیه به منزله‏ى قلّه قرآن است و بزرگترین مقام را در میان آیات دارد. همچنین نسبت به تلاوت این آیه سفارش بسیار شده است،  در شعور ومعرفت آیةالکرسى از على علیه السلام نقل کرده‏اند که فرمود: بعد از شنیدن فضیلت این آیه، شبى بر من نگذشت، مگر آنکه آیةالکرسى را خوانده باشم.
  8. اوّلین شعار و دعوت پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله نیز با همین جمله بود: «قولوا لا اله الا الله تفلحوا» همچنان که فرمود: «من قال لا اله الا الله مخلصا دخل الجنة و اخلاصه بها ان تحجزه لا اله الاالله عما حرم الله» هرکس خالصانه این شعار توحید را با شعور خلوص سر دهد، وارد بهشت مى‏شود و نشان اخلاص او آن است که گفتن «لا اله الا الله» وى را از حرامهاى الهى دور سازد.
  9. شفاعت کننده، قدرت مستقلى در برابر قدرت خداوند ندارد، بلکه پرتوى از اوست ومقام شفاعت مخصوص کسانى است که او بخواهد. لذا بی شعوری بت پرستان با شعار؛ «هؤُلاءِ شُفَعاؤُنا» «یونس/18» نباید خیال کنند که بهره‏مند از شفاعت خواهند شد.
  10. حکمت را به معنى معرفت و شناختِ اسرار و آگاهى از حقایق و رسیدن به حقّ دانسته‏اند که خداوند به بعضى از افراد با شعور به خاطر پاکى و تقوا و تلاش عطا مى‏کند، تا آنان وسوسه‏هاى شیطانى را از الهامات الهى باز شناخته و چاه را از راه و شعار را از شعور تشخیص دهند و این خیر کثیر است.
  11. تکرار شعار توحید و پایدارى در برابر خرافات، لازم است.تا انسان به شعور برسد. «ما مِنْ إِلهٍ إِلَّا اللَّهُ»
  12. اندیشه‏ى آزاد و شخصیّت مستقل، شعار قرآن است. «لا یَتَّخِذَ بَعْضُنا بَعْضاً أَرْباباً» شعور قرآن مرد میدان لازم دارد .
  13. شعار، کار ساز نیست، شعور و ادرک وفای به عهد در عمل و تقوا لازم است. «أَوْفى‏ بِعَهْدِهِ وَ اتَّقى‏»
  14. بهترین امّت بودن با شعار نیست، با شعور ایمان درک و فهم و معرفت باشند. و امر به معروف و نهى از منکر است. «کُنْتُمْ خَیْرَ أُمَّةٍ ... تَأْمُرُونَ ...»
  15. سال دوم هجرى، کفّار قریش با دادن هفتاد کشته و هفتاد اسیر در جنگ بدر شکست خورده، به مکّه بازگشتند. ابوسفیان گفت: بر کشته‏ها گریه نکنید، تا عقده‏ها خالى نشود و کینه‏ها باقى بماند. همگى شعارِ انتقام سر دهید و من نیز تا انتقام نگیرم با همسرم همبستر نخواهم شد. بعدا علامت بی شعوری خود به عرصه نمایش گذاشت.
  16. به تخیلات و آرزوهاى خود دل نبندیم و به هر شعار و شعاردهنده‏اى اطمینان نکنید. که خیلی از تخیلات جایگاه  شعوری ندارد «وَ لَقَدْ کُنْتُمْ ... فَقَدْ رَأَیْتُمُوهُ ...»
  17. انقلابى بودن مهم نیست، انقلابى ماندن مهم است. گاهى از شعار تا شعور عمل فاصله زیاد است. فَلَمَّا کُتِبَ‏ ... إِذا فَرِیقٌ مِنْهُمْ یَخْشَوْن‏
  18. از دست‏دادن هدف وعقیده، ظلم به خویش است. (شعار «خواهى نشوى رسوا، همرنگ جماعت شو» از نظر قرآن مردود است.)که جماعت منهای قرآن شعور نمی آورد
  19. پس از جنگ احد، ابوسفیان بالاى کوه احد رفت و شعار دادند: «انّ لنا العزّى و لا عزّى لکم» ما بت عُزّى داریم ولى شما ندارید، مسلمانان پاسخ شعور دادند:  «اللّه مولانا و لا مولى لکم» خداوند مولاى ماست ولى شما مولى ندارید.
  20. «سلام»، شعار اسلام است. بزرگ نیز به کوچک، سلام مى‏کند. «فَقُلْ سَلامٌ عَلَیْکُمْ» شعور سلام تکبر را از دل بیرون کردن است
  21. مومن با شعوری  کامل است که همراه با خوف الهى، توکّل، نماز وانفاق باشد. آرى، ایمان به شعار نیست، به عمل همراه شعور درک و فهم و معرفت است. «أُولئِکَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا»
  22. تأمین قدرت دفاعى، شعور آموزشی نظامی و بودجه لازم دارد، موعظه و شعار کافى نیست. «تُنْفِقُوا»
  23. شعار «واللّه مع الصابرین» باید در جبهه‏هاى جنگ و هرجا که نیاز به شعور مقاومت و صبر است، تلقین شود. «وَ اللَّهُ مَعَ الصَّابِرِینَ»
  24. این آیات ویژگى‏هاى اولیاى خدا را بازگو مى‏کند. شعار آنان این است: إِنَّا نَخافُ مِنْ رَبِّنا ... ونتیجه‏ى این خوف، شعور تقواست وثمره‏ى تقوا: «لا یَحْزُنُهُمُ الْفَزَعُ الْأَکْبَرُ»
  25. شعارِ «مرگ بر ستمگر»، یک شعار قرآنى است. «أَلا بُعْداً لِعادٍ» وشعور آن مبارزه است .
  26. سلام، یک شعار آسمانى و شیوه‏اى ملکوتى است. «قالُوا سَلاماً» که خاص افراد با شعور است.
  27. فرشتگان، در همه احوال در دنیا و آخرت (برزخ و قیامت) با انسان ارتباط دارند، گاهى بر انسان با شعور درود و صلوات مى‏فرستند، «یُصَلِّی عَلَیْکُمْ وَ مَلائِکَتُهُ» گاهى براى او استغفار و طلب بخشش مى‏کنند، «وَ یَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِینَ آمَنُوا» و زمانى هم براى او دست به دعا برمى‏دارند، «رَبَّنا وَ أَدْخِلْهُمْ جَنَّاتِ عَدْنٍ» در هنگام مرگ و شروع عالم برزخ نیز با شعار و تلقین «أَلَّا تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا» و با جمله‏ «سَلامٌ عَلَیْکُمْ» جان آنها را مى‏گیرند. «الَّذِینَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلائِکَةُ طَیِّبِینَ یَقُولُونَ سَلامٌ عَلَیْکُمْ»  و در آخرت نیز از هر سو بر آنان سلام مى‏کنند.
  28. سلام، یکى از نام‏هاى خداوند، تهنیت خداوند بر پیامبران، تبریک الهى بر بهشتیان، زمزمه فرشتگان، کلام بین‏المللى تمام مسلمانان، شعار بهشتیان در این جهان و آن جهان، ذکر خالق و مخلوق، نداى وقت ورود و خروج، آغاز هر کلام در نامه و بیان است که هم بر مرده و زنده و هم بر بزرگ و کوچک گفته مى‏شود و پاسخ سلام  شعور است که در هر حال واجب است.
  29. گرچه معمولًا مردم بر دین و روش حاکمانشان هستند، «النّاس على دین ملوکهم» امّا در سیستم مدیریّت اسلامى، اطاعتِ مطلق از مدیر نداریم. بنابراین، شعار «المأمور معذور» صحیح نیست. بلکه صحیح شعور اطاعت از خالق لازم است «لاطاعة لمخلوق فى معصیة الخالق»
  30. دیندارى با شعار نیست بلکه اهل شعار باید همراه شعور درک و فهم و معرفت عمل و پیروى از دستورات باشد. «تَبِعَنِی»
  31. شعور در منطق مردانِ خدا، پیروزى از آنِ پرهیزکاران است، «قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَکَّى» و شعار ابرقدرت‏ها، برترى‏طلبى و سلطه‏جویى است، «قَدْ أَفْلَحَ الْیَوْمَ مَنِ اسْتَعْلى‏» مى‏باشد.
  32. سیدبن طاووس قدس سره در بیان لطیفى مى‏فرماید: شیطان ابتدا با شعار راهنمایى و دلالت به سراغ آدم آمد، «هَلْ أَدُلُّکَ» وبعد او را تدلیه و وسوسه کرد، «فَدَلَّاهُما بِغُرُورٍ»، پس واى‏ به حال ما که شیطان از ابتدا به قصد اغرا و فریب ما مى‏آید. «فَبِعِزَّتِکَ لَأُغْوِیَنَّهُمْ أَجْمَعِینَ»بنابر این هرشعاری شعور همراه ندارد
  33. مهم‏ترین و آخرین هدف دین اسلام در اوّلین شعار آن آمده است: «قولوا لا اله الا الله تفلحوا» به یگانگى خداوند ایمان آورید و «لا اله الا الله» بگویید تا رستگار شوید. و اولین شعور «لا اله الا الله» پزیرش ولایت است.
  34. برخى از شعارهاى لجوجانه یا فریبنده‏ى کافران وحقّ ستیزان است. آنان با تبلیغات گسترده، پیروى از پیامبران را خسارت مى‏دانند ولى هدفشان این است که مردم را مطیع خود سازند و با شعار آزادى، ملّت‏ها را به بردگى کشانند. هَیْهاتَ هَیْهاتَ لِما تُوعَدُونَ «المؤمنون/36» درحالی که شعار حق ستیزان شعوری در پی نخواهد داشت .
  35. اهل کفر، با شعار «حفظ حریم و قداست الهى» اولیا و وعده‏هاى الهى را رد مى‏کنند. «افْتَرى‏ عَلَى اللَّهِ» وشعور را زیر پا می گدارند.
  36. ساحران به فکر خودشان هستند که مزدى بگیرند وکارى به حقّ و باطل بودن آن ندارند. «أَ إِنَّ لَنا لَأَجْراً» شعار انبیا در تمام کارهایشان‏ «ما أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ» * بود، ولى ساحران حتّى براى یک‏حرکت توقّع اجر داشتند. «لَنا لَأَجْراً» کار برای خدا کردن شعار را به شعور مبدل می کند.
  37. کافر از درون متزلزل است و در ظاهر شعار مى‏دهد. ساحران در پیروزى خود شک داشتند و در آیات قبل مى‏گفتند: «إِنْ کُنَّا نَحْنُ الْغالِبِینَ» ولى در حضور فرعون، با خودشیرینى و تملّق گفتند: «بِعِزَّةِ فِرْعَوْنَ» وبه پیروزى تظاهر مى‏کردند و به اصطلاح جنگ‏روانى راه مى‏انداختند. «إِنَّا لَنَحْنُ الْغالِبُونَ» شعار کافران به شعور نمی رسد.
  38. روش دعوت تمام انبیا یکى است. در داستان نوح، هود، صالح، لوط و شعیب، همه‏ى آنان یک کلام و یک شعار داشتند:که به شعور و معرفت باشد. رسیده است.
  39. به همه‏ى کسانى که ادّعاى صداقت دارند و شعار صداقت مى‏دهند، اطمینان نکنید. لَنَقُولَنَ‏ ... إِنَّا لَصادِقُون ..شعار صداقت تضمین نشده و معلوم نیست که شعور بیاورد‏
  40. شعار مستکبران این است: هر چه را من نمى‏شناسم، پس وجود ندارد. ما عَلِمْتُ‏ ... تکه کلام افراد با شعور خدا می داند است که الله العالم و «فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ»
  41. ایمان، تنها با زبان و شعار نیست، بلکه همراه با آزمایش شعور است. أَ حَسِبَ‏ ... هُمْ لا یُفْتَنُونَ‏ (ادّعا کافى نیست، باید عملکرد شعور را دید و قضاوت کرد.) سعدیا گرچه سخندان و نصحیت‏گویى ..... زعمل کار برآید به سخندانى نیست. شعور یعنی عمل خالص برای خدا..

اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

  • حسین صفرزاده
۰۱
تیر

 

بسم الله الرحمن ارحیم

اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

  1. کتاب چرا...بیست ودوم   . أَ فَلا تَعْقِلُونَ‏..چرا نمیاندیشید !؟
  1. پژوهش و اندیشه
    1. نقش ایمان در پاکدامنى فرد و جامعه چگونه است؟
  2. پوشش زن‏ در اسلام این است که زن‏ در معاشرت خود با مردان بدن خود را بپوشاند و به جلوه‏گرى و خودنمایى نپردازد. آیات مربوطه همین معنى را ذکر مى‏کند و فتواى فقها هم مؤید همین مطلب است
  3. و ما حدود این پوشش را با استفاده از قرآن و منابع سنّت ذکر خواهیم کرد. در آیات مربوطه لغت «حجاب» به کار نرفته است. آیاتى که دراین‏باره هست، چه در سوره مبارکه نور و چه در سوره مبارکه احزاب، حدود پوشش و تماسهاى زن‏ و مرد را ذکر کرده است بدون آنکه کلمه «حجاب» را به کار برده باشد. آیه‏اى که در آن کلمه «حجاب» به کار رفته است مربوط است به زنان پیغمبر اسلام.
  4. آیا اسلام طرفدار پرده‏نشینى زن است همچنان که لغت «حجاب‏» بر این معنى دلالت مى‏کند، یا اسلام طرفدار این است که زن در حضور مرد بیگانه بدن خود را بپوشاند بدون آنکه مجبور باشد از اجتماع کناره گیرى کند؟ و در صورت دوم حدود پوشش چقدر است؟ آیا چهره و دو دست تا مچ نیز باید پوشیده شود یا ماوراى چهره و دو دست باید پوشیده شود اما چهره و دو دست تا مچ پوشیدنش لازم نیست؟ و در هر حال آیا در اسلام مسأله‏اى به نام «حریم عفاف» وجود دارد یا نه؟ یعنى آیا در اسلام مسأله سومى که نه «پرده‏نشینى» و «محبوسیّت» و نه «اختلاط» باشد وجود دارد یا خیر؟ و به عبارت دیگر آیا اسلام طرفدار جدا بودن مجامع زنان و مردان است یا نه؟. اینها پرسشهایى است که این کتاب بدانها پاسخ مى‏گوید.
  5. تاریخچه حجاب‏
  6. اطلاع من از جنبه تاریخى کامل نیست. اطلاع تاریخى ما آنگاه کامل است که بتوانیم درباره همه مللى که قبل از اسلام بوده‏اند اظهار نظر کنیم. قدر مسلّم این است که قبل از اسلام در میان بعضى ملل حجاب وجود داشته است.
  7. تا آنجا که من در کتابهاى مربوطه خوانده‏ام در ایران باستان و در میان قوم یهود و احتمالًا در هند حجاب وجود داشته و از آنچه در قانون اسلام آمده سخت‏تر بوده است، اما در جاهلیت عرب حجاب وجود نداشته است و به وسیله اسلام در عرب پیدا شده است.
  8. ویل دورانت در صفحه 30 جلد 12 تاریخ تمدن (ترجمه فارسى) راجع به قوم یهود و قانون تلمود مى‏نویسد:
  9. «اگر زنى به نقض قانون یهود مى‏پرداخت چنانکه مثلًا بى‏آنکه چیزى بر سر داشت به میان مردم مى‏رفت و یا در شارع عام نخ مى‏رشت یا با هر سنخى از مردان درد دل مى‏کرد یا صدایش آن‏قدر بلند بود که چون در خانه‏اش تکلم مى‏نمود همسایگانش مى‏توانستند سخنان او را بشنوند، در آن صورت مرد حق داشت بدون پرداخت مهریه او را طلاق دهد.» على هذا حجابى که در قوم یهود معمول بوده است از حجاب اسلامى- چنانکه بعداً شرح خواهیم داد- بسى سخت‏تر و مشکلتر بوده است.
  10. قدر مسلّم این است که قبل از اسلام در میان بعضى ملل حجاب‏ وجود داشته است.
  11. تا آنجا که من در کتابهاى مربوطه خوانده‏ام در ایران باستان و در میان قوم یهود و احتمالًا در هند حجاب‏ وجود داشته و از آنچه در قانون اسلام آمده سخت‏تر بوده است، اما در جاهلیت عرب حجاب‏ وجود نداشته است و به وسیله اسلام در عرب پیدا شده است.
  12. چنانکه ملاحظه مى‏فرمایید حجاب‏ سخت و شدیدى در ایران باستان حکمفرما بوده، حتى پدران و برادران نسبت به زن شوهردار نامحرم شمرده مى‏شده‏اند.
  13. به عقیده ویل دورانت مقررات شدیدى که طبق رسوم و آئین کهن مجوسى درباره زن حائض اجرا مى‏شده که در اتاقى محبوس بوده، همه از او در مدت عادت زنانگى دورى مى‏جسته‏اند و از معاشرت با او پرهیز داشته‏اند، سبب اصلى پیدا شدن حجاب‏ در ایران باستان بوده است. در میان یهودیان نیز چنین مقرراتى درباره زن حائض اجرا مى‏شده است.
  14. زن حائض در اسلام فقط از برخى عبادات واجب نظیر نماز و روزه معاف است و همخوابگى با او نیز در مدت عادت زنانگى جایز نیست، ولى زن حائض از نظر معاشرت با دیگران هیچ گونه ممنوعیتى ندارد که عملًا مجبور به گوشه نشینى شود.
  15. اگر مقصود این است که حجاب‏ رایج میان مسلمانان عادتى است که از ایرانیان پس از مسلمان شدنشان به سایر مسلمانان سرایت کرد، باز هم سخن نادرستى است، زیرا قبل از اینکه ایرانیان مسلمان شوند آیات مربوط به حجاب‏ نازل شده است.
  16. «کنت گوبینو» در کتاب سه سال در ایران نیز معتقد است که حجاب‏ شدید دوره ساسانى، در دوره اسلام در میان ایرانیان باقى ماند. او معتقد است که آنچه در ایران ساسانى بوده است تنها پوشیدگى زن نبوده است بلکه مخفى نگه داشتن زن بوده است.
  17. . آنچه مسلّم است این است که حجاب‏ هندى نیز نظیر حجاب‏ ایران باستان سخت و شدید بوده است. از گفتار ویل دورانت در جلد دوم تاریخ تمدن برمى‏آید که حجاب‏ هندى به وسیله ایرانیان مسلمان در هند رواج یافته است.
  18. به هر حال آنچه مسلّم است این است که قبل از اسلام حجاب‏ در جهان وجود داشته است و اسلام مبتکر آن نیست، اما اینکه حدود حجاب‏ اسلامى با حجابى که در ملل باستانى بود یکى است یا نه، و دیگر اینکه علت و فلسفه‏اى که از نظر اسلام حجاب‏ را لازم مى‏سازد همان علت و فلسفه است که در جاهاى دیگر جهان منشأ پدید آمدن حجاب‏ شده است یا نه، مطالبى است که در قسمتهاى بعدى به تفصیل درباره آنها سخن خواهیم گفت.
  19. مخالفان حجاب‏ سعى کرده‏اند جریانات ظالمانه‏اى را به عنوان علت پیدا شدن حجاب‏ ذکر کنند، و در این جهت میان حجاب‏ اسلامى و غیر اسلامى فرق نمى‏گذارند، چنین وانمود مى‏کنند که حجاب‏ اسلامى نیز از همین جریانات ظالمانه سرچشمه مى‏گیرد.
  20. قدر مسلّم این است که حجاب‏ در اسلام بدین منظور نیست. اسلام هرگز نخواسته مرد از زن بهره‏کشى اقتصادى کند، بلکه سخت با آن مبارزه کرده است. اسلام با قطعیّت تامّى که به هیچ وجه قابل مناقشه نیست، اعلام کرده است که مرد هیچ گونه حق استفاده اقتصادى از زن ندارد. این مسأله که زن استقلال اقتصادى دارد از مسلّمات قطعى اسلام است. کار زن از نظر اسلام متعلق به خود اوست. زن اگر مایل باشد، کارى که در خانه به وى واگذار مى‏شود مجّاناً و تبرّعاً انجام مى‏دهد، و اگر نخواهد، مرد حق ندارد او را مجبور کند. حتى در شیر دادن به طفل‏
  21. اینکه آیا نظر اسلام درباره حجاب‏ و پوشش احترام گزاردن به حس غیرت مرد است یا نه؟.
  22. جواب این است که بدون شک اسلام همان فلسفه‏اى که در حس غیرت هست یعنى حفاظت پاکى نسل و عدم اختلاط انساب را منظور نظر دارد، ولى علت حجاب اسلامى منحصر به این نیست.
  23. کلمه «حجاب» هم به معنى پوشیدن است و هم به معنى پرده و حاجب. بیشتر، استعمالش به معنى پرده است. این کلمه ازآن‏جهت مفهوم پوشش مى‏دهد که پرده وسیله پوشش است، و شاید بتوان گفت که به‏
  24. حسب اصل لغت هر پوششى حجاب نیست، آن پوشش «حجاب» نامیده مى‏شود که از طریق پشت پرده واقع شدن صورت گیرد. در قرآن کریم در داستان سلیمان غروب خورشید را این‏طور توصیف مى‏کند: «حَتَّى تَوارَتْ بِالْحجاب‏» یعنى تا آن وقتى که خورشید در پشت پرده مخفى شد. پرده حاجز میان قلب و شکم را «حجاب» مى‏نامند.
  25. استعمال کلمه «حجاب‏» در مورد پوشش زن یک اصطلاح نسبتاً جدید است. در قدیم و مخصوصاً در اصطلاح فقها کلمه «سَتر» که به معنى پوشش است به کار رفته است. فقها چه در کتاب الصلاة و چه در کتاب النکاح که متعرض این مطلب شده‏اند کلمه «ستر» را به کار برده‏اند نه کلمه «حجاب‏» را.
  26. بهتر این بود که این کلمه عوض نمى‏شد و ما همیشه همان کلمه «پوشش» را به کار مى‏بردیم،
  27. به هر حال آیه‏اى که در آن آیه کلمه «حجاب‏» به کار رفته آیه 53 از سوره احزاب‏ است که  زنان پیامبر مى‏فرماید: «وَ إِذا سَأَلْتُمُوهُنَّ مَتاعاً فَسْئَلُوهُنَّ مِنْ وَراءِ حجاب‏» یعنى اگر از آنها متاع و کالاى مورد نیازى مطالبه مى‏کنید از پشت پرده از آنها بخواهید.
  28. سیماى حقیقى مسأله حجاب‏ : حقیقت امر این است که در مسأله پوشش- و به اصطلاح عصر اخیر حجاب- سخن در این نیست که آیا زن خوب است پوشیده در اجتماع ظاهر شود یا عریان؟
  29. روح سخن این است که آیا زن و تمتعات مرد از زن باید رایگان باشد؟ آیا مرد باید حق داشته باشد که از هر زنى در هر محفلى حد اکثر تمتعات را به استثناى زنا ببرد یا نه؟. اسلام که به روح مسائل مى‏نگرد جواب مى‏دهد: خیر، مردان فقط در محیط خانوادگى و در کادر قانون ازدواج و همراه با یک سلسله تعهدات سنگین مى‏توانند از زنان به عنوان همسران قانونى کام‏جویى کنند، اما در محیط اجتماع استفاده از زنان‏ بیگانه ممنوع است.
  30. آیا بهتر است زن آزاد باشد یا محکوم و اسیر و در حجاب‏؟ اما روح مسأله و باطن مطلب چیز دیگر است و آن اینکه آیا مرد باید در بهره‏کشى جنسى از زن، جز از جهت زنا، آزادى مطلق داشته باشد یا نه؟ یعنى آن که در این مسأله ذى نفع است مرد است نه زن، و لااقل مرد از زن در این مسأله ذى‏نفع‏تر است. به قول ویل دورانت: «دامنهاى کوتاه براى همه جهانیان به جز خیاطان نعمتى است.».
  31. حجاب‏ در اسلام از یک مسأله کلى‏تر و اساسى‏ترى ریشه مى‏گیرد و آن این است که اسلام مى‏خواهد انواع التذاذهاى جنسى، چه بصرى و لمسى و چه نوع دیگر، به محیط خانوادگى و در کادر ازدواج قانونى اختصاص یابد، اجتماع منحصراً براى کار و فعالیت باشد. برخلاف سیستم غربى عصر حاضر که کار و فعالیت را با لذت‏جوییهاى جنسى به هم مى‏آمیزد اسلام مى‏خواهد این دو محیط را کاملًا از یکدیگر تفکیک کند.
  32. حجاب‏ و اصل آزادى‏ : ایراد دیگرى که بر حجاب گرفته‏اند این است که موجب سلب حق آزادى که یک حق طبیعى بشرى است مى‏گردد و نوعى توهین به حیثیت انسانى زن به شمار مى‏رود.
  33. حجاب‏ در اسلام یک وظیفه‏اى است بر عهده زن نهاده شده که در معاشرت و برخورد با مرد باید کیفیت خاصى را در لباس پوشیدن مراعات کند. این وظیفه نه از ناحیه مرد بر او تحمیل شده است و نه چیزى است که با حیثیت و کرامت او منافات داشته باشد و یا تجاوز به حقوق طبیعى او که خداوند برایش خلق کرده است محسوب شود.
  34. رکود فعالیتها : سومین ایرادى که بر حجاب‏ مى‏گیرند این است که سبب رکود و تعطیل فعالیتهایى است که خلقت در استعداد زن قرار داده است.
  35. جواب این اشکال آن است که حجاب‏ اسلامى که حدود آن را به زودى بیان خواهیم کرد، موجب هدر رفتن نیروى زن و ضایع ساختن استعدادهاى فطرى او نیست. ایراد مذکور بر آن شکلى از حجاب‏ که در میان هندیها یا ایرانیان قدیم یا یهودیان متداول بوده است وارد است. ولى حجاب‏ اسلام نمى‏گوید که باید زن را در خانه محبوس کرد و جلوى بروز استعدادهاى او را گرفت. مبناى حجاب‏ در اسلام چنانکه گفتیم این است که التذاذات جنسى باید به محیط خانوادگى و به همسر مشروع اختصاص یابد و محیط اجتماع، خالص براى کار و فعالیت باشد. به همین جهت به زن اجازه نمى‏دهد که وقتى از خانه بیرون مى‏رود موجبات تحریک مردان را فراهم کند و به مرد هم اجازه نمى‏دهد که چشم‏چرانى کند. چنین حجابى نه تنها نیروى کار زن را فلج نمى‏کند، موجب تقویت نیروى کار اجتماع نیز مى‏باشد.
  36. من حقیقتاً تعجب مى‏کنم از یک عده مردمى که مثل اینکه دستى و دستگاهى هست که حالا هر جور هست امثال حافظ را به یک شکلى مسخ کنند که از این راه و به این وسیله بالاخره به جاى اینکه فکر مردم را بالا ببرند و تعالى بدهند، مردم را به سوى فساد و تباهى و انحراف سوق بدهند. مى‏گویند اصلًا حافظ معتقد به معاد و عالم بعد از مرگ نبوده؛ حالا خود بیچاره چه مى‏گوید، آنها چه مى‏گویند.     حجاب چهره جان مى‏شود غبار تنم‏..... خوشا دمى که از این چهره پرده برفکنم‏
  37. در چند سال پیش چقدر [با حجاب‏ دختران دانش‏آموز] مبارزه مى‏شد؟ دشمن اینها را خوب حساب کرده بود و خوب آگاه بود و خوب احساس خطر مى‏کرد. چرا چند سال پیش، اول سال تحصیلى یک‏دفعه از طرف مأمورین ساواک که پستهاى عالى در وزارت آموزش و پرورش داشتند ریختند در مدارس دخترانه، بى‏خبر داخل کلاسها شدند و روسریها را از سر محصلین کشیدند؟ آیا فقط منظورِ شهوت‏رانى شخصى داشتند؟ اینها از این حرفها خیلى دارند. احساس خطر مى‏کردند
  38. من در کتاب‏ مسئله‏ حجاب‏ نوشته‏ام که بعضى از لباسها و بعضى از ژستها زبان‏دار است. آدمى که وقتى راه مى‏رود بادى به غبغب مى‏اندازد، صدایش را کلفت مى‏کند و پایش را محکم به زمین مى‏کوبد، در واقع مى‏خواهد به دیگران بگوید: دور باش، کور باش، از من بترس. همچنین یک زن دو جور لباس مى‏پوشد
  39. یک وقت زن طورى لباس مى‏پوشد و در خیابانها راه مى‏رود که خود وضعش داد مى‏زند و مى‏گوید که من عفیفم، کسى را نرسد که چشم طمع به من بدوزد. اصلًا خود ژست و خود لباس مى‏گوید من چنینم، و طبعاً افرادى هم که دنبال شکارى مى‏روند و مى‏خواهند ببینند چه کسى اهلش است، سراغ آنها نمى‏روند[1].
  40. و یک وقت نقطه مقابل آن است: همان طور که آن شخص طورى لباس مى‏پوشد که مى‏گوید از من بترس، یک زن هم ممکن است طورى لباس بپوشد که مى‏گوید بیا دنبال من. با زبان خودش حرف نمى‏زند ولى ژستش همه را دعوت مى‏کند که بیا سراغ من و مرا تعقیب کن، من این‏کاره هستم. این را مى‏گویند «زبان حال».
  41. اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم
 

  • حسین صفرزاده