قرآن :2-امام حسین وقرآن - رسول خدا ضمن حدیثی می فرماید : سعادتمند ، آنانند که از دوستان و پیروان حسین (علیه السلام) هستند ، به خدا سوگند ایشان در روز قیامت پیروز و نیکبخت هستند .

 

 

1. 1. بسم الرحمن الرحیم:
   2. اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم
   3. آیات قرآن کریم در شأن امام  حسین (علیه السّلام) 2

1-۲۰. دور از شهر و دیار «الَّذِینَ أُخْرِجُوا مِنْ دِیارِهِمْ بِغَیْرِ حَقٍّ إِلاَّ أَنْ یَقُولُوا رَبُّنَا اللَّهُ...» ( الحج ، ۴۰ ) همان ها که از خانه و شهر خود ، به ناحق رانده شدند ، جز این که می گفتند : پروردگار ما خدای یکتاست

2- امام  صادق (علیه السلام) درباره آیه فوق فرمود : این آیه درباره علی و جعفر و حمزه نازل شد و در حسین (علیه السلام) تحقق یافت . بر همه آنان درود و سلام باد . ( بحارالانوار ، ج ۴۴ ، ص ۲۱۹ ، حدیث ۹ )

3- ۲۱. پیروی از حسین – اطاعت از خدا «وَ مَنْ یُطِعِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ یَخْشَ اللَّهَ وَ یَتَّقْهِ فَأُولئِکَ هُمُ الْفائِزُونَ» . ( النور ، ۵۲ ) و هر کس خدا و پیامبرش را اطاعت کند و از خدا بترسد و از مخالفت فرمانش بپرهیزد ، چنین کسانی همان پیروزمندان واقعی هستند .

4- رسول خدا ضمن حدیثی می فرماید : سعادتمند ، آنانند که از دوستان و پیروان حسین (علیه السلام) هستند ، به خدا سوگند ایشان در روز قیامت پیروز و نیکبخت هستند . ( همان ، ص ۲۲۵ )

5- ۲۲. من بیمار حسینم «فَنَظَرَ نَظْرَهً فِی النُّجُومِ فَقالَ إِنِّی سَقِیمٌ» ( الصافات ، ۸۸ و ۸۹ ) پس نگاهی به ستارگان افکند و گفت من بیمارم و با شما به مراسم جشن نمی آیم .

6- امام  صادق (علیه السلام) درباره این آیه فرمود : ابراهیم (علیه السلام) بر مصایبی که بر حسین (علیه السلام) فرود می آید اندیشه نمود و گفت : من از آنچه بر حسین (علیه السلام) می آید ، بیمار گشته ام . ( عوالم ، ج ۱۷ ، ص ۹۸ )

7- ۲۳. حسین (علیه السلام) و زکریا «لَمْ نَجْعَلْ لَهُ مِنْ قَبْلُ سَمِیًّا» . ( مریم ، ۷ ) و پیش از این هم نامی برای او قرار ندادیم .

8- امام  صادق (علیه السلام) فرمود : منظور از آیه فوق حسین بن علی و یحیی بن زکریا است که از قبل ، هم نامی نداشت و آسمان فقط بر آن دو ، چهل روز گریه کرد .

9- گفته شد : گریستن آسمان چگونه بود ؟ فرمود : به سرخی طلوع و به سرخی ، غروب می کرد . ( کامل الزیارات ، ص ۸۹ )

10- ۲۴. کلمه طیبه :«أَ لَمْ تَرَ کَیْفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً کَلِمَهً طَیِّبَهً کَشَجَرَهٍ طَیِّبَهٍ أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِی السَّماءِ» . ( ابراهیم ، ۲۴ ) آیا ندیدی چگونه خداوند کلمه طیبه را به درخت پاکیزه ای تشبیه کرد که ریشه آن ( در زمین ) ثابت و شاخه آن در آسمان است ؟

11- امام  صادق (علیه السلام) در مورد آیه فوق فرمود : ریشه این درخت ، رسول خدا و شاخه آن امیر المومنین (علیه السلام) است و امام  حسن و حسین علیهما السلام میوه آن به شمار می آیند که نه تن از فرزندان او نیز شاخه های کوچک تر آنند و شیعیان نیز به منزله برگ آن هستند . ( کمال الدین ، ص ۳۴۵ )

12- ۲۵. قربانی بزرگ : «وَ فَدَیْناهُ بِذِبْحٍ عَظِیمٍ» . (صافات ، ۱۰۷ )
و او را در ازای قربانی بزرگی باز رهانیدیم . از امام  رضا (علیه السلام) روایت شده است که فرمود : منظور از ذبح عظیم در آیه فوق امام  حسین (علیه السلام) است . ( عیون اخبار الرضا ( ع ) ، ج ۱ ، ص ۲۰۹ )

13- ۲۶. سؤال بی جا :«لا یُسْئَلُ عَمَّا یَفْعَلُ وَ هُمْ یُسْئَلُونَ» . ( انبیاء ، ۲۳ ) و او بر هر چه که می کند سؤال نشود ، ولی خلق از کردارشان باز خواست می شود .

14- مردی از امام  هشتم (علیه السلام) پرسید : به چه خاطر امامت در صلب امام  حسن قرار نگرفت ؟ حضرت فرمود : چون خداوند امامت را در صلب امام  حسین (علیه السلام) قرارداد ودرصلب امام  حسن (علیه السلام) قرار نداد و سپس ایه فوق را قرائت نمود . ( عیون اخبار الرضا ( ع ) ، جلد ۲ ، ص ۸۲ ) «لا یُسْئَلُ عَمَّا یَفْعَلُ وَ هُمْ یُسْئَلُونَ» . ( انبیاء ، ۲۳ )

15- ۲۷. تفسیری از امام  زمان (عج) «کهیعص» ( مریم ، ۱ )
سعد بن عبدالله قمی از امام  عصر (عج) در مورد آیه فوق سؤال نمود ،امام  (علیه السلام) فرمود : این حروف از خبرهای غیبی خداوند است که به بنده اش زکریا داد .

16- زکریا هنگامی که به اسماء خمسه طیبه اطلاع یافت ، هر گاه به نام مبارک امام  حسین (علیه السلام) می رسید ، اشک در چشمانش حلقه می زد . روزی از خداوند علت این حال را پرسید ، خداوند داستان کربلا را در قالب این حروف برایش بیان فرمود .
17- «کهیعص» ( مریم ، ۱ ) پس "کاف" یعنی کربلا و "ها" یعنی هلاکت عترت و "یا" یعنی یزید که قاتل آن حضرت بود و "عین" یعنی عطش و تشنگی که بر آن حضرت مستولی می شود و صاد یعنی " صبر" آن حضرت بر کربلا .

18- زکریا وقتی جریان را شنید ، سه روز از مسجدش خارج نشد و مردم را راه نداد و بر حسین (علیه السلام) گریست . ( قصص الانبیاء ، ص ۳۹۸ )

19- ۲۸. رجعت «ثُمَّ رَدَدْنا لَکُمُ الْکَرَّهَ عَلَیْهِمْ وَ أَمْدَدْناکُمْ...» ( اسراء ، ۶ ) بار دیگرشما را برآنها غلبه دادیم ...

20- امام  صادق (علیه السلام) فرمود : اولین کسی که در رجعت برگردانده می شود ، امام  حسین (علیه السلام) است ... ( الحسین فی القرآن ، ص ۹۶ ، به نقل از بحارالانوار ) «ثُمَّ رَدَدْنا لَکُمُ الْکَرَّهَ عَلَیْهِمْ وَ أَمْدَدْناکُمْ...» ( اسراء ، ۶ )

21- ۲۹. ذی القربی «إِنَّ اللَّهَ یَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الْإِحْسانِ وَ إِیتاءِ ذِی الْقُرْبى...» ( النحل ، ۹۰ ) همانا خدا خلق را فرمان به عدل و احسان می دهد و به بذل و عطاء خویشاوندان امر می کند ...

22- از امام  باقر (علیه السلام) روایت شده است که منظور از ذی القربی در آیه فوق امام  حسن و امام  حسین و ائمه دیگرند . ( کنز الدقائق ، ج ۷ ، ص ۲۵۷ )

23- ۳۰. اهل ذکر (فَاسْأَلُواْ أَهْلَ الذِّکْرِ إِن کُنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ . ( النحل ، ۴۳ ) پس سؤال کنید ازاهل ذکر (علماء و دانشمندان ) اگرنمی دانید .

24- از ابن عباس روایت شده است که : منظور از اهل ذکر در آیه فوق محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) علی و فاطمه و حسن و حسین علیهم السلام هستند . ( نهج الحق ، ص ۲۱۰ )

25- ۳۱. به خاطر طایفه ات : وَلَوْلاَ رَهْطُکَ لَرَجَمْنَاکَ وَمَا أَنتَ عَلَیْنَا بِعَزِیزٍ . ( هود ، ۹۱ ) و اگر ملاحظه طایفه تو نبود سنگسارت می کردیم که تو را نزد ما عزت و احترامی نیست . در روایتی آمده است که منظور از " رهطک " علی بن ابی طالب و حمزه و جعفر و امام  حسن و امام  حسین علیهم السلام هستند . ( تفسیر القمی ، ج ۲ ، ص ۱۲۶ )

26- ۳۲. دو میوه بهشتی : وَالتِّینِ وَالزَّیْتُونِ وَطُورِ سِینِینَ ( تین ، ۱ و ۲ ) قسم به تین و زیتون و قسم به طور سینا

27- امام  صادق (علیه السلام) فرمود : منظور از تین امام  حسن است و منظور از زیتون امام  حسین (علیه السلام) است . ( تأویل الایات ، ج ۲ ، ص ۸۱۳ ، حدیث ۱ ) و ایه را اشاره به شهرهاى مدینه و بیت المقدس دانسته‏اند.

28-۳۳.جوانمردان :إِنَّهُمْ فِتْیَهٌ آمَنُوا بِرَبِّهِمْ وَزِدْنَاهُمْ هُدًى . ( کهف ، ۱۳ ) آنها جوانانی بودند که به پروردگارشان ایمان آورده بودند و بر هدایتشان افزودیم .

29- ابو مخنف روایت کرده است که سر مبارک امام  حسین (علیه السلام) در کوفه ناگهان سرفه ای کرد وآیه فوق را قرائت نمود . ( بحارالانوار ، ج ۴۵ ، ص ۳۰۴ ، حدیث ، ۳ ) ِنَّهُمْ فِتْیَهٌ آمَنُوا بِرَبِّهِمْ وَزِدْنَاهُمْ هُدًى . ( کهف ، ۱۳ )

30- ۳۴.سستی در پیمان : وَلَقَدْ عَهِدْنَا إِلَى آدَمَ مِن قَبْلُ فَنَسِیَ وَلَمْ نَجِدْ لَهُ عَزْمًا . ( طه ، ۱۱۵ ) و به یقین پیش از این با آدم پیمان بستیم ، پس فراموش کرد و او را استوار نیافتیم .

31- از امام  صادق (علیه السلام) روایت شده است که فرمود : منظور از پیمان خداوند با حضرت آدم (علیه السلام) کلماتی بود در مورد محمد و علی و فاطمه و حسن و حسین علیهم السلام . ( کافی ، ج ۱ ، ص ۴۱۶ )

32- ۳۵.تعلیم به حضرت آدم (علیه السلام) وَعَلَّمَ آدَمَ الأَسْمَاءَ کُلَّهَا ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلاَئِکَهِ . ( بقره ، ۳۱ ) و خداوند همه نام ها را به آدم آموخت ، سپس آنها را بر فرشتگان عرض نمود .

33- در تفسیری که منسوب به امام  عسگری (علیه السلام) است ، آمده که منظور از اسماء در آیه فوق نام مبارک انبیا و محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) و علی و فاطمه و حسن و حسین علیهم السلام است . ( تفسیر الامام  ، ص ۲۱۷ ، حدیث ۱۰۰ )

34- ۳۶.آخرین راه  :  وَمَاظَلَمُونَا وَلَـکِن کَانُواْ أَنفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ . ( بقره ، ۵۷ ) به ما ظلم نمی کنند ، بلکه به نفس خود ستم می کردند .

35- از سکینه دختر امام  حسین (علیه السلام) نقل شده است که زینب (س) به امام  حسین (علیه السلام) فرمود : برادر ! ما را به حرم جدمان رسول خدا برگردان ، حضرت فرمود : خواهرم ! برای ما راه دیگری نیست . آنگاه امام  گریست و آیه فوق را قرائت نمود . ( موسوعه کلمات الحسین ، ص ۴۰۰ ، حدیث ۱۸۷ ) وَمَاظَلَمُونَا وَلَـکِن کَانُواْ أَنفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ . ( بقره ، ۵۷ )

36- ۳۷.خدا را شاهد می گیرم : قَالَ إِنِّی أُشْهِدُ اللّهِ وَاشْهَدُواْ أَنِّی بَرِیءٌ مِّمَّا تُشْرِکُونَ . ( هود ، ۵۴ )  گفت : من خدا را گواه می گیرم ، و شاهد باشید که من از آنچه جز او شریک وی می گیرید بیزارم .

37- در مقاتل معتبر آمده است که ، امام  حسین (علیه السلام) روز عاشورا میان میدان ایستاد و آیه فوق را قرائت نمود . ( خصائص الحسینیه ، ص ۳۵۷ ) قَالَ إِنِّی أُشْهِدُ اللّهِ وَاشْهَدُواْ أَنِّی بَرِیءٌ مِّمَّا تُشْرِکُونَ . ( هود ، ۵۴ )

38- ۳۸.مقابل اهل حرم : وَلاَ تَقْتُلُواْ النَّفْسَ الَّتِی حَرَّمَ اللّهُ إِلاَّ بِالحَقِّ ... ( اسراء ، ۳۳ ) و کسی را که خداوند خونش را حرام شمرده نکشید ، جز به حق .

39- امام  صادق (علیه السلام) فرمود : با وجودی که خدا کشتن به غیر حق را حرام نموده بود ، امام  حسین (علیه السلام) را در میان خانواده اش به قتل رساندند . ( بحارالانوار ، ج ۴۴ ، ص ۲۱۸ )

40- ۳۹.دو لب مبارک : أَلَمْ نَجْعَل لَّهُ عَیْنَیْنِ وَلِسَانًا وَشَفَتَیْنِ . ( بلد ، ۸ و۹ )  آیا ما به او دو چشم عطا نکردیم و زبان و دو لب به او ندادیم .

2. از امام  باقر (علیه السلام) روایت شده است که فرمود : منظور ازعینین رسول خدا است و منظور از لساناً امیر المومنین (علیه السلام) است و منظور از شفتین امام  حسن و امام  حسین علیهماالسلام است . ( الحسین فی القرآن ، سید محمد الواحدی ، چاپ اول ، ص ۲۱۵ )  

20/3/1392یکشنبه برابر29رجب برگشت اززیارت علی ابن موسی الرضا(علیه السلام) راه آهن قطارمشهد،اصفهاناللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

 

 

قرآن 1-امام حسین و قرآن: از امام صادق (علیه السلام) روایت است که منظور از” لؤلؤ و مرجان “ امام حسن و امام حسین علیهماالسلام است . ( تفسیر البرهان ، ج ۴ ، ص ۲۶۵، حدیث ۳)

1. 1. بسم الرحمن الرحیم:
   2. اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم
   3. آیات قرآن کریم در شأن امام  حسین (علیه السّلام) 1-
2.  لؤلؤ و مرجان «یَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَ الْمَرْجانُ» ( الرحمن ۲۲) و خارج کرد از آن دو دریا ، لؤ لؤ و مرجان را .
3. از امام  صادق (علیه السلام) روایت است که منظور از” لؤلؤ و مرجان “ امام  حسن و امام  حسین علیهماالسلام است . ( تفسیر البرهان ، ج ۴ ، ص ۲۶۵، حدیث ۳)
4. عروه الوثقی «... فَقَدِ اسْتَمْسَکَ بِالْعُرْوَهِ الْوُثْقى لاَ انْفِصامَ لَها...» ( بقره ۲۵۶) به رشته محکم و استواری چنگ زده و هرگز گسسته نخواهد شد .
5. امام  باقر (علیه السلام) از حضرت رسول ((صلی الله علیه و آله و سلم) نقل می کند که آن حضرت فرمود: هر گاه می خواهید به رشته محکمی چنگ بزنید ، پس علی و حسن و حسین را به ولایت بگیرید . ( کامل الزیارات ، ابن قولیه ، ص ۵۱، حدیث ۶)
6. پیروزی بزرگ «یا لَیْتَنِی کُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِیماً» (نساء۷۳) می گویند: ای کاش ما هم با آنها بودیم و به رستگاری بزرگی می رسیدیم .
7. امام  رضا (علیه السلام) به “ ریان بن شبیب“ فرمود: ای پسر شبیب! اگر دوست داری که در مکان های بنا شده در بهشت با پیامبر و خاندانش باشی ، پس قاتلان حسین (علیه السلام) را لعنت نما ، ای پسر شبیب ! اگر دوست داری به ثواب کشته شدگان در راه حسین برسی پس چون او را یاد کنی بگو: “ ای کاش با آنان بودم و به پیروزی و کامیابی بزرگی می رسیدم “ . ( امالی ، صدوق ص۱۳۰)
8. ۴. خویشاوندان پیامبر «وَ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ لا تُشْرِکُوا بِهِ شَیْئاً وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً وَ بِذِی الْقُرْبى...» (نساء ۳۶)و خدای یکتا را بپرستید و هیچ چیزی را شریک او نگیرید و احسان کنید به پدر و مادر و خویشاوندان .
9. در روایتی از امام  صادق (علیه السلام) آمده است که منظور از” والدین “ رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) و علی (علیه السلام) است و منظور از “ ذی القربی “ حسن و حسین علیهما السلام است . (بحارالانوار،ج۲۳،ص۲۶۹، ص۱۹ )
10. 5. نفس مطمئنه «یا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّهُ ارْجِعِی إِلى رَبِّکِ راضِیَهً مَرْضِیَّهً» (فجر،۲۷ و۲۸) تو ای روح آرام یافته به سوی پروردگارت باز گرد ، در حالی که هم تو از او خشنودی و هم او از تو خشنود است .
    امام  صادق (علیه السلام) فرمود: سوره فجر را در نمازهای واجب و مستحب خود بخوانید ، که آن سوره امام  حسین (علیه السلام) است .
11. نفس مطمئنه “ ابو اسامه که در مجلس حاضربود پرسید: چگونه این سوره به حسین بن علی اختصاص دارد ؟ فرمود : آیا آن سخن را نشنیده ای که خدا فرمود «یا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّهُ» منظور خداوند از نفس مطمئنّه، حسین بن علی است که دارای روح آرام یافته‌ای است و هم خدا از او راضی است و هم او از خدا راضی است. (بحارالانوار، علامه مجلسی ،ج۴۴،ص۲۱۸)
12. ۶. بشارت حسینی «قُلْنا یا نارُ کُونِی بَرْداً وَ سَلاماً عَلى إِبْراهِیمَ» (انبیاء ، ۶۹) ما خطاب کردیم: ای آتش ! برای ابراهیم سرد و سالم باش .
13. امام  صادق (علیه السلام) از امام  حسین (علیه السلام) روایت می کند که آن حضرت در کربلا ، قبل از کشته شدن فرمود : «قُلْنا یا نارُ کُونِی بَرْداً وَ سَلاماً عَلى إِبْراهِیمَ» (انبیاء ، ۶۹)
14. رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) گفت : پسرم ! تو روزی به عراق می روی و به شهادت می رسی و جماعتی با تو به شهادت می رسند و سپس آن حضرت آیه مبارکه فوق را تلاوت کرد ، و فرمود: جنگ برای تو و اصحابت سرد و سالم می شود . پس بشارت داد بر آنان که به خدا قسم ! اگر ما را به قتل برسانند ، ما وارد بر پیامبرمان می شویم ... (بحارالانوار ، ج۴۵ ، ص۸۰ ، حدیث ۶)
15. ۷. بشارت «وَ یُبَشِّرَ الْمُؤْمِنِینَ الَّذِینَ یَعْمَلُونَ الصَّالِحاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْراً حَسَناً» . (کهف ۲) و اهل ایمان را که عمل آنها نیکوست ، به اجر بسیار نکو بشارت دهد.
16. روایت شده است از ابن عباس که گفت رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) بشارت داد علی و جعفر و عقیل و حمزه و فاطمه و حسن و حسین علیهم السلام را به بهشت ؛ چون آنها مصداق الذین یعلمون الصالحات بودند . (بحارالانوار ، ج۴۱ ، ص۱۷، حدیث ۱۰)
17. ۸ . ماه و خورشید : «وَ الْقَمَرِ إِذا تَلاها وَ النَّهارِ إِذا جَلاَّها» (شمس ۲و۳) قسم به ماه که پیرو آفتاب تابان است و قسم به روز ، هنگامی که جهانی را روشن می کند .
18. امام  صادق (علیه السلام) فرمود :منظور از آیه شریفه فوق امام  حسن و امام  حسین علیهما السلام است و منظور از والنهار اذا جلاها قیام امام  زمان (عج الله تعالی فرجهم الشریف ) ... ( بحار الانوار ، ج۲۴ ، ص۷۳ ، حدیث۶) «وَ الْقَمَرِ إِذا تَلاها وَ النَّهارِ إِذا جَلاَّها» (شمس ۲و۳)
19. ۹. تخت های عزت : «إِنَّ الْأَبْرارَ لَفِی نَعِیمٍ عَلَى الْأَرائِکِ یَنْظُرُونَ» (مطففین ، ۲۲و۲۳) به درستی که نیکو کاران در بهشت متنعم هستند ، بر تخت های عزت تکیه زنند و نعمت های خدا را می نگرند .
20. از ابن عباس روایت شده است که این آیه در حق علی و فاطمه و حسن و حسین علیهم السلام نازل شده است . (مناقب ، ج۴ ، ص۲) «إِنَّ الْأَبْرارَ لَفِی نَعِیمٍ عَلَى الْأَرائِکِ یَنْظُرُونَ» (مطففین ، ۲۲و۲۳)
21. ۱۰. به چه گناهی کشتید ؟ «وَ إِذَا الْمَوْؤُدَهُ سُئِلَتْ بِأَیِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ» . (تکویر ۸ و ۹ ) و هنگامی که از دختر زنده به گور شده باز پرسند به کدامین گناه کشته شده است ؟
22. از امام  صادق (علیه السلام) روایت شده است که ، منظور از دو آیه«وَ إِذَا الْمَوْؤُدَهُ سُئِلَتْ بِأَیِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ» . (تکویر ۸ و ۹ ) فوق حضرت امام  حسین (علیه السلام) است و این دو آیه در حق او نازل شده است . ( بحار الانوار ، ج۲۳ ، ص ۲۵۵، حدیث ۶ و ج۴۴ )
23. ۱۱. صور الهی «یَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَهُ تَتْبَعُهَا الرَّادِفَهُ» (نازعات،۶و۷) روزی که لرزنده بلرزد و پی آن لرزه دیگری افتد .
24. از امام  صادق (علیه السلام) روایت است که منظور از الراجفه حسین بن علی (علیه السلام) است . (تدویل الایات ، ج۲، ص۷۶۲، حدیث ۱)
25. ۱۲. مثل اصحاب کهف : «أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحابَ الْکَهْفِ وَ الرَّقِیمِ کانُوا مِنْ آیاتِنا عَجَباً». (الکهف ، ۹) آیا گمان کردی ، اصحاب کهف و رقیم از آیات عجیب ما بودند ؟
26. منهال می گوید : به خدا در دمشق بودم که دیدم ، سر بریده حسین بالای نیزه آیه«أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحابَ الْکَهْفِ وَ الرَّقِیمِ کانُوا مِنْ آیاتِنا عَجَباً». (الکهف ، ۹) فوق را تلاوت نمود و فرمود : شگفت تر از مثل اصحاب کهف ، حکایت کشته شدن و حمل (و بر نیزه شدن ) سر من است . (تأویل الایات)
27. ۱۳. مغربین «رَبُّ الْمَشْرِقَیْنِ وَ رَبُّ الْمَغْرِبَیْنِ» (الرحمن ، ۱۷) آن خدایی که آفریننده دو مشرق و مغرب است .
28. در روایتی که از امام  صادق (علیه السلام) در مورد آیه فوق پرسیدند ، ایشان فرمود : منظور از مشرقین رسول خدا و امیر المومنین علیهماالسلام است و منظور از مغربین امام  حسن و امام  حسین علیهماالسلام است . ( بحارالانوار ، ج۲۴، ص۶۹، حدیث ۲)
29. ۱۴. آیه طهارت «إِنَّما یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیراً» (احزاب ، ۳۳)
    خداوند چنین می خواهد که رجس و هر آلایش را از شما خانواده نبوت ببرد و شما را از هر عیب پاک و منزه می داند .
30. روایات بی شماری در تفسیر این آیه شریفه از معصومین علیهم السلام وارد شده است که فرموده اند ، منظور از اهل بیت خمسه طیبه هستند . (امالی، شیخ صدوق ، ص۴۷۳)
31. ۱۵. پشتوانه امامت «وَ جَعَلَها کَلِمَهً باقِیَهً فِی عَقِبِهِ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ» (زخرف ۲۸) و این خدا پرستی را در همه ذریه خود (محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) ) تا قیامت باقی قرار داد تا فرزندانش به خدای یکتا رجوع کنند .
32. از رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) نقل شده است که فرمود : خداوند امامت را در پشت حسین (علیه السلام) قرار داد و نه امام  دیگر از صلب اویند . ( تفسیر نوالثقلین ، ج۴ ، ص ۲۹۷ ، حدیث ۲۶ ) «وَ جَعَلَها کَلِمَهً باقِیَهً فِی عَقِبِهِ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ» (زخرف ۲۸)
33. ۱۶. مزدی نمی خواهم «قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّهَ فِی الْقُرْبى...» ( شوری، ۲۳ ) بگو مزدی برای رسالت نمی خواهم مگر دوستی و محبت با خویشاوندانم .
34. از رسول خدا سؤال کردند منظور از قربی در آیه فوق چه کسانی هستند ؟ حضرت فرمود : علی و فاطمه ، حسن و حسین علیهم السلام . ( شواهد التنزیل ، ج ۲ ، ص ۱۹۴ )
35. ۱۷. در راه حج :«فَخَرَجَ مِنْها خائِفاً یَتَرَقَّبُ...» ( قصص ، ۲۱ ) پس (موسی ) هراسان از شهر خارج شد در حالی که چشم به راه بود .
36. وقتی امام  حسین (علیه السلام) از مدینه به طرف مکه راهی شد ، آیه فوق را قرائت می کرد . ( ارشاد ، ج ۲ ، ص ۳۵ ) «فَخَرَجَ مِنْها خائِفاً یَتَرَقَّبُ...» ( قصص ، ۲۱ )
37. ۱۸. قاری قرآن «وَ سَیَعْلَمُ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَیَّ مُنْقَلَبٍ یَنْقَلِبُونَ» . ( شعرا، ۲۲۷ ) و آنانکه ظلم و ستم کردند ، به زودی خواهند دانست که به چه کیفر و دوزخ انتقامی بازگشت می کنند .
38. در مقاتل معتبری آمده است هنگامی که سر امام  حسین (علیه السلام) را جدا نمودند و بر نیزه زدند ،«وَ سَیَعْلَمُ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَیَّ مُنْقَلَبٍ یَنْقَلِبُونَ» . ( شعرا، ۲۲۷ ) آیه فوق را تلاوت می نمود . ( تفسیر برهان ، ج ۳ ، ص ۱۹۴ ، حدیث ۵ )
39. ۱۹. اهل سجود :«وَ تَقَلُّبَکَ فِی السَّاجِدِینَ...» ( شعرا ، ۲۱۹ )
40. از ابی الجارود نقل شده است که امام  باقر (علیه السلام) فرمود : منظور از آیه فوق ، علی ، فاطمه ، حسن ، حسین و اهل بیت آنهاست . ( تأویل الایات ، ج ۱ ، ص ۳۹۶ ، حدیث ۲۳ ) اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

 

نماز :اهمیت سجده برخاک: عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام)فِی حَدِیثٍ قَال:السُّجُودُ عَلَی الارْضِ أَفْضَلُ لانَّهُ أَبْلَغُ فِی التَّوَاضُعِ وَ الْخُضُوعِ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ[

                 بسم الله الرمن الرحیم

                اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

سجده تربت حسینى‏ اهانت به مقدسات اسلام وتربت حرام است 8

 

1. قال الصادق(علیه السلام):إِنَّ الْعَبْدَ إِذَا أَطَالَ السُّجُودَ حَیْثُ لا یَرَاهُ أَحَدٌ قَالَ الشَّیْطَانُ یَا وَیْلاهْ أَطَاعُوا وَ عَصَیْتُ وَ سَجَدُوا وَ أَبَیْتُ.
2. اهمیت سجده   برخاک: عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام)فِی حَدِیثٍ قَال:السُّجُودُ عَلَی الارْضِ أَفْضَلُ لانَّهُ أَبْلَغُ فِی التَّوَاضُعِ وَ الْخُضُوعِ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ[من لایحضره الفقیه، ج1، ص272].
3. عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ(علیه السلام)أَنَّهُ قَالَ:یَنْبَغِی لِلْمُصَلِّی أَنْ یُبَاشِرَ بِجَبْهَتِهِ الارْضَ وَ یُعَفِّرَ وَجْهَهُ فِی التُّرَابِ لانَّهُ مِنَ التَّذَلُّلِ لِلَّهِ[بحارالانوار، ج82، ص156].
4. قال رسول الله(صل الله علیه وآله وسلم :أفضل ما یسجد علیه المصلی الارض النقیة[دعائم‏الاسلام، ج1، ص178].
5. -عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ الْفَضْلِ أَنَّهُ:" سَأَلَ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام) عَنِ السُّجُودِ عَلَی الْحُصُرِ وَ الْبَوَارِی فَقَالَ: لا بَأْسَ وَ أَنْ یَسْجُدَ عَلَی الارْضِ أَحَبُّ إِلَیَّ فَإِنَّ رَسُولَ اللَّهِ (صل الله علیه وآله وسلم  کَانَ یُحِبُّ ذَلِکَ أَنْ یُمَکِّنَ جَبْهَتَهُ مِنَ الارْضِ فَأَنَا أُحِبُّ لَکَ مَا کَانَ رَسُولُ اللَّهِ(صل الله علیه وآله وسلم  یُحِبُّهُ"[تهذیب‏الاحکام، ج2، ص311].
6. قال علی(علیه السلام):إِنَّ الدُّنْیَا دَارُ صِدْقٍ لِمَنْ صَدَقَهَا و.... مَسْجِدُ أَحِبَّاءِ اللَّهِ وَ مُصَلَّی مَلائِکَةِ اللَّه[نهج‏البلاغة، حکمت131].ِ
7. آثار سجده  عَنْ رَسُولِ اللَّهِ(صل الله علیه وآله وسلم :یَا أَبَاذَرٍّ! مَا یَتَقَرَّبُ الْعَبْدُ إِلَی اللَّهِ بِشَیْءٍ أَفْضَلَ مِنَ السُّجُودِ الْخَفِیِّ[وسائلالشیعة، ج5، ص296].
8. قال الصادق(علیه السلام):إِنَّ الْعَبْدَ إِذَا أَطَالَ السُّجُودَ حَیْثُ لا یَرَاهُ أَحَدٌ قَالَ الشَّیْطَانُ یَا وَیْلاهْ أَطَاعُوا وَ عَصَیْتُ وَ سَجَدُوا وَ أَبَیْتُ
9. قال علی(علیه السلام):لو یعلم المصلی ما یغشاه من الرحمة لما رفع رأسه من السجود[غررالحکم، ص175]
10. قَالَ الصَّادِقُ(علیه السلام):مَا خَسِرَ وَ اللَّهِ مَنْ أَتَی بِحَقِیقَةِ السُّجُودِ وَ لَوْ کَانَ فِی الْعُمُرِ مَرَّةً وَاحِدَةً[بحارالانوار، ج82، ص136].
11. قال سَلْمَانُ الْفَارِسِیِّ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ: لَوْ لا السُّجُودُ لِلَّهِ وَ مُجَالَسَةُ قَوْمٍ یَتَلَفَّظُونَ طَیِّبَ الْکَلامِ کَمَا یُتَلَفَّظُ طَیِّبُ التَّمْرِ لَتَمَنَّیْتُ الْمَوْتَ.[بحارالانوار، ج6، ص130].
12. قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ(علیه السلام):السَّاجِدُ بِمَکَّةَ کَالْمُتَشَحِّطِ بِدَمِهِ فِی سَبِیلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ[من‏لایحضره‏الفقیه، ج2، ص228].
13. قَالَ أَمِیرُ الْمُومِنِینَ(علیه السلام):لَوْ یَعْلَمُ الْمُصَلِّی مَا یَغْشَاهُ مِنْ جَلالِ اللَّهِ مَا سَرَّهُ أَنْ یَرْفَعَ رَأْسَهُ مِنْ سُجُودِهِ[بحارالانوار، ج79، ص207].
14. قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(صل الله علیه وآله وسلم :مَنْ سَجَدَ سَجْدَةً حُطَّ عَنْهُ بِهَا خَطِیئَةٌ وَ رُفِعَ لَهُ بِهَا دَرَجَةٌ[بحارالانوار، ج82، ص163].
15. قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(صل الله علیه وآله وسلم :أَکْثِرِ السُّجُودَ فَإِنَّهُ یَحُطُّ الذُّنُوبَ کَمَا تَحُطُّ الرِّیحُ وَرَقَ الشَّجَرِ[بحارالانوار، ج82، ص162].
16. عن رسول الله(صل الله علیه وآله وسلم :من سجد لله سجدة کتب الله له بها عنه خطیئة و رفع له بها درجة[سند احمد، ج4، ص148].قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(صل الله علیه وآله وسلم :مَا مِنْ عَبْدٍ یَسْجُدُ لِلَّهِ سَجْدَةً إِلا رَفَعَهُ اللَّهُ بِهَا دَرَجَة[مستدرک‏الوسائل، ج4، ص475].ً
17. رکوع و سجود طولانی سبب بقای نعمت و طول عمر است:
18. عن ابی عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام):ثَلاثَةٌ إِنْ یَعْلَمْهُنَّ الْمُومِنُ کَانَتْ زِیَادَةً فِی عُمُرِهِ وَ بَقَاءَ النِّعْمَةِ عَلَیْهِ فَقُلْتُ وَ مَا هُنَّ قَالَ تَطْوِیلُهُ فِی رُکُوعِهِ وَ سُجُودِهِ فِی صَلاتِهِ وَ...[کافی، ج4، ص49].
19. عَنْ رَسُولِ اللَّهِ(صل الله علیه وآله وسلم :یَا أَبَاذَرٍّ! عَفَّرَ وَجْهَهُ فَقَدْ بَرِئَ مِنَ الْکِبْرِ[وسائلالشیعة، ج5، ص54].
20. رسول الله(صل الله علیه وآله وسلم می‏فرمایند:" من در قیامت امّتم را از آثار سجده  بر پیشانی می‏شناسم".[مسند احمد، ج4، ص189].
21. 1-سِیماهُمْ فِی وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ[فتح، 29].
22. 2- قَالَ أَمِیرُ الْمُومِنِینَ(علیه السلام):یُسْتَحَبُّ لِلْمُصَلِّی أَنْ یَکُونَ بِبَعْضِ مَسَاجِدِهِ شَیْءٌ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ[بحارالانوار، ج79، ص13].
23. 3- عَنْ أَمِیرِ الْمُومِنِینَ(علیه السلام):لَقَدْ رَأَیْتُ أَصْحَابَ مُحَمَّدٍ ص.... کَأَنَّ بَیْنَ أَعْیُنِهِمْ رُکَبَ الْمِعْزَی مِنْ طُولِ سُجُودِهِم[نهج‏البلاغة، خطبه 97].ْ
24. 4- قَالَ عَلِیٌّ(علیه السلام):إِنِّی لاکْرَهُ لِلرَّجُلِ أَنْ أَرَی جَبْهَتَهُ جَلْحَاءَ لَیْسَ فِیهَا أَثَرُ السُّجُودِ[تهذیب الاحکام، ج2، ص313].
25. 5- عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ(علیه السلام):قَالَ إِنَّ أَبِی عَلِیَّ بْنَ الْحسین(علیه السلام) کَانَ أَثَرُ السُّجُودِ فِی جَمِیعِ مَوَاضِعِ سُجُودِهِ فَسُمِّیَ السَّجَّادَ لِذَلِکَ[بحارالانوار، ج83، ص201].
26. 6- عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ(علیه السلام):فِی حَدِیثٍ أَنَّ عَلِیَّ بْنَ الْحسین(علیه السلام) لَقَدْ کَانَ یَسْقُطُ مِنْهُ کُلَّ سَنَةٍ سَبْعُ ثَفِنَاتٍ مِنْ مَوَاضِعِ سُجُودِهِ لِکَثْرَةِ صَلاتِهِ[خصال صدوق، ج2، ص517].
27. 7- عن رسول الله:حرّم الله علی النار أن تأکل من ابن آدم اثر السجود[مسند احمد حنبل، ج2، ص276]. سی دی؟؟
28. 8- عده‏ای به درب خانه امام سجاد(علیه السلام)مراجعه نموده و خود را شیعیان آن حضرت معرفی کردند، حضرت به عجله به درب خانه آمده.فَلَمَّا فَتَحَ الْبَابَ وَ نَظَرَ إِلَیْهِمْ رَجَعَ وَ قَالَ:" کَذَبُوا فَأَیْنَ السَّمْتُ فِی الْوُجُوهِ؟ أَیْنَ أَثَرُ الْعِبَادَةِ؟ أَیْنَ سِیمَاءُ السُّجُودِ؟ إِنَّمَا شِیعَتُنَا یُعْرَفُونَ بِعِبَادَتِهِمْ وَ شَعَثِهِمْ قَدْ قَرَحَتِ [الْعِبَادَة] مِنْهُمْ الانَافَ وَ دَثَرَتِ الْجِبَاهَ وَ الْمَسَاجِدَ"[بحارالانوار، ج65، ص169].
29. سجده  ، السّمت: حالت سکینه و وقار و حسن سیرت که از ظاهر حال شخص نمایان است.شعث:الامر.
30. عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام):سَجْدَةُ الشُّکْرِ وَاجِبَةٌ عَلَی کُلِّ مُسْلِمٍ[1]تُتِمُّ بِهَا صَلاتَکَ [2]وَ تُرْضِی بِهَا رَبَّکَ [3]وَ تَعْجَبُ الْمَلائِکَةُ مِنْکَ[من‏لایحضره‏الفقیه، ج1، ص333].
31. دعای مستجاب: وَ رَوَی جَهْمُ بْنُ أَبِی جَهْمٍ قَالَ:" رَأَیْتُ أَبَا الْحَسَنِ مُوسَی بْنَ جَعْفَرٍ(علیه السلام) وَ قَدْ سَجَدَ بَعْدَ الثَّلاثِ الرَّکَعَاتِ مِنَ الْمَغْرِبِ فَقُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاکَ رَأَیْتُکَ سَجَدْتَ بَعْدَ الثَّلاثِ فَقَالَ: وَ رَأَیْتَنِی؟ فَقُلْتُ: نَعَمْ قَالَ: فَلا تَدَعْهَا فَإِنَّ الدُّعَاءَ فِیهَا مُسْتَجَابٌ"[من‏لایحضره‏الفقیه، ج1، ص331].
32. ذهاب غم: عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام)قَالَ:إِذَا أَصَابَکَ هَمٌّ فَامْسَحْ یَدَکَ عَلَی مَوْضِعِ سُجُودِکَ ثُمَّ أَمِرَّ بِیَدِکَ عَلَی وَجْهِکَ یَعْنِی مِنْ جَانِبِ خَدِّکَ الایْسَرِ وَ عَلَی جَبْهَتِکَ إِلَی جَانِبِ خَدِّکَ الایْمَنِ[تهذیب‏الاحکام، ج2، ص112].
33. درود خداوند و محو گناهان:عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام)أَنَّهُ قَالَ:مَنْ سَجَدَ سَجْدَةَ الشُّکْرِ وَ هُوَ مُتَوَضِّی کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِهَا عَشْرَ صَلَوَاتٍ وَ مَحَا عَنْهُ عَشْرَ خَطَایَا عِظَامٍ[من‏لایحضره‏الفقیه، ج1، ص332].
34. 7- کشف حجاب بین او و ملائکة:عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام):إِنَّ الْعَبْدَ إِذَا صَلَّی ثُمَّ سَجَدَ سَجْدَةَ الشُّکْرِ فَتَحَ الرَّبُّ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی الْحِجَابَ بَیْنَ الْعَبْدِ وَ بَیْنَ الْمَلائِکَةِ فَیَقُولُ یَا مَلائِکَتِی انْظُرُوا إِلَی عَبْدِی أَدَّی فَرْضِی وَ أَتَمَّ عَهْدِی ثُمَّ سَجَدَ لِی شُکْراً عَلَی مَا أَنْعَمْتُ بِهِ عَلَیْه[من‏لایحضره‏الفقیه، ج1، ص333].
35. 8- مباهات الهی بین او و ملائکه:...انظروا الی عبدی ادّی فرضی و تمّ عهدی ثمّ سجد لی شکرا علی ما انعمت به علیه
36. 9- اجر سجده   شکر از زبان ملائکه: عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِع:... مَلائِکَتِی مَا ذَا لَهُ عِنْدِی قَالَ فَتَقُولُ الْمَلائِکَةُ یَا رَبَّنَا رَحْمَتُکَ ثُمَّ یَقُولُ الرَّبُّ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی ثُمَّ مَا ذَا لَهُ فَتَقُولُ الْمَلائِکَةُ یَا رَبَّنَا جَنَّتُکَ ثُمَّ یَقُولُ الرَّبُّ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی ثُمَّ مَا ذَا فَتَقُولُ الْمَلائِکَةُ یَا رَبَّنَا کِفَایَةُ مُهِمِّهِ فَیَقُولُ الرَّبُّ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی ثُمَّ مَا ذَا قَالَ وَ لا یَبْقَی شَیْءٌ مِنَ الْخَیْرِ إِلا قَالَتْهُ الْمَلائِکَةُ فَیَقُولُ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی یَا مَلائِکَتِی ثُمَّ مَا ذَا فَتَقُولُ الْمَلائِکَةُ رَبَّنَا لا عِلْمَ لَنَا قَالَ فَیَقُولُ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی أَشْکُرُ لَهُ کَمَا شَکَرَ لِی وَ أُقْبِلُ إِلَیْهِ بِفَضْلِی وَ أُرِیهِ وَجْهِی[من‏لایحضره‏الفقیه، ج1، ص334].
37. 10- مرتفع شدن نقص در نماز:
38. عَنْ أَبِی الْحَسَنِ الرِّضَا(علیه السلام)قَالَ:السَّجْدَةُ بَعْدَ الْفَرِیضَةِ شُکْراً لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَی مَا وَفَّقَ لَهُ الْعَبْدَ مِنْ أَدَاءِ فَرْضِهِ وَ أَدْنَی مَا یُجْزِی فِیهَا مِنَ الْقَوْلِ أَنْ یُقَالَ شُکْراً لِلَّهِ شُکْراً لِلَّهِ شُکْراً لِلَّهِ ثَلاثَ مَرَّاتٍ قُلْتُ: فَمَا مَعْنَی قَوْلِهِ شُکْراً لِلَّهِ؟ قَالَ: یَقُولُ هَذِهِ السَّجْدَةُ مِنِّی شُکْراً لِلَّهِ عَلَی مَا وَفَّقَنِی لَهُ مِنْ خِدْمَتِهِ وَ أَدَاءِ فَرْضِهِ وَ الشُّکْرُ مُوجِبٌ لِلزِّیَادَةِ فَإِنْ کَانَ فِی الصَّلاةِ تَقْصِیرٌ لَمْ یَتِمَّ بِالنَّوَافِلِ تَمَّ بِهَذِهِ السَّجْدَةِ[بحارالانوار، ج83، ص198].
39. 11- بیمه شدن از مرض ها و بلاها: عن الصادق(علیه السلام):أوحی الله إلیه ارفع رأسک یا موسی و أمرر یدک فی موضع سجودک و امسح بها وجهک و ما نالته من بدنک فإنه أمان من کل سقم و داء و آفة و عاهة[بحارالانوار، ج83، ص199].
40. 12- ازدیاد نعمت: عن أبی عبد الله(علیه السلام):ما أنعم الله علی عبده بنعمة فشکرها بسجدة یحمد الله فیها ففرغ منها حتی یون له بالمزید من الدارین[مکارم‏الاخلاق، ص265]. اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

. قال رسول الله:‏إن الله تبارک و تعالی خلق آدم...و أمر الملائکة بالسجود له تعظیما لنا و إکراما و کان سجودهم لله عز و جل عبودیة و لادم إکراما و طاعة لکوننا فی صلبه

 

1. 1. بسم الله الرحمن الرحیم
   2. اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم
   3. تربت حسینى‏7سجده  ...سجده   تلاوت
2. 1-در هر حال باید انجام داد:
3. قَالَ:" إِذَا قُرِئَ شَیْءٌ مِنَ الْعَزَائِمِ الارْبَعِ فَسَمِعْتَهَا فَاسْجُدْ وَ إِنْ کُنْتَ عَلَی غَیْرِ وُضُوءٍ وَ إِنْ کُنْتَ جُنُباً وَ إِنْ کَانَتِ الْمَرْأَةُ لا تُصَلِّی"[کافی، ج3، ص318].
4. 2-تکرار تلاوت ولو برای تعلیم سجده   باید تکرار پیدا کند.
5. عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ(علیه السلام)قَالَ:سَأَلْتُهُ عَنِ الرَّجُلِ یُعَلَّمُ السُّورَةَ مِنَ الْعَزَائِمِ فَتُعَادُ عَلَیْهِ مِرَاراً فِی الْمَقْعَدِ الْوَاحِدِ قَالَ: عَلَیْهِ أَنْ یَسْجُدَ کُلَّمَا سَمِعَهَا وَ عَلَی الَّذِی یُعَلِّمُهُ أَیْضاً أَنْ یَسْجُدَ[تهذیب‏الاحکام، ج2، ص293].
6. 3-دعای پیامبر (صل الله علیه وآله وسلم  در سجده   تلاوت:
7. رُوِیَ فِی الْحَدِیثِ:" أَنَّهُ لَمَّا نَزَلَ قَوْلُهُ تَعَالَی" وَ اسْجُدْ وَ اقْتَرِب" (علق/19) سَجَدَ النَّبِیُّ(صل الله علیه وآله وسلم  فَقَالَ فِی سُجُودِهِ أَعُوذُ بِرِضَاکَ مِنْ سَخَطِکَ وَ بِمُعَافَاتِکَ مِنْ عُقُوبَتِکَ وَ أَعُوذُ بِکَ مِنْکَ لا أُحْصِی ثَنَاءً عَلَیْکَ أَنْتَ کَمَا أَثْنَیْتَ عَلَی نَفْسِکَ"[بحارالانوار، ج82، ص169].
8. سجده   برآدم(علیه السلام)
9. سجده   بر آدم عبادت آدم نبوده، بلکه آدم قبله آنها بوده است.[مستدرک سفینة البحار، ج4، ص416].
10. عَنْ أَبِی الْحَسَنِ الثَّالِثِ(علیه السلام)قَالَ:إِنَّ السُّجُودَ مِنَ الْمَلائِکَةِ لَمْ یَکُنْ لادَمَ وَإِنَّمَا کَانَ ذَلِکَ طَاعَةً لِلَّهِ وَ مَحَبَّةً مِنْهُمْ لادَمَ(علیه السلام)[بحارالانوار، ج10، ص388].
11. قال رسول الله:‏إن الله تبارک و تعالی خلق آدم...و أمر الملائکة بالسجود له تعظیما لنا و إکراما و کان سجودهم لله عز و جل عبودیة و لادم إکراما و طاعة لکوننا فی صلبه[بحارالانوار، ج11، ص139].
12. قال رسول الله(صل الله علیه وآله وسلم :أَمَرَ الْمَلائِکَةَ بِالسُّجُودِ لَهُ تَعْظِیماً لَنَا وَ إِکْرَاماً[بحارالانوار، ج18، ص345].
13. قال علی(علیه السلام):إنما کان سجودهم طاعة لامر الله عز و جل و تکرمة و تحیة مثل السلام[بحارالانوار، ج16، ص341].
14. قَالَ عَلِیٌّ(علیه السلام):وَ لَکِنْ أَسْجَدَ اللَّهُ لادَمَ مَلائِکَتَهُ فَإِنَّ سُجُودَهُمْ لَمْ یَکُنْ سُجُودَ طَاعَةٍ إِنَّهُمْ عَبَدُوا آدَمَ مِنْ دُونِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَکِنِ اعْتِرَافاً لادَمَ بِالْفَضِیلَةِ وَ رَحْمَةً مِنَ اللَّهِ لَهُ[بحارالانوار، ج11، ص139].
15. سجده  ، صفحه 4
16. عن امیر المومنین(علیه السلام):جعل الله آدم محرابا و کعبة و قبلة أسجد إلیها الانوار و الروحانیین و الابرا[بحارالانوار، ج54، ص212].ر
17. عَنِ النَّبِیِّ(صل الله علیه وآله وسلم :قَالَ لَمْ یَکُنْ سُجُودُهُمْ یَعْنِی الْمَلائِکَةَ لادَمَ إِنَّمَا کَانَ آدَمُ قِبْلَةً لَهُمْ یَسْجُدُونَ نَحْوَهُ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ کَانَ بِذَلِکَ مُعَظَّماً مُبَجَّلا[بحارالانوار، ج11، ص136].
18. قال رسول الله(صل الله علیه وآله وسلم :کَانَ سُجُودُهُمْ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عُبُودِیَّةً وَ لادَمَ(علیه السلام) إِکْرَاماً وَ طَاعَةً لِکَوْنِنَا فِی صُلْبِهِ[بحارالانوار، ج11، ص140].
19. سجده   بر نعمت ها
20. رسول الله(صل الله علیه وآله وسلم را دیدند از شتر پیاده و پنج سجده   انجام داد و فرمود:" جبرئیل پنج بشارت به من داد که من پنج سجده   کردم"[محجه، ج1، ص346].؟؟
21. عَنْ هِشَامِ بْنِ أَحْمَرَ قَالَ:" کُنْتُ أَسِیرُ مَعَ أَبِی الْحَسَنِ(علیه السلام) فِی بَعْضِ أَطْرَافِ الْمَدِینَةِ إِذْ ثَنَی رِجْلَهُ عَنْ دَابَّتِهِ فَخَرَّ سَاجِداً فَأَطَالَ وَ أَطَالَ ثُمَّ رَفَعَ رَأْسَهُ وَ رَکِبَ دَابَّتَهُ فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ قَدْ أَطَلْتَ السُّجُودَ فَقَالَ: إِنَّنِی ذَکَرْتُ نِعْمَةً أَنْعَمَ اللَّهُ بِهَا عَلَیَّ فَأَحْبَبْتُ أَنْ أَشْکُرَ رَبِّی"[کافی، ج2، ص98].
22. امام کاظم(علیه السلام)در اطراف مدینه از مرکب پیاده شد و سجده   طولانی کرد و فرمود یاد نعمتی افتادمفاحببت ان اشکر له[بحار، ج48، ص116].
23. علی بن مهزیار در سجده   به هزار نفر از دوستانش دعا می‏کرد.[جامع الاحادیث، ج5، ص470].
24. اهمیت وفضیلت سجده 
25. قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(صل الله علیه وآله وسلم :مَنْ سَجَدَ سَجْدَةً حُطَّ عَنْهُ بِهَا خَطِیئَةٌ وَ رُفِعَ لَهُ بِهَا دَرَجَةٌ[بحارالانوار، ج82، ص163].
26. قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(صل الله علیه وآله وسلم :أَکْثِرِ السُّجُودَ فَإِنَّهُ یَحُطُّ الذُّنُوبَ کَمَا تَحُطُّ الرِّیحُ وَرَقَ الشَّجَرِ[بحارالانوار، ج82، ص162].
27. عن رسول الله(صل الله علیه وآله وسلم :من سجد سجدة کتب الله له بها حسنة و حط بها عنه خطیئة و رفع له بها درجة[مسند احمد، ج4، ص148].
28. قال النبی(صل الله علیه وآله وسلم :مَا مِنْ عَبْدٍ یَسْجُدُ لِلَّهِ سَجْدَةً إِلا رَفَعَهُ اللَّهُ بِهَا دَرَجَة[مستدرک‏الوسائل، ج4، ص475].ً
    1. مورد مباهات الهی قرار می‏گیرد:
29. قال النبی(صل الله علیه وآله وسلم :مَا مِنْ عَبْدٍ سَجَدَ لِلَّهِ سَجْدَةً إِلا کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِهَا حَسَنَةً وَ مَحَا عَنْهُ بِهَا سَیِّئَةً وَ رَفَعَ لَهُ بِهَا دَرَجَةً وَ بَاهَی بِهِ مَلائِکَتَهُ[مستدرک‏الوسائل، ج4، ص476].
    1. نور افشانی مکان سجده  :
30. قَالالنبیَ(صل الله علیه وآله وسلم :إِنَّ الارْضَ الَّتِی یَسْجُدُ عَلَیْهَا الْمُومِنُ یُضِیءُ نُورُهَا إِلَی السَّمَاءِ[مستدرک‏الوسائل، ج4، ص485].
31. عن الصادق(علیه السلام):وجدت النور فی البکاء والسجدة.[اسرار الصلاة میرزا، ص269].
32. عن النبی(صل الله علیه وآله وسلم :اذا سجد العبد طهّر سجوده ما تحت جبهته الی سبع ارضین[کنز، ج7، ح19762].
33. قال النبی(صل الله علیه وآله وسلم :یَا أَبَاذَرٍّ! مَا مِنْ رَجُلٍ یَجْعَلُ جَبْهَتَهُ فِی بُقْعَةٍ مِنْ بِقَاعِ الارْضِ إِلا شَهِدَتْ لَهُ بِهَا یَوْمَ الْقِیَامَةِ[بحارالانوار، ج74، ص86].
34. عن النبی(صل الله علیه وآله وسلم :ما من حاله یکون علیها العبد احبّ الی الله تعالی من ان یراه ساجدا یعفر وجهه فی التراب.[کنز، ج7، ح290].
35. قال الرضا(علیه السلام):إِذَا نَامَ الْعَبْدُ وَ هُوَ سَاجِدٌ قَالَ اللَّهُ تَعَالَی عَبْدِی قَبَضْتُ رُوحَهُ وَ هُوَ فِی طَاعَتِی[بحارالانوار، ج82، ص162].
36. قال رَسُولُ اللَّهِ(صل الله علیه وآله وسلم :یَا أَبَاذَرٍّ! إِنَّ رَبَّکَ عَزَّ وَ جَلَّ یُبَاهِی الْمَلائِکَةَ بِثَلاثَةِ نَفَرٍ إِلَی أَنْ قَالَ وَ رَجُلٍ قَامَ مِنَ اللَّیْلِ یُصَلِّی وَحْدَهُ فَسَجَدَ وَ نَامَ وَ هُوَ سَاجِدٌ فَیَقُولُ اللَّهُ تَعَالَی انْظُرُوا إِلَی عَبْدِی رُوحُهُ عِنْدِی وَ جَسَدُهُ فِی طَاعَتِی[مستدرک‏الوسائل، ج4، ص471].
37. قال النَّبِیَّ(صل الله علیه وآله وسلم :یَا أُسَامَةُ! عَلَیْکَ بِالسُّجُودِ فَإِنَّهُ أَقْرَبُ مَا یَکُونُ الْعَبْدُ مِنْ رَبِّهِ إِذَا کَانَ سَاجِداً وَ مَا مِنْ عَبْدٍ سَجَدَ لِلَّهِ سَجْدَةً إِلا کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِهَا حَسَنَةً وَ مَحَا عَنْهُ بِهَا سَیِّئَةً وَ رَفَعَ لَهُ بِهَا دَرَجَةً وَ بَاهَی بِهِ مَلائِکَتَهُ[مستدرک‏الوسائل، ج4، ص475].
38. عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام):إِنَّ الْعَبْدَ إِذَا صَلَّی ثُمَّ سَجَدَ سَجْدَةَ الشُّکْرِ فَتَحَ الرَّبُّ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی الْحِجَابَ بَیْنَ الْعَبْدِ وَ بَیْنَ الْمَلائِکَةِ فَیَقُولُ یَا مَلائِکَتِی انْظُرُوا إِلَی عَبْدِی أَدَّی فَرْضِی وَ أَتَمَّ عَهْدِی ثُمَّ سَجَدَ لِی شُکْراً عَلَی مَا أَنْعَمْتُ بِهِ عَلَیْهِ[من‏لایحضره‏الفقیه، ج1، ص333].
39. قَالَ الصَّادِقُ(علیه السلام):إِنَّ الْعَبْدَ إِذَا سَجَدَ فَقَالَ یَا رَبِّ یَا رَبِّ حَتَّی یَنْقَطِعَ نَفَسُهُ قَالَ لَهُ الرَّبُّ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی لَبَّیْکَ مَا حَاجَتُکَ[من‏لایحضره‏الفقیه، ج1، ص333].
40. عَنِ الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ(علیه السلام)قَالَ:إِذَا قَالَ الْعَبْدُ وَ هُوَ سَاجِدٌ یَا اللَّهُ یَا رَبَّاهْ یَا سَیِّدَاهْ ثَلاثَ مَرَّاتٍ أَجَابَهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی لَبَّیْکَ عَبْدِی سَلْ حَاجَتَکَ[وسائلالشیعة، ج7، ص86].
41. ربّاه یا سیّداه ثلاثا قیل له: لبیک عبدی سل حاجتک تعط[جامع الاحادیث، ج5، ص479].

عَنْ رَسُولِ اللَّهِ(صل الله علیه وآله وسلم :یَا أَبَاذَرٍّ! مَا یَتَقَرَّبُ الْعَبْدُ إِلَی اللَّهِ بِشَیْءٍ أَفْضَلَ مِنَ السُّجُودِ الْخَفِیِّ[وسائلالشیعة، ج5، ص296]. ...بحارالانوار، ج82، ص163]... اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

 

عمال خود را براى رسیدن به ثوابهاى الهى نیکو کنید. عرض کردم احسان و نیکو کردن عمل چگونه است؟ فرمود. نماز که میخوانى رکوع و سجودت را نیکو بجا آور

 

          بسم الله الرحمن الرحیم

         اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

1. 1. تربت حسینى‏ اهانت به مقدسات اسلام حرام است 6
2. عن الصادق(علیه السلام):إِذَا أَحْسَنَ الْمُومِنُ عَمَلَهُ ضَاعَفَ اللَّهُ عَمَلَهُ لِکُلِّ عَمَلٍ سَبْعَمِائَةٍ وَ ذَلِکَ قَوْلُ اللَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی" وَ اللّهُ یُضاعِفُ لِمَنْ یَشاء" (بقره حضرت صادق علیه السّلام که میفرمود. هنگامى که مؤمن عمل نیکى انجام دهد و اعمالش را نیکو نماید خداوند عملش را چندین برابر نموده براى هر عمل نیک هفتصد برابر عنایت میفرماید که در قرآن فرموده‏ وَ اللَّهُ یُضاعِفُ لِمَنْ یَشاءُ./261)
3. رکوع و سجودت را نیکو:فَأَحْسِنُوا أَعْمَالَکُمُ الَّتِی تَعْمَلُونَهَا لِثَوَابِ اللَّهِ فَقُلْتُ لَهُ: وَ مَا الاحْسَانُ؟ قَالَ: فَقَالَ: إِذَا صَلَّیْتَ فَأَحْسِنْ رُکُوعَکَ وَ سُجُودَکَ بنا بر این اعمال خود را براى رسیدن به ثوابهاى الهى نیکو کنید. عرض کردم احسان و نیکو کردن عمل چگونه است؟ فرمود. نماز که میخوانى رکوع و سجودت را نیکو بجا آور ..[بحارالانوار، ج68، ص247].
4. سجده رمز است: سُئِلَ أَمِیرُ الْمُومِنِینَ(علیه السلام) عَنْ مَعْنَی السُّجُودِ فَقَالَ:" مَعْنَاهُ اللَّهُمَّ مِنْهَا خَلَقْتَنِی یَعْنِی مِنَ التُّرَابِ وَ رَفْعُ رَأْسِکَ مِنَ السُّجُودِ مَعْنَاهُ مِنْهَا أَخْرَجْتَنِی وَ السَّجْدَةُ الثَّانِیَةُ وَ إِلَیْهَا تُعِیدُنِی وَ رَفْعُ رَأْسِکَ مِنَ السَّجْدَةِ الثَّانِیَةِ وَ مِنْهَا تُخْرِجُنِی تَارَةً أُخْرَی"[بحارالانوار، ج82، ص139].
5. سجده  5-هماهنگی با ملائکه: قال علی(علیه السلام):لَیْسَ فِی أَطْبَاقِ السَّمَاءِ مَوْضِعُ إِهَابٍ إِلا وَ عَلَیْهِ مَلَکٌ سَاجِدٌ[نهج‏البلاغة، خطبه 91].
6. در حال رکوع وسجود :عن علی(علیه السلام):ثُمَّ فَتَقَ مَا بَیْنَ السَّمَوَاتِ الْعُلا فَمَلاهُنَّ أَطْوَاراً مِنْ مَلائِکَتِهِ مِنْهُمْ سُجُودٌ لا یَرْکَعُونَ وَ رُکُوعٌ لا یَنْتَصِبُونَ[نهج‏البلاغة، خطبه 1]..
7. 6-همانگی با خلقت: عَنِ النَّبِیِّ(صل الله علیه وآله وسلم : قَالَ خُلِقْتُمْ مِنْ سَبْعٍ وَ رُزِقْتُمْ مِنْ سَبْعٍ فَاسْجُدُوا لِلَّهِ علی سَبْعٍ  فَإِنَّا خَلَقْنَاکُمْ مِنْ تُرَابٍ ثُمَّ مِنْ نُطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ مِنْ مُضْغَةٍ مُخَلَّقَةٍ وَغَیْرِ مُخَلَّقَةٍ لِنُبَیِّنَ لَکُمْ ۚ وَنُقِرُّ فِی الْأَرْحَامِ مَا نَشَاءُ إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى ثُمَّ نُخْرِجُکُمْ طِفْلًا ثُمَّ لِتَبْلُغُوا أَشُدَّکُمْ ۖ وَمِنْکُمْ مَنْ یُتَوَفَّىٰ وَمِنْکُمْ مَنْ یُرَدُّ إِلَىٰ أَرْذَلِ الْعُمُرِ لِکَیْلَا یَعْلَمَ مِنْ بَعْدِ عِلْمٍ شَیْئًا ۚ وَتَرَى الْأَرْضَ هَامِدَةً فَإِذَا أَنْزَلْنَا عَلَیْهَا الْمَاءَ اهْتَزَّتْ وَرَبَتْ وَأَنْبَتَتْ مِنْ کُلِّ زَوْجٍ بَهِیجٍ ..
8. ای مردم، ..ما شما را نخست از خاک آفریدیم آن گاه از آب نطفه، آن گاه از خون بسته، آنگاه از پاره‌ای گوشت با آفرینشی تمام و ناتمام، تا (در این انتقال و تحولات قدرت خود را) بر شما آشکار سازیم و (از نطفه‌ها) آنچه را مشیّت ما تعلق گیرد در رحمها قرار می‌بخشیم تا به وقتی معین، آن گاه شما را به صورت طفلی (چون گوهر از صدف رحم) بیرون آریم تا (زیست کرده و) سپس به حد بلوغ و رشد خود برسید و برخی از شما (در این بین) بمیرد و برخی به سن پیری و دوران ضعف و ناتوانی رسد تا آنجا که پس از دانش و هوش خرف شود و هیچ فهم نکند،
9. وَ رُزِقْتُمْ مِنْ سَبْعٍ...شیر، سبزیجات ، میوه جات ، نان و غلات ، گوشت و چربی ها
10. فَاسْجُدُوا لِلَّهِ علی سَبْعٍ ..پیشانی .دوکف دسنها .دوزانو ودوانگستان پا.
11. عبادت عظمی است: قال الرضا(علیه السلام):أَنَّ الْعِبَادَةَ الْعُظْمَی إِنَّمَا هِیَ الرُّکُوعُ وَ السُّجُودُ[بحارالانوار، ج6، ص65].
12. کان رسول الله یمکث فی رکوعه و سجوده قدر ما یقول سبحان الله و بحمده ثلاثا.[مسند احمد، ج5، ص271].
13. عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام)قَالَ:کَانَ عَلِیُّ بْنُ الْحسین(علیه السلام ) إِذَا قَامَ فِی الصَّلاةِ تَغَیَّرَ لَوْنُهُ فَإِذَا سَجَدَ لَمْ یَرْفَعْ رَأْسَهُ حَتَّی یَرْفَضَّ عَرَقاً[کافی، ج3، ص300].
14. هزار بار ذکر در سجده  :عَلِیُّ بْنُ مُوسَی بْنِ طَاوُسٍ فِی کِتَابِ الْمَلْهُوفِ عَلَی قَتْلَی الطُّفُوفِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحسین(علیه السلام): أَنَّهُ بَرَزَ إِلَی الصَّحْرَاءِ فَتَبِعَهُ مَوْلًی لَهُ فَوَجَدَهُ سَاجِداً عَلَی حِجَارَةٍ خَشِنَةٍ فَأَحْصَی عَلَیْهِ أَلْفَ مَرَّةٍ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ حَقّاً حَقّاً لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ تَعَبُّداً وَ رِقّاً لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ إِیمَاناً وَ صِدْقاً ثُمَّ رَفَعَ رَأْسَهُ.[بحارالانوار، ج82، ص166].
15. مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیِّ بْنِ الْحسین قَالَ کَانَ أَبُو الْحَسَنِ مُوسَی بْنُ جَعْفَرٍ(علیه السلام) یَسْجُدُ بَعْدَ مَا یُصَلِّی فَلا یَرْفَعُ رَأْسَهُ حَتَّی یَتَعَالَی النَّهَارُ.[من‏لایحضره‏الفقیه، ج1، ص331].
16. عَنْ رَجَاءِ بْنِ أَبِی الضَّحَّاکِ فِی حَدِیثٍ قَالَ: کَانَ الرِّضَا(علیه السلام) إِذَا أَصْبَحَ صَلَّی الْغَدَاةَ فَإِذَا سَلَّمَ جَلَسَ فِی مُصَلاهُ یُسَبِّحُ اللَّهَ وَ یَحْمَدُهُ وَ یُکَبِّرُهُ وَ یُهَلِّلُهُ وَ یُصَلِّی عَلَی النَّبِیِّ وَ آلِهِ حَتَّی تَطْلُعَ الشَّمْسُ ثُمَّ یَسْجُدُ سَجْدَةً یَبْقَی فِیهَا حَتَّی یَتَعَالَی النَّهَارُ.[بحارالانوار، ج49، ص91].
17. انواع سجده ...سجده بر خاک
18. سجده بر خاک - عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام)فِی حَدِیثٍ قَالَ:السُّجُودُ عَلَی الارْضِ أَفْضَلُ لانَّهُ أَبْلَغُ فِی التَّوَاضُعِ وَ الْخُضُوعِ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ[من لایحضره الفقیه، ج1، ص272].
19. فروتنی نمودن برای خدا: عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ(علیه السلام)أَنَّهُ قَالَ:یَنْبَغِی لِلْمُصَلِّی أَنْ یُبَاشِرَ بِجَبْهَتِهِ الارْضَ وَ یُعَفِّرَ وَجْهَهُ فِی التُّرَابِ لانَّهُ مِنَ التَّذَلُّلِ لِلَّهِ[بحارالانوار، ج82، ص156].
20. سجده بر زمین پاکیزه : قال رسول الله(صل الله علیه وآله وسلم :أفضل ما یسجد علیه المصلی الارض النقیة[دعائم‏الاسلام، ج1، ص17زمین بهترین مکان برای سجده : -عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ الْفَضْلِ أَنَّهُ:" سَأَلَ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام) عَنِ السُّجُودِ عَلَی الْحُصُرِ وَ الْبَوَارِی(فرسوده ). فَقَالَ: لا بَأْسَ وَ أَنْ یَسْجُدَ عَلَی الارْضِ أَحَبُّ إِلَیَّ فَإِنَّ رَسُولَ اللَّهِ (صل الله علیه وآله وسلم  کَانَ یُحِبُّ ذَلِکَ أَنْ یُمَکِّنَ جَبْهَتَهُ مِنَ الارْضِ فَأَنَا أُحِبُّ لَکَ مَا کَانَ رَسُولُ اللَّهِ(صل الله علیه وآله وسلم  یُحِبُّهُ"[تهذیب‏الاحکام، ج2، ص311].
21. نماز گذار ملایکه است : قال علی(علیه السلام):إِنَّ الدُّنْیَا دَارُ صِدْقٍ لِمَنْ صَدَقَهَا و.... مَسْجِدُ أَحِبَّاءِ اللَّهِ وَ  مُصَلَّی مَلائِکَةِ اللَّه[نهج‏البلاغة، حکمت131].ِ
22. سجده شکر: أَنَّهُ (علی علیه‏السلام) کَانَ إِذَا سَجَدَ سَجْدَةَ الشُّکْرِ غُشِیَ عَلَیْهِ.[إرشادالقلوب، ج1، ص105].
23. سجده شکر: عَنْ صَاحِبِ الزَّمَانِ(علیه السلام):" سَجْدَةُ الشُّکْرِ مِنْ أَلْزَمِ السُّنَنِ وَ أَوْجَبِهَ سجده شکر لازمترین سنن رسول ذوالمنن است‏. و یکی  از واجبات است  "[الاحتجاج، ج2، ص487].
24. سَجْدَةَ الشُّکْر: عَنِ الصَّادِقِ(علیه السلام)قَالَ:إِذَا قَامَ الْعَبْدُ نِصْفَ اللَّیْلِ بَیْنَ یَدَیْ رَبِّهِ فَصَلَّی لَهُ أَرْبَعَ رَکَعَاتٍ فِی جَوْفِ اللَّیْلِ الْمُظْلِمِ ثُمَّ سَجَدَ سَجْدَةَ الشُّکْرِ بَعْدَ فَرَاغِهِ فَقَالَ مَا شَاءَ اللَّهُ مَا شَاءَ اللَّهُ مِائَةَ مَرَّةٍ نَادَاهُ اللَّهُ جَلَّ جَلالُهُ مِنْ (فَوْقِ عَرْشِهِ) عَبْدِی إِلَی کَمْ تَقُولُ مَا شَاءَ اللَّهُ أَنَا رَبُّکَ وَ إِلَیَّ الْمَشِیَّةُ و قَدْ شِئْتُ قَضَاءَ حَاجَتِکَ فَسَلْنِی مَا شِئْتَ[أمالی صدوق، ص239].
25. پیشانى به خاک مالیدن، : عَنْ أَبِی مُحَمَّدٍ الْحَسَنِ الْعَسْکَرِیِّ(علیه السلام)أَنَّهُ قَالَ:عَلامَاتُ الْمُومِنِ خَمْسٌ صَلاةُ الْخَمْسِینَ وَ زِیَارَةُ الارْبَعِینَ وَ التَّخَتُّمُ فِی الْیَمِینِ وَ تَعْفِیرُ الْجَبِینِ وَ الْجَهْرُ بِبِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ[تهذیب‏الاحکام، ج6، ص52]. نشانه‏هاى مؤمن پنج است: نماز پنجاه و یک رکعت، زیارت اربعین، انگشترى در دست راست کردن، پیشانى به خاک مالیدن، و با صداى بلند بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ* گفتن.
26. اعضا و جوارح را به زمین بچسباند: عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ خَاقَانَ قَالَ:" رَأَیْتُ أَبَا الْحَسَنِ الثَّالِثَ(علیه السلام) سَجَدَ سَجْدَةَ الشُّکْرِ فَافْتَرَشَ ذِرَاعَیْهِ فَأَلْصَقَ جُوجُوهُ وَ بَطْنَهُ بِالارْضِ فَسَأَلْتُهُ عَنْ ذَلِکَ فَقَالَ: کَذَا نُحِبُّ"[کافی، ج3، ص324]...
27. ابو الحسن امام هادى را در سجده شکر دیدم که ساعد خود را روى زمین پهن کرده و سینه و شکم را بر خاک نهاده است. من از علت آن سؤال کردم و ابو الحسن علیه السلام گفت: ما خانواده این گونه سجده را دوست داریم.
28. 2-گونه را بر خاک گذاردن: قَال الصادق(علیه السلام):إِذَا ذَکَرْتَ نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَیْکَ وَ کُنْتَ فِی مَوْضِعٍ لا یَرَاکَ أَحَدٌ فَأَلْصِقْ خَدَّکَ بِالارْضِ وَ إِذَا کُنْتَ فِی مَلا مِنَ النَّاسِ فَضَعْ یَدَکَ عَلَی أَسْفَلِ بَطْنِکَ وَ احْنِ ظَهْرَکَ وَ لْیَکُنْ تَوَاضُعاً لِلَّهِ[تهذیب‏الاحکام، ج2، ص112].-
29. اگر خواستی شکر نعمت خدا را کهبرتو است .بجا آوری اگر کسی شمارا نمی بیند سینه ات را روی زمین قراربده واگر در میان مردم هستی دست خود راپایین شکم خودت قرار بده وسینه ات را بر زمین ولین تواضع برای خدا داشته باش .. 
30. 3-دست کشیدن بر موضع سجده و مسح کردن صورت و غیره:عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام)قَالَ:أَوْحَی اللَّهُ إِلَی مُوسَی بْنِ عِمْرَانَ(علیه السلام) أَ تَدْرِی یَا مُوسَی لِمَ انْتَجَبْتُکَ مِنْ خَلْقِی وَ.... فَخَرَّ مُوسَی سَاجِداً وَ عَفَّرَ خَدَّیْهِ فِی التُّرَابِ تَذَلُّلا مِنْهُ لِرَبِّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَأَوْحَی اللَّهُ إِلَیْهِ ارْفَعْ رَأْسَکَ
31. یَا مُوسَی وَ أَمِرَّ یَدَکَ عَلَی مَوْضِعِ سُجُودِکَ وَ امْسَحْ بِهَا وَجْهَکَ وَ مَا نَالَتْهُ مِنْ بَدَنِکَ فَإِنَّهُ أَمَانٌ مِنْ کُلِّ سُقْمٍ وَ دَاءٍ وَ آفَةٍ وَ عَاهَةٍ[أمالی طوسی، ص165].
32. 4-دعا کردن و حمد کردن: مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ فِی الْمِصْبَاحِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحسین(علیه السلام) أَنَّهُ: کَانَ یَقُولُ فِی سَجْدَةِ الشُّکْرِ مِائَةَ مَرَّةٍ الْحَمْدُ لِلَّهِ شُکْرا.[بحارالانوار، ج83، ص214].صد مرتبه می فرمودند.
33. شکر یا عفو درسجده : عن الامام الرضا(علیه السلام): "رُوِیَ عَنْ سُلَیْمَانَ بْنِ حَفْصٍ الْمَرْوَزِیِّ أَنَّهُ قَالَ: کَتَبَ إِلَیَّ أَبُو الْحَسَنِ الرِّضَا(علیه السلام) قُلْ فِی سَجْدَةِ الشُّکْرِ مِائَةَ مَرَّةٍ شُکْراً شُکْراً وَ إِنْ شِئْتَ عَفْواً عَفْواً"[من‏لایحضره‏الفقیه، ج1، ص332].
34. شُکْراً لِلَّهِ در سجده : عَنْ أَبِی الْحَسَنِ الرِّضَا(علیه السلام)قَالَ:السَّجْدَةُ بَعْدَ الْفَرِیضَةِ شُکْراً لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَی مَا وَفَّقَ لَهُ الْعَبْدَ مِنْ أَدَاءِ فَرْضِهِ وَ أَدْنَی مَا یُجْزِی فِیهَا مِنَ الْقَوْلِ أَنْ یُقَالَ شُکْراً لِلَّهِ شُکْراً لِلَّهِ شُکْراً لِلَّهِ ثَلاثَ مَرَّاتٍ
35. قُلْتُ فَمَا مَعْنَی قَوْلِهِ شُکْراً لِلَّهِ قَالَ یَقُولُ هَذِهِ السَّجْدَةُ مِنِّی شُکْراً لِلَّهِ عَلَی مَا وَفَّقَنِی لَهُ مِنْ خِدْمَتِهِ وَ أَدَاءِ فَرْضِهِ وَ الشُّکْرُ مُوجِبٌ لِلزِّیَادَةِ فَإِنْ کَانَ فِی الصَّلاةِ تَقْصِیرٌ لَمْ یَتِمَّ بِالنَّوَافِلِ تَمَّ بِهَذِهِ السَّجْدَةِ[بحارالانوار، ج83، ص198].
36. قَال الرِّضَا(علیه السلام):إِنَّمَا الشُّکْرُ إِذَا أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَی عَبْدِهِ أَنْ یَقُولَ سُبْحَانَ الَّذِی سَخَّرَ لَنَا هَذَا وَ مَا کُنَّا لَهُ مُقْرِنِینَ وَ إِنَّا إِلَی رَبِّنَا لَمُنْقَلِبُونَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ[من‏لایحضره‏الفقیه، ج1، ص332].
37. عَنِ الرِّضَا(علیه السلام)أَنَّهُ قَالَ:مَنْ دَعَا فِی سَجْدَةِ الشُّکْرِ بِهَذَا ]الدُّعَاءِ [کَانَ کَالرَّامِی مَعَ رَسُولِ اللَّهِ(صل الله علیه وآله وسلم  یَوْمَ بَدْرٍ قَالا قُلْنَا فَنَکْتُبُهُ قَالَ اکْتُبَا إِذَا (أَنْتَ سَجَدْتَ) سَجْدَةَ الشُّکْرِ فَقُلِ اللَّهُمَّ الْعَنِ اللَّذَیْنِ بَدَّلا دِینَکَ وَ غَیَّرَا نِعْمَتَکَ وَ اتَّهَمَا رَسُولَکَ(صل الله علیه وآله وسلم  وَ خَالَفَا مِلَّتَکَ وَ صَدَّا عَنْ سَبِیلِکَ وَ کَفَرَا آلاءَکَ وَ رَدَّا عَلَیْکَ کَلامَکَ وَ اسْتَهْزَءَا بِرَسُولِکَ وَ قَتَلا ابْنَ نَبِیِّکَ وَ حَرَّفَا کِتَابَکَ وَ جَحَدَا آیَاتِکَ وَ سَخِرَا بِ‏آیَاتِکَ وَ اسْتَکْبَرَا عَنْ عِبَادَتِکَ وَ قَتَلا أَوْلِیَاءَکَ وَ جَلَسَا فِی مَجْلِسٍ لَمْ یَکُنْ لَهُمَا بِحَقٍّ وَ حَمَلا النَّاسَ عَلَی أَکْتَافِ آلِ مُحَمَّدٍ(علیه السلام) اللَّهُمَّ الْعَنْهُمَا لَعْناً یَتْلُو بَعْضُهُ بَعْضاً وَ احْشُرْهُمَا وَ أَتْبَاعَهُمَا إِلَی جَهَنَّمَ زُرْقاً
38.  اللَّهُمَّ إِنَّا نَتَقَرَّبُ إِلَیْکَ بِاللَّعْنَةِ عَلَیْهِمَا وَ الْبَرَاءَةِ مِنْهُمَا فِی الدُّنْیَا وَ الاخِرَةِ اللَّهُمَّ الْعَنْ قَتَلَةَ أَمِیرِ الْمُومِنِینَ وَ قَتَلَةَ الْحسین بْنِ عَلِیٍّ ابْنِ بِنْتِ رَسُولِ اللَّهِ (صل الله علیه وآله وسلم  اللَّهُمَّ زِدْهُمَا عَذَاباً فَوْقَ الْعَذَابِ وَ هَوَاناً فَوْقَ هَوَانٍ وَ ذُلا فَوْقَ ذُلٍّ وَ خِزْیاً فَوْقَ خِزْیٍ[بحارالانوار، ج83، ص223].
39. سجده   مخفیانه : عَنْ رَسُولِ اللَّهِ(صل الله علیه وآله وسلم :یَا أَبَاذَرٍّ مَا یَتَقَرَّبُ الْعَبْدُ إِلَی اللَّهِ بِشَیْءٍ أَفْضَلَ مِنَ السُّجُودِ الْخَفِی[وسائلالشیعة، ج5، ص296].ِّ
40. قَالابو عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام)وَ هُوَ یَقُولُ: إِنَّ الْعَبْدَ إِذَا أَطَالَ السُّجُودَ حَیْثُ لا یَرَاهُ أَحَدٌ قَالَ الشَّیْطَانُ یَا وَیْلاهْ أَطَاعُوا وَ عَصَیْتُ وَ سَجَدُوا وَ أَبَیْتُ[وسائلالشیعة، ج6، ص380].
41. اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

1-تربت امام حسین(علیه السلام مفدس است :حضرت امیر در مراجعت از صفّین به کربلا رسید و کمی خاک آنجا را برداشت و گفت:در قیامت از تو مردانی برمی‏خیزند و بی‏حساب به بهشت می‏روند.

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

1-تربت امام حسین(علیه السلام مفدس است :حضرت امیر(علیه السلام) در مراجعت از صفّین به کربلا رسید و کمی خاک آنجا را برداشت و گفت:طوبی لک و آن را بویید. در قیامت از تو مردانی برمی‏خیزند و بی‏حساب به بهشت می‏روند.[پیشوای شهیدان، آیة الله الصدر، ص97].

1. قَالَ الصَّادِقُ(علیه السلام)السُّجُودُ عَلَی تُرْبَةِ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) یَخْرِقُ الْحُجُبَ السَّبْعَ[الدعوات، ص188].
2. تربت امام حسین((علیه السلام))برای کام طفل تا همراه میّت: کارآمدی دارد
3. امام صادق((علیه السلام)کیسه زرد ابریشمی داشت که خاک کربلا در آن بود. هنگام نماز بر آن سجده   می‏کرد.
4. عَنْ مُعَاوِیَةَ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ: "کَانَ لابِی عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام)خَرِیطَةُ دِیبَاجٍ صَفْرَاءُ فِیهَا تُرْبَةُ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام) فَکَانَ إِذَا حَضَرَتْهُ الصَّلاةُ صَبَّهُ عَلَی سَجَّادَتِهِ وَ سَجَدَ عَلَیْهِ ثُمَّ قَالَ (علیه السلام) إِنَّ السُّجُودَ عَلَی تُرْبَةِ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام)یَخْرِقُ الْحُجُبَ السَّبْعَ"[الدعوات، ص188].
5. اوّل کسی که تسبیح تربت امام حسین(ع)را درست کرد، امام سجّاد(علیهالسلام )بود و آن را در برابر یزید می‏چرخاند. یزید عصبانی شد و گفت:أَنَا أُکَلِّمُکَ وَ أَنْتَ تُجِیبُنِی وَ تُدِیرُ أَصَابِعَکَ بِسُبْحَةٍ فِی یَدِکَ.[الدعوات، ص61].
6. . طول سجده   پیامبر(صل الله علیه وآله وسلم  به خاطر امام حسن مجتبی(علیه السلام)
7. بر دوش پیامبر (صل الله علیه وآله وسلم
8. عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ شَدَّادِ بْنِ الْهَادِ عَنْ أَبِیهِ قَالَ خَرَجَ عَلَیْنَا رَسُولُ اللَّهِ(صل الله علیه وآله وسلم  فِی إِحْدَی صَلاتَیِ الْعَشِیِّ الظُّهْرِ أَوِ الْعَصْرِ وَ هُوَ حَامِلُ أَحَدِ ابْنَیِ ابْنَتِهِ الْحَسَنِ أَوِ الْحسین(ع) فَتَقَدَّمَ النَّبِیُّ(صل الله علیه وآله وسلم  فَوَضَعَهُ عِنْدَ قَدَمِهِ الْیُمْنَی ثُمَّ کَبَّرَ لِلصَّلاةِ فَصَلَّی فَسَجَدَ بَیْنَ ظَهْرَانَیْ صَلاتِهِ سَجْدَةً فَأَطَالَهَا فَرَفَعْتُ رَأْسِی مِنْ بَیْنِ النَّاسِ فَإِذَا النَّبِیُّ(صل الله علیه وآله وسلم  سَاجِدٌ وَ إِذَا الصَّبِیُّ عَلَی ظَهْرِهِ فَرَجَعْتُ فِی سُجُودِی فَلَمَّا صَلَّی قِیلَ یَا رَسُولَ اللَّهِ لَقَدْ سَجَدْتَ سَجْدَةً أَطَلْتَهَا فَظَنَنَّا أَنَّهُ قَدْ حَدَثَ أَمْرٌ أَوْ کَانَ یُوحَی إِلَیْکَ قَالَ کُلُّ ذَلِکَ لَمْ یَکُنْ وَ لَکِنَّ ابْنِی ارْتَحَلَنِی فَکَرِهْتُ أَنْ أُعَجِّلَهُ أَخْرَجَهُ الثَّلاثَةُ[مستدرک‏الوسائل، ج5، ص432].
9. سیمای سجده  در قرآن
10. 1-زیاد سجده  کردن:فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ وَ کُنْ مِنَ السّاجِدِینَ[حجر، 98].
11. 2-هماهنگی با ملائکه:فَسَجَدَ الْمَلائِکَةُ کُلُّهُمْ أَجْمَعُونَ[حجر، 30].
12. 3-فارق بین مؤمن و شیطان:فَسَجَدُوا إِلا إِبْلِیسَ أَبی[طه، 116].
13. 4-هم گامی با مخلوقات:وَ لِلّهِ یَسْجُدُ مَنْ فِی السَّماواتِ وَ الارْضِ طَوْعاً وَ کَرْهاً[رعد، 15].
14. 6-علامت مؤمن:لَیْسُوا سَواءً مِنْ أَهْلِ الْکِتابِ أُمَّةٌ قائِمَةٌ یَتْلُونَ آیاتِ اللّهِ آناءَ اللَّیْلِ وَ هُمْ یَسْجُدُونَ[آل عمران، 113].
15. فَما لَهُمْ لا یُومِنُونَ وَ إِذا قُرِئَ عَلَیْهِمُ الْقُرْآنُ لا یَسْجُدُونَ[انشقاق، 20-21].
16. 7-از کردار مقربین است:إِنَّ الَّذِینَ عِنْدَ رَبِّکَ لا یَسْتَکْبِرُونَ عَنْ عِبادَتِهِ وَ یُسَبِّحُونَهُ وَ لَهُ یَسْجُدُونَ[اعراف، 206].
17. 8-سجده   در شب از ویژگی خاص برخوردار است:وَ مِنَ اللَّیْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَ سَبِّحْهُ لَیْلا طَوِیلا[انسان، 26].
18. أَمَّنْ هُوَ قانِتٌ آناءَ اللَّیْلِ ساجِداً وَ قائِماً یَحْذَرُ الاخِرَةَ وَ یَرْجُوا رَحْمَةَ رَبِّه[ِ زمر، 9].
19. 9-موجب تقرب است...کَلا لا تُطِعْهُ وَ اسْجُدْ وَ اقْتَرِبْ[علق، 19].
20. 10-سیمای پیروان راستین پیامبر:مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللّهِ وَ الَّذِینَ مَعَهُ أَشِدّاءُ عَلَی الْکُفّارِ رُحَماءُ بَیْنَهُمْ تَراهُمْ رُکَّعاً سُجَّداً یَبْتَغُونَ فَضْلا مِنَ اللّهِ وَ رِضْواناً سِیماهُمْ فِی وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ السُّجُود[فتح، 29].
21. 11-روش صالحان و انبیا در طول تاریخ:
22. (بعد از نام انبیاء)...أُولئِکَ الَّذِینَ أَنْعَمَ اللّهُ عَلَیْهِمْ مِنَ النَّبِیِّینَ مِنْ ذُرِّیَّةِ آدَمَ وَ مِمَّنْ حَمَلْنا مَعَ نُوحٍ وَ مِنْ ذُرِّیَّةِ إِبْراهِیمَ وَ إِسْرائِیلَ وَ مِمَّنْ هَدَیْنا وَ اجْتَبَیْنا إِذا تُتْلی عَلَیْهِمْ آیاتُ الرَّحْمنِ خَرُّوا سُجَّداً وَ بُکِیًّا[مریم، 58].
23. یا مَرْیَمُ اقْنُتِی لِرَبِّکِ وَ اسْجُدِی وَ ارْکَعِی مَعَ الرّاکِعِینَ[آل عمران، 43].
24. 12-پاک کردن بیت برای اینان:
25. وَ طَهِّرْ بَیْتِیَ لِلطّائِفِینَ وَ الْقائِمِینَ وَ الرُّکَّعِ السُّجُودِ[حج، 26].
26. 13-از علائم عباد الرحمن:
27. وَ الَّذِینَ یَبِیتُونَ لِرَبِّهِمْ سُجَّداً وَ قِیاماً[فرقان، 64].
28. 14-از افعال عبادی که مورد عنایت است:
29. الَّذِی یَراکَ حِینَ تَقُومُ وَ تَقَلُّبَکَ فِی السّاجِدِین[َ شعرا، 218-219].
30. 15-سجده   هنگام تذکر آیات الهی نشانه ایمان است:
31. إِنَّما یُومِنُ بِآیاتِنَا الَّذِینَ إِذا ذُکِّرُوا بِها خَرُّوا سُجَّداً وَ سَبَّحُوا بِحَمْدِ رَبِّهِم[ْ سجده  ، 15].
32. 16-سجده   مخصوص خدا است:
33. وَ أَنَّ الْمَساجِدَ لِلّهِ فَلا تَدْعُوا مَعَ اللّهِ أَحَداً[جن، 18].
34. در روایات
35. 1-نزدیک ترین حالت عبد به خدا:
36. قال الرضا(علیه السلام):أَقْرَبُ مَا یَکُونُ الْعَبْدُ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ هُوَ سَاجِدٌ وَ ذَلِکَ قَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَّ" وَ اسْجُدْ وَ اقْتَرِب" ْ (علق-19)[کافی، ج3، ص264].
37. 2-نهایت درجه عبادت است:
38. قَالَ الصَّادِقُ(علیه السلام):السُّجُودُ مُنْتَهَی الْعِبَادَةِ مِنْ بَنِی آدَمَ[بحارالانوار، ج82، ص164].
39. 3-زیبایی نماز به تمامیت رکوع و سجود است:

40. اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

 

نمونه هایی از تاریخ 2- عتبات مقدسه کشور عراق ..مقامات 15- مقام حضرت مهدی(علیه السلام) منسوب به حضرت حجّت(علیه السلام) که مردم در آن به نماز می پردازند.

           بسم الله الرحمن الرحیم

اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

عتبات مقدسه کشور عراق ...مقامات

1. 15- مقام حضرت مهدی(علیه السلام) در میان نخلستانهای کرانه رودخانه فرات که این شاخه رودخانه به نام «نهر علقمه» مشهور است، از شمال کربلا می گذرد و آن جایگاهی است منسوب به حضرت حجّت(علیه السلام) که مردم در آن به نماز می پردازند.
2. 16- مرقد حُرّبن یزید ریاحی ; و آن شهرکی است در جنوب غربی کربلا که در فاصله 9 کیلومتری از شهر واقع شده و نام آن برگرفته از نام حرّ بن یزید ریاحی است. او در روز عاشورا یکی از فرماندهان لشکر عبیدالله زیاد بود ولی بعدها توبه کرد و به لشکر حق پیوست و تا پای جان ایستاد و به شهادت رسید و در این موقعیّت دفن گردید.
3. 17- آرامگاه عون بن عبدالله; در نسبت این امام زاده تردیدهایی وجود دارد که آیا وی همان عونی است که در کربلا شهید شد و یا نواده امام حسن(علیه السلام) است؟
4. امروزه وی دارای بقعه و بارگاه باشکوهی در 11 کیلومتری شمال غربی کربلا و در آغاز بزرگراه کربلا  ـ  بغداد می باشد. این امام زاده بسیار مورد توجّه مردمان عراق و دارای نذر مجربی است; از این رو همواره مزار او مملو از زائر و نذورات آنان است
5. 18- آرامگاه طفلان مسلم ; این آرامگاه در راه کربلا ـ  بغداد، در حومه شهر مسیّب قرار دارد.این دو کودک به نامهای محمّد و ابراهیم، فرزندان حضرت مسلم ابن عقیل هستند که پس از شهادت پدرشان به شهادت رسیدند، آرامگاه این دو کودک صحن و سرای باشکوهی داشته و بر قبر هر یک گنبد و ضریحی قرار دارد
6. 19- کاظِمَین
7. این شهر سوّمین شهر مقدّس عراق پس از نجف و کربلا است و در شمال غربی بغداد و در سمت غرب رودخانه دجله قرار گرفته که تنها عرض رودخانه دجله آن را از بغداد جدا می کند. نام این شهر برگرفته از نام مبارک حضرت کاظم(علیه السلام) است و از آنجایی که در این حرم حضرت موسی بن جعفر(علیه السلام) (=کاظم) و نواده او حضرت محمد بن علی(علیه السلام) (= جواد) مدفون می باشند
8. شهر به نام این دو تن با غلبه دادن نام اشهر که کاظم است، «کاظمین» نامیده شده است.  حرم مطهّر، مرکز این شهر را تشکیل می دهد و دروازهای مجموعه وسیع حرم به خیابانها و محله های اصل شهر گشوده می شود.
9. حرم کاظمین از ویژگیهایی برخوردار است که در کمتر حرمی می توان دید;
10. نخست آنکه دو تن از امامان معصوم درون یک ضریح مدفونند، از این رو ضریح نقره ای آنان بزرگ و بخش مهمّی از فضای زیر گنبد را در بر گرفته است
11. و دیگر آنکه حرم مطهّر دارای دو گنبد طلایی یکسان و چهار گلدسته می باشد. همچنین حرم مطهّر دارای سه ایوان زیبا و بزرگ با سقفهای بلند است که ستونهایی تنومند آن را در بر گرفته و با کاشی و آینه تزیین شده است.
12. 20- پیشینه شهر کاظمین به سال 145 هـ . باز می گردد. در این سال جعفر فرزند منصور عبّاسی درگذشت و در گورستان این منطقه مدفون گردید و پس از او جمعی از قریشیان از آن جمله دو امام معصوم(علیهما السلام) در این گورستان به خاک سپرده شدند و همواره به نام «مقابر قریش» مشهور بوده است. لیکن بعدها به تدریج نام این بقعه به نام امروزی آن شهرت یافت.
13. مراکز زیارتی این شهر عبارتند از:
14. 21- حرم مطهّرکاظمیین  : ساختمان کنونی حرم از ساخته های دوره آغازینِ صفویّه و اضافات دوره های بعدی است. معماری و هنر دوره صفویه، از ایوانهای زیبا و کاشی کاریهای معرّق نفیس و آینه کاریهای بدیع در آن به وضوح قابل مشاهده است. حرم مطهّر دارای دو گنبد طلایی است که هر یک بر روی بقعه یکی از دو امام(علیهما السلام) قرار گرفته است.
15. در زیر دو گنبد فضای مربع مستطیل است که میانه دو دیوار شرقی و غربی را دو ستون عظیم در برگیرنده گنبدها اشغال کرده است; یک ضریح نقره ای قبر دو امام را با دو صندوق خاتم نفیس در بردارد; با ورود از ایوان جنوبی، به نخستین رواق و سپس به درون حرم و گنبد خانه نخست در برابر قبر مطهّر حضرت موسی بن جعفر(علیه السلام) قرار خواهیم گرفت و در پشت سر ایشان قبر مطهّر حضرت جواد(علیه السلام) قرار دارد.
16. پیرامون حرم چهار شبستان بزرگ قرار گرفته و رواقهای جنوبی و غربی هر یک به ایوانی زیبا و بزرگ راه دارد. مجموعه حرم و رواقها را سه صحن وسیع در بردارد که صحن غربی به نام «صحن قریش» می باشد.
17. برج و بارو و دروازه های هفت گانه صحن با معماری زیبای آن و کاشی کاری نفیس پراکنده در سردرها و کتیبه ها چشم بیننده را می نوازد.برج و بارو و دروازه های هفت گانه صحن که با توجه به معماری زیبای آن و کاشی کاری نفیس پراکنده در سردرها و کتیبه ها چشم بیننده را می نوازد، از ساخته های مرحوم فرهاد میرزای قاجار (عموی ناصر الدین شاه) می باشد.
18. 22- برخی بیوت و ضمایم حرم مطهّر:
19. مسجد صفوی; این مسجد از ساخته های شاه اسماعیل صفوی است که پس از تسخیر عراق آن را به سبک ساختمانهای عراقی ساخت. مسجد از زیبایی خاصی برخوردار است که حس تحسین بیننده را در برابر عظمت ستونهای ضخیم و طاقهای قوسی آن برمی انگیزد و دارای گنبد کاشی کاری بسیار کوتاهی است که به زحمت می توان آن را از درون صحن دید. در جنب محراب و منبر کهن مسجد، پنجره ای به درون رواق شمالی حرم مطهّر باز شده است که از میان آن، ضریح مطهّر قابل مشاهده است.
20. 23- آرامگاه خواجه نصیر الدین طوسی; وی از بزرگان جهان علم ودانش و از مشاهیر دانشمندان است که دوست و دشمن بر جلالت قدر و عظمت مقام او اتفاق نظر دارند. او در سال 672هـ . درگذشت و در گور یکی از خلفای بنی العباس که در جوار حرم مطهّر کنده و آماده شده بود مدفون گردید. بر روی قبر او ضریحی فولادی و کهن قرار دارد.
21. آرامگاه شیخ مفید، که در مشرق رواق جنوبی قرار دارد. وی از بزرگان شیعه و فقها و متکلمان چیره دست و توانا بود که در سال 413هـ . در گذشت. بر روی قبر او ضریحی فولادی و کهن قرار دارد و بر بالای قبرش، بر روی مرمر، قطعه شعری است که امام زمان(علیه السلام) در رثای فوت او سروده است  لا صوّت الناعی بفقدک إنّه *** یومٌ علی آلِ الر سول عظیمُ
22. 24- آرامگاه سید مرتضی و سید رضی، این دو برادر از اعیان و مشاهیر و بزرگان امامیه در قرن پنجم هجری بشمار می آیند. قبر این دو تن در دو ساختمان جداگانه بیرون صحن مطهر و در نزدیکی یکدیگر در جنوب شرقی دیوار صحن قرار دارد
23. 25- سامرا:در شمال بغداد و در میانه بزرگراه بغداد ـ سامرا دو زیارتگاه وجود دارد که عبارتند از:
24. 26- حرم حضرت سید محمّد ، که در شهر بلد در 80  کیلومتری شمال بغداد واقع است. و آن امام زاده عظیم الشأن فرزند امام دهم حضرت علی الهادی(علیه السلام) است. مرتبه و مقام وی بگونه ای بود که تمامی شیعیان او را جانشین پدر بزرگوارش در امامت می دانستند، لیکن وی در سال 252 هـ . وفات یافت و در این بقعه مدفون گردید.
25. امروزه صحن و سرای وسیع و گنبد و گلدسته و حجره هایی، بقعه او را تشکیل می دهد. وی از احترام ویژه ای نزد مردم عراق برخوردار است، به گونه ای که کسی جرأت سوگند دروغ خوردن به نام او ندارد.
26. 27- آرامگاه ابراهیم اشتر ، وی فرزند مالک اشتر سردار رشید اسلام است. خود ابراهیم نیز از سرداران شجاع امیرالمؤمنین و امام حسن(علیهما السلام) بود و در تمامی جنگها و پیکارها شرکت داشت و در جریان قیام مختار جنگ سختی با شامیان داشت و ابن زیاد را به هلاکت رساند. آرامگاه وی در سمت چپ بزرگراه بغداد ـ سامرا، پیش از شهر بلد قرار دارد و گنبد آبی برافراشته کاشی کاری او از دور قابل رؤیت است.
27. 28- سامرا: شهر سامرا چهارمین شهر مقدس عراق است. ساختمان این شهر که در 124 کیلومتری شمال بغداد و در سمت شرق رودخانه دجله قرار گرفته، به سال 221 هـ . باز می گردد. در این سال محمد المعتصم بالله فرزند هارون الرشید پایتخت خلافت را از شهر بغداد به سامرا منتقل ساخت و تا سال 256 هـ . هشت خلیفه از این شهر حکمرانی و خلافت نمودند. در این سال المعتمد علی الله عباسی بار دیگر به بغداد بازگشت و آنجا را پایتخت خلافت قرار داد.
28. سامرا طی مدت سه دهه پایتختی، توسعه فراوانی یافت و تعداد زیادی از کاخها و تفریح گاهها و مساجد در این شهر ساخته شد. آنچه امروزه بر اهمیت این شهر می افزاید، قرار داشتن بُقعه پاک دو امام معصوم و برخی از افراد خانواده ایشان می باشد.
29. 29- حرم مطهر امام دهم حضرت علی بن محمد الهادی(علیهما السلام) (تاریخ شهادت: سال 254 هـ .)
30. و امام یازدهم امام حسن بن علی عسکری(علیهما السلام)(تاریخ شهادت: 260 هـ .)  قلب شهر امروزی را تشکیل می دهد، این بقعه در دوران زندگانی دو امام(علیهما السلام)خانه مسکونی آنان بود، و پس از شهادت در آنجا دفن شده اند. نخستین ساختمان بر آرامگاه آنان، از قرن چهارم هجری است که تاکنون همواره تجدید و ترمیم شده و توسعه یافته است.
31. این حرم مطهر دارای گنبدی است که یکی ازبزرگترین گنبدها در جهان اسلام است، محیط این گنبدِ طلاییِ عظیم، 68 متر است که در آن 72 هزار کاشی طلا به کار رفته است. در دو سمت این گنبد دو گلدسته طلایی زیبا قرار دارد که هر یک دارای 36 متر طول است.
32. 30-  گنبد حرم که اخیرا در انفجار دشمنان قسم خورده اسلام منهدم شد.
33. در سال 1200 هـ . بر جای گنبد کهنی که ناصرالدوله حمدانی در سال 333 هـ . آن را ساخته بود بنا گردید. در زیر گنبد حرم مطهر، ضریح نقره ای زیبایی قرار دارد که ساخته هنرمندان اصفهانی در سالهای دهه 60 میلادی است. درون ضریح آرامگاه دو امام معصوم و
34. 31- «حکیمه خاتون» دختر حضرت جواد و عمه امام عسکری است که شاهد ولادت امام زمان«عج» بوده است. این بانو زنی پرهیزکار و مورد احترام چهار امام معصوم بوده است و دیگری 32- «نرگس خاتون» همسر امام حسن عسکری(علیه السلام)و مادر امام زمان است.
35. درون حرم و قسمتهایی از رواقها به طرز زیبایی آینه کاری شده و از یادگارهای ملک فیصل اوّل پادشاه هاشمی عراق است و به وسیله ایوانی فراخ و سقف دار به صحنی که گرداگرد حرم را فرا گرفته راه می یابد. از ویژگیهای این صحن آن است که فاقد حجره می باشد.
36. در زاویه شمال غربی صحن مطهر، مجموعه ای متشکّل از صحن و ایوان و مسجدی بزرگ با گنبدی کاشی کاری شده قرار دارد که به «مجموعه غیبت» مشهور است. در زیر این مجموعه زیرزمینی است که به «سرداب غیبت» شهرت دارد،
37. و نیز این مجموعه بخشی از خانه مسکونی حضرت عسکری بوده است که در این زیرزمین به عبادت می پرداخته و پس از او محل اقامت امام زمان(علیه السلام)بوده است. این محل از دیرباز مورد توجه شیعه بوده است و از آن جهت که عبادتگاه سه امام بوده، از قداست
38. و احترام ویژه ای برخوردار است. گفتنی است که به وسیله پله هایی می توان به زیرزمین رسید. فضای اصلی و کهن زیرزمین عبارت است از تالاری مربع مستطیل به ابعاد 3×5 متر. در شرق این تالار فضایی است که پنجره ای از  چوب دارد و محل عبادت امام(علیه السلام) بوده است.
39. پنجره این نمازخانه یکی از با ارزشترین قطعات باقی مانده از دوران عباسیان است و دارای کتیبه ای کهن می باشد. این پنجره به دستور الناصر لدین الله عباسی (که از خلفای علاقمند به اهل بیت(علیهم السلام)بود) در سال 606 هـ . ساخته شده است.
40. در کاشی کاری درون این بقعه نام ناصرالدین شاه قاجار ثبت شده است که در سفر عتبات خود به زیارت این جایگاه تشرف یافته است.; کاشیکاریهای صحن و سردرهای ورودی از دوره قاجاریه است .

اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

نمونه های تاریخ 1- سرزمین عراق یکی از کهن ترین تمدنهای بشری از آغاز تاریخ تا دوران اسلامی را در خود جای داده است، از این رو در جای جای عراق می توان مراکز دینی و مذهبی و باستانی فراوانی را یافت

           بسم الله الرحمن الرحیم

          اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

عتبات مقدسه کشور عراق

1. سرزمین عراق یکی از کهن ترین تمدنهای بشری از آغاز تاریخ تا دوران اسلامی را در خود جای داده است، از این رو در جای جای عراق می توان مراکز دینی و مذهبی و باستانی فراوانی را یافت که در
2. دو بخش: «مراکز دینی و زیارتگاههای مذهبی» و «آثار تاریخی و باستانی» به معرفی آن می پردازیم:
   • * *
3. مراکز دینی و زیارتگاههای مذهبی
4. عراق نخستین کشوری بود که از سوی لشکریان مسلمان در سال16 هـ . قـ . فتح گردید و به دستور خلیفه دوم، دو شهر بصره و کوفه پایه ریزی و بنیاد نهاده شد. امیر مؤمنان(علیه السلام) نیز که برای سرکوب نمودن غائله جمل از مدینه به عراق آمده بود، شهر کوفه را تا پایان عمر مرکز حکومت قرار داد. بعد از آن نیز عباسیان پس از دستیابی به خلافت اسلامی، نخست شهر هاشمیه (در نزدیکی کوفه) و بعد شهر بغداد و سپس شهر سامرّا و مجدداً بغداد را پایتخت خود برگزیدند. از این روست که در جای جای این سرزمین، مدفن و آرامگاه امامان بزرگوار شیعه، صحابه پیامبر(صلی الله علیه وآله) ، تابعین، امامان مذاهب سنی، رؤسای فرقه ها و گروهها و طوایف دیده می شود.
   • * *
5. نجـف اشـرف
6. این شهر که در 160 کیلومتری جنوب غربی بغداد و در کناره دشت بی آب و علف صحرای شام (بادیة الشام) واقع است; دارای آب و هوای بسیار گرم و زمینی خشک و کم آب می باشد. در منابع شیعه، روایات فراوانی درباره فضیلت و قداست سرزمین نجف آمده است، به همین جهت هر مؤمنی آرزوی زیارت این سرزمین و زندگی و دفن شدن در آن را دارد; زیرا بنا به گفته روایات، هر کس در این سرزمین مدفون شود، از عذاب قبر در امان است. امروزه این شهر مرکز یکی از استانهای عراق و از شهرهای مهم این کشور بشمار می رود.
7. جایگاههای زیارتی این شهر عبارتند از:
8. 1 ـ حرم مطهر امیرالمؤمنین علی)ع)
9. آستان مقدّس حضرت علی(علیه السلام) در مرکز شهر قرار دارد که از یک گنبد طلایی عظیم و یک گنبد خانه و رواقهای متعدد و یک صحن، با برخی ضمائم تشکیل شده است. نخستین ساختمان حرم مطهر در دوران هارون الرشید عباسی بنا گردید و پس از آن همواره در حال تجدید و عمران و توسعه بوده است. ساختمان امروزی از آثار صفویه است. گنبد عظیم و ایوان روحبخش آن، به دستور نادرشاه افشار با خشتهای طلایی تزیین شده. آیینه کاری حرم به وسیله هنرمندانی از اصفهان در سالهای دهه چهل شمسی انجام گرفت.
10. قبر مطهر حضرت، درون صندوقی از خاتم و ضریحی نقره ای قرار دارد; صندوق خاتم از ساخته های دوران شاه اسماعیل صفوی است و از نفایس روزگار بشمار می رود. ضریح مطهر توسط هنرمندان هندی و چینی در
11. سال 1345 هـ . ق. در هند به همت رهبر شیعیان اسماعیلی ساخته و تقدیم حرم مطهر گردیده است.
12. گرداگرد مرقد منور را از چهار سو رواق در بر گرفته است که همگی به زیباترین شکل توسط هنرمندان ایران تزیین یافته است.
13. حرم مطهر دارای صحن بسیار بزرگ و دلگشایی است که اطراف مرقد مطهر را در برگرفته است. این صحن از ساخته های دوران صفوی است که نمای آن با کاشیهای خشتی زیبایی تزیین یافته و دارای دو ویژگی منحصر بفرد است:
14. دو ویژگی منحصر نخست آن که: در تمام فصول سال، هنگام ظهر شرعی، سایه از سمت شرق از میان می رود.
15. دوّم آن که: همواره نخستین اشعه آفتاب هنگام بامداد از میان بازار بزرگ شهر گذشته و پس از عبور از دروازه صحن به ضریح مقدّس می تابد.
16. در گرداگرد صحن مطهر اتاقهایی قرار دارد که همگی آرامگاه بزرگان است.
17. صحن دارای چهار دروازه اصلی است که بزرگترین آنها در سمت شرق واقع شده و به «باب الذَّهب» شهرت دارد. 2دومین دروازه در سمت شمال قرار گرفته و به «باب الطوسی» معروف است.
18. 3سومین دروازه در جنوب است به نام «باب قبله» و4 چهارمین آن در سمت غرب واقع شده و به «باب سلطانی»  مشهور است.
19. حرم مطهر، دارای برخی بیوتات ضمیمه است که عبارتند از:
20. الف ـ مسجد عمران بن شاهین، که در دالان منتهی به باب الطوسی قرار گرفته است. این مسجد کهن، از بناهای عمران بن شاهین، حاکم جنوب عراق در نیمه قرن چهارم هجری است.
21. ب ـ مسجد خضراء، در زاویه شمال شرقی صحن است که دارای تاریخ کهن می باشد. این مسجد در سال 1385 هـ . به طرز زیبایی بازسازی گردید و دهها سال یکی از مراکز اصلی تدریس در حوزه علمیه نجف بشمار می رفت.
22. ج ـ تکیه بَکتاشیها، این تکیه در دوره حاکمیت عثمانیان بر عراق ساخته شده و محل تجمع و برگزاری مراسم صوفیان بکتاشی تُرک بوده است. ساختمان این تکیه که امروزه به انبار آستانه تبدیل شده در شمال غرب صحن واقع است.
23. د ـ مسجد بالاسر، در دالان سمت غربی صحن قرار گرفته و در محراب آن قطعاتی از کاشیهای خشتی متعلق به قرن ششم هجری به چشم می خورد.
24. 2 ـ قبرستان وادی السّلام
25. این قبرستان یکی از مقدسترین گورستانهای مسلمانان و شیعیان است و در روایات آمده:
26. «هر مؤمنی در شرق یا غرب جهان دیده از جهان بر گیرد به روح او ندا می رسد که به وادی السلام ملحق
    شو» و بدین منظور فرشته ای است به نام «مَلَک نقّاله» که ارواح مؤمنان را از سرتاسر جهان به این گورستان  می آورد.
27. 3 ـ مقام حضرت حجّت (عجّ) این مقام گورستان وادی السّلام قرار دارد و جایگاه مقدسی است که به آن حضرت نسبت داده می شود. از این رو مردم به زیارت و نمازگزاردن در آن می پردازند.
28. 4 ـ آرامگاه حضرت هود و حضرت صالح(علیهما السلام) این آرامگاه در بخش آغازین گورستان وادی السلام واقع شده است. بنابر روایات این دو پیامبر در این سرزمین مدفون اند.
29. 5 ـ مقام حضرت زین العابدین(علیه السلام( بنا به گفته روایات، جایگاهی است که امام سجّاد( ع ) هنگام زیارت قبر جدّ خود، در آنجا به نماز ایستاده است، و این مقام در مغرب شهر نجف واقع است.
30. 6 ـ صافی صفا مسجدی است که گفته می شود امیر مؤمنان) ع) در آنجا نمازگزارده و در گوشه ای از آن مدفن یکی از یاران حضرت قرار دارد.
31. 7 ـ مسجد حنّانه: این مسجد در محله ای بدین نام، در میانه بزرگراه نجف ـ کوفه قرار دارد، و جایی است که بنا بر گفته روایات، هنگامی که سر امام حسین(علیه السلام) در آن قرار داده شده، به ناله پرداخته و یا تعظیم کرده است; از این رو به حَنّانه مشهور است.
32. 8 ـ آرامگاه کُمیل بن زیاد نَخَعی: این آرامگاه در میان بزرگراه نجف ـ کوفه قرار گرفته و دارای صحن وسیع و گنبد بزرگی است. کمیل از یاران باوفای حضرت علی(علیه السلام) بود و دعای کمیل که حضرت آن را به وی آموخت، مشهور است.
33. 9 ـ آرامگاه شیخ طوسی: او که یکی از مشاهیر فقهای امامیه و مؤسس حوزه علمیه نجف است، در سال 460هـ . وفات یافت و در خانه خود مدفون گردید، این مکان پس از مدتی تبدیل به مسجدی گردید که طی ده قرن گذشته یکی ازمراکز تدریس حوزه نجف شمرده می شود. امروزه این مسجد به نام «جامع الشیخ الطوسی» در شمال حرم مطهر و به فاصله کوتاهی از آن قرار دارد و نیز در گوشه ای از این مسجد آرامگاه علاّمه آیة الله سید محمد مهدی بحر العلوم قرار گرفته که از مشاهیرعلمای امامیه و متوفای 1212 هـ . است.
34. 10 ـ همانطور که پیشتر گذشت، نجف آرامگاه جمع بسیاری از عالمان بزرگ است که برخی از آنان  از فضایل انسانی آمده .
35. 11 ـ مساجد مشهور نجف عبارتند از:
36. مسجد شیخ طوسی،که درکنارمقبره ایشان واقع است وهمچنان محل تدریس اساتید حوزه نجف می باشد.
37. مسجد شیخ انصاری، مشهور به مسجد ترکها که امام خمینی(قدس سره) در آن به اقامه نماز جماعت وتدریس می پرداخت.
38. مسجد هندی، که از مساجد بزرگ و مشهور نجف و یکی از مراکز تدریس در حوزه علمیه نجف و در کنار آن کتابخانه آیة الله حکیم و آرامگاه او قرار دارد.
39. مسجدخضراء، از مساجد مشهور نجف است که سالها محل تدریس در حوزه علمیه نجف بشمار می رفت.
40. مسجد جواهری، که به علت دفن مرحوم صاحب جواهر(رحمه الله) در آن، بدین نام مشهور است. اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

 

 

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

عتبات مقدسه کشور عراق ...کوفـه

41. شهر کوفه نخستین شهر اسلامی است که در سال 17 هـ . ق. به دستور خلیفه دوم و به دست سعد ابن ابی وقاص سردار فاتح عراق و ایران در بخش میانی عراق ساخته شد. این شهر در آن روزگار از موقعیت سوق الجیشی مهمی برخوردار بود و از سویی با صحرا و حجاز اتصال داشت و نیز شاخه ای از رودخانه فرات مرز شمالی شهر را تشکیل داده و همجواری آن باشهر باستانی حیرهوکشتزارها و نخلستانهای گسترده که منابع غذایی ارزشمندی برای مردمان داشت بر موقعیت شهر می افزود.
42. کوفه برای نخستین بار در سال 36 هـ . قـ . پایتخت دولت اسلامی گردید و این هنگامی بود که امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) برای جنگ جمل، مدینه منوره را به قصد عراق ترک کرد. بعدها بتدریج بر اهمیت شهر افزوده شد و یکی از مراکز مهم علمی و سیاسی جهان اسلام گردید و جمعیت آن را که بیشتر ایرانیان تشکیل می دادند، افزون بر یک میلیون نفر دانسته اند.
43. امروزه شهر کوفه موقعیّت پیشین خود را از دست داده و به عنوان یک بخش از توابع شهر نجف شمرده می شود و فاصله دو شهر هشت کیلومتر است که تقریباً به یکدیگر متصل می باشند.
44. جایگاههای زیارتی کوفه
45. مسجد جامع کوفه:
46. یکی از چهار مسجد مهم و مقدّس جهان اسلام (پس از مساجد مکه، مدینه و بصره) است. این مسجد نخستین ساختمان شهر جدید التأسیس کوفه در سال 17هـ . . بود. مسجدی است مربع به طول 110 متر و عرض 116 متر، صحنی وسیع و بدون سقف و دیواری عظیم و مرتفع دارد; همانند برج و باروهای شهرهای کهن، که در دوران عضدالدوله دیلمی ساخته شده است. این مسجد گنجایش چهل هزارنفر را دارد.
47. جایگاههای مقدس درون مسجد کوفه:
    • ستونها ومحرابهای هفت گانه، این محرابها، محلّ نماز گزاردن برخی از معصومان و پیامبران(علیهم السلام)می باشد.
    • دکة القضاء، سکویی است که بنابر روایات، جایگاه قضاوت حضرت امیرالمؤمنین بوده است و در شمال شرقی مسجد قرار دارد.
    • بیت الطشت، در مجاورت دکة القضاء است و جایگاهی است که در آن یکی از معجزات حضرت علی(علیه السلام) به وقوع پیوست که تفصیل آن در «مفاتیح الجنان» آمده است.
    • محراب امیرالمؤمنین، که محل شهادت آن حضرت نیز می باشد. این محراب در میانه دیوار جنوبی مسجد قرار دارد و در سمت راست آن جایگاه شبستان بزرگ دیگری است که بنابر برخی روایات، آنجا محراب و محل شهادت علی(علیه السلام) است.
    • محل به گِل نشستن کشتی نوح، که فضای گودی است درمیانه مسجد. بنابرروایات، کشتی حضرت نوح(علیه السلام)پس ازمدتهاسرگردانی، دراین نقطه به خشکی رسیده است.
    • باب الثُعبان (یا دروازه اژدها)، یکی از دروازه های نخستین و کهن مسجد کوفه است که در میانه دیوار شمالی مسجد قرار دارد و در اینجا یکی از معجزات امیرالمؤمنین علی(علیه السلام)ظاهر شده است.
48. 2 ـ حرم مسلم بن عقیل: آرامگاه حضرت مسلم، این شخصیت والا مقام، در بیرون باروی مسجدکوفه ودرسمت جنوب شرقی آن قرار داردکه به وسیله راهرو کوتاهی از مسجد می توان به درون صحن آن قدم نهاد. حرم حضرت مسلم(علیه السلام)فضای وسیعی در شرق مسجد کوفه را در بر گرفته و از گنبد طلایی بزرگ و چندین رواق و شبستان و ایوان تشکیل شده است.
49. 3 ـ آرامگاه هانی بن عُروَه: در برابر حرم حضرت مسلم و در سمت شمالی صحن او قرار دارد. وی از شیعیان با وفا و میزبان و همرزم مسلم بن عقیل در کوفه بود و به همراه او به شهادت رسید.
50. 4 ـ آرامگاه مختار بن ابی عُبَیده ثَقَفی:
51. وی سرداری است که پس از واقعه کربلا به قیام پرادخت و انتقام خون آن شهدای بزرگوار را از قاتلان آنان ستاند و آنان را به جزای اعمالشان در این دنیا رسانید. قبر او در گوشه شبستانی در حرم حضرت مسلم، از سمت جنوب قرار دارد.
52. 5 ـ خانه امیرالمؤمنین(علیه السلام):این خانه در اصل منزل مسکونی اُمّ هانی، خواهر علی(علیه السلام) بوده که حضرت پس از انتقال به کوفه آن را منزل خود قرارداد. این خانه در بیرون مسجد کوفه و در زاویه جنوب غربی آن قرار دارد. ساختمان کنونی آن گرچه قدیمی نیست لیکن در محلّ همان خانه حضرت ساخته شده است.
53. 6 ـ آرامگاه میثم تَمّار:
54. وی یکی از یاران با وفا و فداکار امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) بود که بر اثر پایداری در ایمان به آن حضرت به شهادت رسید، امروزه آرامگاه او در فاصله 300 متری از مسجد کوفه و در آغاز بزرگراه نجف ـ کوفه قرار دارد.
55. 7 ـ قصر دار الاماره; یا مقر والی کوفه: این ساختمان کهن ترین ساختمان اسلامی در عراق بشمار می رود و به دست سعد ابن ابی وقاص در سال 17هـ . . پس از ساختمان مسجد کوفه ساخته شد. دار الاماره ساختمانی است مربع شکل به ابعاد 36/110 متر و 24/110 متر که امروزه تنها پایه ها و برخی دیوارهای فروریخته آن باقی مانده است. این قصر یکی از ساختمانهای عبرت انگیز روزگار است. در آن قصر مسلم به شهادت رسید و سر مبارک امام حسین(علیه السلام) و شهدای کربلا به نمایش گذاشته شد و سپس سرهای قاتلان آن بزرگواران از سوی انتقام گیرندگان به نمایش در آمد. آنگاه ظالمان دیگری سرهای این انتقام گیرندگان را بریدند و در آن به نمایش گذاشتند; }فاعتبروا یا أولی  الأبصار{.
56. 8 ـ مسجد سَهْله:
57. یکی از مساجد مبارک شهر کوفه است، و روایات فراوانی در فضیلت عبادت در آن مسجد آمده است. این
58. مسجددرفاصله دوکیلومتری غرب مسجد کوفه واقع است و از صحنی وسیع به ابعاد 140 متر و 125 متر با دیواری مرتفع تشکیل گردیده و در آن محرابهای متعددی قرار دارد که منسوب به معصومان(علیهم السلام) می باشد و در میانه سمت جنوب مسجد جایگاه بزرگی است که بر روی گنبدی قرار دارد و به «مقام حضرت حجت(علیه السلام)» مشهور است.
59. 9 ـ مسجد صَعْصعة بن صُوحان: صعصعه یکی از یاران با وفای امیرالمؤمنین(علیه السلام) بود. این مسجد که عبادتگاه وی است، در نزدیکی مسجد سهله قرار دارد.
60. 10 ـ مسجد زید بن صعصعه: این مسجد مبارک نیز در نزدیکی مسجد پیشین قرار دارد.
61. کربلای معلی
62. مقدس ترین شهر عراق پس از نجف اشرف کربلا است و آن تربتی است که اجساد پاک و غرقه به خون شهیدان عاشورا و به ویژه سرور آنان و سید جوانان اهل بهشت، ابا عبدالله الحسین(علیه السلام) و برادر با وفا وبزرگوارش ابو الفضل العباس را در خود جای داده  است. تاریخ شهر کربلا در دوران اسلامی از هنگام شهادت امام حسین(علیه السلام)آغاز می شود و از آن هنگام تا کنون، این شهر همواره در جان و روح و روان شیعیان و مؤمنان بوده و روز به روز بر آبادانی و وسعت آن افزوده شده است.
63. مهمترین زیارتگاههای کربلا عبارتند از:
64. 1- حرم امام حسین(علیه السلام)،
65. که به همراه حرم ابوالفضل العباس(علیه السلام) و فضاهای پیرامون این دو جایگاه، هسته مرکزی شهر را تشکیل می دهند. حرم مطهر بیش از دو متر از سطح شهر پایین تر است; از این رو تعداد زیادی پله زائران را از دروازه ها به درون صحن هدایت می کند. ساختمان کنونی حرم از ساخته های دوره صفوی و عثمانی و قاجار است. حرم مطهر از گنبدی بزرگ و مطلاّ تشکیل شده که بر روی گنبد خانه ای وسیع و چندین رواق و یک مسجد بزرگ و صحنی فراخ است که تمامی این مجموعه را در بر می گیرد. گنبد طلا از ساخته های دوران صفویه است وطلاکاری آن به دستور آغامحمدخان قاجار انجام  گرفته .
66. 2- درزیرگنبد،ضریح نقره ای و بزرگ و چند ضلعی قرار دارد که قسمت عمده فضای گنبدخانه را اشغال کرده و درون آن قبر مطهر امام حسین(علیه السلام) و دو فرزندش علی اصغر و علی اکبر جای دارد. در سمت شرق ضریح مطهر حضرت، فضایی است که در جنوب آن پنجره ای نقره ای قرار دارد. اینجا آرامگاه قسمت اعظم شهیدان واقعه کربلا است که همگی آنان پیرامون آن پنجره و فضاهای اطراف پراکنده و مدفون هستند. گرداگرد گنبدخانه را چهار رواق در بر گرفته است.
67. 3- حرم مطهر دارای ایوانی است که قسمتی از آن با خشتهای طلا پوشیده شده و بخشهای دیگر آن با کاشی مُعَرَّق و نفیس اصفهان تزیین یافته است. سقف بلند ایوان را مجموعه ای از ستونهای مرمرین، تراش هنرمندان اصفهانی نگاه داشته است.
68. 4- قتلگاه جایگاهی است در نزدیکی آرامگاه حبیب بن مظاهر اسدی که بنابر گفته روایات، امام حسین(علیه السلام) در آنجا به شهادت رسید و بعدها به جایگاه کنونی منتقل شد و دفن گردیده اند.
69. تلّ زینبیّه;
70. 5- تلّ زینبیّه : درفاصله20متری ازسمت غرب صحن مطهّر، تپه ای به ارتفاع 5 متر وجود دارد که امروزه بر روی آن اتاقی ساخته شده است، این تپّه به نام «تلّ زینبیّه» یا تپّه حضرت زینب(علیها السلام) مشهور است و بنا به نقل مورّخان، تپّه ای بوده است که در روز عاشورا حضرت زینب بر روی آن می رفته و از سیر وقایع جنگ آگاهی  می یافته اند.
71. 6- حرم منوّر و پاک ابوالفضل العباس(علیه السلام)
72. ; این حرم در فاصله 350 متری شمال شرقی حرم امام حسین(علیه السلام)قرار گرفته و دارای قبّه و بارگاه شکوهمندی است که جسد پاک این سردار رشید و یار وفادار امام حسین(علیه السلام) را در بَرگرفته است. ساختمان دارای گنبدی طلایی است که بر روی گنبد خانه ای کوچکتر از حرم امام حسین(علیه السلام) قرار دارد. گِرداگرد قبر مطهّر را چهار رواق و صحن فراخ ووسیعی به همراه ایوان زیبا در برگرفته است. ضریح زیبای آن حضرت به دستور مرحوم آیة الله العظمی حکیم در سال 1965 میلادی در اصفهان ساخته شد.
73. 7- کفین العباس محل قطع شدن دست راست و چپ حضرت عباس در کنار حرم مطهرشان در کوچه های مجاور قرار دارد
74. 8- آرامگاه حبیب بن مظاهر اسدی
75. او یکی از شهدای روز عاشورا است که در سن 80 سالگی به یاری امام حسین(علیه السلام) شتافت و شهید گردید و در فاصله 10 متری از ضریح مطهر و در رواق جنوب غربی مدفون است و دارای ضریح کوچکی است.
76. 9- آرامگاه سید ابراهیم مجاب: وی امام زاده والا مقام و عظیم الشأن و دارای نسل مبارکی است. او ابراهیم فرزند محمّد العابد فرزند امام موسی بن جعفر(علیه السلام) است که در این بقعه مطهّر دفن شده است و بنا به نوشته مورّخان، بسیاری از سادات و بزرگان پیرامون او مدفونند. آرامگاه او در رواق حرم مطهّر و در گوشه شمال غربی آن است.
77. 10- در سرتاسر صحن و حجره های گرداگرد آن و رواقها، بسیاری از بزرگان در طول تاریخ دفن شده اند، برخی از این حجره ها به نام شخصیتی که در داخل آن دفن شده، مشهور است; همچون آخرین مقبره ای که در جنوب سمت مشرق قرار دارد و مدفن بسیاری از علمای دین می باشد که مشهورترین آنها11- مرحوم آیة الله میرزا محمّد تقی شیرازی است که درسال 1920میلادی، رهبری انقلاب مردم بر ضدّ دولت انگلیس را بر عهده داشت. از دیگر مشاهیر مدفون در این بقعه مطهر،
78.  12- میرزا محمّد تقی خان امیر کبیر است که پس از به قتل رسیدنش در کاشان، به کربلا منتقل و در مقبره ای در رواق شرقی حرم مطهر دفن گردید، همچنین 13- قاجاریه نیز در رواق شمالی، دارای مقبره ای هستند که جمعی از آنان در آنجا مدفونند.
79. 14- خیمه گاه : در جنوب صحن مطهّر امام حسین(علیه السلام) و در فاصله 250 متری واقع است. (بنابه نقل مورّخان، محلّ برافراشته شدن خیمه ها و چادرهای سید الشهدا(علیه السلام) و یاران او بوده است). امروزه جایگاه خیمه ها را با ساختمانسازی به تصویر کشیده اند.
80. اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

باب چهل و چهارم- پرسش ابى ذر: عرضکردم اى رسول خدا مرا فرمان نماز دادى نماز چیست حضرت فرمود بهترین چیزهاست پس هر کس بخواهد زیاد بخواند و هر کس بخواهد کم بخواند.

                    بسم الله الرحمن الرحیم

                    اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

                   باب چهل و چهارم- پرسش ابى ذر

                 از ابى ذر روایت شده که گفت روزى بر پیغمبر صلّى اللَّه علیه و اله وارد شدم آن حضرت در مسجد تنها نشسته بود تنهائى آن حضرت را                     غنیمت شمردم سپس حضرت رسول فرمود : اى ابا ذر همانا براى مسجد تحیتى است

1. من عرضکردم تحیت مسجد چیست؟ اى رسول خدا سپس فرمود: دو رکعت نماز است من دو رکعت نماز را خواندم بعد متوجه آن حضرت شدم پس
2. عرضکردم اى رسول خدا مرا فرمان نماز دادى نماز چیست حضرت فرمود بهترین چیزهاست پس هر کس بخواهد زیاد بخواند و هر کس بخواهد کم بخواند.
3. عرضکردم اى رسول خدا کدامیک از اعمال در نزد خدا دوست‏تراست؟ فرمود ایمان بخدا بعد جهاد در راه خدا
4. عرضکردم اى رسول خدا کدامیک از مؤمنان ایمانشان از همه کاملتر است؟ فرمود آنکه خویش از همه نیکوتر است؟
5. عرضکردم کدامیک از مؤمنان از همه برتر است؟ فرمود آنکه مسلمانان از دست و زبانش در امان باشند
6. پرسیدم کدام هجرت برتر است: فرمود هجرت و دورى از بدى.
7. پرسیدم چه وقت از شبها افضل است؟ فرمود نیمه‏ى آخر شب عرضکردم
8. چه چیز از نماز افضل است؟ فرمود طول دادن دعاى دست
9. پرسیدم چه قسم از صدقه افضل است؟ فرمود صدقه‏اى که پنهانى آنهم در حال فقر و تنگدستى داده شود.
10. پرسیدم روزه چیست؟ فرمود واجبى است که هر کس آن را انجام دهد در پیش خدا چند برابر آن پاداش دارد
11. عرضکردم چه بنده‏اى را در راه خدا آزاد کنم افضل است؟ فرمود آنکه قیمتش بالاتر است و ارزشش بیشتر است
12. عرضکردم کدام قسم جهاد افضل است؟ فرمود آن جهادى که دست و پاى اسب قطع شود و صاحبش شهید گردد و خونش بریزد.
13. پرسیدم از آیاتى که بر شما نازل شده کدامیک از همه افضل و اعظم است؟ فرمود آیة الکرسى تا سخن بدینجا رسید
14. پرسیدم اى رسول خدا صحف ابراهیم چه بود؟ فرمود تمامش پند و امثال بود و قسمتى از آنها این است که اى پادشاه مغرور مسلط بر مردم من ترا برا اینکه دنیا را جمع آورى کنى نفرستادم بلکه ترا برانگیختم ناله مظلوم را از درگاه من برگردانى همانا من کسى را ناامید نمى‏کنم اگر چه کافر باشد یا فاجر من‏ نگاه بکفر و فجور آنها نمى‏کنم.
15. و در آن صحف پند و اندرزهائى بود که بر خردمند سزاوار است که شکست خورده‏ى نفس نباشد شبانه‏روز خود را چهار قسمت نماید ساعتى براى نیایش و مناجات با پروردگار، ساعتى براى اینکه اندیشه کند در قدرت نمائى پروردگار، ساعتى که در آن ساعت نفسش را بازجوئى کند در کارهاى گذشته و آینده ساعتى که در آن ساعت خلوت میکند براى رسیدگى بحلال و حرام در خوردن و آشامیدنش.
16. و بر شخص عاقل و خردمند است که سفر نکند مگر براى سه چیز اصلاح معاش، بدست آوردن زاد و توشه‏ى آخرت، خوشى در غیر حرام و
17. بر خردمند است که بینا و داناى بعصر و زمانش و متوجه آبرویش باشد و زبانش را نگهدارد و هر کس که سخن گفتنش را حساب کند نسبت به عملش کمتر سخن میگوید مگر سخنانى که فایده‏اى بر آن بار شود.
18. پرسیدم اى رسول خدا پس صحف موسى چه بود فرمود تمامش عبرت بود ازین قبیل مواعظ:
19. شگفت است براى کسى که یقین بمرگ دارد چگونه خوشحال است، جاى تعجب است براى کسى که یقین بآتش دوزخ دارد چگونه مى‏خندد،
20. شگفت است براى کسى که دنیا و دگرگونیش را باهلش دیده که از حالى بحالى میکند بعد او اطمینان بآن دنیا دارد تعجب است براى کسى که یقین بحساب فردا دارد چرا کردار نیک انجام نمیدهد.
21. عرض کردم اى رسول خدا از آنچه که در صحف ابراهیم و موسى میباشد بر شما هم چیزى نازل شده فرمود بخوان اى ابا ذر: «قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَکَّى وَ ذَکَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّى بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَیاةَ الدُّنْیا وَ الْآخِرَةُ خَیْرٌ وَ أَبْقى‏ إِنَّ هذا لَفِی الصُّحُفِ الْأُولى‏ صُحُفِ إِبْراهِیمَ وَ مُوسى‏» مسلم رستگار شده آنکه زکاة فطره‏اش را داده، یاد کرده پروردگارش را سپس نماز خواند، ولى شما دنیا را بر آخرت مقدم میدارید با اینکه آخرت بهتر و جاویدان است، اینها در صحیفه‏هاى نخستین است، صحیفه‏هاى ابراهیم و موسى است، یعنى این آیات در صحیفه‏هاى نخستین ابراهیم و موسى باشد.
22. عرض کردم یا رسول اللَّه وصیت کن مرا فرمود وصیت میکنم ترا بپرهیزکارى زیرا که تقوى سرآمد همه‏ى کارهاست
23. عرض کردم اى رسول خدا بیشتر بفرما، فرمود بر تو باد بخواندن قرآن و ذکر خدا زیرا ترا در آسمان یاد کنند و در زمین براى تو نوریست که ترا نورانى کند.
24. عرض کردم اى رسول خدا بیشتر ازین بفرمائید فرمود بر تو باد بجهاد و جنگیدن در راه خدا زیرا که جهاد گوشه‏گیرى امت من است
25. عرضکردم اى رسول خدا بیان بیشترى بفرمائید فرمود بر تو باد بخاموشى مگر از کلام خیر زیرا که کلام خیر دورکننده‏ى شیطانست‏ از تو و آن خیر یاور تو است براى کار دینت.
26. عرض کردم اى رسول خدا باز هم بیان بیشترى بفرمائید فرمود زینهار بپرهیز از خنده‏ى زیاد زیرا که دل را مى‏میراند و نور صورت را میزداید
27. عرضکردم اى رسول خدا بیشتر بفرمائید فرمود بزیر دستت نگاه‏ کن نه به بالا دستت تا اینکه نعمت خدا را بر خود ناچیز نشمارى.
28. عرض کردم اى رسول خدا باز هم بیشتر بفرمائید فرمود پیوند خویشاوندى کن اگر چه آنان با تو قطع رابطه کنند، بینوایان را دوست بدار با آنان زیاد بنشین
29. عرضکردم اى رسول خدا بیشتر بفرمائید فرمود از نکوهش سرزنش‏کننده بیمناک مباش.
30. عرضکردم بیش ازین بفرمائید اى رسول خدا فرمود عمل زشتى که خودت انجام میدهى براى همان عمل بر دیگران تاسف مخور و کافى است در بدبختى مرد که عیبجویى مردم را بکند ولى از زشتى‏هاى خودش بیخبر باشد
31. ابو ذر میگوید که بعد از این حرفها حضرت رسول به سینه‏ى من زد و فرمود خردى مانند دوراندیشى نیست و ورعى مانند خود دارى از حرام نیست و حسب و نسبى مانند خوش خوئى نباشد.
32. گفتار پیغمبر به ابى ذر  :و از حضرت ابى عبد اللَّه علیه السّلام از پدر بزرگوارش روایت شده که آن حضرت فرمود که از جمله گفتار پیغمبر به ابى ذر این است که فرمود:
33. اى دانشجو دنیا و مردم دنیا و آرزوهاى دنیا ترا سرگرم و غافل نسازد از آن روزى که از آنان جدا میشوى مانند مهمانى که شب را خوابیده در میان آنها و صبح هم از آنجا بجاى دیگر کوچ کرده دنیا و آخرت مانند منزلیست که از آنجا بجاى دیگرى کوچ کرده‏اى و فاصله‏اى نیست بین مردن و قیامت مگر بقدر خوابى که میخوابى بعد از آن خواب بیدار میشوى.
34. اى نادان بیاموز دانش را زیرا دلى که در آن نور دانش نتابد مانند خانه‏ى خرابى است که کسى او را تعمیر نمى‏کند و
35. نیز از ابى ذر روایت شده که اى طالب دانش پیش بفرست براى روز قیامت خود چیزى زیرا که تو در گرو کردارت باشى هر چه بدیگران کنى بتو همان معامله را خواهند کرد.
36. اى دانشجو نماز بخوان پیش از آنکه قدرت نماز خواندن نداشته باشى همانا مثل نماز براى نماز گذار مانند مردیست که بر سلطان وارد شده ساکت در گوشه‏اى نشسته تا سلطان از کارهایش فارغ شود بعد خواسته‏اش را در میان گذارد همین طور است مرد مسلمان در اختیار پروردگار است تا وقتى که در نماز است تمام حواسش متوجه خداست خدا هم همیشه باو توجه دارد تا زمانى که از نماز فارغ شود.
37. اى دانشجو انفاق کن پیش از آنکه ثروت از دستت برود و قدرت بر انفاق نداشته باشى همانا مثل صدقه براى صاحبش مانند مردیست که مردم اراده‏ى کشتن او را دارند او میگوید مرا مکشید و مرا مهلت بدهید تا بتوانم رضایت شما را جلب کنم.همین طور است مرد مسلمان بفرمان خداست بهر صدقه‏اى که میدهد گرهى بآن صدقه از گردنش باز میکند تا زمانى که خدا گروهى را بمیراند و خدا از آنان راضى بود پس از آتش دوزخ آزاد شده.
38. اى دانشجو. این زبان هم کلید خیر است و هم کلید شر همان طورى که کیسه پولت را مهر مى‏زنى دهنت را هم مهر بزن.
39. اى دانشجو این مثلها را خداى عز و جل براى مردم زده و فرموده است «وَ ما یَعْقِلُها إِلَّا الْعالِمُونَ‏» و نمیداند آنها را مگر دانایان.
40. اى دانشجو آنچه که در دنیا باشد از دو حال خارج نیست یا عملى است نفعش خوبى میباشد یا شرى است که زیان میرساند مگر خدا رحم کند.
41. اى دانشجو ترا زن و فرزند و مالت سرگرم و بیخبر نگرداند زیرا آنها ترا بى‏نیاز نمى‏کنند. اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

فضایل انسانی:پیامبران ومدفونین درنجف درجوارامیرالمومنین 2- ان شا الله خضرات را زیارت کنیم واز آنها بهره گیریم التماس دعا

             بسم الله الرحمن الرحیم

             اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

0. پیامبران ومدفونین درنجف درجوارامیرالمومنین 2- ان شا الله خضرات را زیارت کنیم واز آنها بهره گیریم  التماس دعا
1. حضرت آدم ( ع ) لقب : خلیفه الله ..معنای اسم : آفریده شده از سطح زمین..پدرومادر : خداوندمتعال آدم راازخاک آفریدوجان دراودمید.. تاریخ ولادت : قبل از هبوط آدم ..مدت عمر : ۹۳۰ سال ..محل هبوط : آن حضرت درکوه صفا وبنابه قول مشهور درکوه سراندیب فرود آمد. ..محل ذفن : نجف اشرف درکشورعراق..تعداد فرزندان : آن حضرت فرزندان زیادی داشت ..مختصری اززندگی نامه : خداوند متعال بعد از اینکه آدم وحوا راآفرید به آنها اجازه داد دربهشت زندگی وازتمامی نعمت های آن استفاده کنند به جزمیوه خاصی که آدم وحوا رااز خوردن آن نهی کرد وفرمود اگربه آن درخت نزدیک شوید واز میوه آن بخورید ازبهشت رانده خواهید شد ولی باوسوسه های شیطان از میوه آن خوردند وخداوند آنها را از بهشت بیرون راند و به زمین فرستاد. آدم و حوا ازعمل خود سخت پشیمان شدند وسال ها به درگاه خداوند متعال گریه و زاری و طلب آمرزش کردند خدای مهربان توبه آنها را پذیرفت واز خطایشان در گذشت.

 

2. ۳- حضرت نوح (لقب : شیخ الانبیاء..معنای اسم : نوحه . این حضرت اسامی دیگری نیز دارد ازجمله عبدالغفار  عبدالملک  عبد السلام..پدر : لمک..مادر : قینوش..تاریخ ولادت : ۱۶۴۲ سال بعد از هبوط آدم..مدت عمر : مدت عمر ایشان را بیش از هزار سال نوشته اند..بعثت : پیامبری ایشان در بابل عراق و شام بود..محل دفن : نجف اشرف در کشور عراق..تعداد فرزندان : آن حضرت چهار پسر داشت. مختصری از زندگی نامه : حضرت نوح علیه السلام نخستین پیامبر اولوالعزم است که خداوند او را با کتاب وشریعت جدا گانه ای به سوی مردم آن روزگار مبعوث کرد هر چند آن حضرت سالیان دراز قوم خود را به یکتا پرستی دعوت کرد ولی نتیجه ای نبخشید تا اینکه به امر خداوند کشتی بزرگی ساخت و از هر نوع حیوان یک جفت درآن قرار داد وسپس خود و عده کمی از همراهان به علاوه سه فرزندش( سام.یافث.حام )درکشتی نشستند. پس از آن چهل شبانه روز باران سیل آسایی بارید وبعد از اینکه آب فرو نشست کشتی بر فله کوه جودی و به روایت تورات بر کوه آرارات یا آغاری به خشکی نشست.

 

 

3. ۴- حضرت هود ( ع) معنای اسم : هدایت شده ( درزبان عبری نام آن حضرت عابر است )پدر : شالخ..مادر : بکیه..تاریخ ولادت : ۲۶۴۸ سال بعد از هبوط آدم..مدت عمر : ۴۶۰ سال..بعثت : برای هدایت قوم عاد مبعوث شد..محل دفن : نجف اشرف در کشور عراق..تعداد فرزندان : آن حضرت ۳ پسر داشت..مختصری از زندگی نامه : خداوند حضرت هوذ را برای هدایت قوم عاد مبعوث کرد.آن حضرت قوم خود را موعظه می کرد و می فرمود : <<ای قوم! اکنون من پیغمبر خدا هستم وبه راستی آمده ام تا شما را به پرستش خدای یگانه دعوت کنم.ای مردم ! بت پرستی را رها کنید تا سعادتمند شوید . >>آن قوم چون این سخنان را شنیدند بر سر وی ریختند و او را سخت زدند به طوری که بیهوش شد بعد از این واقعه باز هم از سوی خدا ندا رسید که قوم خود را موعظه کن به درستی که ما تو را فراموش نخواهیم کرد. حضرت هود دوباره مردم را به خداپرستی دعوت کرد ولی آنها ایمان نیاوردند و سرانجام بخاطر بی ایمانی مورد خشم خداوند قرار گرفتند و در اثر وزش بادهای مسموم همه بجز گروه مومنین هلاک شدند.

 

4. ۵- حضرت صالح ( ع ) معنای اسم : نیک نیکوکار .پدر : جابر.تاریخ ولادت : ۲۹۷۳سال بعد از هبوط آدم.مدت عمر :  ۲۸۰ سال ..بعثت : برای هدایت قوم ثمود به پیامبری رسید. محل دفن : نجف اشرف واقع درکشور عراق.به روایتی نسب آن حضرت : صالح بن جابر بن ثمود بن عابر بن ارم بن سام بن نوح.مختصری اززندگی نامه : حضرت پیغمبر قوم ثمود بود وقوم خویش را از بت پرستی منع کرده وبه پرستش خدای یگانه دعوت می کرد ولی آنان او را تکذیب می کردند. عاقبت از آن حضرت معجزه ای خواستند وگفتند :<باید ازدل کوه شتری همراه با بچه بیرون بیاوری در آن صورت به تو ایمان می آوریم >. پس آن حضرت دعا کرد و خداوندنیز اجابت فرمود ولی قوم ثمود گفتند:<صالح سحر و جادو کرده سپس ناقه را کشتند>.حضرت صالح آنها را نفرین کرده وخداوند آن قوم را مورد خشم خود قرار داد و صدای وحشتناکی از آسمان به گوش آنها رساند که در نتیجه به جز گروه مومنین همه از ترس جان دادند.

 

5. محمد بن حسن طوسی، در ماه مبارک رمضان 385 در طوس زاده شد. پس از گذراندن مراحل مقدماتی در طوس، در سن بیست و سه سالگی به حوزه علمیه بغداد که در آن زمان یکی از بهترین حوزه های شیعی بود، رهسپار گردید. در بغداد نزد شیخ مفید، زعیم حوزه، زانوی شاگردی زد و پس از مدتی به درجه اجتهاد رسید و کتاب وزین «تهذیب الاحکام» را به رشته تحریر درآورد.
   شیخ طوسی در سال 436هـ . ق. پس از فوت سید مرتضی، به مقام زعامت مردم و ریاست حوزه علمیه بغداد رسید و به راهنمایی مردم، تربیت شاگردان و اداره حوزه علیمه مشغول گردید. از محضر او عالمان زیادی کسب فیض کرده اند. در تاریخ آمده است که سیصد مجتهد در درس او حاضر می شدند؛ از جمله شاگردان مبرّز او: اسحاق بن بابویه قمی، ابن شهر آشوب، ابو الفتح کراجکی و دیگران را می توان نام برد.
   در سال 447هـ. ق. طغرل بیگ سلجوقی به بغداد حمله کرد و محله شیعه نشین این شهر را به خاک و خون کشید و اموال شیعیان را به غارت برد. او به کتابخانه ها هم رحم نکرد و آنها را به آتش کشید; از جمله کتابخانه بزرگ «ابونصر شاپوری» در سال 449هـ.ق. در آتش سوخت. مأموران حکومتی به منزل شیخ حمله کردند و کتابهای او را به آتش کشیدند. شیخ طوسی برای حفظ میراث شیعه و حوزه علمیه شیعه، از بغداد به نجف اشرف هجرت کرد و سنگ بنای حوزه ای را بنیان نهاد که هزار سال است نورافشانی می کند . وی بیش از 51 اثر گرانسنگ نوشت که از آن جمله می توان به: «التبیان فی تفسیر القرآن» در 10 جلد، تهذیب، استبصار و... اشاره نمود.
   شیخ طوسی پس از 76 سال عمر پربرکت، در 22 محرم 460 به دیار باقی شتافت. پیکر پاکش را در منزل مسکونی وی دفن کردند و بنابر وصیت او، منزلش تبدیل به مسجد گردید. هم اکنون در سمت شمال بقعه علوی مسجد طوسی معروف و مرقدِ بدنِ مطهّر اوست.
6.  علامه حلّی در شب 29 رمضان 648 هـ . ق. در شهر عالم پرور حلّه دیده به جهان گشود. در سنین کودکی به دانش اندوزی مشغول شد و به قدری پیش رفت که ملقّب به «جمال الدین» گردید. وی در زادگاهش که در آن روزگار از مراکز علمی ـ فرهنگی شیعی به شمار می رفت، از محضر بزرگانی چون: پدرش شیخ یوسف سدیدالدین، محقق حلّی، خواجه نصیرالدین طوسی و ابن میثم بحرانی استفاده کرد. علامه حلی پس از فوت محقق حلی در حالی که هنوز 28 سال از زندگیش گذشته بود، مرجعیت تقلید مردم را به عهده گرفت.
   همزمان با این اوضاع، در ایران سلطان محمد اولجایتو در نزدیکی شهر ابهر، شهری به نام «سلطانیه» بنا کرد و در آنجا به سراسر کشور پهناور ایران حکمرانی می کرد. سلطان روزی عصبانی شد و در حال عصبانیت زن خود را سه طلاقه کرد، ولی بعد پشیمان شد؛ لذا علمای اهل سنت را جمع کرد تا چاره ای بیندیشند. تمام علمای اهل سنت حکم به عدم زوجیت داده، گفتند: باید از همدیگر جدا شوید.* یکی از علما که ناراحتی سلطان را مشاهده کرد، به او گفت: عالمی در حلّه زندگی می کند که این نوع طلاق را قبول ندارد. سلطان محمد پیکی را به حلّه فرستاد تا علامه را به ایران بیاورند. پس از مدتی علامه حلّی به دربار سلطان محمد رفت و در جلسه ای با حضور علمای اهل سنت، با دلایل متقن ثابت کرد به این دلیل که دو شاهد هنگام اجرای طلاق حضور نداشته اند، طلاق باطل و زوجیت ثابت است. پس از این جلسه، شاه که به قدرت علمی علاّمه حلّی پی برده بود، جلسه مناظره میان علمای اهل سنت و علاّمه حلّی برگزار کرد که در نتیجه، علامه با دلایل متقن ولایت امام علی(علیه السلام) را به اثبات رساند.
   پس از این جلسه، سلطان محمد شیعه شد و به سلطان محمد خدابنده مشهور گردید. شاه دستور داد تشیع مذهب رسمی ایران باشد و نیز به نام دوازده امام خطبه خواند و دستور داد در تمام شهرهای ایران، به نام ائمه سکه بزنند و سر در مساجد و اماکن متبرکه را به نام ائمه مزیّن کنند. علاّمه حلّی 10 سال ملازم سلطان بود تا اینکه پس از ده سال در 716 سلطان فوت کرد و علامه به وطنش بازگشت.
   از عادات نیکوی او این بود که هر هفته روزهای پنج شنبه، از حلّه به زیارت امام حسین(علیه السلام) می رفت و این عادت تا پایان عمرش دوام داشت.
   علاّمه حلّی پس از عمری تلاش و گسترش فرهنگ تشیع در سن 78 سالگی و در 21 محرم 726 دار فانی را وداع گفت. مردم علاقمند به او، پیکر پاکش را از حلّه تا نجف اشرف تشییع کرده و در حرم مطهر امام علی(علیه السلام) به خاک سپردند. از شمال ایوان طلا دری به رواق علوی گشوده شده است. پس از ورود به سمت راست، حجره ای کوچک دارای پنجره فولادی، مقبره شریف علاّمه حلّی است.

 

7. علامه بحرالعلوم  : محمدمهدی فرزند سید مرتضی طباطبایی، در شوال 1155 در شهر مقدس کربلا متولد شد. شبی که سید دیده به جهان گشود، پدرش در خواب دید که امام رضا(علیه السلام) به محمدبن اسماعیل بن ربیع از اصحاب امام کاظم و امام رضا و امام جواد(علیهم السلام) دستور داد شمعی بر فراز بام خانه سید مرتضی برافروزد. وقتی آن را روشن ساخت نوری از آن شمع به آسمان بالا رفت که نهایت نداشت.
   محمدمهدی، علوم مقدماتی حوزه را نزد پدرش فراگرفت و پس از تکمیل دروس مقدماتی و سطح، از محضر بزرگانی چون: وحید بهبهانی، شیخ یوسف بحرانی و... استفاده کرد و موفق به کسب اجتهاد در سنین جوانی گردید. وی در سال 1186 به مشهد مقدس هجرت و هفت سال از عمرش را در کنار بارگاه منوّر امام رضا(علیه السلام) سپری کرد و در این مدت در درس میرزا مهدی اصفهانی خراسانی شرکت جست. همچنین در سال 1193 به حجاز سفر کرد و دو سال در مکه به درس و بحث اشتغال داشت. از آثار حضور علامه بحرالعلوم، شرکت طلاب اهل سنت در درس او بود که بر اثر همین روشنگریها، امام جمعه شهر مکه در سن هشتاد سالگی شیعه شد.
   علاّمه در طول حیات علمی خود، شاگردان زیادی را تربیت کرد؛ از جمله: شیخ جعفر کاشف الغطا، ملاّ احمد نراقی، حجة الاسلام سید محمد باقر شفتی و...
   علامه بحرالعلوم خدمات اجتماعی ارزنده ای نیز انجام داد که به برخی از آنها اشاره می کنیم:
   1. تعیین جایگاه مرقد هود و صالح در قبرستان وادی السلام.
   2. بنای مقام حضرت مهدی در صحن مسجد سهله.
   3. تعمیر مسجد شیخ طوسی.
   4. تأسیس کتابخانه خطی بحرالعلوم.
   5. اضافه کردن اراضی به حرم مطهر امام علی(علیه السلام) و... سرانجام علامه بحرالعلوم در 24 ذی حجه 1212 به دیار باقی شتافت. پیکر پاکش را پس از تشییع در کنار قبر شیخ طوسی به خاک سپردند. سید محمدمهدی بحرالعلوم(۱۱۵۵ ق ـ ۱۲۱۲ ق) آرامگاه سید محمدمهدی طباطبایی، معروف به بحرالعلوم، و فرزندان او کنار آستان شیخ طوسی قرار دارد. در حال حاضر این آستان دارای گنبد و عمارت بسیار زیبا و کاشی کاری شده است که در اواخر قرن چهاردهم ساخته شده است. 
8. 
   ابن طاووس(589 ـ 664ق)
   رضی الدین علی بن موسی مشهور به ابن طاووس، از عالمان و محدثان شیعی بود و تألیف مشهور اللهوف علی قتلی الطفوف از اوست. جنازه او را پس از فوت به نجف آوردند و در جوار امام علی(علیه السلام) به خاک سپردند.⁴
9. شیخ محمّد جعفر کاشف الغطاء(ف1227ق)
   در محله عِماره، قبر یکی از فقیهان و بزرگان عرصه علم و سیاست، شیخ جعفر مشهور به کاشف الغطاء، قرار دارد که یکی از شاگردان و مریدان او به نام شیخ اکبر این مقبره را بنا کرد و خود نیز بعدها در همان جا دفن شد. مدرسة المعتمد مشهور به مدرسه کاشف الغطاء از بناهای باقی مانده اوست.
    
10. از دیگر عالمان دفن شده در نجف اشرف:
    فخر الدین طریحی، صاحب کتاب مجمع البحرین، لغت شناس و ادیب معاصر که در 1075 ق فوت کرد و در محله براق دفن شد.
    محمد مهدی قزوینی عالم معاصر(1300 ق). قبر وی روبه روی مقبره شیخ محمد حسن صاحب جواهر است.
    مقداد بن عبدالله حلی، صاحب العرفان فی فقه القرآن،(741 ق).
    عبدالعال کرکی، معروف به محقق ثانی و شهید ثالث در عهد سلطان طهماسب اول صفوی. سید اسماعیل بهبهانی تهرانی.
11. سید محمد باقر صدر که در وادی السلام دفن است.
12. میرزا احمد مجتهد تبریزی، مقابل مقبره شیخ طوسی با گنبدی سبزرنگ.
13. علامه محمد بن هلال صابی ملقب به غرس النعمه(664 هـ ق).
14. جمال الدین محمد بن طاووس، برادر ابن طاووس مشهور(63 ق).
15. عبدالکریم بن طاووس، برادر ابن طاووس(693 ق). او تألیفی در باب نجف با عنوان فرحة الغری دارد.
16. میر محمد حسین، امام جمعه اصفهان در عصر قاجار.
17. حاجی محمد مهدی، امام جمعه اصفهان در دوره قاجار.
18. حاجی محمد ابراهیم قزوینی.
19. شیخ احمد جزایری، صاحب آیات الاحکام(1251 ق).
20. آقا محمد باقر بن محمد باقر هزار جریبی(1205 ق).
21. میرزا فتح الله حسینی ابوالمظفر(1206 ق).
22. علی نقی کمره ای فراهانی(1060 ق).
23. عبدالرزاق کاشانی(1246 ق).
24. سید رضا خان الهی کرمانی(1100 ق).
25. ملا محمد مهدی نراقی.شرابیانی.
26. سید محمد سعید حبوبی، از شاعران معاصر.
27. ۲) مهدی رفیع شریعتمدار
28. ۳) محمدعلی نجفی اصفهانی
29. ۶) محمدجواد طباطبایی تبریزی
30. ۷) محمدجواد بلاغی
31. ۱۷) شیخ مشکور حولاوی
32. ۱۷) محمدجواد مغنیه
33. ۲۳) محمدعلی اردوبادی
34. ۴۶) سید محمد فیروزآبادی
35. ۴۶) میرزا ابوالحسن مشکینی
36. ۴۷ ) سید محمدکاظم یزدی
37. ۴۸) سید عبدالحسین شرف‌الدین عاملی
38. ۴۸) سید اسماعیل صدر
39. ۵۳) عبدالکریم زنجانی
40. به گزارش سرویس دین و اندیشه «شیعه نیوز»، علمای بسیاری از بلاد اسلامی برای فراگیری علوم اهل بیت از مناطق مختلف به شهر مقدس نجف اشرف هجرت نمودند و تعدادی تا اخر عمر نجف را منزلگاه خویش قرار دادند

اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم