عمال خود را براى رسیدن به ثوابهاى الهى نیکو کنید. عرض کردم احسان و نیکو کردن عمل چگونه است؟ فرمود. نماز که میخوانى رکوع و سجودت را نیکو بجا آور
شنبه, ۱۵ آبان ۱۴۰۰، ۱۱:۲۱ ق.ظ
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم
- تربت حسینى اهانت به مقدسات اسلام حرام است 6
- عن الصادق(علیه السلام):إِذَا أَحْسَنَ الْمُومِنُ عَمَلَهُ ضَاعَفَ اللَّهُ عَمَلَهُ لِکُلِّ عَمَلٍ سَبْعَمِائَةٍ وَ ذَلِکَ قَوْلُ اللَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی" وَ اللّهُ یُضاعِفُ لِمَنْ یَشاء" (بقره حضرت صادق علیه السّلام که میفرمود. هنگامى که مؤمن عمل نیکى انجام دهد و اعمالش را نیکو نماید خداوند عملش را چندین برابر نموده براى هر عمل نیک هفتصد برابر عنایت میفرماید که در قرآن فرموده وَ اللَّهُ یُضاعِفُ لِمَنْ یَشاءُ./261)
- رکوع و سجودت را نیکو:فَأَحْسِنُوا أَعْمَالَکُمُ الَّتِی تَعْمَلُونَهَا لِثَوَابِ اللَّهِ فَقُلْتُ لَهُ: وَ مَا الاحْسَانُ؟ قَالَ: فَقَالَ: إِذَا صَلَّیْتَ فَأَحْسِنْ رُکُوعَکَ وَ سُجُودَکَ بنا بر این اعمال خود را براى رسیدن به ثوابهاى الهى نیکو کنید. عرض کردم احسان و نیکو کردن عمل چگونه است؟ فرمود. نماز که میخوانى رکوع و سجودت را نیکو بجا آور ..[بحارالانوار، ج68، ص247].
- سجده رمز است: سُئِلَ أَمِیرُ الْمُومِنِینَ(علیه السلام) عَنْ مَعْنَی السُّجُودِ فَقَالَ:" مَعْنَاهُ اللَّهُمَّ مِنْهَا خَلَقْتَنِی یَعْنِی مِنَ التُّرَابِ وَ رَفْعُ رَأْسِکَ مِنَ السُّجُودِ مَعْنَاهُ مِنْهَا أَخْرَجْتَنِی وَ السَّجْدَةُ الثَّانِیَةُ وَ إِلَیْهَا تُعِیدُنِی وَ رَفْعُ رَأْسِکَ مِنَ السَّجْدَةِ الثَّانِیَةِ وَ مِنْهَا تُخْرِجُنِی تَارَةً أُخْرَی"[بحارالانوار، ج82، ص139].
- سجده 5-هماهنگی با ملائکه: قال علی(علیه السلام):لَیْسَ فِی أَطْبَاقِ السَّمَاءِ مَوْضِعُ إِهَابٍ إِلا وَ عَلَیْهِ مَلَکٌ سَاجِدٌ[نهجالبلاغة، خطبه 91].
- در حال رکوع وسجود :عن علی(علیه السلام):ثُمَّ فَتَقَ مَا بَیْنَ السَّمَوَاتِ الْعُلا فَمَلاهُنَّ أَطْوَاراً مِنْ مَلائِکَتِهِ مِنْهُمْ سُجُودٌ لا یَرْکَعُونَ وَ رُکُوعٌ لا یَنْتَصِبُونَ[نهجالبلاغة، خطبه 1]..
- 6-همانگی با خلقت: عَنِ النَّبِیِّ(صل الله علیه وآله وسلم : قَالَ خُلِقْتُمْ مِنْ سَبْعٍ وَ رُزِقْتُمْ مِنْ سَبْعٍ فَاسْجُدُوا لِلَّهِ علی سَبْعٍ فَإِنَّا خَلَقْنَاکُمْ مِنْ تُرَابٍ ثُمَّ مِنْ نُطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ مِنْ مُضْغَةٍ مُخَلَّقَةٍ وَغَیْرِ مُخَلَّقَةٍ لِنُبَیِّنَ لَکُمْ ۚ وَنُقِرُّ فِی الْأَرْحَامِ مَا نَشَاءُ إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى ثُمَّ نُخْرِجُکُمْ طِفْلًا ثُمَّ لِتَبْلُغُوا أَشُدَّکُمْ ۖ وَمِنْکُمْ مَنْ یُتَوَفَّىٰ وَمِنْکُمْ مَنْ یُرَدُّ إِلَىٰ أَرْذَلِ الْعُمُرِ لِکَیْلَا یَعْلَمَ مِنْ بَعْدِ عِلْمٍ شَیْئًا ۚ وَتَرَى الْأَرْضَ هَامِدَةً فَإِذَا أَنْزَلْنَا عَلَیْهَا الْمَاءَ اهْتَزَّتْ وَرَبَتْ وَأَنْبَتَتْ مِنْ کُلِّ زَوْجٍ بَهِیجٍ ..
- ای مردم، ..ما شما را نخست از خاک آفریدیم آن گاه از آب نطفه، آن گاه از خون بسته، آنگاه از پارهای گوشت با آفرینشی تمام و ناتمام، تا (در این انتقال و تحولات قدرت خود را) بر شما آشکار سازیم و (از نطفهها) آنچه را مشیّت ما تعلق گیرد در رحمها قرار میبخشیم تا به وقتی معین، آن گاه شما را به صورت طفلی (چون گوهر از صدف رحم) بیرون آریم تا (زیست کرده و) سپس به حد بلوغ و رشد خود برسید و برخی از شما (در این بین) بمیرد و برخی به سن پیری و دوران ضعف و ناتوانی رسد تا آنجا که پس از دانش و هوش خرف شود و هیچ فهم نکند،
- وَ رُزِقْتُمْ مِنْ سَبْعٍ...شیر، سبزیجات ، میوه جات ، نان و غلات ، گوشت و چربی ها
- فَاسْجُدُوا لِلَّهِ علی سَبْعٍ ..پیشانی .دوکف دسنها .دوزانو ودوانگستان پا.
- عبادت عظمی است: قال الرضا(علیه السلام):أَنَّ الْعِبَادَةَ الْعُظْمَی إِنَّمَا هِیَ الرُّکُوعُ وَ السُّجُودُ[بحارالانوار، ج6، ص65].
- کان رسول الله یمکث فی رکوعه و سجوده قدر ما یقول سبحان الله و بحمده ثلاثا.[مسند احمد، ج5، ص271].
- عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام)قَالَ:کَانَ عَلِیُّ بْنُ الْحسین(علیه السلام ) إِذَا قَامَ فِی الصَّلاةِ تَغَیَّرَ لَوْنُهُ فَإِذَا سَجَدَ لَمْ یَرْفَعْ رَأْسَهُ حَتَّی یَرْفَضَّ عَرَقاً[کافی، ج3، ص300].
- هزار بار ذکر در سجده :عَلِیُّ بْنُ مُوسَی بْنِ طَاوُسٍ فِی کِتَابِ الْمَلْهُوفِ عَلَی قَتْلَی الطُّفُوفِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحسین(علیه السلام): أَنَّهُ بَرَزَ إِلَی الصَّحْرَاءِ فَتَبِعَهُ مَوْلًی لَهُ فَوَجَدَهُ سَاجِداً عَلَی حِجَارَةٍ خَشِنَةٍ فَأَحْصَی عَلَیْهِ أَلْفَ مَرَّةٍ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ حَقّاً حَقّاً لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ تَعَبُّداً وَ رِقّاً لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ إِیمَاناً وَ صِدْقاً ثُمَّ رَفَعَ رَأْسَهُ.[بحارالانوار، ج82، ص166].
- مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیِّ بْنِ الْحسین قَالَ کَانَ أَبُو الْحَسَنِ مُوسَی بْنُ جَعْفَرٍ(علیه السلام) یَسْجُدُ بَعْدَ مَا یُصَلِّی فَلا یَرْفَعُ رَأْسَهُ حَتَّی یَتَعَالَی النَّهَارُ.[منلایحضرهالفقیه، ج1، ص331].
- عَنْ رَجَاءِ بْنِ أَبِی الضَّحَّاکِ فِی حَدِیثٍ قَالَ: کَانَ الرِّضَا(علیه السلام) إِذَا أَصْبَحَ صَلَّی الْغَدَاةَ فَإِذَا سَلَّمَ جَلَسَ فِی مُصَلاهُ یُسَبِّحُ اللَّهَ وَ یَحْمَدُهُ وَ یُکَبِّرُهُ وَ یُهَلِّلُهُ وَ یُصَلِّی عَلَی النَّبِیِّ وَ آلِهِ حَتَّی تَطْلُعَ الشَّمْسُ ثُمَّ یَسْجُدُ سَجْدَةً یَبْقَی فِیهَا حَتَّی یَتَعَالَی النَّهَارُ.[بحارالانوار، ج49، ص91].
- انواع سجده ...سجده بر خاک
- سجده بر خاک - عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام)فِی حَدِیثٍ قَالَ:السُّجُودُ عَلَی الارْضِ أَفْضَلُ لانَّهُ أَبْلَغُ فِی التَّوَاضُعِ وَ الْخُضُوعِ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ[من لایحضره الفقیه، ج1، ص272].
- فروتنی نمودن برای خدا: عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ(علیه السلام)أَنَّهُ قَالَ:یَنْبَغِی لِلْمُصَلِّی أَنْ یُبَاشِرَ بِجَبْهَتِهِ الارْضَ وَ یُعَفِّرَ وَجْهَهُ فِی التُّرَابِ لانَّهُ مِنَ التَّذَلُّلِ لِلَّهِ[بحارالانوار، ج82، ص156].
- سجده بر زمین پاکیزه : قال رسول الله(صل الله علیه وآله وسلم :أفضل ما یسجد علیه المصلی الارض النقیة[دعائمالاسلام، ج1، ص17زمین بهترین مکان برای سجده : -عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ الْفَضْلِ أَنَّهُ:" سَأَلَ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام) عَنِ السُّجُودِ عَلَی الْحُصُرِ وَ الْبَوَارِی(فرسوده ). فَقَالَ: لا بَأْسَ وَ أَنْ یَسْجُدَ عَلَی الارْضِ أَحَبُّ إِلَیَّ فَإِنَّ رَسُولَ اللَّهِ (صل الله علیه وآله وسلم کَانَ یُحِبُّ ذَلِکَ أَنْ یُمَکِّنَ جَبْهَتَهُ مِنَ الارْضِ فَأَنَا أُحِبُّ لَکَ مَا کَانَ رَسُولُ اللَّهِ(صل الله علیه وآله وسلم یُحِبُّهُ"[تهذیبالاحکام، ج2، ص311].
- نماز گذار ملایکه است : قال علی(علیه السلام):إِنَّ الدُّنْیَا دَارُ صِدْقٍ لِمَنْ صَدَقَهَا و.... مَسْجِدُ أَحِبَّاءِ اللَّهِ وَ مُصَلَّی مَلائِکَةِ اللَّه[نهجالبلاغة، حکمت131].ِ
- سجده شکر: أَنَّهُ (علی علیهالسلام) کَانَ إِذَا سَجَدَ سَجْدَةَ الشُّکْرِ غُشِیَ عَلَیْهِ.[إرشادالقلوب، ج1، ص105].
- سجده شکر: عَنْ صَاحِبِ الزَّمَانِ(علیه السلام):" سَجْدَةُ الشُّکْرِ مِنْ أَلْزَمِ السُّنَنِ وَ أَوْجَبِهَ سجده شکر لازمترین سنن رسول ذوالمنن است. و یکی از واجبات است "[الاحتجاج، ج2، ص487].
- سَجْدَةَ الشُّکْر: عَنِ الصَّادِقِ(علیه السلام)قَالَ:إِذَا قَامَ الْعَبْدُ نِصْفَ اللَّیْلِ بَیْنَ یَدَیْ رَبِّهِ فَصَلَّی لَهُ أَرْبَعَ رَکَعَاتٍ فِی جَوْفِ اللَّیْلِ الْمُظْلِمِ ثُمَّ سَجَدَ سَجْدَةَ الشُّکْرِ بَعْدَ فَرَاغِهِ فَقَالَ مَا شَاءَ اللَّهُ مَا شَاءَ اللَّهُ مِائَةَ مَرَّةٍ نَادَاهُ اللَّهُ جَلَّ جَلالُهُ مِنْ (فَوْقِ عَرْشِهِ) عَبْدِی إِلَی کَمْ تَقُولُ مَا شَاءَ اللَّهُ أَنَا رَبُّکَ وَ إِلَیَّ الْمَشِیَّةُ و قَدْ شِئْتُ قَضَاءَ حَاجَتِکَ فَسَلْنِی مَا شِئْتَ[أمالی صدوق، ص239].
- پیشانى به خاک مالیدن، : عَنْ أَبِی مُحَمَّدٍ الْحَسَنِ الْعَسْکَرِیِّ(علیه السلام)أَنَّهُ قَالَ:عَلامَاتُ الْمُومِنِ خَمْسٌ صَلاةُ الْخَمْسِینَ وَ زِیَارَةُ الارْبَعِینَ وَ التَّخَتُّمُ فِی الْیَمِینِ وَ تَعْفِیرُ الْجَبِینِ وَ الْجَهْرُ بِبِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ[تهذیبالاحکام، ج6، ص52]. نشانههاى مؤمن پنج است: نماز پنجاه و یک رکعت، زیارت اربعین، انگشترى در دست راست کردن، پیشانى به خاک مالیدن، و با صداى بلند بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ* گفتن.
- اعضا و جوارح را به زمین بچسباند: عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ خَاقَانَ قَالَ:" رَأَیْتُ أَبَا الْحَسَنِ الثَّالِثَ(علیه السلام) سَجَدَ سَجْدَةَ الشُّکْرِ فَافْتَرَشَ ذِرَاعَیْهِ فَأَلْصَقَ جُوجُوهُ وَ بَطْنَهُ بِالارْضِ فَسَأَلْتُهُ عَنْ ذَلِکَ فَقَالَ: کَذَا نُحِبُّ"[کافی، ج3، ص324]...
- ابو الحسن امام هادى را در سجده شکر دیدم که ساعد خود را روى زمین پهن کرده و سینه و شکم را بر خاک نهاده است. من از علت آن سؤال کردم و ابو الحسن علیه السلام گفت: ما خانواده این گونه سجده را دوست داریم.
- 2-گونه را بر خاک گذاردن: قَال الصادق(علیه السلام):إِذَا ذَکَرْتَ نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَیْکَ وَ کُنْتَ فِی مَوْضِعٍ لا یَرَاکَ أَحَدٌ فَأَلْصِقْ خَدَّکَ بِالارْضِ وَ إِذَا کُنْتَ فِی مَلا مِنَ النَّاسِ فَضَعْ یَدَکَ عَلَی أَسْفَلِ بَطْنِکَ وَ احْنِ ظَهْرَکَ وَ لْیَکُنْ تَوَاضُعاً لِلَّهِ[تهذیبالاحکام، ج2، ص112].-
- اگر خواستی شکر نعمت خدا را کهبرتو است .بجا آوری اگر کسی شمارا نمی بیند سینه ات را روی زمین قراربده واگر در میان مردم هستی دست خود راپایین شکم خودت قرار بده وسینه ات را بر زمین ولین تواضع برای خدا داشته باش ..
- 3-دست کشیدن بر موضع سجده و مسح کردن صورت و غیره:عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام)قَالَ:أَوْحَی اللَّهُ إِلَی مُوسَی بْنِ عِمْرَانَ(علیه السلام) أَ تَدْرِی یَا مُوسَی لِمَ انْتَجَبْتُکَ مِنْ خَلْقِی وَ.... فَخَرَّ مُوسَی سَاجِداً وَ عَفَّرَ خَدَّیْهِ فِی التُّرَابِ تَذَلُّلا مِنْهُ لِرَبِّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَأَوْحَی اللَّهُ إِلَیْهِ ارْفَعْ رَأْسَکَ
- یَا مُوسَی وَ أَمِرَّ یَدَکَ عَلَی مَوْضِعِ سُجُودِکَ وَ امْسَحْ بِهَا وَجْهَکَ وَ مَا نَالَتْهُ مِنْ بَدَنِکَ فَإِنَّهُ أَمَانٌ مِنْ کُلِّ سُقْمٍ وَ دَاءٍ وَ آفَةٍ وَ عَاهَةٍ[أمالی طوسی، ص165].
- 4-دعا کردن و حمد کردن: مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ فِی الْمِصْبَاحِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحسین(علیه السلام) أَنَّهُ: کَانَ یَقُولُ فِی سَجْدَةِ الشُّکْرِ مِائَةَ مَرَّةٍ الْحَمْدُ لِلَّهِ شُکْرا.[بحارالانوار، ج83، ص214].صد مرتبه می فرمودند.
- شکر یا عفو درسجده : عن الامام الرضا(علیه السلام): "رُوِیَ عَنْ سُلَیْمَانَ بْنِ حَفْصٍ الْمَرْوَزِیِّ أَنَّهُ قَالَ: کَتَبَ إِلَیَّ أَبُو الْحَسَنِ الرِّضَا(علیه السلام) قُلْ فِی سَجْدَةِ الشُّکْرِ مِائَةَ مَرَّةٍ شُکْراً شُکْراً وَ إِنْ شِئْتَ عَفْواً عَفْواً"[منلایحضرهالفقیه، ج1، ص332].
- شُکْراً لِلَّهِ در سجده : عَنْ أَبِی الْحَسَنِ الرِّضَا(علیه السلام)قَالَ:السَّجْدَةُ بَعْدَ الْفَرِیضَةِ شُکْراً لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَی مَا وَفَّقَ لَهُ الْعَبْدَ مِنْ أَدَاءِ فَرْضِهِ وَ أَدْنَی مَا یُجْزِی فِیهَا مِنَ الْقَوْلِ أَنْ یُقَالَ شُکْراً لِلَّهِ شُکْراً لِلَّهِ شُکْراً لِلَّهِ ثَلاثَ مَرَّاتٍ
- قُلْتُ فَمَا مَعْنَی قَوْلِهِ شُکْراً لِلَّهِ قَالَ یَقُولُ هَذِهِ السَّجْدَةُ مِنِّی شُکْراً لِلَّهِ عَلَی مَا وَفَّقَنِی لَهُ مِنْ خِدْمَتِهِ وَ أَدَاءِ فَرْضِهِ وَ الشُّکْرُ مُوجِبٌ لِلزِّیَادَةِ فَإِنْ کَانَ فِی الصَّلاةِ تَقْصِیرٌ لَمْ یَتِمَّ بِالنَّوَافِلِ تَمَّ بِهَذِهِ السَّجْدَةِ[بحارالانوار، ج83، ص198].
- قَال الرِّضَا(علیه السلام):إِنَّمَا الشُّکْرُ إِذَا أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَی عَبْدِهِ أَنْ یَقُولَ سُبْحَانَ الَّذِی سَخَّرَ لَنَا هَذَا وَ مَا کُنَّا لَهُ مُقْرِنِینَ وَ إِنَّا إِلَی رَبِّنَا لَمُنْقَلِبُونَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ[منلایحضرهالفقیه، ج1، ص332].
- عَنِ الرِّضَا(علیه السلام)أَنَّهُ قَالَ:مَنْ دَعَا فِی سَجْدَةِ الشُّکْرِ بِهَذَا ]الدُّعَاءِ [کَانَ کَالرَّامِی مَعَ رَسُولِ اللَّهِ(صل الله علیه وآله وسلم یَوْمَ بَدْرٍ قَالا قُلْنَا فَنَکْتُبُهُ قَالَ اکْتُبَا إِذَا (أَنْتَ سَجَدْتَ) سَجْدَةَ الشُّکْرِ فَقُلِ اللَّهُمَّ الْعَنِ اللَّذَیْنِ بَدَّلا دِینَکَ وَ غَیَّرَا نِعْمَتَکَ وَ اتَّهَمَا رَسُولَکَ(صل الله علیه وآله وسلم وَ خَالَفَا مِلَّتَکَ وَ صَدَّا عَنْ سَبِیلِکَ وَ کَفَرَا آلاءَکَ وَ رَدَّا عَلَیْکَ کَلامَکَ وَ اسْتَهْزَءَا بِرَسُولِکَ وَ قَتَلا ابْنَ نَبِیِّکَ وَ حَرَّفَا کِتَابَکَ وَ جَحَدَا آیَاتِکَ وَ سَخِرَا بِآیَاتِکَ وَ اسْتَکْبَرَا عَنْ عِبَادَتِکَ وَ قَتَلا أَوْلِیَاءَکَ وَ جَلَسَا فِی مَجْلِسٍ لَمْ یَکُنْ لَهُمَا بِحَقٍّ وَ حَمَلا النَّاسَ عَلَی أَکْتَافِ آلِ مُحَمَّدٍ(علیه السلام) اللَّهُمَّ الْعَنْهُمَا لَعْناً یَتْلُو بَعْضُهُ بَعْضاً وَ احْشُرْهُمَا وَ أَتْبَاعَهُمَا إِلَی جَهَنَّمَ زُرْقاً
- اللَّهُمَّ إِنَّا نَتَقَرَّبُ إِلَیْکَ بِاللَّعْنَةِ عَلَیْهِمَا وَ الْبَرَاءَةِ مِنْهُمَا فِی الدُّنْیَا وَ الاخِرَةِ اللَّهُمَّ الْعَنْ قَتَلَةَ أَمِیرِ الْمُومِنِینَ وَ قَتَلَةَ الْحسین بْنِ عَلِیٍّ ابْنِ بِنْتِ رَسُولِ اللَّهِ (صل الله علیه وآله وسلم اللَّهُمَّ زِدْهُمَا عَذَاباً فَوْقَ الْعَذَابِ وَ هَوَاناً فَوْقَ هَوَانٍ وَ ذُلا فَوْقَ ذُلٍّ وَ خِزْیاً فَوْقَ خِزْیٍ[بحارالانوار، ج83، ص223].
- سجده مخفیانه : عَنْ رَسُولِ اللَّهِ(صل الله علیه وآله وسلم :یَا أَبَاذَرٍّ مَا یَتَقَرَّبُ الْعَبْدُ إِلَی اللَّهِ بِشَیْءٍ أَفْضَلَ مِنَ السُّجُودِ الْخَفِی[وسائلالشیعة، ج5، ص296].ِّ
- قَالابو عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام)وَ هُوَ یَقُولُ: إِنَّ الْعَبْدَ إِذَا أَطَالَ السُّجُودَ حَیْثُ لا یَرَاهُ أَحَدٌ قَالَ الشَّیْطَانُ یَا وَیْلاهْ أَطَاعُوا وَ عَصَیْتُ وَ سَجَدُوا وَ أَبَیْتُ[وسائلالشیعة، ج6، ص380].
- اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم
- ۰۰/۰۸/۱۵