زیارت حسین 2- پیاده به زیارت قبر حسین به هر قدمى ثواب آزاد کردن بنده‏اى از اولاد اسماعیل دهد

 

              بسم الله الرحمن الرحیم

             اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

            زیارت حسین پیاده 2

1. قَالَ مَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ علیه السلام مِنْ شِیعَتِنَا لَمْ یَرْجِعْ حَتَّى یُغْفَرَ لَهُ کُلُّ ذَنْبٍ- وَ یُکْتَبَ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ خَطَاهَا وَ کُلِّ یَدٍ رَفَعَتْهَا دَابَّتُهُ أَلْفُ حَسَنَةٍ وَ مُحِیَ عَنْهُ أَلْفُ سَیِّئَةٍ- وَ تُرْفَعُ لَهُ أَلْفُ دَرَجَةَ.
2. از شیعیان ما حسین علیه السّلام را زیارت کند از زیارت برنگشته مگر آنکه تمام گناهانش آمرزیده و براى هر قدمى که بردارد و هر دستى که بالا مى‏رود و اسبش را حرکت داده و مى‏راند هزار حسنه ثبت، وهزار گناه محو و هزار درجه مرتبه‏اش بالا ‏رود.
3. قَالَ دَخَلْتُ عَلَى أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع فِی غُرَیْفَةٍ لَهُ وَ عِنْدَهُ مُرَازِمٌ فَسَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ الحسین‏علیه السلام یَقُولُ مَنْ أَتَى قَبْرَ الْحُسَیْنِ ع مَاشِیاً کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ وَ بِکُلِّ قَدَمٍ یَرْفَعُهَا وَ یَضَعُهَا عِتْقَ رَقَبَةٍ مِنْ وُلْدِ إِسْمَاعِیلَ وَ مَنْ أَتَاهُ بِسَفِینَةٍ فَکَفَتْ بِهِمْ‏ سَفِینَتُهُمْ نَادَى مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ طِبْتُمْ وَ طَابَتْ لَکُمُ الْجَنَّةَ.
4. کسى که پیاده به زیارت قبر حضرت امام حسین علیه السّلام برود خداوند متعال به هر گامى که برداشته و به هر قدمى که از زمین بلند نموده و بر آن نهاده ثواب آزاد کردن بنده‏اى از اولاد حضرت اسماعیل را‏دهد.و کسى که با کشتى به زیارت آن حضرت رود و در اثناء چپ شده و سرنشینانش را در آب بریزد منادى از آسمان نداء مى‏کند: خوشا به حال شما و گوارا باد بر شما بهشت.
5.  الباب الخمسون کرامة الله تبارک و تعالى لزوار الحسین بن علی ص‏ یَقُولُ مَا مِنْ أَحَدٍ یَوْمَ الْقِیَامَةِ إِلَّا وَ هُوَ یَتَمَنَّى أَنَّهُ مِنْ زُوَّارِ الْحُسَیْنِ لِمَا یَرَى مِمَّا یُصْنَعُ بِزُوَّارِ الْحُسَیْنِ علیه السلام مِنْ کَرَامَتِهِمْ عَلَى اللَّهِ تَعَالَى‏
6. احدى نیست درروز قیامت مگر آنکه آرزو مى‏کند از زوّار امام حسین علیه السّلام باشد زیرا مشاهده مى‏کند با ایشان چه معامله‏اى شده و چه کرامتى حق تبارک و تعالى در باره آنها منظور مى‏فرماید.
7. قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام :کَأَنِّی بِالْمَلَائِکَةِ وَ اللَّهِ قَدْ ازْدَحَمُوا الْمُؤْمِنِینَ عَلَى قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام
8. گویا مى‏بینم که فرشتگان با مؤمنین بر سر قبر حضرت حسین بن على علیه السّلام ازدحام کرده‏اند.راوى مى‏گوید: عرضه داشتم:آیا مؤمنین فرشته را مى‏بینند؟
9. قَالَ قُلْتُ فَیَتَرَاءَوْنَ لَهُ قَالَ هَیْهَاتَ هَیْهَاتَ قَدْ لَزِمُوا وَ اللَّهِ الْمُؤْمِنِینَ حَتَّى إِنَّهُمْ لَیَمْسَحُونَ وُجُوهَهُمْ بِأَیْدِیهِمْ
10. حضرت فرمودند:هرگز، هرگز، آنها به خدا قسم ملازم و همراه مؤمنین بودند حتّى با دست‏هایشان به صورت‏هاى آنها مسح مى‏کشند.
11. قَالَ وَ یُنْزِلُ اللَّهُ عَلَى زُوَّارِ الْحُسَیْنِ علیه السلام  غُدْوَةً وَ عَشِیَّةً مِنْ طَعَامِ الْجَنَّةِ
12. سپس امام علیه السّلام فرمودند:خداوند منّان هر صبح و شام از طعام بهشت بر زوّار امام حسین علیه السّلام نازل فرماید
13. وَ خُدَّامُهُمُ الْمَلَائِکَةُ لَایَسْأَلُ اللَّهَ عَبْدٌ حَاجَةً مِنْ حَوَائِجِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ إِلَّا أَعْطَاهَا إِیَّاهُ.
14. و خدمتکاران ایشان فرشتگانند.هیچ بنده‏اى از بندگان خداوند حاجتى از حوائج دنیا و آخرت را از خداوند متعال در خواست ‏نکنند مگر آنکه خدا به او عطاء مى‏فرماید.
15. قَالَ قُلْتُ هَذِهِ وَ اللَّهِ الْکَرَامَةُ قَالَ لِی یَا مُفَضَّلُ أَزِیدُکَ قُلْتُ نَعَمْ سَیِّدِی
16. راوى مى‏گوید: عرض کردم: به خدا قسم این کرامت مى‏باشد.امام علیه السّلام به من فرمودند:اى مفضّل: برایت بیشتر بگویم؟عرضه کردم: بلى سرور من.
17. قَالَ کَأَنِّی بِسَرِیرٍ مِنْ نُورٍ قَدْ وُضِعَ وَ قَدْ ضُرِبَتْ عَلَیْهِ قُبَّةٌ مِنْ یَاقُوتَةٍ حَمْرَاءَ مُکَلَّلَةٍ بِالْجَوَاهِرِ
18. حضرت فرمودند:گویا مى‏بینم تختى از نور را که گذارده‏اند و بر روى آن قبّه‏اى از یاقوت سرخ زده شده که با جواهرات آن را زینت نموده‏اند
19. وَ کَأَنِّی بِالْحُسَیْنِ علیه السلام جَالِسٌ عَلَى ذَلِکَ السَّرِیرِ وَ حَوْلَهُ تِسْعُونَ أَلْفَ قُبَّةٍ خَضْرَاءَ وَ کَأَنِّی بِالْمُؤْمِنِینَ یَزُورُونَهُ وَ یُسَلِّمُونَ عَلَیْهِ
20. و حضرت امام حسین علیه السّلام بر روى آن تخت نشسته‏اند و اطراف آن حضرت نود هزار قبه سبز زده‏اند و مؤمنین آن حضرت را زیارت کرده و بر آن جناب سلام مى‏دهند،
21. فَیَقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُمْ أَوْلِیَائِی سَلُونِی- فَطَالَ مَا أُوذِیتُمْ وَ ذُلِّلْتُمْ وَ اضْطُهِدْتُمْ
22. پس خداوند متعال به ایشان مى‏فرماید:اى دوستانم از من سؤال کنید و بخواهید، پس زیاد اذیّت شدید و خوار و مقهور گردیدید
23. فَهَذَا یَوْمٌ لَا تَسْأَلُونِّی حَاجَةً مِنْ حَوَائِجِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ إِلَّا قَضَیْتُهَا لَکُمْ
24. امروز، روزى است که حاجتى از حاجات دنیا و آخرتتان را از من در خواست نکرده مگر آن را روا مى‏نمایم،
25. فَیَکُونُ أَکْلُهُمْ وَ شُرْبُهُمْ فِی الْجَنَّةِ فَهَذِهِ وَ اللَّهِ الْکَرَامَةُ الَّتِی لَا انْقِضَاءَ لَهَا وَ لَا یُدْرَکُ مُنْتَهَاهَاَ.
26. پس خوردن و آشامیدنشان در بهشت ‏باشد، پس به خدا قسم کرامت و احسانى که زوال نداشته و انتهاء آن را نمى‏توان درک کرد.
27. قَالَ أَبُو الْحَسَنِ مُوسَى (علیه السلام ) أَدْنَى مَا یُثَابُ بِهِ زَائِرُ الْحُسَیْنِ علیه السلام بِشَطِّ الْفُرَاتِ
28. کمترین ثوابى که به زائر امام حسین علیه السّلام در شطّ فرات مى‏دهند.
29. إِذَا عَرَفَ بِحَقِّهِ وَحُرْمَتِهِ وَ وَلَایَتِهِ أَنْ یُغْفَرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَا
30. بشرطى که عارف به حقّ و حرمت و ولایت آن جناب باشد این است که گناهان گذشته و آینده‏اش را حقتعالى مى‏آمرزد.
31. عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ مَا بَکَتِ السَّمَاءُ عَلَى أَحَدٍ بَعْدَ یَحْیَى بْنِ زَکَرِیَّا إِلَّا عَلَى الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیهما السلام فَإِنَّهَا بَکَتْ عَلَیْهِ أَرْبَعِینَ یَوْماً
32. عَنْ أَبِیهِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ علیهما السلام قَالَ إِنَّ السَّمَاءَ لَمْ تَبْکِ مُنْذُ وُضِعَتْ إِلَّا عَلَى یَحْیَى بْنِ زَکَرِیَّا وَ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍ‏ علیهما السلام
33. عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیهما السلام قَالَ کَانَ قَاتِلُ یَحْیَى بْنِ زَکَرِیَّا وَلَدَ زِنًا وَ قَاتِلُ الْحُسَیْنِ علیهما السلام وَلَدَ زِناً وَ لَمْ تَبْکِ السَّمَاءُ عَلَى أَحَدٍ إِلَّا عَلَیْهِمَا
34. قاتل یحیى بن زکریا و حسین بن على علیهم السّلام زنا زاده بوده و آسمان بر احدى نگریست مگر بر این دو.
35. قَالَ قُلْتُ وَ کَیْفَ تَبْکِی قَالَ تَطْلُعُ الشَّمْسُ فِی حُمْرَةٍ وَ تَغِیبُ فِی حُمْرَةَ
36. راوى مى‏گوید: عرض کردم: چگونه آسمان گریست؟حضرت فرمودند:طلوع خورشید و غروبش در سرخى بود
37. ⚫داستان هایی درباره عظمت امام حسین(علیه السلام) و سرزمین کربلا
38. ⚫️ثواب گریستن بر امام حسین((علیه السلام)) از زبان امام سجاد((علیه السلام))***ـ
39. محمّد بن مسلم از امام محمّد باقر علیه السّلام روایت کرده است که: پدرم علىّ بن الحسین علیه السّلام مى فرمود: هر مؤمنى که براى کشته شدن امام حسین علیه السّلام آن چنان بگرید تا قطرات اشک بر گونه اش جارى شود،خداوند او را در غرفه هاى بهشتى جاى مى دهد تا براى مدّتهاى طولانى در آن سکونت کند؛و هر مؤمنى که به خاطر آزار و اذیّتى که در دنیا به ما اهل بیت رسیده،بگرید و قطرات اشک او بر گونه اش جارى شود،خداوند او را در بهشت در جایگاه صدق جاى مى دهد؛و هر مؤمنى که به خاطر ما و دفاع از آرمانهاى مقدّس ما زحمت آن را ببیند و اشک او بر رخساره اش جارى شود،خداوند او را از اذیت و رنج دور مى سازد و او را در روز قیامت از خشم خود و آتش جهنم ایمن مى گرداند.
40. اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم