کتاب چرا...بیست ویکم . أَ فَلا تَعْقِلُونَ‏..چرا نمیاندیشید !؟ آثار ایمان‏ را در زندگى انسان . آثار ایمان‏ به خدا * ایمان به خالق هستى، در جامعه اسلامى، برابرى و برادرى ایجاد مى‏کند.

بسم الله الرحمن ارحیم

اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

1. کتاب چرا...بیست ویکم   . أَ فَلا تَعْقِلُونَ‏..چرا نمیاندیشید !؟ ‏

0. پژوهش و اندیشه‏
   1. آثار ایمان‏ را در زندگى انسان بررسى نمایید.
1. آثار ایمان‏ به خدا * ایمان به خالق هستى، در جامعه اسلامى، برابرى و برادرى ایجاد مى‏کند.
2. * ایمان به خداى یکتا، تمامى امتیازات پوشالى را در هم مى‏ریزد، همه انسان‏ها را بنده یک خدا و همه را در برابر قانون یکسان مى‏داند.
3. * با یاد خدا و حاکمیّت قانون الهى بر دلها، مصالح جامعه در اولویّت قرار مى‏گیرد.
4. فدا کردن مصالح فردى به خاطر جامعه، زمانى منطقى است که انسان باور کند این فدا شدن‏ها به هدر نمى‏رود و خداوند جبران مى‏کند و این باور در سایه ایمان به خدا به دست مى‏آید.
5. * ایمان به خدا همبستگى ملّت‏ها را به دنبال دارد. بهترین وسیله همبستگى ملّت‏ها، ایمان به خداست، همان گونه که بهترین اهرم فشار بر طاغوت‏ها ایمان و توحید است.
6. کسى که به خدا ایمان دارد: * احساس عشق ودلگرمى مى‏کند. کسى که مى‏داند تمام کارهاى او زیر نظر است وهیچ عملى نابود نمى‏شود وخریدار تلاش او خداست، آن هم با قیمت بهشت و رضوان الهى، و حتّى گاهى بدون تلاش او وتنها به خاطر حسن نیّت، به او اجر و پاداش مرحمت مى‏کند؛ چنین شخصى با عشق و دلگرمى زندگى مى‏کند.
7. * همه کارهایش را براى خدا انجام مى‏دهد و در فکر خودنمایى و ریاکارى نیست.
8. از حیله و حُقّه‏بازى دورى مى‏کند. زیرا کسى که خود را در محضر خدا و خدا را شاهد اعمال خود مى‏داند، نمى‏تواند اهل مکر و حیله باشد.
9. * عزّتمند است. کسى که بندگى او را پذیرفته، در برابر هیچ قدرت و مقامى جز خدا تسلیم نمى‏شود و همه را بندگانى همچون خود مى‏داند. لذا از احدى جز خدا نمى‏ترسد. «و لا یخشون احداً الّا اللّه»
10. * به همه انسان‏ها به عنوان آفریده‏هاى خدا به یک چشم مى‏نگرد. على علیه السلام در تقسیم بیت المال بین عرب و عجم فرقى نمى‏گذاشت و در پاسخ فردى که پرسید: چرا فرقى نمى‏گذارید؟ فرمود: خداى همه آنها یکى است.
11. * عدالت و حقوق دیگران را مراعات مى‏کند. انسان موحّد، به هیاهوهاى دیگران توجّهى ندارد و فقط به وظیفه شرعى خود عمل مى‏کند
12. * ترس از فقر او را به کارهاى ناشایسته سوق نمى‏دهد. کسى که به خدا ایمان دارد او را رازق خود، همسر و فرزندان خود مى‏داند، بنابراین، از ازدواج به خاطر ترس از فقر، فرار نمى‏کند. «ان یکونوا فقراء یغنهم اللّه من فضله»  وفرزندان خود را از ترس فقر رها نمى‏کند و یا نمى‏کشد. «نحن‏نرزقهم وایّاکم»
13. * هرگز زیانکار نیست. چون در برابر کار فانى خود، بهایى پایدار و جاودان مى‏گیرد. و به جاى هر نوع تکیه گاهى تنها به او تکیه مى‏کند. لذا از آرامش خاصى برخوردار است.
14. اکنون عوامل دلهره و اضطراب را بیان مى‏کنیم تا روشن شود که ایمان به خدا چگونه به انسان آرامش مى‏دهد.
15. آثار ایمان‏ به عدل خدا : ایمان به عدالت خداوند، از جهات مختلف اثر عجیبى در سازندگى انسان دارد:
16. از جهت کنترل خود در برابر گناهان. اگر انسان بداند که گفتار و کردارش زیر نظر است و جزاى هر نیک و بدى را خواهد دید، خود را در این جهان رها و بى قید و شرط نمى‏داند.
17. خوش‏بینى و دورى از یأس و ناامیدى. انسانِ معتقد به عدل الهى، به نظام آفرینش خوش‏بین است و چون خداى جهان را عادل مى‏داند، حوادث تلخ نیز برایش شیرین است و در هیچ حالى گرفته خاطر و مأیوس نیست.
18. استقرار عدالت در زندگى فردى و اجتماعى. کسى که به عدل خداوند عقیده دارد آماده پذیرفتن عدالت در زندگى شخصى و اجتماعى خویش است.
19. آثار ایمان‏ و یاد خدا : نگرانى خوب است در حد وسط، نه افراط و نه تفریط. باید بین خوف و رجا باشد. پس اگر مسأله‏اى باعث نگرانى از گناه است با وجود خداى غفار نگرانى رفع مى‏شود.
20. اگر نگرانى از پوچى است، ما در جهان بینى الهى پوچ نیستیم، جهان بینى مارکسیسم، آقاى مارکس باید نگران باشد. یک آدم مارکسیسم مى‏گوید: دنیا آن طرفش هیچ است. قبل هیچ، دو سه روز دیگر نیز چند لیتر آب مى‏خوریم و چند کیلوغذا بعد نیز هیچ.
21. این جهان بینى مادى است. مادى مى‏گوید: انسان که مرد، سقط مى‏شود. انسان که مرد، نیست مى‏شود.
22. در دید الهى یک مؤمن به خدا براى خودش بقاء قائل است. خودش را هر لحظه زیر نظر خدا مى‏داند و بعد از مرگ نیز خانه عوض مى‏کند. نیست نمى‏شود. پوچى در جهان بینى الهى راه ندارد پس‏ «أَلا بِذِکْرِ اللَّهِ» (رعد/ 28)
23. اگر نگرانى از اینکه چراپوچى، ایمان به خدا و جهان بینى خدایى، پوچى در آن وجود ندارد «فَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّهٍ خَیْراً یَرَهُ» (زلزال/ 7) کارت محو نمى‏شود «وَ هُوَ مَعَکُمْ أَیْنَ ما کُنْتُمْ» (حدید/ 4) تنها نیستید و خدا با شماست. کارهایت پوچ نیست، هر کارى انجام بدهى ضبط مى‏شود. هر اجرت برابر پاداش داده مى‏شود، گناهت بخشیده مى‏شود، آینده‏ات روشن است. پس در این وادى تحیر نیست.
24. اگر مردم قهر کردند. مؤمن به خدا کار به قهر و رضاى مردم ندارد. همه مردم بگویند زنده باد یا مرده باد، او تنها دلش به یک چیز خوش است و آن رضاى خداست.
25. بنابر این این ما هستیم که با یک قاشق ماست سردى مى‏کنیم و با یک خرما گرمى مى‏کنیم. مؤمن به خدا وصل به کُر شده است. وصل به بى نهایت شده است.
26. بنایراین نگرانى از این است که مردم قهر هستند. مؤمن به خدا همین که وظیفه شرعى خود را انجام داد کار ندارد بلندگوهاى آمریکا و رادیو آمریکا واسرائیل چه گفتند، کارى به آنها ندارد. مى‏گوید: وظیفه اسلامى ما این است که الآن این چنین کنیم و فقط «قُلِ اللَّهُ ثُمَّ ذَرْهُمْ» (انعام/ 91) بگو خدا و بقیه را بریز دور. بنابراین مؤمن به خدا قهر مردم و صلح مردم کارى به او ندارد.
27. آثار ایمان‏ به معاد : ببینید ایمان به معاد را. کسى که ایمان به معاد دارد: در مقابل طاغوت مى‏ایستد «فَاقْضِ» طاغوت فرعون‏ «فَاقْضِ» قضاوت کن دستور بده. «ما أَنْتَ قاضٍ» هر چه مى‏خواهى دستور بده دستور بده الآن ما را به رگبار ببندند کسى که ایمان به معاد دارد محکم است. کسى که ایمان به معاد دارد از جبهه فرار نمى‏کند. کسى که ایمان به معاد دارد، غذایش را به یتیم و مسکین و اسیر مى‏دهد. کسى که ایمان به معاد دارد «فَلْیَعْمَلْ عَمَلًا صالِحاً».
28. این سیماى کسى است که ایمان دارد. کسى که ایمان به معاد دارد. بندگى خدا را مى‏کند. عبادت‏ «وَ ما لِىَ لا أَعْبُدُ الَّذى فَطَرَنى وَ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ» (یس/ 22)، «وَ ما لِىَ» چرا من این کار را نکنم؟ «لا أَعْبُدُ»، «وَ ما لِىَ لا أَعْبُدُ» چیست که من عبادت نکنم؟ «الَّذى» خدایى را عبادت مى‏کنم که‏ «فَطَرَنى» من را خلق کرد بعد مى‏گوید «وَ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ» به سمت او بر مى‏گردیم کسى که ایمان به معاد دارد عبادت هم مى‏کند. آیا دروغ مى‏گوید؟ آیا کسى که مى‏گوید معاد هست نماز نمى‏خواند؟ خب اگر معاد هست چرا نمى‏خوانى؟ خب یکى از جاها در قیامت مى‏پرسند نماز خواندى یا نه؟ اگر معاد هست چرا تجاوز مى‏کنى؟ دروغ مى‏گوید.
29. پس ببینید این سیماى کسى است که آگاه است.
30. اما برویم سراغ آنهایى که ایمان ندارند: این خط سیماى آدمهاى غافل و آدمهایى که غافل از قیامتند مى‏باشد. وقتى جبهه پیش مى‏آمد مى‏گفتند: یا رسول الله! ببخشید شما مى‏شود یک هفته به ما مرخصى بدهید. تا جبهه مى‏شد مى‏آمدند مرخصى بگیرند. آیه نازل شد مى‏گوید «إِنَّما یَسْتَأْذِنُکَ الَّذینَ لا یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ وَ ارْتابَتْ قُلُوبُهُمْ فَهُمْ فى رَیْبِهِمْ یَتَرَدَّدُونَ» (توبه/ 45) مى‏آیند مرخصى بگیرند «إِنَّما» یعنى فقط «یَسْتَأْذِنُکَ» یعنى استاذان اجازه‏ «إِنَّما یَسْتَأْذِنُکَ» اجازه مى‏گیرند براى اینکه در بروند چه کسانى؟ «الَّذینَ لا یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ» «الَّذینَ» چه کسانى اجازه مى‏گیرند؟ کسانى که‏ «لا یُؤْمِنُونَ» ایمان ندارند به چه کسى‏ «بِاللَّهِ». به خدا ایمان ندارند «وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ» و به قیامت هم ایمان ندارند.
31. 2- آدمى که ایمان به معاد ندارد اصلا کار به گرانى و ارزانى ندارد. مردم له شدند. ایام عید بچه من چه لباسهایى، چه کفشهایى، حالا بچه شما سوپردولوکس شد بچه همسایه‏ها به درک!! این غافل است. چون قرآن مى‏گوید: «أَ رَأَیْتَ الَّذى یُکَذِّبُ بِالدِّینِ» (ماعون/ 1)، «یُکَذِّبُ بِالدِّینِ» مى‏دانى چه کسى‏ «یُکَذِّبُ بِالدِّینِ» دین یعنى قیامت‏ «مالِکِ یَوْمِ الدِّینِ» (فاتحه/ 4) یعنى مالک روز قیامت‏ «وَ ما أَدْراکَ ما یَوْمُ الدِّینِ» (انفطار/ 17) بعد مى‏گوید «یَوْمِ الدِّینِ» روز قیامت.
32. خوف از خداوند، یکى از آثار ایمان‏‏ به ربوبیّت همه جانبه اوست. «إِنِّی أَخافُ اللَّهَ رَبَّ الْعالَمِینَ»
33. اى پیامبر! مؤمنان را بر پیکار (با کفّار) تشویق کن، اگر بیست نفر از شما پایدار باشند، بر دویست نفر پیروز مى‏شوند واگر از شما صد نفر (مقاوم) باشند، بر هزار نفر از کافران غلبه مى‏یابند، زیرا آنان گروهى هستند که (آثار ایمان‏‏ را) نمى‏فهمند.
34. در جامعه‏ى اسلامى باید روحیه‏ى حسن ظن حاکم باشد. «ظَنَّ الْمُؤْمِنُونَ وَ الْمُؤْمِناتُ بِأَنْفُسِهِمْ خَیْراً» (حسن ظن، یکى از آثار ایمان‏‏ است)
35. آثار ایمان‏‏ و تقوا، مخصوص آخرت نیست؛ اهل تقوا، در دنیا نیز نتیجه‏ى کار خود را مى‏بینند. «وَ أَنْجَیْنَا الَّذِینَ آمَنُوا وَ کانُوا یَتَّقُونَ»
36. یکى از آثار ایمان‏‏، بهبود زندگى مادى است. یُرْسِلِ السَّماءَ ... یُمْدِدْکُمْ بِأَمْوالٍ ..
37. آثار ایمان‏‏ تنها در آخرت نیست، بلکه در دنیا نیز ظاهر مى‏شود. «لَأَسْقَیْناهُمْ ماءً غَدَقاً»
38. یکى دیگر از آثار ایمان‏‏ به خدا عزت نفس است. مومن به خدا چون بند است به خدا اصلًا عارش مى‏آید که گردن خم کند پهلوى کس دیگر. خوشم آمد از یکى طلبه‏ها، در زندان گفتند: بنویس ریاست محترم، گفت نمى‏نویسم. گفتند: زندان را اضافه مى‏کنیم. گفت: اضافه کنید من به کسى که محترم نیست، محترم نمى‏گویم در زمان طاغوت، در زندان ماند و به نامحترم، محترم نگفت.
39. از آثار ایمان‏‏ عزت از خدا می گیرد . بندگان دیگر، قرآن مى‏گوید: «عِبادٌ أَمْثالُکُمْ» (اعراف/ 194) اینها یک نفرند مثل من. چرا من گردنم خم شود پهلوى کسى که مثل خودم است. کسى که مى داند الحمدلله و تشکر مال خدا ست، دیگه بله‏ قربان گوى هر کس و ناکسى نیست.
40. کسى که مى‏گوید بسم الله بنام خدا، بنام کس دیگرى شروع نمى‏کند. عزت نفس هم از آثار ایمان‏ به خداست. «والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته» اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم