پردازش اربعین اول نماز سال شمسی. 1401 مناسبتهازوار امام حسین در وقت اذان وقت شناس است و زمان خود را چند دقیقه اختصاص به بهترین عمل الهی می دهد.
پردازش اربعین اول نماز تبلیغ ما اینگونه بود لطفا نظر دهید . سال شمسی. 1401
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم
زوار امام حسین در الگو گیری و سیره عملی حضرت حسین علیه السلام خود را مسؤال آرمان های سید وسالار شهیدان میداند وخود را موظف در می داند که پای خود را جای پای ارباب بی کفن خودگداشته حد اقل یک عمل به مطابق عمل ارباب انجام دهد.
دستورات، عملی از شارع مقدس نشان دهنده جامعیّت اسلام است. هر یک از مکتبهاى مختلف چیزى را اصل قرارداده و سایر مسایل را فراموش کردهاند. امام حسین علیه السلام اصل را در شب عاشورا هم به نماز اختصاص می داند و نماز مىخواند، «انّى احبّ الصلوة» و هم شمشیرش را تیز مىکرد.
زوار امام حسین در وقت اذان وقت شناس است و زمان خود را چند دقیقه اختصاص به بهترین عمل الهی می دهد.
اولیاى خدا نیز در مقاطع حسّاس، خود را با نماز تقویت مىکردند. عصر روز نهم محرّم در کربلا، لشگر یزید به خیمهگاه امام حسین علیه السلام حمله کرد. امام فرمودند: یک شب جنگ را به تأخیر بیندازید که من نماز را دوست دارم و مىخواهم امشب را تا صبح به عبادت بپردازم.
زوار امام حسین یک وقت اختصاصی دارد وآن هم وقت نماز و ارتباط با مبدء هستی گرفته وخود را با خالق جهان آفرنش هم آهنگ می کند.
نماز، زنده نگهداشتن سنّت ابراهیم، سیره محمد صلى الله علیه و آله و مرام حسین علیه السلام است
اگر تاکنون نسبت به نماز، کوتاهى و سستى کردهایم، راه جیران و توبه باز است، تصمیم بگیریم، «امّت محمّد»، «شیعه على»، «پیرو حسین» و «منتظر امام زمان» باشیم. این پیشوایان، رسالت و جهاد و شهادت و غیبتشان، براى احیاى دین و پیوند انسانها با خدا است.
درشان امت اسلامی و پیاده روی زوار اربعین نبست که در وقت نماز راهپیمایی کند و نماز را به وقت دیگری موکول نماید.
در اهمیت نماز، همین بس که على علیه السلام در میدان نبرد صفّین، و امام حسین علیه السلام در ظهر عاشورا دست از جنگ کشیدند و به عشق الهى، به نماز ایستادند. شخصى به حضرت على علیه السلام ایراد گرفت، امام فرمود: ما براى همین مىجنگیم تا مردم، اهل نماز باشند. به سید الشهدا، در زیارتنامهاش خطاب مىکنیم: گواهى مىدهم که تو نماز را بر پا داشتى. «اشْهَدُ انَّکَ قَدْ اقَمْتَ الصَّلوةَ ...»
در اکثر جاها ومکانها و اجتماعات دینی وقت نماز فرا می رسد وشخص وقت اذان را متوجه نیست چون ندایی داده نمیشود برای مثال در راهپیمایی اربعین جمعیتی در وقت اذان در حال حرکتند وصدایی از ازان به گوش نمی رسد و فرد غافل از وقت نماز است.در صورتی که همه مسؤالین موکب ها باید خود را موظف بدنند قبل از اذان صوت قرآن وبخش اذان و برنامه اقامه نماز جماعت را از وظایف واجبه خود بدانند.در امرمکتب فراگیر نماز جماعت کوشا باشند
خیلی جاها امام حسین بازارش داغتر است از نماز . گاهى وقتها ما آدم هایى را داریم روز عاشورا، قشنگ سینه مىزنند، محکم. پیاده روی اربعین را دارند و اهمیت میدنهد ولی اهمیتی که در امر امام حسین می دهند به نماز وجماعت و نماز اول وقت اهمیت نمی دهند چون با امام نماز اول وقت نمىخوانند. یعنى بازار امام حسین از بازار خدا داغتر است.
عزادارى خوب مىکند، عاشق امام حسین است، راست هم میگوید، عشقش هم دروغى نیست. واقعا مخلص امام حسین است منتهى مىگویم تو که مخلص امام حسین هستى، خب امام حسین نماز هم خواند. ای آدم به نمازت هم عنایت کن. آیا می شود گفت حسین جان من فقط به لغلغه زبان دوستت دارم !!! و نمازت را نه
روایت داریم که پیامبر فرمود: علامت شیعه سه چیز است. عکس العمل او در موقع «قد قامت الصلاه» چگونه است؟ اگر بى خیال است. «عِنْدَ أَسْرَارِهِم» (وسایل الشیعه، ج 4، ص 112) و اگر راز دار است موقع نماز. پس شیعه است.
و روی عن العسکری علیه السّلام أنّه قال: علامات المؤمن خمس: صلاة إحدى و خمسین، و زیارة الأربعین، و التختّم فی الیمین، و تعفیر الجبین و الجهر ببسم اللّه الرحمن الرحیم. فرموده : پنج چیز از نشانههاى مؤمن است. گزاردن پنجاه و یک رکعت نماز واجب و نافله و زیارت اربعین و انگشتر در دست راست کردن و پیشانى بر خاک ساییدن و بلند گفتن بسم الله الرحمن الرحیم.
از علامات المؤمن این است در نماز ها خود تعبد داشته باشد واولیت واولویت همه کارهایش را به نماز قرار بدهد حتی نماز های نافله را هم برای خود داشته باشد.
از علامات المؤمن این است که زیارت اربعین را در برنامه سالیانه خود قرار دهد وحد اقل از دور هم که شده سلام وارده را بحضرت اباعبدالله الحسین برساند. درس های زیارت اربعین را مثل نماز در زندگی خط ومشی خود قرار دهد تا اینکه مومن گردد.
از علامات المؤمن این است که «وَ حَیْرَهِ الضَّلَالَهِ» در زیارت اربعین مىخوانیم که مردم از حیرت بیرون مىآیند یعنى مىفهمند که صد در صد حق با کیست و باطل کیست؟
در زیارت اربعین داریم که : «یاران حسین! شما خون دادید و مردم از جهل بیرون آمدند.» پس آدم را فقط معلم و کتاب از جهل بیرون نمىآورد. خون مظلوم هم مردم را از جهل بیرون مىآورد. چنانچه آگاهی یکی از علامات بارز شخص مومن است.
امام صادق ( علیه السلام) چنین فرمود: حسین ( علیه السلام) خونش را داد تا مردم از جهل بیرون آیند. امام کاظم ( علیه السلام) فرمود: «مَنْ زَارَ الْحسین (علیه السلام) عَارِفاً بِحَقِّهِ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ ثَوَابَ أَلْفِ حَجَّهٍ مَقْبُولَهٍ وَ أَلْفَ عُمْرَهٍ مَقْبُولَهٍ وَ غَفَرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ» (أمالى طوسى، ص 214) هرکس قبر حسین ( علیه السلام) را با معرفت زیارت کند «غَفَرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ» خدا گناهان گذشته و آیندهاش را مىبخشد. زیارت با معرفت این نیست که فقط رفتن یا خواندن زیارت باشد بلکه در اصل عمل به سیره امام ملاک عمل است. روش ومنش شخص مذور ملاک میباشد.ونماز روش ومنش امام حسین علیه السلام بود.
در زیارت اربعین داریم که : التختّم فی الیمین، انگشتر به دست کردن یعنی توجه به زیبایی ها داشتن شخص برای شخصیت انسانی ارزش قایل بودن و بها دادن به شخص مومن است.و یکی ازعلامات مومن نماز است.
تعفیر الجبین که از علامات مومن است یعنی سر تسلیم و رضا فقط برای حضرت حق و اوامر او باشد بت و بتکده را از بناد برکند وشرک والحاد ریشه کن کند و ره وحدانیت ویگانه پرستی را برای خود برگزیند. دست رد برسینه طاقوت وطاقوتیان زده و برزگی کبریایی را مخصوص خاص حضرت حق بداند. ونماز به پادارد.
الجهر ببسم اللّه الرحمن الرحیم. یعنی ای کسی که خود را مومن به احکام و اوامر دین می دانی در گوشه وکناره گیر نباشی و با کلام رسا و بلند حق وحقیقت بیان کرده که نشانهى جامعه اسلامى آن است که مظلوم بتواند با آزادى کامل، علیه ظالم فریاد بزند. «الجهر بالسوء من القول الا من ظُلم» که بیان حق وحقیقت با اعلام وتبلیغ همراه شعار و شعور وفریاد حق طلبی قرین است نه به کوشه گیری وضم ضمه وسر پوشیده گفتن. وفریاد حق طلبی در نماز است.
در نماز پنج مورد از علامات مومن بالعینه آمده وجزء امور ارکان اصلیه وفرعیه نماز بزرگان ذکر کرده اند. وچه بسا نیاوردن اینها نقصان نماز را برای مومن درپی دارد.
در اهمیت دادن به نماز، همین بس که ولى خدا حضرت حجت بن الحسن عج تعالی الشریف گویند زیارت کربلا بخوانید. شب عید فطر و قربان و شب جمعه هم مىگویند زیارت کربلا بخوانید و هر وقت تشنه مىشوید و آب مىخورید به حسین (علیه السلام) صلوات بفرستید و مىخواهید نماز بخوانید و با خدا رابطه برقرار کنید خاک کربلا رو برویتان باشد.ونهیر است به خاک کربلا سجده کنید که صواب نماز و مضاعف و ونقصان نمازبه وسیله خاک کربلا برطرف گردد.
جابر از اصحاب پیغمبر، پیرمرد، خواست بیاید زیارت. دست غلامش را گرفت، به طرف زیارت کربلا که خیلى ثواب دارد رفت. ولی در امر نماز کاهلی نمی کرد. اگر در نماز انسان کاهلی کند به پانزده بلا گرفتار می شود حتی امام حسین علیه السلام هم راضی به رفتن به زیارت وکاهلی درنماز نیستند چه برسد خدای نا کرد شخص زایر تارک صلات باشد.
گفتند: زیارت مکّه اگر احساس خطر مىکنى، نرو، امّا زیارت کربلا، اگر احساس خطر هم مىکنى، برو اصلًا امام حسین (علیه السلام) فقه را سوراخ کرده است. لب زدن به خاک حرام است. امّا لب زدن به خاک کربلا، حرام که نیست، مستحب هم هست. و سجده در نماز برخاک کربلا مستحب هم هست..
به ما گفتهاند نوزاد که به دنیا مىآید، قبل از اینکه شیر مادرش را بخورد، لبش را بزن به خاک کربلا، مهر کربلا به سر زبانش بزن. اصلًا بناست ما با کربلا رفیق شویم. هر مسلمانى هر روز 17 رکعت نماز بخواند، هر رکعت دو تا سجده هر یک از ما سى و چهار بار، بلندترین نقطه بدنمان را به خاک کربلا بمالیم. یعنی نماز با امام حسین قرین است و از هم جدا نمی شوند.
گفتهاند، هر مسافرى نمازش شکسته است، امّا در حرم امام حسین که رفتى، نمازت را درست بخوان، یعنى آنجا، خانه خودت است. اینکه مىگویند در حرم امام حسین نماز درست است، یعنى آنجا خانه خودت است. کربلا مال خودمان است. خانه خودمان است، نمازمان را آنجا درست مىخوانیم. در خانه خودمان نماز درست است.
مستحبّ است انسان بر خاک قبر سیدالشهداء سجده کند. چه بهتر که درنماز باشد چرا که سجده بر تربت پاک حسین علیه السلام، یادآور حماسهها و معنویّتهاى کربلاست و انسان را با فرهنگ جهاد و شهادت، آشنا و مأنوس مىکند و از تربت امام، مىتوان بوى ایثار و فداکارى را استشمام کرد و اینگونه از مکتب شهیدان، درسى هر روزه گرفت. و از حسین علیه اسلام الگوی هایی زیادی چون نماز گرفت.
نماز و سجده بر خاک حسین، یعنى نماز همراه ولایت. سجده بر خاک حسین، یعنى نماز همراه شهادت. سجده بر خاک حسین، یعنى بزرگداشت خاطره آنان که براى نماز و در راه نماز خون دادند.سجده بر خاک حسین، یعنى هر روز عاشوراست و هر زمین کربلا. سجده بر خاک حسین، یعنى در راه مبارزه با ظلم، سر و جان بده، امّا تن به ذلّت نده. در نماز را حسین شکوفا می شود.
مزار حسین، باغى از باغهاى بهشت و درى از درهاى آن است. دعا تحت قبّه و بارگاه آن حضرت، مستجاب و نماز در آن مکان محبوب و مقبول است. تسبیحى که از آن خاک درست شود، اگر در دست بچرخد، براى صاحبش پاداش «سبحاناللّه» دارد، گرچه او ساکت باشد و اگر ذکر خدا بگوید و تسبیح را بچرخاند براى هر ذکرى 70 برابر پاداش مىگیرد.
مخفى نماند اهمیتى که براى خاک کربلا نقل شد تا چهار میل از اطراف قبر امام حسین را در بر مىگیرد. این ارزش برای این مطلب است که حضرت امام فرمودند. «أنى أحب الصلاه له» (اللهوف، ص 89) حال تو حسین را دوستداری وحسین نماز را دوست دارد آیا می شود آنچه که حسین دوست دارد تو دوست نداشته باشی؟
درباره کربلا چون بنا بود عصر تاسوعا جنگ شروع شود حضرت امام حسین ( علیه السلام) فرمودند جنگ را به فردا بیاندازید. یک بیان است که حضرت فرمود: «أنى أحب الصلاه له» (اللهوف، ص 89) من نماز را دوست دارم و مىخواهم امشب را نماز بخوانم نماز..
زایرین قلیلا خود را موظف برای نماز می دانند واکثر مردم به نماز آنچنانکه باید اهمیت بدهند به نماز اهمیت نمی دهند. چون فرهنگ سازی شکوفایی نماز در جامعه اسلامی فراگیر صورت نگرفته .در صورتی که زایر الگوهای مذور را خط مشی عملی خود قرار می دهد.
این چنین است.نه در کشور عراق و نه در کشور ایران و نه افغانستان نه در پاکستان و نه جا های اسلامی دیگر شکوفایی نماز را جامعه اسلامی دریافت نکرده است. وفرهنگ وبستر سازی فراگیر صورت نگرفته است.
درکشور سعودی به صورت اجباری است که اگر اجبار نبود جمعبت آنچنانی برای نماز اول وقت حاضر نمی شدند
فرهتگ وبستر سازی جامعه به طوری باید باشد که مردم خود آگاه بدون اجبار وبدون ضرب وشست امری که ضروری است چون نماز. که درجامعه های اسلامی باید از خود شروع کنند.
افرد جامعه از اسلامی ازخود شروع کنند به نماز اول وقت واز دولت مردان بخواهند در راه شکوفایی فرهنگ سازی وبستر سازی از هر گونه تلاش وبرنامه ریزی شبانه روزی برای امر نماز دریغ مدارند
خود امام حسین علیه السلام ظهر عاشورا براى اقامهى دو رکعت نماز ی خواند، که سینهى خود را سپر تیرهاى دشمن قرار داد. راجع به نماز داریم : راجع به نماز داریم، «فَإِنْ قُبِلَتْ» (کافى/ ج 3/ ص 268) اگر نماز قبول شد «قُبِلَ مَا سِوَاهَا» اگر نماز قبول شد باقى کارها هم قبول مىشود. نماز مثل تمبر است، اگر تمبر پشت پاکت بود، پاکت به مقصد مىرسه اگر تمبر نبود هر چى هم پاکت و خط و مطالب مهم باشه چون تمبر نچسبیده نمىرسه. اگر نماز قبول شد باقى کارها هم قبول مىشه
نماز سوزن است و تمام عبادات نخ است. اگر سوزن فرو رفت، نخ دنبالش مىرود. و اگر سوزن نباشد نخ مىایستد. «فَإِنْ قُبِلَتْ قُبِلَ مَا سِوَاهَا» اگر نماز قبول شد و فرو رفت باقى عبادات هم قبول است. «وَ إِنْ رُدَّتْ رُدَّ مَا سِوَاهَا» (فقهالرضا/ ص 99) اگر نماز، سوزن ایستاد باقى نخها هم مىایستد. بنابراین نماز را باید خیلى جدى بگیریم اگر نماز قبول شد دیگر اعمال هم قبول می شود اگر نماز قبول شد زیارت هم قبول میشود اگر نماز قبول شد اربعین هم قبول می شود اگر نماز قبول شد همه اعمال ما هم قبول می شود
اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم
