نهج البلاغه موانع رشد بصیرت حلسه 44-شخص طماع کیست؟ طمع یعنی : افزوده خواهی – زیاده طلبی – حرض – شره – ولع - ازموانع رشد بصیرت شخص طماع این رزیله را در خودش حفظ میکند وذلت وخوری را برای خودشمی خرد
سه شنبه, ۹ آبان ۱۴۰۲، ۰۴:۵۰ ق.ظ
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم ..
- جلسه 44 بصیرت عوامل رشد بصیرت – موانع رشد بصیر در قرآن ونهج البلاغه طمع
درحقیقت طمع چیست ؟ شخص طماع کیست؟ طمع یعنی : افزوده خواهی – زیاده طلبی – حرض – شره – ولع - ازموانع رشد بصیرت
- شخص طماع این رزیله را در خودش حفظ میکند وذلت وخوری را برای خودشمی خرد
- افراد طماع اصولا انسانهای زبون و دون همت وفاقد شخصیت انسانی هستند. سعی میکنند وابسته به دیگران باشند .
- نقطه مقابل افراد طماع . نقطه مقابل آن شخص قانع است فناعت است که انسان را از همگان بی نیاز وعزت وکرامت اورا حفظ می کند . تفسیر القمی ظَهَرَ الْفَسادُ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِما کَسَبَتْ أَیْدِی النَّاسِ- یکون المراد بالطمع طمع ما فی أیدی الناس بأن یکون من جنود الجهل أورد..
- پس آدم طماع یک نوع ناامیدی را در خود به همراه دارد. ناامیدى از مغفرت و رحمت الهى، بىجاست. «فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ»
- مرحوم کلینی در کتاب کافی از حضرت امام باقر علیه السلام می فرماید : بریدن طمع مایهى عزت است و طمع باعث رسوایى و مذلت. - کافى: بسندش تا امام باقر (علیه السلام) فرمود: طمع بریدن از آنچه مردم دارند عزت دینى مؤمن است، ِّ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ِّ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ (علیه السلام) قَالَ الْیَأْسُ مِمَّا فِی أَیْدِی النَّاسِ عِزُّ الْمُؤْمِنِ فِی دِینِهِ-
- شخص طماع - ذلت را برای خودش می خرد برای گرفتن یک وام عزت ووجاه ومقام خود را زیر پا گداشته وخودش یک آدم خوار وذلیل می کند !
- امام سجاد حدیثی دارند طمع قطع امید از خدا وامید به دست مردم - حضرت سجاد علیه السّلام میفرمود: بنظر من جمیع سعادات و نیکیها در اینست که آدمى از آنچه در دست مردم است قطع طمع و امید نماید.
- حضرت سجاد علیه السّلام میفرمود: بنظر من جمیع سعادات و نیکیها در اینست که آدمى از آنچه در دست مردم است قطع طمع و امید نماید.
- امام باقر علیه السّلام در وصیت خود به جابر فرمود: با میراندن خوى مذموم طمع، بقاء عزّ و شرف را طلب کن.
- قال الباقر علیه السّلام فی وصیّته لجابر: و اطلب بقاء العزّ بإماتة الطمع. امام باقر علیه السّلام در وصیت خود به جابر فرمود: با میراندن خوى مذموم طمع، بقاء عزّ و شرف را طلب کن.
- پس امیر المؤمنین به ابو طالب گفت: «یا ابتاه إنّى مقتول» ؛ یعنى اى پدر، من نزدیک به هلاکت و قتلم. (قطع امید از من و طمع از حیات من بدار و از خدا طلب اجر کن)
- طمع کار ایمان به رزاقیت خدا ندارد - قال اجتماع فی حظ طمع اعتمادی به خدا ندارد ! ایمان به رزاقیت خدا ندارد خضرت می فرماید ایشان ذلیل وخوار است .
- چه خوب می شد که ما همه خوبی ها را جمع کنیم : شما را بتقوى و پرهیزکارى (یعنى بجا آوردن واجبات و ترک محرمات) و پیوسته فکر و اندیشه نمودن (در آیات الهیه) زیرا اندیشه و تفکر (اصل و ریشه و بمنزله) پدر و مادر همه خوبى (ها) است (یعنى اندیشه در امور و تأمل . [الحدیث 323 فی التفکر] و فیه أیضا: باب «الظّن» الحسن علیه السّلام: اوصیکم بتقوى اللّه و إدامة التفکّر فإنّ التفکّر أبو کلّ خیر و امّه.
- طماع خود را محتاج دیگران میداند به هردلیل دستش را به دیگران دراز می کند .
- حدبث دیگررسول اکرم ..این روایت از برای من وشماست!
- الطمع : - الطمع یذهب الحکمة من قلوب العلماء. 575- طمع حکمت را از دلهاى عالمان مىزداید.
- طمع حکمت انسان را می زداید ابعاد حکمت : آدم حکیم با هر موج وبادی –عدل-قسط- عقل واندیشه- حریت – نشانه های حکمت گرفتن آیات است آیات یعنی نشانه های خدا را طمع از دل انسان کور می کند. ابواب حکمت علم ودانش است
- حکمت ازآدم حکیم فرزانه است . در انسان جکیم عقل واندیشه حاکم است.
- خضرت آیت الله فلسفی روحانی که پای منبرش نشسته بود گفت خوب این این حرفهایی که این آقا میزند من هم می زنم پس چرا مردم پای منبر من جمع نمی شوند !
- این روایت تکان دهنده است.
- حضرت دلیل میاورند : علم ودانش در میان علماء ودانشمندان که حریت جدی دارند است.آدم طماع دیگر قدرت حریت خود را از دست می دهد.
- طمع در یک مرحله عقل آدم را از بین می برد .
- دارند میان خیلی غربب زده ها که می گویند دین افیون ملت هاست. در حالی که اشتباه می کنند گاهی وقت ها طمع افیون است.
- حکمت 219 و عنه علیه السّلام: اکثر مصارع العقول تحت بروق المطامع. و نیز فرموده است: بیشتر فرو افتادن و سقوط عقلهاى بشر در زیر اشعه فریبنده و تلألؤ خیرهکننده آز و طمع است. طمع یک نوع عافت است.
- اندیشه های تحت طمع گردن می نهند وفکرواندیشه را طمم گردن میزند .اکثر مسایل عقول قربانگاه اندیشه طمع است .
- حکمت 226-علی علیه السّلام: الطمع الذله الطَّامِعُ فِی وِثَاقِ الذُّل - على علیه السّلام فرمودند: طمع آدمى را در ناراحتى فرو میبرد و چیزى از انسان دفع نمیکند، طمع ضامنى است که به ضمانت خود پاىبند نیست، چه بسا آدمى قبل از سیراب شدن آب در گلویش گیر کند و بمیرد هر اندازه که چیزى اهمیت پیدا کرد و مردم بخاطر رسیدن به آن با هم مسابقه نهادند، آنهائى که خود را به آن برسانند گرفتار مصیبت میگردند، آرزوها بصیرت آدمى را کور میکنند، بهره و نصیب نزد کسى میرود که آن را طلب نکرده است زبون وخارمی کند انسان را آفت سنگی نی است که به جان انسان می افتد.انسان را در زندگی زبون و زلیل می کند ..
- حکمت 2 نهج البلاغه علی علیه السّلام . ازری بنفسه وَ قَالَ علیه السلام أَزْرَى بِنَفْسِهِ مَنِ اسْتَشْعَرَ الطمع وَ رَضِیَ بِالذُّلِّ مَنْ کَشَفَ عَنْ ضُرِّهِ وَ هَانَتْ عَلَیْهِ نَفْسُهُ مَنْ أَمَّرَ عَلَیْهَا لِسَانَه [و فرمود:] آن که طمع را شعار خود گرداند خود را خرد نمایاند، و آن که راز سختى خویش بر هر کس گشود، خویشتن را خوار نمود.و آن که زبانش را بر خود فرمانروا ساخت خود را از بها بینداخت.
- علی علیه السّلام سه مطلب را مطرح می کند . با طمع ورزی بپوشاند .. نقش فضای مجازی ماهواره ای عقل هارا و لایه های وجدان را وقطرت انسان را حاکم می شود وانسان را سوق می دهد به بدبختی اشکار .
- وقتی طمع بر براهیم انسان حاکم و نفس را از پزیرش حق وحقیت دور می سازد .
- اگر زبان بر مرکب فکر واندیشه سوار شد هر چه ماداریم از ما می گیرد وما را تبدیل میکند به یک فرد طماع وحریص در در این جهان فضای مجازی ماهواره ای بی کش وپمان همه چیز ما را تحت شعاع تبلیغات رسانه های طماع قوم یهود قرار می دهد !
- ما باید به زبان عقلمان حاکم باشیم . آدمهای باعقل زبانش ورای عقلشان است در کلام تدبرواندیشه دارند .
- ماباید از بزرگانمان خط مشی و الگوگیری کنیم حضرت آیت الله مشکینی رحمت الله علیه در موضوعی که می بایست صحبت می کرد جلسه را ترک گفته شد آقا چرا؟ فرموده باشد که من به این آیه امروز خودم عمل نکردم اول باید عمل شود تا بعد در کلام گفتار پردد..لفظ در مرحله چهارم قرار دارد- تدبر واندیشه ؛ عقل ؛عمل و در مرحله چهارم گفتارآمده.
- قال رسول الله ...ابوایوب هادی بن زید : در کلام کوتاه ...به الخمس ...ایاک والطمع عن نفسک
از طمع بترس
- معمر بن خلاد از امام رضا علیه السّلام روایت میکند که ابو ایوب خدمت حضرت رسول صلى اللَّه علیه و آله آمد و گفت: یا رسول الله مرا نصیحت کنید و مطلب را طورى بیان فرمائید که من بتوانم آن را حفظ کنم و در زندگى فردى و اجتماعى خود آنها را به کار گیرم .- رسول اکرم صلى اللَّه علیه و آله فرمودند: به تو پنج وصیت میکنم: از مردم قطع امید کن که توانگرى در آن میباشد، از طمع دورى نما که آن فقر ایجاد میکند، هر گاه نماز میخوانى خیال کن که آخرین نمازت میباشد، سخنى نگو که بعد از آن عذر بخواهى براى خود هر چه میخواهى براى برادرت هم بخواه -
- به تو پنج وصیت میکنم: ما، الأمالی للشیخ الطوسی عَنْ جَمَاعَةٍ عَنْ أَبِی الْمُفَضَّلِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ سَهْلٍ عَنْ مُوسَى بْنِ عُمَرَ بْنِ یَزِیدَ عَنْ مُعَمَّرِ بْنِ خَلَّادٍ عَنِ الرِّضَا عَنْ آبَائِهِ ع قَالَ جَاءَ أَبُو أَیُّوبَ خَالِدُ بْنُ زَیْدٍ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ ص فَقَالَ یَا رَسُولَ اللَّهِ أَوْصِنِی وَ أَقْلِلْ لَعَلِّی أَنْ أَحْفَظَ قَالَ أُوصِیکَ بِخَمْسٍ بِالْیَأْسِ عَمَّا فِی أَیْدِی النَّاسِ فَإِنَّهُ الْغِنَى وَ إِیَّاکَ وَ الطمع فَإِنَّهُ الْفَقْرُ الْحَاضِرُ وَ صَلِّ صَلَاةَ مُوَدِّعٍ وَ إِیَّاکَ وَ مَا یُعْتَذَرُ مِنْهُ وَ أَحِبَّ لِأَخِیکَ مَا تُحِبُّ لِنَفْسِک
- در نماز حضرت آیت الله بهجت در قریت حمد وسوره نمازدر کلمه انعمت می ماند بارها وبارهابرای بیان انعمت درحمد نمازحالشان تغیر می کرد. واین چند مطلب پیامبر اکرم را بیان می کردند .
- راه نفوذ دشمن در مسلمانان، یا ترس و طمع خودمان است و یا بىپروایى و بىتقوایى ما که صبر و تقوا، راه چاره آن است. «إِنْ تَصْبِرُوا وَ تَتَّقُوا لا یَضُرُّکُمْ»
- قناعت درک ورشد بصیرت را دربردارد -هیچ یک از تقلید از بیگانه - یا ترس و طمع، نمىتواند عامل صحیحى براى عمل به قانون باشد و بهترین عامل همان بالا بردن رشد فکرى و فهم وبصیرت و ایجاد محبت و عشق به قانونگذار است. شیوه عمل اسلام فهم ودرک ورشد بصیرت را دربردارد-
- کلمه آخر حرص وطمع: 1- خاری وذلت 2- وابستگی به دیگران 3- عامل توقف وخشک شدن عقل 4- تهی 5- نا بود کننده فطرت انسانی ؛ اخلاقی ؛ علمی؛ ایمانی ؛ عقیدتی 6- به خدا ورزاقیت اللهی بی اعتنا بودن 7- گرفتارسختی ومشقت زندگی ..وجمع این مواردهر کدام مانع رشد بصیرت وامر مشکل ما امروز دانشگاها مانع رشد بصیرت که به این بیماری دامن گیرا دانشجویان وچه بسا اساتید انها شده است .خداوند مارا از این بیماری خطرناک نجات دهد ان شا الله .
- اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم
