موعظه 1-حکمت، آن بینشی است که انسان را از کار بد باز می‏دارد و به کار محکم وا می‏دارد.

0. موعظه ، صفحه 1
   1. بسم الله الرحمن الرحیم
   2. اللهم صل علی محمد و آل محمد وعجل فرجهم
1. درقرآن : ویژگیهای موعظه  حسن : ادْعُ إِلی سَبِیلِ رَبِّکَ بِالْحِکْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَ جادِلْهُمْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ[نحل/125].
2. حکمت، آن بینشی است که انسان را از کار بد باز می‏دارد و به کار محکم وا می‏دارد.
3. این کلمه حکمت 20 بار در قرآن به کار رفته است.
4. حکیم به کسی گفته می‏شود که کار را از روی تشخیص و مصلحت محکم انجام می‏دهد.
5. کلمه حکیم 97 بار در قرآن آمده است.
6. موعظه حسنه چیست؟ 1.باید دعوت الی سبیل رب باشد. (نه دعوت به سلیقه شخصی یا حزبی یا نژادی یا قبیله‏ای یا اقلیمی)
7. موعظه : 2.انسان باید مخاطب را بشناسد که او منطقی است یا عاطفی یا موضع خاصی دارد.
8. موعظه : اگر منطقی است با حکمت، اگر عاطفی است با موعظه  و اگر موضع دارد با جدال با او مذاکره نماید.
9. موعظه : با حسن نیت باشد.
10. موعظه : در بیان دلپسند باشد:وَ هُدُوا إِلَی الطَّیِّبِ مِنَ الْقَوْلِ وَ هُدُوا إِلی صِراطِ الْحَمِیدِ[حج/24].
11. موعظه : باید دلچسب و طبع پسند باشد , إِلَیْهِ یَصْعَدُ الْکَلِمُ الطَّیِّبُ[فاطر/10].
12. موعظه : قُولُوا لِلنّاسِ حُسْناً[بقره/83].
13. موعظه : اللّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدِیثِ[زمر/23].
14. موعظه : قُولُوا لَهُمْ قَوْلا مَعْرُوفاً[نساء/5].؟؟؟
15. موعظه : یَهْدِی إِلَی الرُّشْدِ[جن/2].
16. موعظه : وَ ما أَنَا مِنَ الْمُتَکَلِّفِینَ[ص/86].
17. موعظه : مطابق فهم مردم صحبت کردن. قَالَ عِیسَی ابْنُ مَرْیَمَ(ع):لا تُحَدِّثُوا الْجُهَّالَ بِالْحِکْمَةِ[کافی، ج1، ص42].
18. موعظه : فَقُولا لَهُ قَوْلا لَیِّناً[طه/44].
19. موعظه : قَالَ أَمِیرُ الْمُومِنِینَ(ع):خیر الکلام ما لا یمل و لا یقل[غررالحکم، ص210].
20. موعظه : تدریجی گفتنلِتَقْرَأَهُ عَلَی النّاسِ عَلی مُکْثٍ[اسراء/106].
21. موعظه : و گاهی تکراروَ لَقَدْ وَصَّلْنا لَهُمُ الْقَوْلَ لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُونَ[قصص/51].
22. اهمیت موعظه  1.قرآن کریم موعظه  پروردگار را مطرح می کند:یا أَیُّهَا النّاسُ قَدْ جاءَتْکُمْ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّکُمْ[یونس/57].
23. موعظه : 2 .دعوت به سوی خداوند به وسیله موعظه :ادْعُ إِلی سَبِیلِ رَبِّکَ بِالْحِکْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ[نحل/125].
24. 3.مطرح شدن موعظه  در الواح تورات:وَ کَتَبْنا لَهُ فِی الالْواحِ مِنْ کُلِّ شَیْءٍ مَوْعِظَةً[اعراف/145].
25. 4.ضرورت موعظه  در مسائل خانوادگی:وَ اللاتِی تَخافُونَ نُشُوزَهُنَّ فَعِظُوهُنَّ وَ اهْجُرُوهُنَّ فِی الْمَضاجِعِ وَ اضْرِبُوهُنَّ[نساء/34].
26. 5.عدم تاثیر موعظه  در کفار :سَواءٌ عَلَیْنا أَ وَعَظْتَ أَمْ لَمْ تَکُنْ مِنَ الْواعِظِینَ[شعراء/136].
27. 6.نیاز انسان به موعظه  در تمام عمر:انسان در تمام عمر محتاج به موعظه  است، چه نوجوان باشد، چه کهن سال باشد:
28. موعظه در جوانی :وَ إِذْ قالَ لُقْمانُ لابْنِهِ وَ هُوَ یَعِظُهُ یا بُنَیَّ لا تُشْرِکْ بِاللّهِ[لقمان/13].
29. موعظه در کهن سالی: خداوند به حضرت نوح(ع)می فرماید:إِنِّی أَعِظُکَ أَنْ تَکُونَ مِنَ الْجاهِلِینَ[هود/46].
30. موعظه ‏های لقمان(علیه السلام )به فرزندش:1.در مسائل اعتقادی:
31. موعظه الف: مساله توحید و عدم شرک: وَ إِذْ قالَ لُقْمانُ لابْنِهِ وَ هُوَ یَعِظُهُ یا بُنَیَّ لا تُشْرِکْ بِاللّهِ[لقمان/13].
32. موعظه ب: مساله معاد و حسابرسی اعمال: یا بُنَیَّ إِنَّها إِنْ تَکُ مِثْقالَ حَبَّةٍ مِنْ خَرْدَلٍ فَتَکُنْ فِی صَخْرَةٍ أَوْ فِی السَّماواتِ أَوْ فِی الارْضِ یَأْتِ بِهَا اللّهُ إِنَّ اللّهَ لَطِیفٌ خَبِیرٌ[لقمان/16].
33. موعظه 2.در مسائل عملی : الف: بر پا داشتن نماز ب: امر به معروف و نهی از منکر.
34. موعظه ج: صبر در برابر مصائب. یا بُنَیَّ أَقِمِ الصَّلاةَ وَ أْمُرْ بِالْمَعْرُوفِ وَ انْهَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ اصْبِرْ عَلی ما أَصابَکَ إِنَّ ذلِکَ مِنْ عَزْمِ الامُورِ[لقمان/17].
35. ازموعظه ‏های لقمان(علیه السلام ) فرزندم نماز بپادارواز امربه معروف غفلت نکن؛ ودر مصایب شکیبا باش؛
36. ازموعظه ‏های لقمان(علیه السلام ) إِنَّ ذلِکَ مِنْ عَزْمِ الامُورِ[لقمان/17]. مراد از «عَزْمِ‏» در اینجا، یا عزم و اراده‏ى قطعى خداوند بر انجام این امور است و یا لزوم عزم و تصمیم جدّى انسان بر انجام آنها
37. موعظه 3.در مسائل اخلاقی : الف: تواضع و فروتنی ب: اعتدال در راه رفتن ج: اعتدال در سخن گفتن.
38. ازموعظه ‏های لقمان(علیه السلام ): وَ لا تُصَعِّرْ خَدَّکَ لِلنّاسِ وَ لا تَمْشِ فِی الارْضِ مَرَحاً إِنَّ اللّهَ لا یُحِبُّ کُلَّ مُخْتالٍ فَخُورٍ با مردم، چه مسلمان و چه غیر مسلمان، با خوشرویى رفتار کنیم. «لا تُصَعِّرْ خَدَّکَ‏ لِلنَّاسِ‏» - تکبّر ممنوع است، حتّى در راه رفتن.
39. ازموعظه ‏های لقمان(علیه السلام ) وَ اقْصِدْ فِی مَشْیِکَ وَ اغْضُضْ مِنْ صَوْتِکَ إِنَّ أَنْکَرَ الاصْواتِ لَصَوْتُ الْحَمِیرِ[لقمان/19-18]. یعنى صدایت را پایین بیاور و با صداى بلند صحبت نکن. .
40. ازموعظه های لقمان(علیه السلام ) چون بدترین صداها، صداى بلند خران است، پس صداى خود را بلند نکنید. اللهم صل علی محمد و آل محمد وعجل فرجهم