پردازش اربعین حسینی

حسینُ منی و انا من حسینی

پردازش اربعین حسینی

حسینُ منی و انا من حسینی

پردازش اربعین حسینی

در این صفحه مطالب گردآوری شده توسط حسین صفرزاده به اشتراک گذاشته می شود

آخرین مطالب
پربیننده ترین مطالب
نویسندگان

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

  1. شرح زیارت جامعه کبیره یا تفسیر قرآن ناطق - محمد محمدی ری شهری
    1. ارسال شده توسط بازار کتاب http://www.ghbook.ir/book/11586
  1. السلام  عَلَیْکُمْ یا أهلَ بَیْتِ النُّبُوَّةِ ..سلام  بر شما ، ای خاندان نبوّت !
  2. توضیح واژه ها السلام  : سالم بودن ، بی عیب بودن ، صلح و دوستی ، دور بودن از آفات باطنی و ظاهری ، دعا کردن برای سلام ت . 1 أهْل : بنا بر مضافٌ إلیه این واژه ، معنایش متفاوت می شود : خویشاوندان ، ایل و تبار ، پیروان ، وابستگان ، ویژگان . 2 بَیْت : خانه ، خانواده . 3 النُبُوَّة : رفعت ، برتری ، خبر دادن ، پیامبری . 4
  3. شرح نخستین عبارت زیارت نورانی «جامعه کبیره» ، با سلام  بر خاندان نبوّت ، آغاز می شود و پس از آن ، با چهار سلام  دیگر ، جایگاه امامت را بیان می کند . برخی ، سلام  زائر را ادبِ برخورد دانسته اند و گروهی ، آن را دعا می دانند .
  4. پیشینه «سلام »انسان ، موجودی اجتماعی است و در هنگام دیدار با همنوعان خود ، آداب اجتماعی را رعایت می کند ؛ امّا آداب برخورد در همه جوامع ، یکسان نیست . که کلاه از سررا به آداب از برمی داشتند..
  5.  1- .«السلام  بمعنی السلامة ، و قول النّاس : السلام  علیکم ! أی السلامة من اللّه علیکم» (العین : ج ۷ ص ۲۶۵) . «السلام  : العافیة ، التحیَّة» (لسان العرب ، ج ۱۲ ، ص ۲۸۹) .
  6. 2- .«أهل الرَّجل : زوجه و أخصّ النّاس به» (العین ، ج ۴ ، ص ۸۹)
  7. .3- .«البیت : واحد البیوت التی تسکن» (مجمع البحرین ، ج ۲ ، ص ۱۹۳) .
  8. 4- .«به اعتبار اشتقاق آن از «نبأ» ، یعنی کسی که از جانب خدا خبر می آورد و به اعتبار اشتقاق آن از «نَبوة» ، به معنای بلندی رتبه و منزلت او برسایر آفریدگان است».
  9. برداشتن ، دست بر سینه گذاشتن ، خم شدن و استفاده از جملات و اصطلاحاتی مانند : «سلام  !» ، «زنده باشی ! » ، «دست مریزاد !» و ... ، در میان اقوام مختلف ، مرسوم بوده و هست . پیش از اسلام  و در زمان جاهلیت ، جملاتی مانند : «أَبَیْتَ اللَّعْنَ ؛ از نفرین ، در امان باشی» ، «أَنْعِمْ صَباحا ؛ صبح تو نیکو باد !» و یا «تَعیشُ أَلفَ سَنَةً ؛ هزار سال ، زنده باشی ! » ،
  10. «السلام  بمعنی به عنوان تحیّت 1 بر پادشاهان و بزرگان ، مرسوم بوده است
  11. 2 با پیدایش اسلام  ، پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله ، سلام  کردن را به عنوان تحیّتِ مسلمانان برگزید و فرمود : السلام  تَحِیَّةٌ لِمِلَّتِنا .
  12. 3- سلام  ، درود ملّتِ ماست . ایشان ، همچنین چگونگی دیدار با هم و سلام  کردن به یکدیگر را آموخت و از مسلمانان خواست تا به گاه وداع و خداحافظی ، برای یکدیگر از خداوند ، طلب آمرزش کنند : إذا تَلاقَیتُم فَتَلاقُوا بِالتَّسلِیمِ و التَّصافُحِ وَ إذا تَفَرَّقتُم فَتَفَرَّقوا بِالإسْتِغفارِ .
  13. 4 هر گاه به هم رسیدید ، سلام  گویید و با هم دست دهید ، و چون از هم جدا شدید ، با آمرزش خواهی ، یکدیگر را ترک کنید . تکرار واژه «سلام » در قرآن و رفتار پیامبر صلی الله علیه و آله و تأکید فراوان ایشان ، «سلام  گفتن» را مستحبّی مؤکّد در میان مسلمانان شناسانْد و از آنان خواست به کسی که پیش از سلام  گفتن ، سخن بگوید ، پاسخ ندهند :
  1. آداب سلام  گفتن
  2. مَن بَدَأَ بِالکَلامِ قَبلَ السلام  فَلا تُجِیبوهُ . 1 هر که پیش از سلام  گفتن ، آغاز به سخن کند ، پاسخش را ندهید .
  3. رایج شدن «سلام » و کنار نهادن واژه هایی نظیر : «حیّاک ! »، «أنعم صباحا !» و ... ، تنها جا به جایی الفاظ نبود ؛ بلکه فرهنگ جدیدی را پی نهاد که ذلّت و خواری فروهِشته در واژگان پیش از اسلام  را که فرودستان ، نثار بزرگان و پادشاهان می کردند ، از میان برداشت . فرهنگ سلام  ، پیام سالم سازی جامعه را نوید می دهد و در قالب دعا ، فراگیر می شود ؛ زیرا
  4. سلام  ، از ریشه «سِلْم» و «سلامت» است و گوینده سلام  ، باید خود را از آفات ظاهری و باطنی ، پاک سازد و در حقیقت ، به مخاطب می گوید : تو از دست و زبان من ، در امان هستی و برای تو هم آرزوی سلامت می کنم . بنا بر این ، سلام  را می توان جامع ترین دعا برای سلامت جامعه دانست که اگر به مضمون آن توجّه شود ، فردسازی و جامعه سازی ، تحقّق می یابد .
  5. آداب سلام  گفتن در گذر زمان ، سلام  کردن به عنوان آیین برخورد با هم در دین اسلام  ، شناخته شد که برای آن ، آدابی نیز برشمردند . سلام  کردن کوچک بر بزرگ ، ره گذر بر نشسته ، و گروه اندک بر جماعت انبوه تر ، از جمله آداب سلام  است که بر پایه روایتی امام صادق علیه السلام  ، بر آن تأکید کرده و می فرماید : یُسَلِّمُ الصَّغِیرُ عَلَی الکَبِیرِ ، وَ المارُّ عَلَی القاعِدِ ، وَ القَلِیلُ عَلَی الکَثِیرِ .
  6. 2 کوچک به بزرگ ، سلام  کند و ره گذر ، به نشسته و عدّه کمتر ، به عدّه بیشتر . در پاره ای از روایات نیز به سلام  گفتن سواره بر پیاده و یا ایستاده بر نشسته ، سفارش شده است .
  7. 3 و در حدیث دیگری ، امام صادق علیه السلام  ، آغاز به سلام  کردن را نشانه فروتنی می داند
  8. انواع سلام می فرماید : مِنَ التَّواضُعِ أن تُسَلِّمَ عَلی مَن لَقِیتَ . 1 از فروتنی است که به هر که برخوردی ، سلام  کنی . این سخن ، در کنار روایتی که از کسی که بر مَرکبی رهوار نشسته است ، می خواهد تا بر شخصی که بر مَرکبی ناتوان سوار است ، سلام  کند ،
  9. 2 سلام نشان دهنده آن است که هدف در «سلام » ، افزون بر احترام ، آموزش نوعی فروتنی و تواضع است . پیامبر اکرم ، خود نیز همواره بر کودکان ، سلام  می کرد تا به عنوان سنّتِ پس از خویش ، پایدار بماند و در روایتی آمده که فرمود : خَمسٌ لا أدَعُهُنَّ حَتَّی المَماتِ : الأکلُ عَلَی الحَضِیضِ مَعَ العَبِیدِ ، و رُکوبی الحِمارَ مؤکَفا ، وَ حَلبُ العَنزِ بِیَدی ، وَ لُبسُ الصّوفِ ، وَ التَّسلِیمُ عَلی الصِّبیانِ لِتَکونَ سُنَّةً مِن بَعدِی .
  10. 3 پنج چیز است که تا زنده ام ، آنها را ترک نمی کنم : غذا خوردن روی زمین با بردگان ، سوار شدن بر الاغ برهنه ، دوشیدن بز با دست خودم ، پوشیدن پشمینه ، و سلام  کردن به کودکان تا بعد از من ، سنّت شود .
  11. انواع سلام بنا بر آنچه گذشت ، سلام  ، بهترین تحیّتی است که در آن ، آموزش، همنشین پرورش شده است و اختصاص به دنیا ندارد ؛ بلکه بندگان در ملاقات با خدا ، در قیامت نیز سلام  می گویند : «تَحِیَّتُهُمْ یَوْمَ یَلْقَوْنَهُ سَلَـمٌ. 4 درودشان ، آن روز که با او دیدار کنند ، سلام  است» .
  12. سلام  بر پیشوایان دین -امّا این که مخاطب سلام  ، چه رتبه ای دارد ، می توان آن را به سه گروه ، تقسیم کرد :
  13. ۱ . سلام  برابر . سلام  آنانی که در یکی رتبه و جایگاه قرار دارند ، مانند دو دوست که در برخورد با یکدیگر ، محبّت و برادری خود را با سلام  کردن ، نشان می دهند و دوستی شان را استوار می کنند و در بهشت نیز بهشتیان ، دوستان خود را این گونه خطاب می کنند : «وَ تَحِیَّتُهُمْ فِیهَا سَلَـمٌ . 1 و درودشان در آن جا سلام  است» .
  14. ۲ . سلام  بزرگ تر بر کوچک تر . خداوند ، آغاز کننده چنین سلامی است و بندگان صالح خود را با سلام  ، مخاطب می سازد و می فرماید : «سَلَـمٌ عَلَی نُوحٍ فِی الْعَــلَمِینَ . 2 سلام  بر نوح در میان جهانیان!» «سَلَـمٌ عَلَی إِبْرَ هِیمَ ! 3 سلام  بر ابراهیم ! » . آری ! پیام چنین سلامی ، رأفت و مهربانی است .
  15. ۳ . سلام  کوچک تر بر بزرگ تر . سلام  کردن کوچک تر بر بزرگ تر ، از آداب دینی است و شرط ادب ، آن است که کوچک تر در سلام  گفتن ، پیشی گیرد . سلام  گفتن بر بزرگان دین نیز در همین گروه ، جای دارد .سلام  بر پیشوایان دینآغازین جملات زیارت نامه ها و از جمله «زیارت جامعه» ، سلام  دادن بر پیشوایان دین است که در این زیارت نامه ، با ترکیب «السلام  علیکم» ، آمده است .
  16. حرف «علی» که با ضمیر مخاطب «کُم» همراه شده ، اظهار اعتقاد به حضور زنده آنان و شنوا بودنشان است . بدون تردید ، مفهوم سلام  بر معصومان علیهم السلام  ، اظهار ادب ، تواضع ، عشق ، محبّت و ارادت به آنان است . امّا فراتر از مفاهیم یاد شده ، معانی دیگری نیز برای سلام  بر اهل بیت علیهم السلام  ذکر کرده اند :
  17. ۱ . تجلّی نام خداوند در قرآن کریم ، یک بار از خداوند با نام «سلام » یاد شده است : «هُوَ اللَّهُ الَّذِی لَا إِلَـهَ إِلَا هُوَ الْمَلِکُ الْقُدُّوسُ السَّلَـمُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَیْمِنُ الْعَزِیزُ الْجَبَّارُ الْمُتَکَبِّرُ . 1 اوست خدای یکتا که جز او خدایی نیست ؛ پادشاه [ سزاوار و راستین ] ، پاک از هر عیب ، ایمنی بخش ، نگاهبان [ بر همه چیز ] ، توانای بی همتا ، بر همه چیره ، و در خور بزرگی» . سلام  ، در این آیه ، به معنای بر کنار بودن خداوند از عیب ها و کاستی هاست و این که ممکن نیست نقصی بدو راه یابد
  18. 2 و بهشت نیز ، از آن رو «دار السلام » خوانده شده است که به خداوند ، نسبت داده می شود و یا آن که ساکنان آن ، از اندوه و مرگ ، در سلامت هستند . بنا بر آن که از واژه «السلام » در آغاز زیارت ، نام خداوند اراده شود ،
  19. 3.معنای جمله «السلام  علیکم» ، خطاب به امامان معصوم علیهم السلام  ، یعنی : شما ، مظهر کامل اسم «سلام » خداوند باشید و آثار این نام منوّر ـ که رحمت و سلامت است ـ ، بر شما باد !
  20. ۲ . دعا زیارت کننده ، در هر زیارتی از خداوند می خواهد تا فضل و احسان خود را بر خاطره ای از آیة اللّه بهاء الدینی .شناخت اهل بیت علیهم السلام «أهل» ، در قرآن معصومان علیهم السلام  ، همیشگی سازد و آنان را از تمام آفات و بلایای جسمانی و نفسانی ، بر حذر دارد ، همچنان که ایشان را از همه پَستی ها ، دور داشته و آنان را معصوم ، آفریده است . پُر واضح است چنین دعایی برای زائر ، نتیجه بخش خواهد بود ؛ زیرا پاسخ سلام  معصومان علیهم السلام  ، آثاری دارد که بر اساس مراتب سلام  ، به زیارت کنندگان ، خواهد رسید .
  21. خاطره ای از آیة اللّه بهاء الدینی شنیدن پاسخ از معصومان علیهم السلام  ، هم سنخ شدن با ایشان را می طلبد و تا زمانی که دغدغه های ما با آنان تفاوت دارد ، پاسخ ایشان را نمی شنویم. امّا برخی بزرگان ، ظاهر و باطن خود را اُخروی کرده اند و در همین دنیا نیز تواناییِ شنیدن نداهای آسمانی را دارند . از جمله این بزرگان ، فقیه بزرگوار آیة اللّه سیّد رضا بهاء الدینی رحمه الله بود . آن بزرگوار ، وقتی به زیارت امام رضا علیه السلام  مشرّف می شد ، گاه توقّف کوتاهی می کرد و برمی گشت و برخی اوقات ، وارد حرم مطهّر هم نمی شد . یکی از دوستان ، راز این توقّف کوتاه در حرم را از ایشان پرسیده بود . در پاسخ ، فرموده بود : «آقا ! ما سلام  کردیم ، جواب شنیدیم و برگشتیم» . چه خوش بی مهربونی ، هر دو سر بی که یک سر مهربونی ، دردسر بی .
  22. شناخت اهل بیت علیهم السلام اوّلین درس امام شناسی در «زیارت جامعه» ، شناختن اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله است .
  23. 3 «أهل» ، در قرآن در فرهنگ قرآنی ، «أهل» به افرادی گفته می شود که نوعی پیوند و وابستگی ، آنها را گِرد هم آورد ، مانند : «أهل الإنجیل» ، 1 «أهل القُری» ، 2 «أهل المدینة» ، 3 «أهل «بیت» ، در قرآن البیت» ، 1 «أهل الذّکر» ، 2 «أهل التقوی» و .....
  24. بنا بر فرهنگ قرآنی ، به کسانی اهل یا ذُرّیه پیامبر خدا گفته می شود که با او پیوند و بستگی داشته باشند و مهم ترین پیوند با پیامبر صلی الله علیه و آله ، هم عقیده بودن با اوست و کسی که از ایمان آوردن به پیامبر صلی الله علیه و آله سر باز بزند ، او را در زمره خاندان پیامبر صلی الله علیه و آله نمی داند،
  25. 4..همچنان که خداوند در باره فرزند نوح علیه السلام  می فرماید : «إِنَّهُ لَیْسَ مِنْ أَهْلِکَ . او از خاندان تو (خاندان پیامبری) نیست» .
  26. «بیت» ، در قرآن واژه «بیت» ، چنانچه به اشخاص و افراد حقیقی اضافه شود ، معمولاً خانه مسکونی ایشان ، اراده می شود و در صورتی که به شخصیتی حقوقی و یا معانی دیگری افزوده شود ، حقیقت مضافٌ الیه را بیان می کند ؛ مانند : «بیت علم» ، که به معنای خاندانی است که به گونه ای با دانش ، در ارتباط هستند و یا «بیت مرجعیّت» ، یعنی خاندانی که با مرجع دینی مسلمانان ، به نوعی ارتباط دارند .
  27. در این جا «بیت نبوّت» ، به کسانی اطلاق می شود که با حقیقت نبوّت ، یعنی جایگاه تجلّی اسما و صفات الهی ، مرتبط هستند و ارتباط زمینیان با آسمانیان را فراهم می کنند . نکته دیگر آن که بیت ، به «نبوّت (پیامبری) » افزوده شده است و به «نبی (پیامبر) » افزوده نشده است و نمی توان هر آن کس را که در خانه پیامبر صلی الله علیه و آله زندگی می کرده ، در زمره بیتِ نبوّت دانست . ص: 47 اللهم صل علی محمد و آل محمد وعجل فرجهم 
  • حسین صفرزاده

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی