یَقُولُ مَنْ أَتَى قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام مَاشِیاً کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ : خداوند متعال به هر گامى که برداشته و به هر قدمى که از زمین بلند نموده و بر آن نهاده

 

زیارت اباعبدالله الحسین اربعین پیاده 2-

بسم الله الرحمن الرحیم

1. اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

 

2. وَ عِنْدَهُ مُرَازِمٌ فَسَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام : کسى که پیاده به زیارت قبر حضرت امام حسین علیه السّلام برود  
3. یَقُولُ مَنْ أَتَى قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام مَاشِیاً کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ : خداوند متعال به هر گامى که برداشته و به هر قدمى که از زمین بلند نموده و بر آن نهاده
4. وَ بِکُلِّ قَدَمٍ یَرْفَعُهَا وَ یَضَعُهَا عِتْقَ رَقَبَةٍ مِنْ وُلْدِ إِسْمَاعِیلَ : ثواب آزاد کردن بنده‏اى از اولاد حضرت اسماعیل را‏دهد.
5. وَ مَنْ أَتَاهُ بِسَفِینَةٍ فَکَفَتْ بِهِمْ‏ سَفِینَتُهُمْ : و کسى که با کشتى به زیارت آن حضرت رود و در اثناء چپ شده و سرنشینانش را در آب بریزد
6. نَادَى مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ طِبْتُمْ وَ طَابَتْ لَکُمُ الْجَنَّةَ. : منادى از آسمان نداء مى‏کند: خوشا به حال شما و گوارا باد بر شما بهشت.
7.  الباب الخمسون کرامة الله تبارک و تعالى لزوار الحسین بن علی علیه السلام : باب پنجاه کرامت خداوند تبارک وتعای بر زوار حسین بن علی علیه السلام ‏
8. یَقُولُ مَا مِنْ أَحَدٍ یَوْمَ الْقِیَامَةِ إِلَّا وَ هُوَ یَتَمَنَّى أَنَّهُ مِنْ زُوَّارِ الْحُسَیْنِ : احدى نیست درروز قیامت مگر آنکه آرزو مى‏کند از زوّار امام حسین علیه السّلام باشد
9. لِمَا یَرَى مِمَّا یُصْنَعُ بِزُوَّارِ الْحُسَیْنِ ع مِنْ کَرَامَتِهِمْ عَلَى اللَّهِ تَعَالَى‏ : زیرا مشاهده مى‏کند با ایشان چه معامله‏اى شده و چه کرامتى حق تبارک و تعالى در باره آنها منظور مى‏فرماید.
10. قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام ‏: کَأَنِّی بِالْمَلَائِکَةِ :  فرموند گویا مى‏بینم که فرشتگان
11. وَ اللَّهِ قَدْ ازْدَحَمُوا الْمُؤْمِنِینَ عَلَى قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام : با مؤمنین بر سر قبر حضرت حسین بن على علیهما السّلام ازدحام کرده‏اند.
12. قَالَ قُلْتُ فَیَتَرَاءَوْنَ لَهُ قَالَ هَیْهَاتَ هَیْهَاتَ : راوى مى‏گوید: عرضه داشتم:آیا مؤمنین فرشته را مى‏بینند؟حضرت فرمودند:هرگز، هرگز،
13. قَدْ لَزِمُوا وَ اللَّهِ الْمُؤْمِنِینَ : آنها به خدا قسم ملازم و همراه مؤمنین بودند
14. حَتَّى إِنَّهُمْ لَیَمْسَحُونَ وُجُوهَهُمْ بِأَیْدِیهِمْ : حتّى با دست‏هایشان به صورت‏هاى آنها مسح مى‏کشند.
15. قَالَ وَ یُنْزِلُ اللَّهُ عَلَى زُوَّارِ الْحُسَیْنِ علیه السلام : سپس امام علیه السّلام فرمودند:خداوند منّان
16. غُدْوَةً وَ عَشِیَّةً مِنْ طَعَامِ الْجَنَّةِ : هر صبح و شام از طعام بهشت بر زوّار امام حسین علیه السّلام نازل فرماید
17. وَ خُدَّامُهُمُ الْمَلَائِکَةُ لَایَسْأَلُ اللَّهَ عَبْدٌ حَاجَةً : و خدمتکاران ایشان فرشتگانند.هیچ بنده‏اى از بندگان خداوند حاجتى
18. مِنْ حَوَائِجِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ إِلَّا أَعْطَاهَا إِیَّاهُ.: از حوائج دنیا و آخرت را از خداوند متعال در خواست ‏نکنند مگر آنکه خدا به او عطاء مى‏فرماید.
19. قَالَ قُلْتُ هَذِهِ وَ اللَّهِ الْکَرَامَةُ قَالَ لِی یَا مُفَضَّلُ : راوى مى‏گوید: عرض کردم: به خدا قسم این کرامت مى‏باشد.امام علیه السّلام به من فرمودند:
20. أَزِیدُکَ قُلْتُ نَعَمْ سَیِّدِی : اى مفضّل: برایت بیشتر بگویم؟عرضه کردم: بلى سرور من.
21. قَالَ کَأَنِّی بِسَرِیرٍ مِنْ نُورٍ قَدْ وُضِعَ وَ قَدْ ضُرِبَتْ عَلَیْهِ قُبَّةٌ : حضرت فرمودند:گویا مى‏بینم تختى از نور را که گذارده‏اند و بر روى آن قبّه‏اى
22. مِنْ یَاقُوتَةٍ حَمْرَاءَ مُکَلَّلَةٍ بِالْجَوَاهِرِ : ازیاقوت سرخ زده شده که با جواهرات آن را زینت نموده‏اند
23. وَ کَأَنِّی بِالْحُسَیْنِ ع جَالِسٌ عَلَى ذَلِکَ السَّرِیرِ: و حضرت امام حسین علیه السّلام بر روى آن تخت نشسته‏اند
24. وَ حَوْلَهُ تِسْعُونَ أَلْفَ قُبَّةٍ خَضْرَاءَ : و اطراف آن حضرت نود هزار قبه سبز زده‏اند
25. وَ کَأَنِّی بِالْمُؤْمِنِینَ یَزُورُونَهُ وَ یُسَلِّمُونَ عَلَیْهِ : و مؤمنین آن حضرت را زیارت کرده و بر آن جناب سلام مى‏دهند،
26. فَیَقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُمْ أَوْلِیَائِی سَلُونِی- پس خداوند متعال به ایشان مى‏فرماید:اى دوستانم از من سؤال کنید.
27. فَطَالَ مَا أُوذِیتُمْ وَ ذُلِّلْتُمْ وَ اضْطُهِدْتُمْ فَهَذَا یَوْمٌ : و بخواهید، پس زیاد اذیّت شدید و خوار و مقهور گردیدید امروز، روزى است
28. لَا تَسْأَلُونِّی حَاجَةً مِنْ حَوَائِجِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ إِلَّا قَضَیْتُهَا لَکُمْ : که حاجتى از حاجات دنیا و آخرتتان را از من در خواست نکرده مگر آن را روا مى‏نمایم،
29. فَیَکُونُ أَکْلُهُمْ وَ شُرْبُهُمْ فِی الْجَنَّةِ فَهَذِهِ : پس خوردن و آشامیدنشان در بهشت ‏باشد،  
30. وَ اللَّهِ الْکَرَامَةُ الَّتِی لَا انْقِضَاءَ لَهَا وَ لَا یُدْرَکُ مُنْتَهَاهَاَ.: پس به خدا قسم کرامت و احسانى که زوال نداشته و انتهاء آن را نمى‏توان درک کرد.
31. قَالَ أَبُو الْحَسَنِ مُوسَى (علیه السلام ) أَدْنَى مَا یُثَابُ بِهِ زَائِرُ الْحُسَیْنِ علیه السلام  کمترین ثوابى که به زائر امام حسین علیه السّلام .
32. بِشَطِّ الْفُرَاتِ إِذَا عَرَفَ بِحَقِّهِ وَحُرْمَتِهِ وَ شطّ فرات مى‏دهند بشرطى که عارف به حقّ و حرمت
33. وَلَایَتِهِ أَنْ یُغْفَرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَا : و ولایت آن جناب باشد این است که گناهان گذشته و آینده‏اش را حقتعالى مى‏آمرزد.
34. عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام : قَالَ مَا بَکَتِ السَّمَاءُ عَلَى أَحَدٍ بَعْدَ یَحْیَى بْنِ زَکَرِیَّا : گریه نکرد آسمان برای احدی بعد از یحیی بن زکریا
35. إِلَّا عَلَى الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیه السلام  فَإِنَّهَا بَکَتْ عَلَیْهِ أَرْبَعِینَ یَوْماً : مگر بر حسین بن علی گریه کرد چهل روز
36. عَنْ أَبِیهِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ علیه السلام :  قَالَ إِنَّ السَّمَاءَ لَمْ تَبْکِ مُنْذُ وُضِعَتْ : آسمان بر احدى نگریست مگر بر این دو.
37. إِلَّا عَلَى یَحْیَى بْنِ زَکَرِیَّا وَ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍ‏ علیه السلام : مگربر یحیی بن ذکریا وحسین بن علی علیه السلام .
38. عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ کَانَ قَاتِلُ یَحْیَى بْنِ زَکَرِیَّا وَلَدَ زِنًا وَ قَاتِلُ الْحُسَیْنِ علیه السلام وَلَدَ زِناً: قاتل یحیى بن زکریا و حسین بن على علیهم السّلام زنا زاده بوده
39. وَ لَمْ تَبْکِ السَّمَاءُ عَلَى أَحَدٍ إِلَّا عَلَیْهِمَا : و آسمان بر احدى نگریست مگر بر این دو.
40. قَالَ قُلْتُ وَ کَیْفَ تَبْکِی قَالَ تَطْلُعُ الشَّمْسُ فِی حُمْرَةٍ وَ تَغِیبُ فِی حُمْرَةَ : راوى مى‏گوید: عرض کردم: چگونه آسمان گریست؟حضرت فرمودند:طلوع خورشید و غروبش در سرخى بود 1392/9/16جمعه 2ماه صفر. اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم