اهلبیت : دومین مقام در زیارت عاشورا وصف‏ «وَجِیهاً فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ» در قرآن تنها براى حضرت موسی و حضرت عیسى علیه السلام آمده و در مورد شخص دیگرى این صفت گفته نشده است.

بسم الله الرحمن الرحیم

                                                                                                                                                 

 

 

1. 1. اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم.  
1. دومین مقام عرض وآبرومندی در زیارت عاشورا
2.  اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی عِنْدَکَ وَجِیها بِالْحُسَیْنِ‏ علیه السلام فِی الدُّنْیَا وَ الاخِرَةِ مفاتیح‏الجنان، ج 1، ص 456
3. إِذْ قالَتِ الْمَلائِکَةُ یا مَرْیَمُ إِنَّ اللَّهَ یُبَشِّرُکِ بِکَلِمَةٍ مِنْهُ اسْمُهُ الْمَسِیحُ عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ وَجِیهاً فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ وَ مِنَ الْمُقَرَّبِینَ‏ (بیاد آور) آنگاه که فرشتگان گفتند: اى مریم! همانا خداوند تو را به کلمه و نشانه‏اى از سوى خویش به نام مسیح، عیسى پسر مریم، بشارت مى‏دهد. او که در دنیا و آخرت آبرومند و از مقرّبان است. «آل‏عمران،45 »
4. وصف‏ «وَجِیهاً فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ» در قرآن تنها براى حضرت موسی و حضرت عیسى علیه السلام آمده و در مورد شخص دیگرى این صفت گفته نشده است.
5. وجاهت دنیوى نیز یک ارزش است وکسب آن مانعى ندارد. «وَجِیهاً فِی الدُّنْیا» سوره الأحزاب، آیه 69
6. یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَکُونُوا کَالَّذِینَ آذَوْا مُوسى‏ فَبَرَّأَهُ اللَّهُ مِمَّا قالُوا وَ کانَ عِنْدَ اللَّهِ وَجِیهاً «69» اى کسانى که ایمان آورده‏اید! مانند کسانى نباشید که موسى را آزار دادند، پس خداوند او را از آنچه (درباره‏اش به افترا) مى‏گفتند، تبرئه فرمود و او نزد خداوند آبرومند بود.
7. تبرئه‏ى مردان خدا از تهمت کافى نیست، باید از آنان تجلیل شود. «فَبَرَّأَهُ اللَّهُ مِمَّا قالُوا وَ کانَ عِنْدَ اللَّهِ وَجِیهاً»
8. 7- تبرئه از تهمت و داشتن وجاهت، شرط موفقیّت در رهبرى است. «فَبَرَّأَهُ اللَّهُ مِمَّا قالُوا وَ کانَ عِنْدَ اللَّهِ وَجِیهاً»
9. 8- کسى را که به مأموریّتى مى‏فرستید و مسئولیّتى به او مى‏دهید، باید از او حمایت کنید. «فَبَرَّأَهُ اللَّهُ مِمَّا قالُوا وَ کانَ عِنْدَ اللَّهِ وَجِیهاً»
10. 5. روسفیدی‏ : اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی عِنْدَکَ وَجِیها بِالْحُسَیْنِ علیه السلام فِی الدُّنْیَا وَ الاخِرَةِ مفاتیح‏الجنان، ج 1، ص 456
11. اهمیت به عرض و آبروی مؤمن: حاتم بن عنوان بلخی معروف به اصم (کر) از علمای عامه است، او کر نبود، بلکه خود را روزی به کری زد و این لقب برای او ماند. گویند: علت این که‏ او را کر می‏گفتند این بود که روزی زنی نزد او آمد و از وی مسئله‏ای را پرسید و در همان حال بادی از زن خارج شد و سخت خجل شد. حاتم برای این که خجلت زن را برطرف کند گفت: بلندتر حرف بزن که گوشم سنگین است زن خوشحال شد که او صدا را نشنیده به همین جهت او را اصم خواندند. منبع: مفاخر، ج 1، ص 149.
12. براى دعا بسیج شویم. قبل از آن که به خودتان دعا کنید، به دیگران دعا کنید که حدیث داریم اگر چهل مومن را دعا کنى، دعاى خودت هم مستجاب مى‏شود. «السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَبَا الْحَسَنِ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِین» «یَا أَبَا الْحَسَنِ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ یَا عَلِىَّ بْنَ أَبِى طَالِبٍ یَا حُجَّهَ اللَّهِ عَلَى خَلْقِهِ یَا سَیِّدَنَا وَ مَوْلَانَا إِنَّا تَوَجَّهْنَا وَ اسْتَشْفَعْنَا وَ تَوَسَّلْنَا بِکَ إِلَى اللَّهِ وَ قَدَّمْنَاکَ بَیْنَ یَدَىْ حَاجَاتِنَا یَا وَجِیهاً عِنْدَ اللَّهِ اشْفَعْ لَنَا عِنْدَ اللَّهِ» (دعاى توسل)
13. جسارت به حضرت موسى، جسارت به حضرت مریم، افرادى که به مریم جسارت کردند قرآن اسمش را گذاشت، بهتان عظیم، توهین به حضرت موسى که شد، قرآن مى‏فرماید: «فَبَرَّأَهُ اللَّهُ مِمَّا قالُوا وَ کانَ عِنْدَ اللَّهِ وَجیهاً» (احزاب/ 69) از افتخارت اینست که در قرآن به انبیاء و به پیغمبرش توهین نشده است و با کمال تاسف در تورات و انجیل خیلى توهین به انبیاء شده است اگر بدانید چه توهین‏هایى در تورات شده است. آدم رفت پشت یک درخت قایم شد، خدا مى‏گفت: آدم کجایى؟ آدم هیچى نگفت، قایموشکى، خدا دنبال آدم مى‏گشت، آخرش خدا پشیمان شد، گفت کاش آدم را خلق نمى‏کردم، ببینید خداى تورات اینست، یعنى خدا را در سطح یک آدمى که از کار خودش پشیمان شده است، به خدا توهین کردند.
14. چون در باب جارى کردن حد آبروى افراد مى‏ریزد، مى‏فرماید:«أَرْبَعَهً مِنْکُمْ فَإِنْ شَهِدُوا» (نساء/ 15) چهار شاهد (لازم است تا حد اجرا شود)
15. حتى دستور اسلام است که اگر سه شاهد شهادت دادند و چهارمى پیدا نشد و یا حاضر نشدگواهى دهد، آن سه نفر را باید حدجارى کرد چون این‏ها حاضر شدند آبروى یک نفر را، گر چه این سه عادل باشند باید شلاق بخورند که یک فاسق شلاق نخورد. براى این که هنوز فسق او ثابت نشده است. گر چه ممکن است در حقیقت فاسق باشد. قرآن مى‏فرماید: «فَلا تَفْضَحُونِ» (حجر/ 68) آبروى مرا نریزید.
16. ریختند درب خانه لوط پیامبر (دو تا مهمان خوشگل داشت) مردم منطقه فاسد و لاتهاى محله گفتند این دو مهمان رابه ما بده، فرمود: آبروى مرا نریزید.
17. قرآن مى‏فرماید: به ناحق آبروى یوسف را بردند با این که زلیخا عاشق یوسف شده و یوسف هم فرار کرد، زلیخا پیراهن او را از پشت گرفت و پاره شد در این هنگام صاحب خانه وارد شد و زلیخا تقصیر را به دوش یوسف گذاشته و بالاخره او را زندان کردند
18. بعد شاه خواب دید و از علما تعبیر آن را پرسید که خواب دیده‏ام که 7 گاو لاغر 8 گاو چاق را مى‏خورند و هرکدام تعبیرات نابجا و گفتند مشخص نیست ماجرا، یک نفر گفت من در زندان یک نفر را سراغ دارم‏که تعبیرخواب مى‏کند شاه او را مأمور کرد تا برود و سؤال کند یوسف هم به او گفت برو به شاه بگو بالاخره ماجراى زندان مقصر من بودم یا زن تو و من عاشق شدم یا او:
19. 1- آبرو و شخصیّت فقیر، با ارزش‏تر از حفظ شکم فقیر است. «قَوْلٌ مَعْرُوفٌ ... خَیْرٌ مِنْ صَدَقَةٍ»
20. 6- براى رسیدن به اهداف مقدّس، گاهى باید همه گونه سختى را تحمّل کرد. ضربه به مال، جان، حیثیّت و آبرو. «أَمْوالِکُمْ وَ أَنْفُسِکُمْ وَ لَتَسْمَعُنَّ ... أَذىً کَثِیراً»
21. 14- نشانه‏ى همسر شایسته، رازدارى، حفظ مال و آبرو و ناموس شوهر در غیاب‏ اوست. فَالصَّالِحاتُ‏ ... حافِظاتٌ لِلْغَیْب‏
22. جاهلان عرب، به گمان تقرّب به بت‏ها، یا به جهت حفظ آبرو، دختران خود را گاهى قربانى بت‏ها یا زنده به گور مى‏کردند.
23. حفظ آبرو از طریق سوگند دروغ، نمونه‏ى دشمنى و سرسختى با خداست.
24. 9- آنها که نزد خدا آبرو دارند نباید طرد شوند. «ما أَنَا بِطارِدِ الَّذِینَ آمَنُوا»
25. برخى براى رسیدن به اهداف شوم خود حتّى حاضرند از آبرو و شخصیّت خود صرف نظر کنند. «إِنَّا إِذاً لَخاسِرُونَ»*
26. آبرو بسیار ارزش دارد. «فَلا تَفْضَحُونِ، وَ لا تُخْزُونِ»
27. بازار شایعات را داغ نکنیم و با نقل شنیده‏هاى بى‏اساس، آبرو و حقوق افراد را از بین نبریم. لا تَقْفُ ..
28. نماز و آبرو :کسانى هستند که در محله خود حاضر به کار خلاف نیستند، چون مردم او و بستگانش را مى‏شناسند، ولى اگر همین اشخاص به منطقه ناشناسى هجرت کنند، خلاف براى آنان سنگینى قبلى را ندارد.
29. حفظ آبرو : مرجع تقلید شیعه حضرت آیة اللَّه سید ابوالحسن اصفهانى نماینده‏اى را به یکى از شهرها اعزام کرد. پس از مدّتى مرتّب شکایاتى از او مى‏رسید. عدّه‏اى از مردم خدمت آقا رسیده و از عملکرد بد نماینده سخن گفتند. آقا فرمود: مى‏دانم.گفتند: اگر مى‏دانید پس چرا او را عوض نمى‏کنید؟ فرمود: این آقا قبل از اینکه نماینده من بشود یک کیلو آبرو داشت، پس از حکم من آبرویش ده کیلو شد، حالا باید من به گونه‏اى اورا عوض کنم که آبروى خودش حفظ شود.
30. سؤال: آیا براى حفظ آبرو مى‏توان نماز باران را ترک کرد؟ پاسخ: در مسابقات ورزشى، ورزشکاران نمى‏گویند: مى‏ترسیم شکست بخوریم، پس در زمین حاضر نشویم! فوتبالیست باید در مسابقه شرکت کند، خواه گل بزند یا گل بخورد. حتى اگر چند بار هم شکست بخورد باز هم دست از مسابقه برنمى‏دارد.
31. ناپلئون مى‏گوید: در چهارده عملیات نظامى شکست خوردم تا بالاخره پیروز شدم. بر اساس روایات، به هنگام خشکسالى باید نماز باران خواند، ما باید به وظیفه خود عمل کنیم، این که باران ببارد یا نبارد، مربوط به خداوند است.
32. آبرو داری‏ 1. پاداش آبرو داری‏ : قَالَ الصَّادِقُ (علیه السلام ): مَنْ سَتَرَ عَلَی مُومِنٍ عَوْرَةً یَخَافُهَا سَتَرَ اللَّهُ عَلَیْهِ سَبْعِینَ عَوْرَةً مِنْ عَوْرَاتِ الدُّنْیَا وَ الاخِرَةِ کافی، ج 2، ص 200. کافى: بسندش تا ذریح که شنیدم امام ششم (ع) میفرمود: هر مؤمنى گره گرفتارى‏ مؤمن تنگدستى را گشاید خدا همه حاجتهاى دنیا و آخرتش را آسان کند و فراهم سازد،
33. و هر که عورت و عیب مؤمنى را که از آن نگرانست بپوشاند خدا هفتاد عیب دنیوى و اخروى او را بپوشاند، فرمود: خدا در کار یارى مؤمن است تا مؤمن در کار یارى برادر خود باشد، از پند سود برید، و بخیر رو آورید.
34. قال: ختم لرجل مذنب بخیر لانه ستر عورة اخیه التی کشفت و هو لایشعر بها و لم یخبره بها مخافة ان یخجل‏ سفینة البحار، باب عورة. بر تمام گناهان مرد گناه قلم عف کشیده می شود چرا برای اینکه آبروی برادر مومن خود را حفظ کرده
35. قَالَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ (علیه السلام): من کف عن أعراض المسلمین أقاله الله عز و جل عثرته یوم القیامة صحیفه‏الرضا، ص 85. صحیفه الرضا: تا امام چهارم که هر که خوددارى کند از آبروى مسلمانان خداى تعالى روز قیامت از لغزشش بگذرد.
36. قال النبی (صلی الله علیه وآله وسلم ): من ستر علی مسلم ستر الله علیه فی الدنیا و الاخرة نهج الفصاحة، حدیث 2756. هر که راز پوش مسلمانى شود خدا در دنیا و آخرت راز پوش وى شود.
37. قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله وسلم ): أَذَلُّ النَّاسِ مَنْ أَهَانَ النَّاسَ‏ من‏لایحضره‏الفقیه، ج 4، ص 394.
38. قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله وسلم ): : أَ لا أُنَبِّئُکُمْ بِشِرَارِکُمْ‏ قَالُوا: بَلَی یَا رَسُولَ اللَّهِ! قَالَ: الْمَشَّاءُونَ بِالنَّمِیمَةِ الْمُفَرِّقُونَ بَیْنَ الاحِبَّةِ الْبَاغُونَ لِلْبُرَآءِ الْمَعَایِبَ‏ کافی، ج 2، ص 369.
39. قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله وسلم ): : من رد عن عرض أخیه بالغیبة کان حقا علی الله عز و جل أن یرد عن عرضه یوم القیامة مجموعه‏ورام، ج 1، ص 119. هر کس از آبروى برادر مسلمانش وقت غیبت، دفاع کند، بر خداوند لازم است که در روز قیامت از آبروى او، دفاع کند. (26)
40. قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله وسلم ): : مَنْ رَدَّ عَنْ عِرْضِ أَخِیهِ کَانَ لَهُ حِجَاباً مِنَ النَّارِ أمالی مفید، ص 337. و نیز فرمود: هر کس از آبروى برادرش بهنگام غیبت او، دفاع کند، حق است بر خدا که او را از آتش دوزخ آزاد کند. (27)اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم.