امیر المومنین – متقین 5- سئله ارزاق و انواع روزىها روزى و وسائل آسایششان را بین آنها تقسیم فرموده و هرکس را در دنیا (با حکمت و مصلحت) در مرتبهاى (که سزاوار او دانست
پنجشنبه, ۲۲ تیر ۱۴۰۲، ۰۸:۱۶ ب.ظ
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم
- ( خطبه همام ) - 133 نکته فضیلت در وصف متقین پنج - فقسم بینهم معایشهم،
- سئله ارزاق و انواع روزىها - امیر المومنین – متقین 5- سئله ارزاق و انواع روزىها «فقسم بینهم معایشهم و و ضعهم من الدنیا مواضعهم».: پس روزى و وسائل آسایششان را بین آنها تقسیم فرموده و هرکس را در دنیا (با حکمت و مصلحت) در مرتبهاى (که سزاوار او دانست از قبیل فقر و غناء و خوشى و بدى و مانند آنها) قرار داد.***
- درمسیر تکامل وهدایت - شرح: پس از این که خداوند موجودات را خلق کرد و درمسیر تکامل و هدایت قرار داد، على (علیه السلام) مىفرماید: معیشتهاى آنها یعنى آنچه به سببش زندگى را سپرى مىکنند، اعم از ارزاق و خیرات و منافع و نعمتها به آنها اعطاء نمود و هریک را به مقتضاى حکمت بالغه و مصلحت کامل در موضعى که صلاحیت او را داشت نهاد؛ یکى را در فقر یکى را در ثروت، یکى را در عصر و یکى را در یسر، یکى را در سعه و یکى را در تنگى.
- «ما تقسیم کردیم بین آنها معیشتها و وسائل - این کلام على (علیه السلام) در واقع روح آیه 32 سوره زخرف است که حضرت جسم، یعنى الفاظ آن را رها کرد و روح را قبض نموده است. خداوند در این آیه مىفرماید: «نَحْنُ قَسَمْنا بَیْنَهُمْ مَعِیشَتَهُمْ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ رَفَعْنا بَعْضَهُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجاتٍ»: «ما تقسیم کردیم بین آنها معیشتها و وسائل مورد نیاز در زندگى دنیوى را و بعضى را بر بعضى دیگر از حیث مال و جاه برترى دادیم».در ذیل این بحث نکته قابل ملاحظه است:
- 1. شگفتىهاى جهان ارزاق: اگر در نظام ارتزاق موجودات مختلف از منابع طبیعى دقت و اندیشه شود، نکات جالب و شگفتانگیزى از قدرت خداوندى بر ما روشن مىگردد:
- الف) مواد غذایى تمام نمی شود- اولین مطلب این که مواد غذایى روى کره زمین با این که محدود است، ولى تمام نمىشود، زیرا گردش دورانى مواد غذایى در موجودات چنان تنظیم شده که اگر میلیونها سال مورد بهره بردارى قرار گیرد، تغییر محسوسى در آن دیده نمىشود آب دریا به بخار تبدیل شده و بعد به صورت باران برمى گردد، درختان مواد غذایى را از زمین گرفته و سپس برگها و شاخههاى آنها پوسیده و به کود و مواد غذایى مورد نیاز گیاهان بدل مىشود، حیوانات که از مواد غذایى استفاده کرده، پس از مدتى خاک شده و جزء مواد غذایى زمین مىگردند،
- انسان اکسیژن تنفس کرده و گاز کربن پس مىدهد و درختان برعکس گازکربن گرفته و اکسیژن پس مىدهند.( البته این در روز است وگرنه در شب اکسیژن گرفته و کربن پس مىدهد و در بعضى مواقع خوابیدن در شب در جنگلهاى انبوه موجب خفگى است.) این مبادلات و گردش دورانى دائماً در حال تکرار است و لذا سفره پایانناپذیر الهى دائماً گسترده و مخلوقات از این خوان نعمت بهرهگیرى مىکنند.
- یکى از شعرا در این زمینه مىگوید:
خلق بخشد خاک را لطف خدا تا خورد آب و بروید صد گیا
چون گیاهش خورد حیوان گشت گشت حیوان لقمه انسان و رفت
باز خاک آمد شداکال بشر چون جدا شد از بشر روح و بصر
ذرهها دیدم دهانشان جمله باز گر بگویم خوردشان گردد دراز
جمله عالم آکل و مأکول دان باقیان را مقبل و مقبول دادن
- ب) روزى حیوانات - دومین مطلب چگونگى تهیه روزى براى حیوانات مختلف است، بعضى گیاهان مواد غذایى و رطوبت را از زمین مىگیرند، بعضىها از آب (گیاهان شناور) بعضى از هوا، و بعضى از طریق وابستگى به گیاهان دیگر (مانند بسیارى از پیچکها). حیوانات اعماق دریاها در جایى زندگى مىکنند که مطلقاً گیاهى نمىروید، چرا که آخرین اشعه نور آفتاب در اعماق ششصد تا هفتصد متر به کلى محو مىشود و بعد از آن شبى ظلمانى و جاودانى بر آب دریا حاکم است، ولى خداوند روزى آنها را در سطح آب دریا طبخ و آماده کرده و براى آنها به اعماق دریا مىفرستد، گیاهانى که در لابلاى امواج در مقابل نور آفتاب به صورت بسیار زیاد پرورش مىیابند،
- بعد از رسیدن و دادن سهمیه موجودات زنده سطح دریا، سنگین مىشوند و به اعماق دریا فرومىروند همچنین بقایاى موجودات زنده سطح دریا به صورت یک موجودات آسمانى به سوى موجودات زنده اعماق دریا فرستاده مىشود.
- گاهى مرغان هوا را نصیب ماهى دریا مىکند و گاه ماهیان دریا را نصیب مرغان هوا، گاه گیاهان را غذاى حیوانات قرار مىدهد و گاه حیوانات را غذاى گیاهان گوشتخوار و گاهى از باقیمانده و تفاله غذا یک نوع غذاى لذیذى براى نوع دیگر مىسازد.
- روزى حیوانات - براى نمونه بعضى از نهنگهاى دریایى بعد از تغذیه از ماهیان مختلف، بقایاى این حیوانات در لابلاى دندانشان باقى مىماند، از این رو به ساحل آمده دهان خود را همچون غارى باز کرده و دستهاى از پرندگان ساحلى وارد آن شده و بقایاى گوشتهاى لابلاى دندانها را که غذاى لذیذى براى آنها محسوب مىشود، بیرون کشیده و مىخورند و عملًا مسواک بسیار جالبى به دندانهاى این حیوان مىزنند، آن هم در عالم همکارى ناسپاسى نکرده و تا آخرین پرنده از دهانش خارج نشده، دو فک خود را برهم نمىنهد و بعد از تمیز شدن داندانهایش دهان را برهم بسته و راهى اعماق دریا مىشود.
- ارزاق انسان در سه دوره - کافى است براى درک بیشتر علم و حکمت خداوندى در تدبیر ارزاق انسان در سه دوره جنینى و شیرخوارگى و غذاخورى بیندیشیم که چگونه در مرحله اول از طریق سیستم پیچیده بند ناف و جفت و پیوند مستقیم با خون مادر و بعد از تولد و در مرحله شیرخوارگى که نه دندانى براى جویدن و نه معده و روده آمادهاى براى پذیرفتن غذاهاى خشن بود از طریق شیر مادر که غذایى ملایم و مملو از مواد حیاتى بود روزى او را فراهم نمود، شیرى که نه سرد و نه گرم، نه شیرین و نه شور، نه محتاج به جویدن و نه محتاج به فعالیت معده براى هضم بود.
- غذاهاى مطبوع - در مرحله سوم هم انواع غذاهاى مطبوع را براى انسان فراهم نمود و زنگى را در وجود او به نام احساس قرار داد تا گرسنگى و تشنگى را دریابد و به سراغ این مواد حیاتى رود و بهترین موقع هم براى صرف غذا همین وقت است که زنگ در درون وجود انسان به صدا درآید به قول دانشمند معروف روسى (پاولف): «غذاى طبیعى و مفید، غذایى است که با اشتها و لذت صرف شود».
- حدیث معروف مُفَضَّل - امام صادق (علیه السلام) در حدیث معروف مُفَضَّل مىفرماید: «اى مفضّل! درست بیندیش در کارهایى که در انسان قرار داده شده، از قبیل غذاخوردن، خوابیدن و آمیزش جنسى و تدبیرى که در آنها است. خداوند براى هریک از آنها در طبیعت آدمى، محرک و انگیزهاى قرار داده تا به سوى آن تحریک شود.
- گرسنگى، انسان را به سوى غذایى مىفرستد که حیات بدن و قوامش در آن است. و خستگى خوابى را مىطلبد که راحت بدن و تجدید قوا در آن است و شهوت جنسى او را به آمیزشى دعوت مىکند که دوام نسل و بقاى نوع آدمى در آن است».
- دوام نسل و بقاى نوع - هرگاه انسان این تحرکات را نداشت و مىخواست از طریق تفکر و به خاطر نیاز بدن به سراغ این امور برود، چیزى نمىگذشت که بر اثر سستى و کوتاهى هلاک مىشد، ولى خداوند بزرگ براى هریک از این نیازمندىهاى مهم و ضرورى محرکى در طبع آدمى قرار داده است که او را به سوى این امور مىراند.
- در خاتمه سئله ارزاق و انواع روزىها باید گفت تمام شگفتىهاى دستگاه آفرینش دلالت بر عقل و تدبیر گستردهاى حاکم بر سیستم خلقت مىکند که هر کدام ما را در راه خداشناسى و معرفت آن مدبر یارى مىکند.
- شگفتىهاى جهان ارزاق:2 .آیا روزى مقسوم است؟ در بعضى آیات دارد که خداوند تقسیم روزى مىکند (قسمنابینهم معیشتهم) : «خداوند بین مردم تقسیم معیشت مىکند و او متکفل رزق هر جنبندهاى است: (وَ ما مِنْ دَابَّةٍ فِی الْأَرْضِ إِلَّا عَلَى اللَّهِ رزقها ...) : «هیچ جنبندهاى در زمین نیست، الا این که روزى او به عهده خداوند است.» در بعضى دیگر از آیات آمده که وسعت و تنگى روزى به خواست خدا است: (أَ وَ لَمْ یَرَوْا أَنَّ اللَّهَ یَبْسُطُ الرزق لِمَنْ یَشاءُ وَ یَقْدِرُ) : «آیا ندیدند که خداوند هر که را بخواهد صاحب روزى وسیع مىکند و هرکه را خواهد تنگ روزى گرداند».
- ارزاق مقدر خداوند- در روایات اسلامى هم به این معنا اشاره شده است على (علیه السلام) مىفرمایند: «و قدر الارزاق فکثرها و قللها و قسمها على الضیق و السعة» : «خداوند ارزاق را مقدّر ساخته و زیاد و کم نموده و برحسب تنگى و وسعت معیشت آن را تقسیم کرده است».
- کوشش براى تحصیل معاش - اکنون این سؤال پیش مىآید که اگر چنین باشد، تلاش و کوشش براى تحصیل معاش و روزى و برنامهریزى براى بهبود وضع اقتصادى مفهومى نخواهد داشت، ولى با توجه به سایر آیات و روایات هنگامى که همه در کنار یکدیگر چیده شود، پاسخ این سؤال روشن مىگردد که منظور از تضمین رزق از سوى خداوند و تکفل و تعهد و تقسیم آن فراهم آوردن زمینهها است، زمینههایى در خارج از وجود انسان و زمینههایى در درون وجود او که هرگاه دست به دست هم دهند، انسان سهم خود را از روزى دریافت مىکند،
- این درست به آن مىماند که حقوق کارکنان یک شرکت از طرف رئیس آن شرکت تعیین مىشود، ولى هرگز در خانه آنها نمىآورد، بلکه آنها باید شخصاً بروند، و لیست حقوق را پرکنند، و حق خود را دریافت دارند.
- رزق پرتلاش وکم تلاش- این نکته را نیز نباید فراموش کرد که خداوند براى این که مردم در عالم اسباب گم نشوند و روزى را نتیجه منحصر به فرد تلاش و کوششهاى خود به تنهایى ندانند، گاه به اشخاصى روزى مىرساند که تلاش چندانى نکردهاند و گاه روزى را از کسانى مىگیرد که تلاش فراوان داشتهاند، تا روشن سازد در پشت این دستگاه قدرت دیگرى حاکم است، (ولى نباید فراموش کرد که این در حقیقت یک استثناء است، اما اصل اساسى همان تلاش و کوشش است).
- رزق حلال ورزق حرام - و شاید به خاطر همین مطلب است که در حدیثى از پیامبر اکرم (صلى الله علیه وآله) آمده است: «وَاعْلَمُوا انَّ الرزق رزقان: فَرزق تَطْلُبُونَهُ وَ رزق یَطْلُبکُمْ فَاطْلُبُوا ارْزاقَکُم مِنْ حَلالِ فَانّکُم انْ طَلَبْتُموُها مِنْ وُجُوهِها اکَلْتُموُها حَلالًا وَانْ طَلَبْتُموُها مِنْ غَیْرِ وُجُوهِها اکَلْتُمُوها حَراماً ...»:
- «بدانید رزق دو گونه است: رزقى که شما به دنبال آن مىروید و رزقى که آن به دنبال شما مىآید بنابراین رزق را از طریق حلال طلب کنید که اگر از طریق صحیح آن را بطلبید، آن را به صورت حلال مىخورید و اگر از غیر طریق صحیح بطلبید همان را به صورت حرام مىخورید».
- این دو گونگى روزى در واقع دلیل بر جمع میان آیات و روایاتى است که روزى را مقسوم و تضمین شده مىشمرد و آیات و روایاتى که نقطه مقابل آن جد و جهد و تلاش را شرط بهرهگیرى از روزى معرفى مىکنند. به علاوه آگاهى بر این دو گونگى رزق سبب مىشود که افراد حریص از حرص باز ایستند و مؤمنان خود را آلوده کارهاى حرام براى طلب روزى نکنند و محرومان نیز به یاس و نومیدى کشیده نشوند.
- شگفتىهاى جهان ارزاق:3. آیا روزى همه تأمین شده است؟ در آیات فوق این حقیقت به خوبى منعکس بود که خداوند روزى همه موجودات زنده را برعهده گرفته و هر جا باشند، روزى آنها را مىرساند، ولى این سؤال پیش مىآید پس چرا در دنیاى کنونى و در طول تاریخ گروهى از گرسنگى مرده و مىمیرند، آیا روزى آنها تأمین نشده است؟!
- چرا گروهی از گرسنگی میمیرند - در پاسخ این سؤال باید به این نکات توجه کرد که
- اولًا: تأمین روزى به این معنى نیست که آن را براى انسان عاقل با شعور فراهم ساخته به درب خانهاش بفرستند، یا لقمه کنند و در دهانش بگذارند، بلکه زمینه فراهم شده است و تلاش وکوشش انسان شرط تحقق و به فعلیّت رسیدن این زمینهها است، حتى مریم (علیها السلام) در آن شرایط سخت درد وضع حمل که خداوند روزىاش را به صورت خرماى تازه (رطب) بر شاخسار خشکیده نخلى که در آن بیابان بود، ظاهر ساخت، مأمور شد حرکتى کند و مخاطب به جمله «وَ هُزِّی إِلَیْکِ بِجِذْعِ النَّخْلَةِ ...»: «تو اى مریم تکانى به این درخت بده تا رطب تازه بر تو فرو ریزد» شد.
- ثانیاً: اگر انسانها در گذشته و حال غصب حقوق دیگران کنند و روزىهاى آنها را به ظلم از آنها بگیرند، دلیل بر عدم تأمین روزى انسانها نیست، و به تعبیر دیگر علاوه بر مسئله تلاش و کوشش، وجود عدالت اجتماعى نیز شرط تقسیم عادلانه روزىها است. و اگر گفته شود خداوند چرا جلو ظلم ظالمین را نمىگیرد؟ مىگوئیم اساس زندگى بشر بر آزادى اراده است تا همگى آزمایش شوند، نه بر اجبار و اکراه، وگرنه تکاملى صورت نخواهد گرفت.
- ثالثاً منابع زیادى براى تغذیه انسانها در همین کره خاکى وجود دارد که باید با هوش و درایت آنها را کشف و به کار گرفت. و اگر انسان در این زمینه کوتاهى کند، مقصّر خود اوست. ما نباید فراموش کنیم مناطقى از آفریقا که مردمش از گرسنگى مىمیرند، گاهى از غنىترین مناطق جهان است، ولى عوامل ویرانگرى که در بالا به آن اشاره شد، آنها را به این روز سیاه نشانده است. این بحث فشرده را با سخنى از على (علیه السلام) به پایان مىرسانیم فرمود.
- : «انْظُر الَى النَّملَةِ فِى صِغَرِ جُثَّتِها وَلَطافَةِ هِیئَتِها لا تَکادُ تَنالُ بِلَحْظِ البَصَرِ وَلا بِمُسْتَدْرَکِ الفِکْرِ کَیْفَ دَبَّتْ عَلى ارْضِها وَصُبَّتْ عَلى رزقها تَنْقُلُ الحَبَّة الى جُحْرِها وَتَعُدُّها فِى مُسْتَقَرَّها تَجْمَعِ فى حَرَّها لِبَردِها وَفى وِرْدِها لِصَدْرِها مَکْفُولَةٌ بِرزقها مَرْزُوقَةٌ بِوِفْقِها لا یَغْفلُها المَنّانُ وَلا یَحْرُمُها الدَّیّانُ وَلَوْ فِى الصفا الیابِسِ وَالْحَجَرِ الجامِسِ» «1»
- : «نگاه کنید به مورچه با کوچکى جثه و نازکى اندامش که به نگاه با گوشه چشم دیده نمىشود، یعنى وقتى دقیق نظر کنیم آن را مىبینیم. و به اندیشه درک نمىگردد، چگونه مسیر خود را مىپیماید و براى به دست آوردن روزىاش مىشتابد، دانه را به لانهاش انتقال مىدهد، و آن را در انبارش (براى روز سختى) آماده مىگذارد و در تابستان براى زمستان و هنگام آمدن (روزهاى گرم) براى وقت بازگشتن (روزهاى سرد) دانهها را گرد مىآورد،
- خداوند ضامن روزىاش بوده، مناسب حال راه روزىاش را گشاد، پروردگار- بسیار نعمت دهنده- از آن غافل نیست و خداوند جزادهنده، آن را محروم و بىبهره نمىگرداند و اگرچه در سنگ خشک (که چیزى از آن نمىروید) و سنگ سخت (که از جایى به جایى حرکت داده نمىشود) باشد..***
- گستردگى و تنگى رزق در آیات فوق آمده بود که خداوند روزى را براى هر کس بخواهد گسترده و براى هر کس بخواهد تنگ مىکند. این تعبیر که در آیات فراوانى تکرار شده، ممکن است این توهم را ایجاد کند که نظام روزى نظامى است که به کلى از دست انسان خارج است.
- متنعم و محروم - بنابراین اگر گروهى متنعم و گروه دیگرى محروماند همه به خواست خدا است و کارى از ما ساخته نیست. و این مىتواند دستاویزى مناسب براى کسانى باشد که اصل مذهب را زیر سؤال مىبرند و آن را مولود حرکتها و طرحهاى استعمارى مىپندارند!
- اراده با حکمت - ولى اگر در همان آیات و روایات اسلامى دقت کنیم و در عوامل تنگى و گستردگى روزى بیندیشیم، تفسیر این آیات و اسرار این مطلب کاملًا روشن و سمپاشىها برچیده مى شود. کراراً گفته شده که تعبیر «مشیت الهى» مفهومش اراده بىحساب و کتاب نیست، بلکه ارادهاى است آمیخته با حکمت.
- همراه تلاش وکوشش- حکمت خدا ایجاب مىکند که هرکس تلاش و کوشش و فداکارى بیشترى داشته باشد، روزىاش را گستردهتر گرداند: «وَ أَنْ لَیْسَ لِلْإِنْسانِ إِلَّا ما سَعى»: «انسان بهرهاى جز نتیجه تلاش و کوشش خود ندارد» «و کُلُّ نَفْسٍ بِما کَسَبَتْ رَهِینَةٌ»: «هر انسانى در گرو اعمال و کوششهاى خویش است».
- گشایش وتقوی - هر کس تقوا پیشه کند خداوند گشایشى به کار او مىدهد و از آنجا که انتظار ندارد روزىاش مىبخشد «وَ مَنْ یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً وَ یَرزقهُ مِنْ حَیْثُ لا یَحْتَسِبُ»
- آرى تقوا موجب حاکمیت عدالت اجتماعى، و عدالت اجتماعى سبب گسترش روزىها است.
- تنبلی ونا توانی - این بحث را نیز با حدیثى از على (علیه السلام) به پایان مىرسانیم که فرمود: «ان الاشیاء لما ازدوجت ازدوج الکسل و العجز فنتجا بینهما الفقر»: «هنگامى که در آغاز موجودات باهم ازدواج کردند، تنبلى و ناتوانى هم با هم عقد زوجیت بستند، پس فرزندى از آنها متولد شد به نام فقر).
-
مرحوم الهى در ذیل این فراز (فقسّم بینهم معایشهم ووضعهم من الدنیا مواضعهم) گوید:
- بناى عدل را ستوار بنهاد به هرکس هرچه لایق بود داد
- چو خوش گفت آن سخن سنج حقیقت ز ایزد بر روانش باد رحمت
- جهان چون چشمو خطو خالو ابروست که هرچیزى بهجاى خویش نکوست
- چوخوش ترتیبى آن نظمآفرین داد که بر حسن نظامش آفرین باد
- کیانى نظم امکان بىکم و کاست چو طبق علم ربانى بیاراست
- ز تأثیر سبب وآنگه مسبّب مقامات خلایق شد مرتّب اخلاق اسلامى در نهج البلاغه (خطبه متقین)، ج1، ص: 77 اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم
- ۰۲/۰۴/۲۲