الف باء هفت آداب 1-هفت آداب - سخن گفتن .هفت آداب : دعا در قرآن..هفت آداب مهمانی .j تجارت. نماز

                                _{بسم الله الرحمن الرحیم}

                                 _{اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم}

0. _{الف باء هفت آداب 1- -7هفت آداب} : سخن گفتن
1. 1-با حسن نیت  اگر کسى نیتش خوب باشد «زِیدَ فِى رِزْقِهِ»، «زِیدَ» زید یعنى زیاد مى‏شود «زِیدَ فِى رِزْقِهِ» آدم خوش قلب خوش روزى است.
2. دلپسند : آنها که به راه خدا هدایت شده‏اند، جز سخن پاک نمى‏گویند.«مؤمنان به سخنان پاک و به راه خداى ستایش شده هدایت شدند.» وَ هُدُوا إِلَی الطَّیِّبِ مِنَ الْقَوْلِ وَ هُدُوا إِلی صِراطِ الْحَمیدِ[حج/24]
3. نیکو و شایسته‏ : الگوى مبلّغ در قلم و سخن، قرآن کریم است، زیرا که خداوند براى هدایت مردم نیکوترین سخن را فرستاد: «اللَّه نزّل أحسن الحدیث» «4» رسول گرامیش نیز، با چنین شیوه‏اى مردم را به سوى او مى‏خواند؛ «ادع الى سبیل ربّک بالحکمة و الموعظة الحسنة» «5» «اى رسول! مردم را با دلیل محکم و پند و انذر نیکو به سوى پروردگار دعوت کن.» وَ قُولُوا لِلنَّاسِ حُسْنا[بقره/83]
4. رشد دهنده : قرآن وامام حسین هر دو رشد دهنده هستند: یَهْدی إِلَی الرُّشْد[جن/2]. قَالَ الْحُسَیْنُ (ع): إنما أدعوکم إِلَی سَبِیلِ الرَّشَادِ بحارالانوار، ج 45، ص 7.
5. ساده  وبدون تکلف ، افراد بزرگ را تکان مى‏دهد. لازم نیست بحث‏ها علمى و فنى باشد. گاهى یک کلمه‏ى کوچک یک نفر را تکان مى‏دهد.وَ ما أَنَا مِنَ الْمُتَکَلِّفین[ص/86].
6. کلام‏ نرم : موعظه و کلام‏ نرم‏ و یعنى استدلال و محاجه‏ «قُلْ هاتُوا بُرْهانَکُمْ» (بقره/ 111)
7. و متارکه‏ «أَعْرِضْ عَنْهُمْ» (مائده/ 42) یعنى اگر مى‏خواهى به کارت ادامه بدهى، من تو را رها مى‏کنم، چون خدا را بیشتر دوست دارم.قُولا لَهُ قَوْلا لَیِّنا[طه/44] گاهی هم تکرار باشد وَ لَقَدْ وَصَّلْنا لَهُمُ الْقَوْل[قصص/51]
   1. _{اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم}
   2. _{الف باء هفت آداب 2--7هفت آداب} : دعا در قرآن
8. ‏1. دعا همراه ایمان و عمل صالح باشد. قرآن در زمینه ایمان و عمل صالح مى‏فرماید: کسى که کارهاى شایسته انجام بدهد. ایمان و عمل صالح بیاورد من نقاط ضعف و گناهانش را مى‏بخشم: «یَسْتَجِیبُ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ»
9. 2. با اخلاص باشد. دین خالص یعنى ایمانش قاطى نداشته باشد. از ریا ، کبر، عجب ،خالی باشد ، کارى صد در صد براى خدا باشد. در اخلاص مکان و زمان ، شکل و قیافه ، جمع ،  فرد ، تنها ، خلوت ، شلوغ ، و...ملاک نیست «فَادْعُوا اللَّهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ»
10. 3. با تضرّع و مخفیانه باشد. در دعا تضرع  زاری و ابتهال داشته باشد در قاموس و اقرب آمده: «تَضَرَّعَ‏ إِلَى اللَّهِ» یعنى ابتهال و تذلّل کرد و بقولى خود را در معرض طلب حاجت قرار داد. ایضا در قاموس گوید:«ادْعُوا رَبَّکُمْ تَضَرُّعاً وَ خُفْیَةً» اگر چه در جمع قرار گرفته ولی دلش را به غیر او گره نزند تنها چشم امید به در گاه حضرت حق داشته باشد.  
11. 4. با بیم و امید باشد. عدالت و میانه‏روى در بیم و امید خوف و رجا: اگر کسى را چه خوف بگیرد و چه رجا خطرناک است. نباید خیلى امیدوار بود. قرآن میفرماید: «فَمَنْ کانَ یَرْجُوا لِقاءَ رَبِّهِ فَلْیَعْمَلْ عَمَلًا صالِحاً» (کهف/ 110) یعنى رجاى خالى یا خوف خالى فایده ندارد. خوش به حال کسى که همه چیزش عدالت دارد «وَ ادْعُوهُ خَوْفاً وَ طَمَعاً»
12. 5. در ساعاتى خاص باشد.  ساعات اذان ؛ بین اذان واقامه ، بعد از سلام نماز سر به سجده شکر دعا مستجاب است ساعت وقت نماز ظهر و عصر  در مغرب وفت اذان ، در  بین  نماز مغرب وعشاء و بعد از آن ، نصف شب در وقت نماز شب و قبل از اذان صبح  و بعد آن تا طلوع افتاب ساعات خاص اجابت دعاست «یَدْعُونَ رَبَّهُمْ بِالْغَداةِ وَ الْعَشِیِّ»
13. 6- به طرف قبله  رو به قبله دعا کردن‏ :  حدیث داریم که می فرماید : رو به قبله دعا کنید و دست‏های خود را به طرف آسمان بلند کنید. قبله‏، جهت‏گیرى توحیدى مسلمانان را نشان مى‏دهد. نه تنها در نماز، بلکه در دعا، قربانى، نشستن، خوردن و خوابیدن، دفن کردن مردگان و ... باید قبله مراعات شود. وَ اجْعَلُوا بُیُوتَکُمْ قِبْلَةً یونس/ 87.

14-7- باوضو : با وضو بودن در هر حال، خوب است. حتّى خوابیدن با وضو، ثواب عبادت شبانه دارد و براى بسیارى از کارهاى عبادى نیز، مثل دعا، زیارت، قرائت قرآن و مطالعه دستور داده‏اند که وضو داشته باشیم و بدون وضو به آیات قرآن و نام خدا و پیامبر و امامان دست نزنیم. ابتدا «بسم اللّه» بگویید، با وضو و حضور قلب و در مکان مقدّس مثل مسجد باشید، قبل از دعا از خداوند با صفات و اسماءالحسنى تجلیل کنید، ده مرتبه «یا اللّه»، «یا ربّ» بگویید، فَاغْسِلُوا وُجُوهَکُمْ وَ أَیْدِیَکُم» (مائده/ 6)

14. 1. _{اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم}
15. _{الف باء هفت آداب مهمانی}
16. _{3--7هفت آداب} : مهمانى
17. ‏1. مهمان، محترم است. ضَیْفِ‏ ... الْمُکْرَمِینَ‏ مهمان، وقتى وارد شد، سلام کند. «فَقالُوا سَلاماً» جواب سلام او لازم است. «قالَ سَلامٌ»                                                                          
18. 1- صاحب خانه دور از چشم مهمان به سراغ تهیه غذا برود. «فَراغَ.                                             
19. 19 -2.غذا را در خانه و به کمک خانواده تهیه کنیم. «إِلى‏ أَهْلِهِ»
20. 3. پذیرایى سریع باشد. «فَجاءَ» (حرف «فاء» نشانه سرعت و زمانى کوتاه است)                                                                                                  
21. 20- 4. بهترین غذاها فراهم شود. «بِعِجْلٍ سَمِینٍ»                                                                                
22. 21- 5. مهمان را نزد سفره نبریم، بلکه سفره را نزد مهمان بیاندازیم. «فَقَرَّبَهُ إِلَیْهِمْ»                                                  
23. 22-6. از مهمان نپرسیم که غذا خورده‏اى یا نه. «فَراغَ إِلى‏ أَهْلِهِ فَجاءَ» (حضرت ابراهیم بدون پرسش به سراغ خانواده و تهیه غذا رفت) 
24. 23-7شخصاً از مهمان پذیرایى کنیم. «فَجاءَ» (خود حضرت غذا آورد)

_{24-4--7هفت آداب} : تجارت‏

25. تجارت ارزشمند است که برپایه حقّ و راستى باشد. «التاجر فاجر و الفاجر فى النار الا من أخذ الحق و اعطى الحق»
26. تجارت ارزشمند حضرت على علیه السلام دستور داد دینارهاى غیر خالص ( غیر حلال وپاک ) را در چاه بریزند تا به وسیله آن معامله‏اى صورت نگیرد. «القه فى البالوعه حتى لا یباع شى‏ء فیه غش»                                    
27. تجارت ارزشمند آن حضرت همه روزه در بازار کوفه قدم مى‏زد و گاهى در وسط بازار مى‏ایستاد و مى‏فرمود:اى گروه تجّار! «قدموا الاستخارة»، از خدا خیر بخواهید.
28. تجارت ارزشمند «تبرکوا بالسهولة»، برکت را در سایه آسان گرفتن بر مردم بخواهید.
29. 5-«جانبوا الکذب»، از دروغ در معامله دورى کنید.5-«و تجانبوا عن الظلم»، از ظلم و بى‏عدالتى پرهیز کنید.
30. تجارت ارزشمند «و لا تقربوا الربا»  و به ربا نزدیک نشوید.
31. تجارت ارزشمند: و آسمان را بالا برد و میزان را مقرر کرد، تا در میزان تجاوز نکنید. و وزن را بر اساس عدل بر پا دارید و در ترازو کم نگذارید وَ أَقِیمُواْ الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَلَا تُخْسِرُواْ الْمِیزَانَ‏ (الرّحمن، 7- 9)
    1. _{اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم}
32. _{الف باء هفت آداب نماز}
33. _{5--7هفت آداب} :نماز_- آداب نماز 1-مسواک، نظافت، از پیامبر خدا صلى الله علیه و آله نقل شده که: «رکعتان بِسواک افْضَلُ مِنْ سَبعینَ رکعةٍ بغیر سواکِ» « نهج الفصاحه، جمله 1669» دو رکعت نماز کسى که مسواک کند، از هفتاد رکعت بدون مسواک بهتر است.
34. 2-توجّه به خدا و ...) در کمال این عبادت موثر است.امام باقر علیه السلام فرموده است: «عَلَیْکَ بِالاقْبالِ على‏ صَلاتِکَ فَانَّما یُحْسَبُ لَکَ مِنْها ما اقْبَلْتَ عَلَیْهِ». « محجةالبیضاء، ج 1، ص 354» در نماز، توجه به خدا داشته باش، زیرا از نماز، آن مقدار قبول مى‏شود که با توجّه خوانده شود.
35. 3- با سر و صورت خود بازى مکن :حضرت مى‏فرماید: هنگام نماز، با دست و سر و صورت خود بازى مکن، زیرا همه این کارها، سبب نقص نماز مى‏شود، در حالت کسالت و خواب و سنگینى مشغول نماز مشو، زیرا چنین نمازى، از آن منافقان است ... « محجةالبیضاء، ج 1، ص 354»
36. 4- برتر از هزار رکعت نماز :حدیثى از پیامبر نقل شده: «رَکْعَتانِ مِنْ رَجُلٍ وَرعٍ افْضَلُ مِنْ الْفِ رَکْعَةٍ مِنْ مَخْلِطٍ» « نهج الفصاحه، جمله 1672» دو رکعت نماز انسان با تقوا، برتر از هزار رکعت نماز فرد لاابالى است.
37. 5- تمام توجّهت را : امام صادق علیه السلام مى‏فرماید: هنگام نماز، از دنیا و آنچه در آنست مأیوس شو و تمام توجّهت را به خدا قرار ده به یاد روزى باش که در برابر دادگاه عدل الهى قرار مى‏گیرى. « محجة البیضاء، ج 1، ص 382»
38. نماز او را نپذیرفته : و نیز فرمود: گاهى پنجاه سال بر انسان مى‏گذرد ولى خداوند، حتّى یک نماز او را نپذیرفته است.و در حدیث مى‏خوانیم: بعضى چنان در برابر خدا سبک سخن مى‏گویند و نماز مى‏خوانند که اگر با همسایه‏شان چنین حرف بزنند، جواب آنها را نمى‏دهد. « وافى، ج 2، ص 13» سجده بر خاک کربلا حجاب‏هاى هفتگانه را پاره مى‏کند. هم نماز را بالا برده و به قبولى مى‏رساند، هم نمازگزار را از قعر مادّیات بیرون کشیده و او را با جهاد و خون و شهادت آشنا مى‏سازد.
39. سجده بر خاک کربلای حسین، یعنى نماز همراه ولایت.سجده بر خاک حسین، یعنى نماز همراه شهادت.سجده بر خاک حسین، یعنى بزرگداشت خاطره آنان که براى نماز و در راه نماز خون دادند. سجده بر خاک حسین، یعنى هر روز عاشوراست و هر زمین کربلا. سجده بر خاک حسین، یعنى در راه مبارزه با ظلم، سر و جان بده، امّا تن به ذلّت نده.
40. _{اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم}