آسایش: ثمره ایمان عملی : ایمان یعنی عدم تنهایی : مفاهیم دینی کمک کننده است و هم خود آن کلیدی ترین مفهوم است. برای اینکه بفهمیم فرزند ما خوب آموزش دیده یا نه،

0. بسم الله الرحمن الرحیم

اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

1. برنامه سمت خدا ..-حجت الاسلام والمسلمین پناهیان -ثمره  عملی ایمان  90-11-12
2. سوال- ثمره ی عملی ایمان  چیست و چگونه ایمان  می تواند در زندگی روزمره ی ما تأثیر بگذارد؟
3. پاسخ – اگر انسان به فرد دیگری علاقه داشته باشد، هر لحظه خود را در کنار او احساس می کند حتی اگر با او زندگی نکند.
4. این مسئله ممکن است در خصوص یک شخص و یا یک وضعیت خاص باشد. حتی ممکن است رسیدن به یک قله و یا یک پیروزی باشد. در این صورت انسان لحظه لحظه ی زندگی خود را با آن پیروزی سپری می کند.
5. در فیلم ها زیاد دیده ایم که یک نفر به یک آرمان و یا یک شخص علاقه ی زیادی دارد. و این علاقه ی زیاد باعث شده که حس کند هر لحظه با او زندگی می کند و در عمق نگاه او همیشه آن چیز و یا آن شخص حضور داشته باشد.
6. ایمان یعنی زندگی با خداوند، باعث می شود که خدا اینگونه با انسان همراه شود. پدر و مادرهایی که می خواهند ایمان  را آموزش دهند باید بدانند که چه چیزی را یاد می دهند. ما باید خدا را به گونه ای در باور فرزند خود قرار دهیم که حس کند هر لحظه با خدا زندگی می کند، خدایی که فوق العاده مهربان و قدرتمند بوده و همیشه با ما همراه است.
7. ایمان  یعنی عدم تنهایی :   مفاهیم دینی کمک کننده است و هم خود آن کلیدی ترین مفهوم است. برای اینکه بفهمیم فرزند ما خوب آموزش دیده یا نه، باید ببینیم هر لحظه با خدا زندگی می کند یا خیر.
8. مثلاً به فرزند خود بگوییم که تو می توانی تنها در اتاق خود تا صبح بخوابی چون خدا با تو است و تنها نیستی. خدای مهربان تو را همراهی می کند.
9. ایمان در ادبیات یعنی : ما باید در ادبیات و محاوره ی خود خدا را زیاد حاضر کنیم. دشمنان اهل بیت گاهی از کلمه ی ان شاء الله و لاحول ولاقوه الا بالله استفاده کرده و علیه دین شمشیر می کشیدند.
10. اثرات بسیار نورانی اذکار: البته به این معنا نیست که این اذکار، کلمات خنثایی هستند بلکه اثرات بسیار نورانی دارند. خصوصاً اگر ما با ادبیات خود این اذکار را به فرزندان خود منتقل کنیم.
11. ایمان  یعنی عالم محضر خدا : ما باید کاری کنیم که بچه همیشه حضور خدا را در کنار خود حس کند. فوری ترین ثمره ی عملی ایمان  این است که باعث می شود که همیشه انسان با خدا همراه باشد. وقتی انسان ایمان  داشته و با خدا باشد، عالم را محضر خدا می بینید.
12. ایمان  یعنی در محضر خدا معصیت نکنید.: حضرت امام فرمودند: عالم محضر خدا است در محضر خدا معصیت نکنید. در ارتباط با فرزندان جنبه ی حمایتی خداوند خیلی مهم تراز جنبه ی نظارتی او است.
13. ایمان  یعنی ما متعلق به خداوند هستیم و هیچگاه ما را رها نمی کند حتی بالای سر ما لحظه ای نمی خوابد، تمام مدتی که ما خوابیده ایم او بالای سر ما بیدار است.
14. ایمان  یعنی خدا با ماست : اولین کسی که وقتی چشم باز می کنیم با ما حرف می زند خود خداوند است، هیچگاه در زندگی مزاحم ما نمی شود و با آرامش همه چیز ما را تحمل می کند، بسیار صمیمانه ما را نگاه می کند، انسانی که با خدا است هیچگاه تنها، وحشت زده و غمگین نیست. بسیاری از آثار بد روحی در او از بین می رود.
15. ایمان  ثمره ی روحی عجیبی دارد. ما به عنوان پدر و مادر، معلم و جامعه وظیفه داریم که به زیبایی با خدا بودن را به فرزندان منتقل کنیم. البته نه با شعار بلکه با عمل. مثلاً وقتی که کودک دروغ گفت به او بگوییم که حتی اگر دیگران متوجه دروغ تو نشوند، بازهم دل خداوند از این کار تو می شکند. یعنی در هرکاری خدا را حاضر کنیم.
16. ایمان یعنی  قوی تر از وجدان  : به کودک نگوییم که وجدان تو ناراحت می شود. چون ایمان  قوی تر از وجدان است. برخی از افراد هنگام گناه دچار عذاب وجدان می شوند. ولی اگ کسی دچار عذاب ایمان  شد، برجسته تر بوده و شخصیت بزرگتری دارد. ایمان  انسان را بیشتر از بدی ها نگاه می دارد. چون وجدان قدرت زیادی ندارد.
17. ایمان  یعنی با خدا بودن :  ثمره ی عملی به پسر و دختر خود بگوییم که شما دیگر تنها نیستید. اگر یک پدر و مادری در حال از دنیا رفتن باشند، به فرزند خود می گویند که تو تنها نیستی، خدا با تو است، من تو را به خدا می سپارم، این سپردن به خدا باید در هر لحظه اتفاق بیفتد. این مسئله زندگی را شیرین تر می کند.
18. ایمان یعنی همه خوبی ها : اینکه ما باید به چه چیزهایی ایمان  بیاوریم، فهرست بسیار طولانی دارد. در یک تقسیم بندی کلی می توان گفت که ایمان  به خدا، ایمان  به خوبان عالم، ایمان  به باطن این افراد که دارای فضیلت های بسیار برجسته ای هستند  و ایمان  به آخرت. این سه مورد، باور کلیدی هستند.
19. عجیب ترین ایمان : اینکه ما یک حیات دیگر داریم و در این حیات زندگی جاودانه خواهیم داشت. ایمان  به وجود مقدس آقا امام زمان (عج) یکی از عجیب ترین ایمان  هایی است که از ما خواسته شده است. امام حسن عسگری (ع) حدود شش سال امامت کردند. در جوانی و در سن بیست و نه سالگی به شهادت رسیدند. در این دوران تنها یک بار ازدواج کردند و یک فرزند هم داشتند. تنها فرزند ایشان حضرت امام زمان (ع) هستند. در همین مدت کوتاه از عمر شریف خود چهار بار زندان رفتند. دشمنان نتوانستند ایشان را تحمل کنند و در نهایت به شهادت رسیدند.
20. ایمان یعنی فضایل امامی : امام حسن عسگری (ع) در حالی شیعیان را رها کردند که احساس می کردند شیعه به یک بلوغ رسیده است. یعنی شیعه می تواند به فضایل امامی ایمان  بیاورد که در پشت پرده است. حتی امامی که عمر عادی ندارد. ایمان  به امامی که او را ندیده ایم و باید با همین ایمان  با او ارتباط برقرار کنیم. بعضی از افراد اصرار دارند که امام زمان (ع) را ببینند. اگر از روی محبت باشد اشکالی ندارد. ولی ممکن است برای برخی از روی بی ایمان ی باشد. یعنی می خواهند ایشان را ببینند تا ایمان  بیاورند. نباید ما اینگونه ایمان  بیاوریم.
21.  ایمان یعنی مقدمه اعقلانیت: بهره با شهادت امام حسن عسگری (ع) معلوم شد که ما می توانیم و مکلف هستیم که به امام غایب ایمان  بیاوریم. مقدمات این ایمان  عقلانیت است. اینکه زمین بدون حجت باقی نمی ماند و همیشه امام برای حیات اجتماعی بشر لازم است. برای حیات فردی و اساساً برای حیات عالم وجود امام ضروری است.
22. ایمان یعنی بهره ما از امام زمان : رسول خدا و اولیای خدا به ما فرموده اند که امام ما پشت پرده ی غیبت خواهد بود و بهره ی ما از او مانند بهره ی ما از آفتاب در پشت ابر است. در این حالت ما روز بودن را می فهمیم ولی خورشید را نمی بینیم.
23. ایمان یعنی فضایل ولایت  : در زمان امیرالمومنین (ع) نیازی نبود که افراد به وجود ایشان ایمان  بیاورند. بلکه باید به فضایل و ولایت ایشان ایمان  می آوردند. الان کار ما بسیار سخت تر است. ائمه فرموده اند که درجه ی مومنین زمان غیبت از مومنین در زمان های دیگر بالاتر است.
24. ایمان یعنی تفکر وتدبر : پیامبر گرامی اسلام می فرمایند که اینها از روی کتاب ایمان  آورده اند. یعنی با تفکر و فکر مومن شده اند. پس ایمان  نقش بسیار کلیدی در دین ما دارد. اساسی ترین محور دین ما یعنی ولایت و امامت، تنها به واسطه ی ایمان  تأمین می شود. اگر ما به امام زمان (ع) ایمان  بیاوریم هر لحظه حضور او را در کنار خود احساس می کنیم.
25. ایمان یعنی احساس حضور : امام کسی نیستند که ما بخواهیم زیاد به دنبال ایشان بگردیم. ما به دنبال ایشان می گردیم از این جهت که به غیبتشان اعتراض کنیم. ولی هر لحظه باید حضور ایشان را احساس کنیم. حضرت امام خمینی بسیار حضور امام زمان (ع) را احساس می کردند. دو بار حضرت امام در صحیفه ی خود فرمودند که  کاری نکنیم امام زمان (ع) بخاطر ما نزد خدا شرمنده شود. یکی از این دوبار دلیل آن را توضیح می دهند. می فرمایند: وقتی که یک غلام کار خطایی انجام دهد، ارباب او نزد اهل محل سرافکنده می شود.
26. ایمان یعنی عدم شرمندگی : ما غلامان حضرت هستیم. اگر کار خطایی انجام دهیم امام زمان (ع) بخاطر ما نزد خدا سرافکنده می شود. این سخنان یک عارف، سیاستمدار و یک انسان فوق العاده عاقل است. انسانی که فوق العاده اهل دقت و معنویت است. این سخن یک فرد عوام نیست. چقدر ایشان حضور امام زمان (ع) را در کنار خود حس می کند.
27. ایمان یعنی عدم تنهایی : اگر امام زمان (ع) هر شب برای ما طلب مغفرت نکنند، به این سادگی ها ما دیندار باقی نمی مانیم. یکی از آثار ایمان ، احساس حضور است. ایمان  به امام زمان (ع) یعنی احساس حضور و معیت. کسی که نسبت به امام زمان (ع) یعنی ابر قدرت عالم احساس حضور کند، انسانی آرام، متین، سیراب و سرشار می شود.
28. ایمان یعنی احساس آرامش : پدر و مادری که در خانه به راحتی ناراحتی ها و گرفتاری های خود را ابراز کرده و در آن ها غرق می شوند ؛ نشان می دهند که از ایمان  خبری نیست. این افراد فرزند خود را بی ایمان  بار می آورند. اگر کسی واقعاً خدا و امام زمان (ع) را داشته باشد می داند که این مشکل حساب شده به او رسیده و طرحی در پشت سر آن است.
29. ایمان یعنی درک برکت  :شاید برکت دیگری از جای دیگری برای او گشوده شود. اگر فرد با هر مشکلی به هم ریخته شود در واقع آموزش بی ایمان ی به فرزند خود می دهد. ما باید همیشه آرامش خود را حفظ کنیم و بچه ها به هم ریختگی ما را نبینند. در این حالت بچه متوجه می شود که این آرامش بخاطر چیست. و او احساس حضور را درک می کند.
30.  ایمان یعنی حقیقت شیرین : در واقع ما با نشان دادن ثمره ی ایمان ، آن را آموزش می دهیم. یکی از مفاهیم قدسی که حقیقت شیرینی است و دین ما آن را به ما معرفی کرده، این است که خدا ما را فوق العاده دوست دارد. بسیاری از افرادی بخاطر عدم درک این حقیقت اهل دوزخ شده اند.
31. ایمان یعنی دوستی متقابل : پیامبر اسلام (ص) فوق العاده ما را دوست دارد. آقا امام زمان (ع) پرونده ی اعمال ما را مکرراً می بینند. به فرموده ی قرآن کریم، رسول خدا پرونده ی ما را مکرر می بینند. نه به این خاطر که  بی کار هستند و یا تکلیف مشقت باری است که از جانب خداوند به دوش آنها گذاشته شده است. بلکه به این دلیل که ما را دوست دارند. هر دلیلی به جز این علت را خود شما رد خواهید کرد. اگر شک کنیم معلوم است که ما خیلی از چیزها را باورنکرده ایم.
32. ایمان یعنی محبت سرشار : کمبود محبت بزرگترین بیماری بشر است. ریشه ی بسیاری از گرفتاری ها است. کمبود محبت انسان را زیاده خواه می کند. حب دنیا در انسان تقویت می شود. همیشه انسان احساس خلاء کرده و از دیگران شکایت می کند. دوست دارد به جاهایی برسد که اصلاً ارزش ندارد. برای رسیدن به یک خوشخبتی موهوم همیشه تلاش می کند. ولی وقتی که انسان از محبت سیراب و سرشار باشد این مشکلات را ندارد.
33. ایمان یعنی محبت گران قیمت :  گر خواستید با کسی وصلت کنید با خانواده ای این کار را بکنید که بچه های آنها از محبت سیراب باشند. اگر کمبود محبت داشته باشند زندگی شما با مشکل مواجه می شود. بسیاری از درگیری های زن و مرد در خانواده ها ناشی از کمبود محبت است. محبت بسیار گران قیمت است و انسان به سادگی از محبوبیت سیراب نمی شود.
34. ایمان یعنی سرچشمه محبت : در زیارت امین الله می خوانیم: خدایا من را محبوب تمام آسمان ها و زمین قرار بده. یعنی وقتی انسان وارد مکانی می شود همه ی ذرات خوشحال شوند. انسان نیاز به یک چنین محبتی دارد. در قرآن کریم می فرماید: آدم های بد مانند فرعون وقتی که می میرند آسمان و زمین برای آنها گریه نمی کند. یعنی وقتی انسان می میرد آسمان و زمین باید برای او گریه کند. کسی که بگوید من نیاز به محبت ندارم، یا نیاز خود را نادیده گرفته و یا از رسیدن به سرچشمه ی محبت مأیوس شده است.
35. ایمان یعنی خیرخواه اطرافیان : انسانی که خیلی تشنه ی محبت است باید یک عاشق بزرگ به او محبت داشته باشد. این عاشق بزرگ در ابتدا خود خداوند است. سپس پیامبر خدا و بعد امامان معصوم هستند. یک جوانی که آیت الله بهجت را همراهی می کردند می گفتند که هروقت ایشان با دیگران خداحافظی می کردند، افراد به ایشان التماس دعا می گفتند. یک بار آقای بهجت گفتند این افراد بی خود التماس دعا می گویند چون من همه ی آنها را خودم دعا می کنم. یعنی دل ایشان برای اطرافیان خود می تپید.
36. ایمان یعنی اثبات محبت : هرگاه امیرالمومنین (ع) به دوستان و شیعیان خود ابراز محبت می کردند. بلافاصله  می فرمودند که خدا بیشتر از من شما را دوست دارد. چطور پیامبر و امامان بلافاصله این نکته را می فرمودند، ولی ما آن را به بچه های خود یاد آوری نکنیم. پدر و مادر ها ابتدا باید محبت خود را به بچه ی خود اثبات کنند و هر بار نیز بگویند که خدا و امام زمان (ع) بیشتر از ما شما را دوست دارند.
37. ایمان یعنی محبوب بودن : ایمان  به محبوب بودن نزد امام زمان (ع) امر شیرینی است. مانند قیامت و جهنم هولناک نیست و یا مانند بهشت، دوراز دست نیست. ایمان  به محبت یک امر شیرین است.
38. ایمان یعنی محبت خداوند : البته این ایمان  سخت است و باید تمرین زیادی بکنیم. وای بر پدر و مادرهایی که در طول زمانی که بچه در اختیار آنها است محبت خود را اثبات نکرده و مهم تر از آن محبت خدا و امام زمان (ع) را به بچه انتقال نداده باشند. آنطور نباشد که اگر بچه در جایی شنید که امام زمان (ع) و خدا بیشتر از مادر شما را دوست دارد. نزد خود بگوید که مگر مادر هم ما را دوست دارد. پس یکی از موضوعاتی که باید به آن ایمان  بیاوریم، ایمان  به محبت خداوند متعال و اولیای خدا است. 
    
    ایمان یعنی  دوست ما خداست : دربسیاری از آیات قرآن محبت نهفته است. اگر پشت سر آیات دوزخ و عذاب الهی هم محبت خدا را ببینید، ایمان  آورده اید که خدا شما را دوست دارد. اگر خدا ما را دوست نداشت این همه فریاد دوزخ را بر سرما نمی کشید. اگر ما را دوست نداشت اینقدر کافران و ظالمان را به عذاب تهدید نمی کرد. ما باید به محبت پروردگار به خود ایمان  بیاوریم.
39. ایمان یعنی خواستن درنماز:  آنقدر باید نماز خوانده و حال خوش و باصفا پیدا کنیم و خود خواهی های خود را دور بریزیم تا این ایمان  در دل ما طلوع کند.   ما باید به این ایمان  برسیم و شهود پیدا کنیم.
40. ایمان یعنی  یافتن محبت خدا : یک جوانی می گفت زمانی که من به حج عمره رفته بودم، در کنار خانه ی خدا قرآن می خواندم تا آن را ختم کنم. یک باره حجم آیات قرآن یک پیامی را به قلب من داد. من به تعداد آیات قرآن دل نگرانی خدا را نسبت به خود دیدم و محبت خدا را درک کردم.    در کنار خانه ی خدا فریاد زدم و حس کردم که در حال سکته هستم.
41. ایمان یعنی  گفتن دوستت دارم : حجم آیات قرآن نشان می دهد که چقدر خدا ما را  دوست دارد. ما باید این ایمان  را به بچه های خود منتقل کنیم. یکی از جاهایی که ما باید از زبان استفاده کنیم هنگام محبت است. کلاً اسلام زیاد با تشویق موافق نیست ولی می فرماید اگر کسی را دوست داشتید به او بگویید. خصوصاً می فرماید که اگر پدر و مادر با بوسیدن محبت خود را به فرزندان ابراز کنند، بابت هر بوسه خداوند یک درجه در بهشت به آنها می دهد.
42. ایمان یعنی اعلام واثبات : ما باید محبت خود را اعلام و اثبات بکنیم. و از طرفی فرزندان را باید به محبت به دیگران دعوت کنیم. زمانی که انسان شروع به خودخواهی بکند یعنی از محبت فاصله گرفته است. وقتی که از محبت فاصله گرفت دیگر باور نمی کند که یک انسانی به نام امام زمان (عج) اینقدر به او محبت دارد. چون فرد خودخواه همه را با خود مقایسه می کند. و چون خود او فرد خودخواهی است این مسئله را درک نمی کند. نگذاریم بچه های ما خودخواه شوند. محبت خود را به بچه های خود اثبات و اعلام کنیم.
43. ایمان یعنی  شدت علاقه : به بچه های خود بگوییم که خدا ما را دوست دارد و اگر هم بلایی بر سرما می آورد بخاطر شدت علاقه است. البته ذکر هم خیلی مهم است. در لابلای گفتگو ها این مسئله را به فرزندان خود یادآوری کنیم. ایمان  با ذکر تقویت می شود. ذکر به معنای تکرار، یادآوری و غفلت نکردن است. انسان مومن فردی است که وقتی او را می بینیم به یاد خدا می افتیم.
    ایمان یعنی  دین رحمانی : این دین رحمانی درک می شود. حتی آنجا که ما نسبت به دشمنان غضب داریم به دلیل همین رحمتی است که در دل ما است. دل ما برای همه ی مردم ستمدیده و مظلوم دنیا می سوزد. ما بندگانی از خدای رحمان هستیم که اثری از رحمت او در وجود ما هم است. آنجا که غضب انقلابی هم در وجود مومنان است بخاطر همین رحمت است. ما باید برای رحمت للعالمین بودن پیامبر گرامی اسلام جشن های جهانی بگیریم.
44. ایمان یعنی  احساس مسئولیت : خود ما نیز باید در مقابل این دین احساس مسئولیت کنیم. آنقدر با دیگران مهربان باشیم که پیامبر گرامی اسلام را در جامعه ی خود نمایندگی کنیم.
45. ایمان یعنی  شیرینی تواضع : یک بار پیامبر گرامی اسلام (ص) یک گروهی را دیدند و فرمودند که چرا من شیرینی ایمان  را در وجود شما نمی بینم. گفتند یا رسول خدا شیرینی ایمان  چیست؟ فرمود: شیرینی ایمان  به تواضع است. شما متواضع نیستید. این شیرینی ایمان  باید در شما  دیده شود. بنابراین رحمت در صورت های مختلف باید در رفتار ما تجلی پیدا کند.
    ایمان یعنی محبت شیرین : ما غفلت می کنیم. ما به سادگی بهشت را از دست داده  و به ارزانی جهنم را برای خود  می خریم. پدر و مادر معمولاً بچه ی خود را دوست دارند. و اگر از محبت دریغ می کنند اکثراً بخاطر غفلت است. گذشته از غفلت، خودخواهی هم وجود دارد. یعنی بجای اینکه به بچه ها بپردازند به خود می پردازند. این کار خودخواهانه رفتار کردن است.

ایمان یعنی محبت وادب : امام صادق (ع) در مصباح الشریعه می فرماید که ریشه ی ذلالت و گمراهی غفلت است. آدم ها ذاتاً بد نیستند اما غفلت می کنند. البته وقتی که ما ابراز محبت را به گونه ای قرار دهیم که پا را از عدالت فراتر بگذاریم. یعنی در سنین هفت تا چهارده سال که زمان تربیت است، محبت را دستمایه ی ادب نکردن بچه ها قرار دهیم، دچار آسیب می شوند.   اگر ما محبت و ادب کردن را در کنار هم داشته باشیم، محبت آسیب نخواهد دید. چهار شنبه 20 مرداد 1400شمسی ودوم محرم 1443قمری صفرزاده  

اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم